De luzernesierblindwants (Adelphocoris lineolatus) is een wants uit de familie van de blindwantsen (Miridae). De soort werd het eerst wetenschappelijk beschreven door Johann August Ephraim Goeze in 1778.

Adelphocoris quadripunctatus is een fascinerend insect dat bekend staat om zijn stekende-zuigende monddelen, die het vakkundig gebruikt om zich te voeden met plantensappen. Met een levenscyclus die bestaat uit ei-, nimf- en volwassen stadia, vertoont het variërende fysieke kenmerken en dieetvoorkeuren gedurende zijn ontwikkeling. In zijn nimfstadium lijkt het op het volwassen dier, maar het mist volledig ontwikkelde vleugels. Als een echte wants navigeert het door zijn habitat met een aangeboren vermogen om op te gaan in het gebladerte, waardoor het een ongrijpbare verschijning is voor scherpe waarnemers in zijn natuurlijke omgeving.

De 7 tot 8 mm lange wants is altijd langvleugelig en voor het grootste deel zwart van kleur met gelige haartjes. De antennes zijn ook zwart met uitzondering van de laatste twee segmenten die roodbruin van kleur zijn. De voorvleugels hebben aan het begin aan de zijkant een lichte, soms gele zoom, vandaar de Nederlandse naam. Het uiteinde van de ondoorzichtige vleugelpunt (cuneus) is ook geel en soms rood of oranje van kleur, het doorzichtige deel van de vleugels is donker. De pootjes zijn roodbruin, vaak met zwarte dijen en altijd met zwarte stekels op de schenen van de achterpoot.