Inheems in verschillende regio's van Zuidoost-Azië staat physopelta quadriguttata bekend om zijn levendige kleuren en patronen die dienen als een afschrikmiddel voor potentiële roofdieren. Dit opvallende insect ondergaat onvolledige gedaanteverwisseling, waarbij de nimfen kleinere versies van de volwassene zijn zonder volledig ontwikkelde vleugels. Volwassenen vertonen een gespecialiseerd monddeel dat is ontworpen voor steken en zuigen, waarbij ze zich voornamelijk voeden met plantensappen en impact hebben op de lokale landbouw.

De Stenomacra marginella is voornamelijk te herkennen aan de feloranje randen rond hun bruine lichamen. Ze worden vaak gevonden rond korte grassen in de buurt van beekjes vanwege hun affiniteit voor vocht. Als gevolg hiervan kunnen ze tijdens overstromingen de lichamen van bomen opzwermen.

De largus succinctus ( Largus succinctus ) heeft een platte, donker gekleurde body met rode markering rond de randen. Deze insecten zuigen sap uit een grote verscheidenheid aan planten, waaronder mirte van eik en was. Ze veroorzaken echter zelden aanzienlijke schade. In de winter konden ze huizen binnenvallen door door kieren en spleten naar binnen te kruipen.

Macrocheraia is een geslacht van insecten in de familie Largidae met een enkele soort, Macrocheraia grandis komt voornamelijk voor in Zuidoost-Azië, maar strekt zich uit tot delen van Zuid-Azië. In sommige oudere literatuur werd hiernaar verwezen onder het geslacht Lohita, een naam die is afgeleid van het Sanskrietwoord voor rood. Het achterlijf van het mannetje is lang en reikt tot ver buiten de vleugeltip. De soort voedt zich met een scala aan planten, waaronder die van de families Euphorbiaceae en Malvaceae.