Aedes sierrensis bijt meestal mensen om bloed te verkrijgen, wat cruciaal is voor de ontwikkeling van eieren bij vrouwtjes. Hun benadering is heimelijk, vaak bijten ze onopgemerkt tot na het feit. Het onmiddellijke resultaat van hun beet kan leiden tot irritatie, roodheid en zwelling als direct gevolg van de reactie van het lichaam op hun speeksel.

Aedes sierrensis brengt problemen voor mensen door hun heimelijke bijtgewoonten die vaak onopgemerkt blijven tot na het feit. De beten veroorzaken irritatie, roodheid en zwelling, doordat mensen reageren op het speeksel dat aedes sierrensis injecteert. Hun broeden in stilstaand water kan leiden tot hoge dichtheid van populaties, waardoor de kans en frequentie van deze hinderlijke ontmoetingen toenemen.

Om problemen met aedes sierrensis te voorkomen, dient men stilstaand water rond leefgebieden te elimineren, aangezien dit hun broedplaats is. Het gebruik van raam- en deurschermen, en muskietennetten rond bedden kunnen ook effectief zijn. Milieuregelingen zoals bacteriologische larviciden zijn wetenschappelijke methoden om larven te richten zonder niet-doelsoorten te schaden.

Bij problemen veroorzaakt door aedes sierrensis, kan het verminderen van de broedpopulatie door veilige, biologische bestrijdingsmethoden zoals het introduceren van natuurlijke vijanden het probleem verlichten. Het toestaan van goede luchtstroom en het gebruik van ventilatoren kan aedes sierrensis afschrikken om het gebied te bewonen. Beschermende kleding en ruimtelijke afweermiddelen zijn praktische maatregelen om het contact met aedes sierrensis te verminderen. Tijdens herstel is het raadzaam om krabben van de aangetaste gebieden te vermijden om secundaire infecties te voorkomen.

De volwassen aedes sierrensis staan ​​bekend om hun bloedzuigende gewoonten, wat ernstige ergernis en mogelijke ziekteoverdracht kan veroorzaken. De larven broeden in stilstaand water, wat potentieel leidt tot grote populaties die door hun grote aantallen en aanhoudendheid voor problemen kunnen zorgen.