Volwassen aedes atlanticus voeden zich voornamelijk met bloed voor hun ontwikkeling. Ze bijten mensen, gedreven door de noodzaak om eiwitten te verkrijgen voor de productie van eieren. Aedes atlanticus gebruikt een snuit om de huid te doorboren en bloed te bereiken, wat leidt tot onmiddellijke gevolgen zoals irritatie, zwelling en mogelijk de overdracht van pathogenen. Het bijtgedrag is echter niet exclusief voor mensen, omdat ze ook op andere zoogdieren kunnen foerageren.

Aedes atlanticus heeft het potentieel om ziekten over te brengen op mensen door zijn bijtgedrag, dat ziekteverwekkende pathogenen kan overbrengen. Veel voorkomende ziekten die verband houden met aedes atlanticus zijn het Westelijke Nijlvirus en verschillende vormen van encefalitis. Mensen krijgen deze door beten van geïnfecteerde muggen. Onmiddellijke effecten variëren van lichte koorts tot ernstige neurologische symptomen, met mogelijke langetermijngevolgen zoals verlamming of overlijden, vooral bij kwetsbare bevolkingsgroepen.

Aedes atlanticus voedt zich voornamelijk met bloed door middel van het doorboren en zuigen mechanisme, gericht op zoogdieren en vogels. Dit gedrag draagt bij aan hun voortplanting, waarbij vrouwtjes bloed nodig hebben voor de ontwikkeling van eieren. De implicaties omvatten het potentiële overdragen van pathogenen die de gezondheid van gastheren beïnvloeden. Alle warmbloedige gastheren, inclusief mensen en huisdieren, lopen risico door de voedingsgewoonten van aedes atlanticus.

Aedes atlanticus wordt voor mensen primair problematisch door hun voedingsbehoeften, die bloedmaaltijden van zoogdieren vereisen voor het rijpen van eieren. Deze plaag neigt te broeden in stilstaand water, wat leidt tot nauwe nabijheid met menselijke verblijfplaatsen. Hun beten kunnen leiden tot huidirritatie en zwelling, en in bepaalde regio's bestaat het risico op het overdragen van ziekten zoals het Westelijke Nijlvirus en encefalitis.

Om problemen ​​met aedes atlanticus te minimaliseren, moeten individuen stilstaand water rond hun eigendommen elimineren om de broeicyclus te verstoren. Het installeren van raam- en deurschermen kan helpen volwassenen buiten huizen te houden. Wanneer buiten, het dragen van lange mouwen en broeken, vooral bij zonsopgang en zonsondergang wanneer aedes atlanticus actiever is, kan de kans op beten verminderen.

Als je last hebt van beten van aedes atlanticus, kan het grondig wassen van het aangetaste gebied met zeep en water de irritatie verlichten. Het aanbrengen van een ijszak kan zwelling en ongemak verminderen. In regio's waar ziekteoverdracht een zorg is, gebruik insectenwerend middel op blootgestelde huid en overweeg het gebruik van muskietennetten tijdens het slapen. Houd leefruimtes altijd schoon om broeden af te schrikken en vermijd krabben van beten om het risico op secundaire infecties te verminderen.

Aedes atlanticus kan hinderlijk zijn van larve tot volwassen stadium, broedend in stilstaand water en vaak mensen bijtend. Hun aanwezigheid kan variëren van licht irritant tot ernstig verstorend, waarbij ze mogelijk ziekten verspreiden.