Eutomostethus ephippium is een vliesvleugelig insect uit de familie van de bladwespen (Tenthredinidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1798 door Panzer.

Als er van de bladeren van kersen, peren of pruimen alleen een skellet over is, dan zou het kunnen dat de vruchtboombladwesp daar van zijn maaltijd genoten heeft. De larven van de vruchtboombladwesp bedekken zichzelf met groen slijm, zodat ze oneetbaar worden voor hun natuurlijke vijanden.

Pontania californica , algemeen bekend als de bladwesp van de wilgenappel, is een gewone bladwesp in de familie Tenthredinidae.

Selandria serva is een vliesvleugelig insect uit de familie van de bladwespen (Tenthredinidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1793 door Fabricius.

De indrukwekkend aanpasbare eriocampa juglandis staat bekend om zijn buitengewone metamorfoseproces. Als bladmineerder in zijn vroege larvale stadium beheerst het aanzienlijk de populatie van bepaalde boomsoorten door hun bladeren te oogsten. Naarmate de larven volwassen worden, krijgen ze een andere rol als verdedigingscontroller door potentiële roofdieren af te schrikken door het vrijgeven van een onaangename geur. Met diversiteit van functie gedurende hun levensduur begint eriocampa juglandis aan een reis die zowel flora als fauna in zijn omgeving beïnvloedt, uniek bijdragend aan de ecosysteemdynamiek.

Deze vrij grote bladwesp kan 8 tot 11 mm lang worden en is zwart met citroengeel gekleurd. De soort lijkt sterk op Tenthredo arcuata en Tenthredo brevicornis, de eerste vliegt echter eerder in het seizoen en bij T. brevicornis is het eerste antennesegment geheel zwart gekleurd.

Tenthredo scrophulariae kan een lichaamslengte bereiken van ongeveer 11-15 mm (0,43-0,59 inch). Het is gemakkelijk herkenbaar aan zijn wespenachtig uiterlijk, hoewel het de dunne 'taille' van een echte wesp mist. De kop is zwart en vrij kort, met prominente, rechthoekige achterhoeken. Het flagellum van de antennes is aan de punt niet versmald, het is vrij kort (minder dan twee keer zo lang als de kopbreedte) in vergelijking met veel verwante soorten. Het is oranje van kleur, terwijl het bij de meeste vergelijkbare soorten van het geslacht zwart is. De thorax is overwegend zwart, alleen het halsschild en het scutellum zijn geel. Het achterlijf is zwart, met dwarse gele banden. De voorrand van de voorvleugels, inclusief de aderen, is intens oranjerood van kleur, terwijl het resterende vleugelmembraan transparant bleek geelachtig is, grijs getint naar de punt toe. De voorpoten zijn bijna helemaal geel, maar de bovenzijden van de dijbenen zijn zwart. De middelste en de achterpoten zijn oranje, maar de dijbenen van de achterpoten zijn helemaal zwart. Bij het middelste beenpaar kunnen de dijbenen volledig zwart zijn of alleen zwarte achterzijden. De vrij grote larven kunnen een lengte bereiken van ongeveer 30 millimeter. Ze hebben een donkere kop, met een stoffig grijswit en zwart gevlekt lichaam.