Als bewoner van het kreupelhout en bosrijke gebieden is weegbreesteltmot in zijn larvale stadium een opmerkelijke bladmineerder, die ingewikkelde zijde weeft om delen van bladeren samen te trekken tot een beschermende behuizing. Bij volwassenheid transformeert het, met fijne vleugels die de kenmerkende ingewikkelde ontwerpen van zijn soort dragen, en fladdert het rond in een stille ballet om te nippen aan bloemige aanbiedingen.

De seringensteltmot (Gracillaria syringella) is een nachtvlinder uit de familie Gracillariidae, de mineermotten.

Marmara arbutiella is een vlinder uit de familie van de mineermotten (Gracillariidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1904 door Busck.

De berkenzebramot (Parornix betulae) is een vlinder uit de familie mineermotten (Gracillariidae). De wetenschappelijke naam is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1854 door Stainton. De soort komt voor in Europa.

Versierd met vleugels die een ingewikkeld patroon dragen dat lijkt op matglas, is gewone zebramot een meester in camouflage tussen het gebladerte, waarbij de tinten en vormen op zijn vleugels hem verbergen voor roofdieren. Dit wezen ondergaat een opmerkelijke transformatie van een bladmineerlarve, die zijn groene toevluchtsoord exploiteert voor voedsel, tot een volwassene die deelneemt aan nachtelijke bestuivingsactiviteiten, wat bijdraagt aan de gezondheid van de lokale flora.

Meidoornzebramot is een opmerkelijke bladmineerder tijdens zijn larvale stadium, waarbij het kronkelige tunnels uithakt onder het oppervlak van bladeren, die uiteindelijk een beschermende cocon vormen. Als volwassene komt het tevoorschijn met delicate, zeer iriserende vleugels die een opaalachtige glans afgeven, een kenmerkende aanpassing aan zijn omgeving, waardoor het efficiënt gecamoufleerd wordt voor roofdieren te midden van bladeren en gefilterd zonlicht.

Het diertje komt oorspronkelijk waarschijnlijk uit Japan, maar komt verspreid over een groot deel van de wereld voor. Het heeft een spanwijdte van 10 tot 11 millimeter.

Tijdens de larvale fase is viervleksteltmot een meester in camouflage en staat het bekend om zijn opmerkelijke bladetende gedrag. Jonge rupsen creëren behendig beschermende cocons door bladtissue uit te snijden en dragen deze mee terwijl ze eten en groeien. Bij de overgang door metamorfose komen volwassenen tevoorschijn met een zilveren glans op hun vleugels, oogverblindend terwijl ze hun bosrijke habitat navigeren, voornamelijk bij zonsondergang. Hun dieet past zich aan gedurende hun levenscyclus, met rupsen die aanvankelijk leven op een dieet van bladeren en volwassenen die nectar van verschillende bloemen nippen.