Versierd met ingewikkeld gedetailleerde vleugelpatronen, sonagara strigipennis benut zijn camouflerende capaciteiten om naadloos op te gaan in zijn omgeving. Naarmate de schemering nadert, komt deze nachtelijke bewoner tevoorschijn om deel te nemen aan zijn primaire dieetvoorkeur voor suikerrijke plantensappen, een keuze die zijn fijn afgestemde fysiologische aanpassingen weerspiegelt om voedingsstoffen uit de lokale flora te halen.

De vlinder heeft een voorvleugellengte van 8 tot 9 millimeter. De voorvleugel is grijsbruin met oranje vlekjes en midden op de vleugel een opvallende doorzichtige vlek, een "venstertje". Ook op de achtervleugel bevinden zich midden op de vleugel dergelijke venstertjes. In noordelijke populaties zijn die groter dan in zuidelijke. Over het zwartige achterlijf lopen witte bandjes. De imago vliegt overdag in de zon en schiet dan van bloem naar bloem van bijvoorbeeld braam. Zeker in noordelijke populaties leeft de vlinder echter zeer verborgen. Met feromoonvallen zijn zij echter goed te lokken.

Aglaopus pyrrhata is een vlinder uit de familie van de venstervlekjes (Thyrididae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1866 door Walker.

Versierd met ingewikkelde vleugelpatronen die dienen als effectieve camouflage tussen het gebladerte, striglina scitaria is een meester in vermomming in zijn natuurlijke habitat. Met een levenscyclus die metamorfose omvat, transformeert dit organisme volledig van vorm, waarbij het verandert van een vraatzuchtige rups die gespecialiseerd is in bladconsumptie naar een bestuivende volwassene die bijdraagt aan het ecologische proces van plantenreproductie.