De bronwielwebspin (Metellina merianae) is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de strekspinnen. Het dier komt uit het geslacht Metellina. Metellina merianae werd in 1763 beschreven door Scopoli.

De vrouwtjes worden 6,5 tot 9 mm groot, de mannetjes worden 6 tot 7,5 mm. Het kopborststuk is geel- tot roodbruin. Het achterlijf is geel- groen of roodachtig bruin gekleurd. Leeft in bosranden, heggen en tuinen.

De zomerwielwebspin (Metellina mengei) is een spin uit de familie strekspinnen (Tetragnathidae) die in heel Europa tot Georgië wordt gevonden. De spin wordt ongeveer 5 mm lang. De volwassenen kunnen vanaf mei tot juli worden gevonden. De soort werd eens beschouwd als een vorm van de spin Metellina segmentata, die in de lente voorkomt. M. mengei is echter veel zeldzamer dan M. segmentata. De soort is iets kleiner dan M. segmentata en kan er slechts van worden onderscheiden door de genitale kenmerken te vergelijken.

Tetragnatha viridis is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de strekspinnen. Het dier behoort tot het geslacht Tetragnatha. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1842 door Walckenaer.

Met langwerpige lichamen en chelicerae vertoont schaduwstrekspin een opmerkelijke aanpassing waardoor ze zich uitrekken als een stok op twijgen, waardoor ze effectief opgaan in hun omgeving. Hun dieet bestaat voornamelijk uit kleine insecten, gevangen in hun fijn gesponnen, bolvormige webben, vaak in de buurt van waterlichamen. De unieke morfologische aanpassingen van deze soort vergemakkelijken zowel predatie als camouflage, waarmee ze een intrigerend voorbeeld vormen van evolutionaire specialisatie.

Deskundig gecamoufleerd tussen vegetatie, tetragnatha hasselti heeft langwerpige chelicerae en een lichaam dat bijna stokachtig kan lijken bij rust. Het geeft de voorkeur aan leefgebieden bij water en toont opmerkelijke aanpassingsvermogen, met een dieet dat verschuift van aquatische prooien tijdens de jeugdfase naar vliegende insecten in de volwassenheid. Deze verandering toont een fascinerende ontwikkelingstransformatie die in lijn ligt met milieu-uitdagingen voor voeding.

Voornamelijk wonend in wetlands, staat de tetragnatha squamata bekend om zijn kenmerkende langwerpige lichaam en kaakstructuur, aanpassingen die hem tot een bedreven hinderlaagjager maken. Met een dieet dat voornamelijk uit insecten bestaat, vertoont deze soort duidelijk seksueel dimorfisme, waarbij vrouwtjes vaak groter zijn dan mannetjes. Het weeft ingewikkelde, cirkelvormige webben, vaak dicht bij waterbronnen, om prooien te vangen, met een opmerkelijk nachtelijk activiteitenpatroon en een significante rol in lokale ecosystemen als een natuurlijke ongediertebestrijder.

De vrouwtjes worden 5 tot 7 mm groot, de mannetjes worden 3,5 tot 5,5 mm. De kleur van het achterlijf is meestal licht- of donkergrijs met een bladtekening. Een goed kenmerk is de dorsale uitstulping van het achterlijf, die goed te zien is bij het zij-aanzicht.