Tectocoris diophthalmus , algemeen bekend als de Hibiscus Harlequin Bug of Cotton Harlequin Bug, is het enige lid van het geslacht Tectocoris. Het is een felgekleurde bolle en ronde schildvormige kever met een metaalachtige glans die ongeveer 20 mm groot wordt. Volwassen vrouwtjes zijn meestal oranje en mannetjes zijn zowel blauw als rood of oranje, terwijl nimfen meestal metaalgroen en paars zijn. De kleuren zijn nogal variabel, en experimenten suggereren dat de variatie in kleur de predatie van vogels kan verminderen, vooral op de onvolwassen stadia. Dit extreme niveau van variatie is zodanig dat verschillende taxonomen deze soort sinds 1781 minstens 16 keer onder verschillende nieuwe namen hebben beschreven, waarbij sommige van deze overtallige namen in gebruik bleven tot 2006, toen uiteindelijk werd bevestigd dat het allemaal kleurvormen een enkel organisme. Het komt veel voor in Oost-Australië, Nieuw-Guinea en verschillende eilanden in de Stille Oceaan in habitats variërend van stedelijke tot landbouw- en kustgebieden. De Hibiscus Harlequin Bugs voeden zich met vele soorten van de familie Malvaceae, evenals met gecultiveerde katoen. Ze zullen zich ook voeden met Illawarra-vlamboombloemen, grevillea en jonge boompjes van flessenborstel. Ze doorboren de stengels van jonge scheuten en zuigen het sap op. Vrouwtjes leggen clusters van eieren rond stengels van meestal de hibiscusplant en bewaken ze vervolgens totdat ze uitkomen.

Algemene kleur van dorsum metallic blauw, groen of paars; buik venter geel, breed omrand met paarse laterad tot siphonen, siphonen II – VII elk omgeven door een ronde zwarte vlek; pro-, meso- en metepimeroïden samen met de supracoxale lobben geel; coxae en trochanters bleekgeel, femora met een apicale annulus en longitudinale banden zwart, tibiae en tarsi zwart.

Cantao ocellatus is een soort schildwants in de familie Scutelleridae die in Azië voorkomt. Roodachtig of okerkleurig van kleur en heeft donkere poten en blauwzwarte antennes. Een donkere blauwzwarte streep is aanwezig langs de centrale lijn van het hoofd. Het halsschild heeft soms twee zwarte vlekjes op de voorrand en heeft soms acht vlekjes. Het scutellum heeft acht of zes zwarte vlekken van variabele grootte maar met gelige randen. De laterale hoek van het halsschild is langwerpig tot een gebogen ruggengraat, maar dit kan veel worden verkleind. Een kenmerkende symbiotische bacteriële soort Sodalis van phylum Gammaproteobacteria wordt gevonden in de middendarm. Bij deze soort is maternale zorg voor eieren en nimfen opgemerkt. Het vrouwtje bedekt de eieren nadat ze zijn gelegd, maar eieren op de rand die ze niet kan bedekken, worden vaak geparasiteerd door wespen. Ze zuigen sap uit een breed scala aan planten, waaronder Macaranga, Kigelia, Mallotus, Bischofia javanica en Broussonetia papyrifera.

Tetyra bipunctata , de schildpaddenkever, is een soort schildwants in de familie Scutelleridae. Het wordt gevonden in Midden-Amerika en Noord-Amerika.

Homaemus aeneifrons is een soort schildwants in de familie Scutelleridae. Het wordt gevonden in Midden-Amerika en Noord-Amerika.

Met een schildvormig exoskelet vertoont orsilochides guttata een opvallend gevlekt patroon dat dient als afschrikmiddel voor predatoren. Deze soort heeft gespecialiseerde monddelen aangepast voor piercen en zuigen, die het gebruikt om zich te voeden met plantensappen, vaak van verschillende waardplanten. Opvallend is dat tijdens zijn ontwikkelingsstadia het een onvolledige gedaanteverwisseling ondergaat, waarbij de nadruk ligt op een geleidelijke overgang in vorm en functie naarmate het volwassen wordt van nimf tot volwassene.