Bekend om zijn opmerkelijke bouwvaardigheden, bouwt agelena orientalis onderscheidende trechtervormige webben die dienen als zowel een schuilplaats als een val voor zijn prooi. Deze behendige roofdier, voornamelijk te vinden in grasachtige of struikachtige gebieden, vertoont een effectieve jachttechniek waarbij het snel door de webtunnel rent om argeloze insecten te vangen. Zijn dieet past zich aan van voornamelijk kleinere geleedpotigen als het jong is tot een breder scala aan insecten naarmate het ouder wordt.

De vrouwtjes worden 8 tot 12 mm groot, de mannetjes worden 8 tot 9 mm. De spin is meestal te vinden in dichte begroeiing bij zonnige bosranden. De doolhofspin creëert enorme trechterwebben tussen gras of lage vegetatie.

De gewone staartspin (Textrix denticulata) is een spinnensoort uit de familie trechterspinnen. Beide geslachten zijn 6 tot 7 mm groot. Deze spin heeft een opvallende lichte middenstreep op het kopborststuk en een karakteristieke achterlijfstekening. Leeft wijdverspreid op zonnige velden en boomstammen in Europa.

Eratigena duellica , de gigantische huisspin, is een soort trechterwever in de spinnenfamilie Agelenidae. Het wordt gevonden in Canada, de Verenigde Staten en Europa. De verwante soort Eratigena atrica wordt ook wel de Reuzen huisspin genoemd. Eratigena atrica werd in 2013 overgebracht van het geslacht Tegenaria. Het werd beschouwd als dezelfde soort als Eratigena atrica tot 2018, toen Eratigena duellica, Eratigena saeva en Eratigena atrica als afzonderlijke soorten werden hersteld.

De gewone huisspin (Tegenaria atrica) is een spinnensoort uit de familie trechterspinnen die in Europa tot Centraal-Azië en Noord-Afrika voorkomt. De vrouwtjes worden tot 18 mm groot, de mannetjes worden 15 mm. De kleur is hoofdzakelijk bruin. Op het kopborststuk zit een kleine markering, met drie lichte vlekken aan elke zijde. Het achterlijf heeft zo'n zelfde markering, maar dan zijn het zes vlekken. In tegenstelling tot veel andere Tegenaria-soorten heeft de gewone huisspin geen tekeningen of vlekken op de poten. De poten bij vrouwtjes kunnen 54 mm lang worden, bij de mannetjes 45 mm. Leeft in en rond huizen, maar is ook in grotten of bossen aangetroffen.

In tegenstelling tot wat je zou denken, bereikte de eratigena agrestis ( Eratigena agrestis ) zijn huidige begroeting niet tijdens het hijsen van een bindstaf. Ze hebben ons echter bereikt door van Europa naar de Pacific Northwest te worden verscheept. Eratigena agrestis staan bekend als ongelooflijk moeilijk te identificeren, u zult waarschijnlijk contact moeten opnemen met een expert om dit te doen. Het is gemakkelijker om deze te identificeren als niet- eratigena agrestis .