Endemisch voor speciale niches van het ecosysteem, ondergaat de fascinerende iragaodes nobilis een opmerkelijke transformatie gedurende zijn levenscyclus. Als larve voedt het zich voornamelijk met planten, waarbij het essentiële voedingsstoffen verwerft voor zijn metamorfose. Bij het bereiken van volwassenheid vertoont het nachtelijk gedrag en voert het de belangrijke taak van bestuiving uit onder het sluiervan de nacht. Met prachtige gevleugelde patronen navigeert het door de duisternis, waarbij het een geëvolueerde aanpassing aan zijn omgeving demonstreert en een cruciale rol speelt in de biodiversiteit van zijn habitat.

Baileya ophthalmica is een vlinder uit de familie van de visstaartjes (Nolidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1852 door Guenée.

Baileya australis is een vlinder uit de familie van de visstaartjes (Nolidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1881 door Grote.

Baileya dormitans is een vlinder uit de familie van de visstaartjes (Nolidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1852 door Guenée.

Baileya doubledayi is een vlinder uit de familie van de visstaartjes (Nolidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1852 door Guenée.

Het groot visstaartje (Meganola albula) is een nachtvlinder uit de familie van de visstaartjes (Nolidae). De voorvleugellengte bedraagt tussen de 10 en 11 millimeter. De soort komt verspreid over Europa voor. Hij overwintert als rups.

Meganola phylla , de meganolamot aan de kust, is een nachtvlinder van de familie Nolidae. Het wordt gevonden in Noord-Amerika, waar het is opgenomen uit Alabama, Florida, Georgia, Illinois, Indiana, Maine, Maryland, Mississippi, New Jersey, North Carolina, Ohio, Oklahoma, Ontario, South Carolina, Tennessee, Virginia en West Virginia. . De spanwijdte is 18-24 mm. Volwassenen zijn van januari tot oktober op de vleugels waargenomen, maar worden voornamelijk tussen april en augustus aangetroffen. De larven voeden zich met Quercus-soorten.

Meganola minuscula , de verwarde meganola, is een nachtvlinder (familie Nolidae). De soort werd voor het eerst beschreven door Philipp Christoph Zeller in 1872. Hij komt voor in Noord-Amerika. Het MONA- of Hodges-nummer voor Meganola-minuscula is 8983.