De kakkerlak heeft een zeer plat lichaam en een donkere kleur.

De eurycotis floridana is een donker tot zwartachtig bruin, of een roodachtig bruin na recente vervelling. Tegmina (voorvleugels) zijn zeer kort en strekken zich uit tot net voorbij het mesonotum (de rugplaat net achter het pronotum) en achterste vleugels zijn afwezig. Volwassenen variëren meestal van 1,2 - 1,6 inch. Het winnende exemplaar in een wedstrijd voor de kakkerlakken in Florida was een houten kakkerlak uit Florida, die 2,429 inch mat. De donkerbruine ootheca van de soort (eierdoos) is 0,55-0,63 lang en bevat 21-23 eieren , en heeft inspringingen die laten zien waar de eieren zich bevinden.

De Amerikaanse kakkerlak is een wat grotere soort en kan een lichaamslengte tot 4,5 centimeter bereiken. De kakkerlak heeft een roodbruine lichaamskleur en de kop draagt twee lange antennes. Boven de kop is een verharde plaat gelegen die een lichtere achterrand heeft. In combinatie met de lichaamslengte is de Amerikaanse kakkerlak hieraan vrij eenvoudig van andere kakkerlakken te onderscheiden.

De periplaneta fuliginosa is een glanzend, donkerrood, peridomestic insect en ook beruchte ziekteverwekker. Ze verbergen zich altijd op donkere en vochtige plaatsen, zoals boomgaten of rioleringen, om veiligheid en vochtbehoeften te garanderen. Ze houden echt van warme plekken. Met de zomer in aantocht, zult u merken dat deze opgewonden plagen verrassend sterke vliegers zijn wanneer ze 's nachts worden aangetrokken door licht.

De Australische kakkerlak (Periplaneta australasiae) is een insect uit de orde kakkerlakken (Blattodea) en de familie Blattidae.

De turkestaanse kakkerlak ( Shelfordella lateralis ) is een wereldse kakkerlak die in de jaren zeventig in de VS werd geïntroduceerd. Er wordt aangenomen dat de kakkerlak liftte op militair materieel dat bestemd was om naar militaire bases te worden vervoerd, zoals Fort Bliss in Texas. Hun snellere reproductieve toestand geeft het een voordeel tegen de oosterse kakkerlak . De turkestaanse kakkerlak is het grondgebied van de oosterse kakkerlak inhalen.

Te herkennen aan zijn schildvormige pronotum met een uniek patroon, is neostylopyga rhombifolia een veelzijdige foerageerder, bekend om zijn nachtelijke gewoonten en voorkeur voor warme, vochtige omgevingen. Als een echt omnivoor wezen vertoont deze soort voedingsflexibiliteit, waarbij ze een scala aan organisch materiaal consumeren, van rottend materiaal tot voedselresten, waardoor ze bijdragen aan het ontbindingsproces en de voedingsstoffencyclus binnen hun ecosysteem.