Lissopimpla excelsa gebruikt zijn gif als een middel om prooien voor zijn nageslacht te bedwingen. Met behulp van zijn legboor wordt het toxine direct in andere insecten geïnjecteerd, zoals rupsen en spinnen, die mogelijk verlamming of de dood ervaren. De toxiciteitsniveaus kunnen variëren van mild tot ernstig, wat leidt tot verschillende graden van immobilisatie. Tijdens de volwassen fase zorgt deze methode van vergiftiging ervoor dat hun larven een veilige en onbeweeglijke voedselbron hebben, wat leidt tot een verhoogde overlevingskans voor de volgende generatie.