Probeer gratis
tab list
Picture Insect
Nederlands
arrow
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
HOME Toepassing Downloaden Veelgestelde vragen
Nederlands
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
Icon about
Over
Icon about
Algemene info
Icon about
Zoektips
Icon about
Schadelijk of niet
Icon about
Veelgestelde vragen
Icon about
Vergelijkbare insecten
Icon about
Populaire insecten
Agrypnus rectangularis

Agrypnus rectangularis

Agrypnus rectangularis

Een soort van Agrypnus

Algemene informatie over Agrypnus rectangularis
Identificeer insecten in een handomdraai
Maak een foto om insecten direct te identificeren en risico's in te schatten, zodat je snel inzicht kunt krijgen in beetbeoordeling, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en tips voor een veilige interactie etc.
Download de app gratis
Rectangle
Kenmerken van Agrypnus rectangularis
Kleuren
Zwart
Geel
Brons
Volwassen voedselbronnen
Bladeren, nectar, stuifmeel, kleine insecten en mogelijk vruchten.
Giftig
Niet gemeld
Niet giftig
Niet gemeld
Borend insect
Niet gemeld
Bestuiver
Niet gemeld
Pest-etende roofzuchtige
Niet gemeld
Fytofaag
Niet gemeld
Roofzuchtig
Niet gemeld
Bijtend dier of huisdier
Niet gemeld
Soort Monddelen
Kauwende monddelen
qrcode
Img download isoImg download android
Rectangle
Levenscyclus van Agrypnus rectangularis
Ei Het embryonale stadium van agrypnus rectangularis begint als een ei. De eieren worden vaak in clusters gelegd en hebben een ovale vorm, met een beschermende buitenste schaal. Ze worden meestal geplaatst op verborgen locaties die gunstig zijn voor het overleven van larven.
Larve Na het uitkomen zijn de larven van agrypnus rectangularis wormachtig en missen volledig ontwikkelde vleugels. Larven ondergaan verschillende vervellingen, waarbij ze geleidelijk groter worden in elk stadium (instar). Ze zijn meestal langwerpig, met duidelijke segmentatie en kauwende monddelen om te eten.
Pop Na het bereiken van een voldoende grootte, schakelt de larve over naar het popstadium. De pop van agrypnus rectangularis is een rustfase waarin een grote herstructurering plaatsvindt. Ingesloten in een beschermende cocon is het insect onbeweeglijk, en vindt de transformatie naar de volwassen vorm plaats.
Volwassen Bij het tevoorschijn komen uit de pop wordt de ontwikkeling van de volwassen agrypnus rectangularis gekenmerkt door de aanwezigheid van vleugels en functionele voortplantingsorganen. Het lichaam is volledig gevormd en gehard, en de volwassene is mobiel en richt zich op voortplanting en soms verspreiding.
Rectangle
Roofdieren van Agrypnus rectangularis larven
Vogels, knaagdieren, insectenetende zoogdieren, vleesetende kevers, mieren, wespen, spinnen.
Rectangle
Roofdieren van volwassen Agrypnus rectangularis
Vogels, reptielen, knaagdieren, andere roofinsecten, spinnen, bidsprinkhanen, mieren.
Rectangle
Wetenschappelijke classificatie van Agrypnus rectangularis
Klasse
Insecten
Icon allow
Classificatie
Kevers
Icon allow
Familie
Kniptorren
Icon allow
Tips voor het vinden van Agrypnus rectangularis
Je ultieme gids om insecten te begrijpen
Ontdek de geheimen van insecten levenscycli, habitats, gedrag en observatietips!!
Download de app gratis
Rectangle
Hoe kun je Agrypnus rectangularis aantrekken
Om volwassen agrypnus rectangularis te vangen, kun je lichtvallen gebruiken omdat veel leden van de familie Elateridae ’s nachts door licht worden aangetrokken. Alternatief kunnen fermenteervallen deze kevers aantrekken, aangezien sommige zich voeden met nectar of rottend materiaal.
Rectangle
Habitatvoorkeuren van Agrypnus rectangularis in verschillende levensfasen
Het ei-stadium van agrypnus rectangularis kan vaak worden gevonden in vochtige grond die rijk is aan organisch materiaal, waar vrouwtjes hun eieren leggen. Larven, of ritnaalden, bevinden zich in de ondergrond, waar ze zich voeden met wortels en knollen. Deze larven geven de voorkeur aan velden met grassen of gewassen zoals aardappelen en maïs. Verpoppen gebeurt in de grond, en de locatie kan enigszins variëren afhankelijk van de omgevingsomstandigheden. Volwassen dieren worden meestal gevonden in velden of weiden, op vegetatie, en staan erom bekend ’s nachts door licht te worden aangetrokken. Om de verschillende groeistadia te vinden, moet men speuren in de bodemlagen naar eieren en larven, de tussenliggende bodemdiepte onderzoeken voor poppen en planten inspecteren en lichtvallen gebruiken bij nacht voor volwassenen.
Rectangle
Wanneer is de beste tijd om Agrypnus rectangularis te observeren?
De beste tijd om volwassen agrypnus rectangularis te vinden is 's nachts, omdat ze nachtactief zijn. Larven daarentegen zijn waarschijnlijk het beste overdag te zoeken terwijl ze actief zijn in de grond.
Rectangle
Wat is het beste weer om Agrypnus rectangularis te observeren?
Milde tot warme weersomstandigheden zijn doorgaans geschikt om volwassen agrypnus rectangularis te vinden, omdat ze dan actiever zijn. Na regenval kan een ideaal moment zijn om larven te zoeken, wanneer de grond vochtig is en ze dichter bij het oppervlak komen.
Rectangle
Hoe en waar vind je Agrypnus rectangularis in verschillende levensfasen?
Ei Agrypnus rectangularis eieren worden meestal gelegd in de grond of in bladafval. Om ze te vinden, moet je zorgvuldig door dit materiaal zeven in gebieden waar volwassen agrypnus rectangularis actief zijn.
Larve Agrypnus rectangularis larven staan bekend als ritnaalden en leven ondergronds. Vind ze door voorzichtig in de bovenste laag grond te graven in velden of gebieden met organisch materiaal en te zoeken naar slanke, draadvormige larven.
Pop Om poppen van agrypnus rectangularis te vinden, kunt je zoeken in de grond dicht bij het oppervlak waar de larven zich verpoppen. Deze zullen zich meestal in dezelfde omgevingen bevinden als de larvestadia, maar mogelijk iets dichter bij het oppervlak.
Volwassen Volwassen agrypnus rectangularis kun je vinden door met een zaklamp boomstammen, bladeren en andere vegetatie 's nachts te inspecteren, of door lichtvallen op te zetten waar ze door worden aangetrokken.
Zijn Agrypnus rectangularis schadelijk?
Je complete ongediertebestrijdingsgids
Ontdek effectieve tips voor het voorkomen en verdelgen van ongedierteplagen om ongedierte uit de buurt van je huis te houden.
Download de app gratis
Veelgestelde vragen die mensen ook stellen
Krijg snel antwoord op je vragen over insecten
Maak een foto voor onmiddellijke insectidentificatie en antwoorden over beten, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en veiligheidstips!
Download de app gratis
Meer insecten die vergelijkbaar zijn met Agrypnus rectangularis
Stenagostus rhombeus
Stenagostus rhombeus

Lees meer
Arrow
Aplotarsus incanus
Aplotarsus incanus

Aplotarsus incanus is een keversoort uit de familie kniptorren (Elateridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1827 door Gyllenhal.

Lees meer
Arrow
Ctenicera cuprea
Ctenicera cuprea

Ctenicera cuprea is een keversoort uit de familie kniptorren (Elateridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1775 door Fabricius.

Lees meer
Arrow
Ctenicera pectinicornis
Ctenicera pectinicornis

Versierd met misleidende iriserende kleuren, is ctenicera pectinicornis een meester in metamorfose, met larven bekend als ritnaalden die jarenlang ondergronds kunnen leven, een geheel andere vorm en dieet aannemend vergeleken met hun volwassen tegenhangers. Deze volwassenen onderscheiden zich door hun unieke vermogen om zichzelf met een kenmerkend klikmechanisme in de lucht te lanceren als ze op hun rug worden gelegd, een indrukwekkende prestatie van geminiaturiseerde biomechanica.

Lees meer
Arrow
Donkere akkerkniptor
Donkere akkerkniptor

De donkere akkerkniptor (Agriotes obscurus) is een keversoort uit de familie kniptorren (Elateridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1758 door Linnaeus.

Lees meer
Arrow
Gestreepte kniptor
Gestreepte kniptor

De kever komt van nature voor van Midden-Azië tot Noord-Afrika en is van daaruit ook naar overzeese gebieden versleept.

Lees meer
Arrow
Agriotes acuminatus
Agriotes acuminatus

Lees meer
Arrow
Agriotes pallidulus
Agriotes pallidulus

Agriotes pallidulus is een keversoort uit de familie kniptorren (Elateridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1807 door Illiger.

Lees meer
Arrow
Andere populaire insecten
Blauwzwarte houtbij
Blauwzwarte houtbij

De blauwzwarte houtbij wordt twee tot bijna drie centimeter lang en is alleen al aan de grootte te herkennen. ook de kleur is opmerkelijk voor een bij; zwart met een sterk iriserende paarse glans. Met name in het zonlicht lijkt het insect eerder paars dan zwart van kleur, vooral de vleugels. Op de foto is deze kleur echter niet goed te zien. Het lichaam is vrij sterk behaard, vooral de poten, en de twee antennes hebben een duidelijke knik. Mannetjes zijn van vrouwtjes te onderscheiden door een lichter deel aan de bovenzijde van de antennes.

Lees meer
Arrow
Gewone komkommerspin
Gewone komkommerspin

De naam van de gewone komkommerspin (Araniella cucurbitina) komt vanzelfsprekende van de duidelijk felle geelgroene kleur van de spin. De kleur van de spin verandert samen met de geslachtsrijpheid en de seizoenen. Zo zijn ze vaak in de herfst, als ze nog niet geslachtsrijp zijn, bruin en rood. In het voorjaar krijgen ze pas de groene komkommerkleur.

Lees meer
Arrow
Europese zwarte schorpioen
Europese zwarte schorpioen

De schorpioen is 35 tot 45 mm lang. De soort komt voor in Noord-Afrika en Zuid-Europa, maar is ook enige keren in Nederland gevonden. De schorpioen is te herkennen aan het zwarte lichaam, de gele poten en de gele angel. Van de drie soorten schorpioenen die in Frankrijk voorkomen (Buthus occitanus, Euscorpius flavicaudis en Euscorpius carpathicus) is dit verreweg de algemeenste die bv vaak in zomerhuisjes in Zuid- Frankrijk wordt gezien. De steek is pijnlijk, maar niet gevaarlijk, vergelijkbaar met die van een bij of wesp.

Lees meer
Arrow
Spinduizendpoot
Spinduizendpoot

De potenparen aan de achterzijde zijn langer dan die aan de voorzijde. Het voorste potenpaar is zeer kort, het achterste paar is juist zeer lang en dun; deze twee laatste poten dienen als tastorgaan. Ook de antennes zijn zeer lang en dun, waardoor de voor- en achterzijde wat op elkaar lijken. De ogen van het dier zijn echter goed te zien. Soorten uit de orde Scutigeromorpha hebben als enige van alle duizendpotigen samengestelde ogen, die beter zijn ontwikkeld. De kleur is lichtbruin tot bruingrijs, op de bovenzijde zijn drie donkere lengtestrepen zichtbaar. De lengte is ongeveer 2,5 tot bijna 4 centimeter.

Lees meer
Arrow
Groene schildwants
Groene schildwants

De groene schildwants is geheel groen van kleur en heeft in tegenstelling tot veel gelijkende wantsen geen duidelijke tekening. De vlies-achtige vleugelpunten van de voorvleugels, aan de achterzijde van het lichaam, zijn bruin, de onderzijde van het lichaam is meer bruinrood van kleur. De bovenzijde van het lichaam heeft soms onopvallende vlekjes of iets lichtere delen maar deze zijn nooit erg geprononceerd en verschillen per individu. De gehele bovenzijde is voorzien van kleine putjes, die van enige afstand niet te zien zijn. De wants kan van kleur veranderen, exemplaren die in winterslaap gaan kleuren bruin. Met hun normale groene kleur zouden ze te veel opvallen in de scheuren in bomen waar ze overwinteren. Zodra de wants in de lente ontwaakt en actief wordt, kleurt het lichaam binnen enkele weken weer groen. Dit verschijnsel van een groene 'zomerkleur' naar een bruine 'winterkleur' komt ook voor bij andere insecten zoals de groene gaasvlieg (Chrysoperla carnea). De groene schildwants heeft net als alle schildwantsen een enigszins (wapen)schild- achtige bovenzijde van het lichaam waaraan de naam 'schild'wantsen te danken is. De wants bereikt een totale lichaamslengte van 12 tot 14 millimeter waarbij de vrouwtjes iets groter worden dan de mannetjes. Het lichaam van de wants lijkt uit één geheel te bestaan maar is net als alle insecten verdeeld in drie delen; de kop (A), het borststuk of thorax dat de poten en vleugels draagt (B) en ten slotte het achterlijf of abdomen (C). De voorzijde van de kop wordt de clypeus genoemd (1), de kop draagt twee duidelijke antennes (2) die altijd vijf geledingen hebben waarbij opvalt dat de laatste twee verbreed en roodbruin van kleur zijn. Aan de zijkanten van de kop zijn de ogen gelegen (3). Achter de ogen, tegen de rand van het halsschild, zijn twee enkelvoudige ogen of ocelli gelegen. Deze zijn klein maar doordat ze een roodbruine kleur hebben steken ze af tegen de verder groene kop zodat ze goed te zien zijn. Het halsschild (4) is relatief groot en beschermt een deel van de kop. Het is voorzien van vele kleine putjes die een donkere kleur hebben, aan de voorzijde is het halsschild voorzien van twee gespiegelde gladde lijnen die een oog-achtige vorm hebben. Het scutellum of schildje (5) is bij de meeste wantsen erg klein maar de schildwantsen hebben juist een vergroot scutellum dat een deel van het achterlijf bedekt. Achter het scutellum zijn de vleugels gelegen, net als alle vliegende insecten heeft de wants een paar achtervleugels en een paar voorvleugels. De voorvleugels zijn net zoals bij de kevers verhard, echter het achterste deel van de vleugel van wantsen is vliezig en half doorzichtig. Bij kevers zijn de voorvleugels geheel verdikt en worden dekschilden of elytra genoemd. Omdat bij wantsen zoals de groene schildwants de vleugel slechts deels is verdikt worden ze hemi-elytra genoemd wat halfverhard betekent. De hemi-elytra bestaan uit verschillende delen, die gescheiden worden door aderen. Het verharde deel van de voorvleugels bestaat uit een drietal vlakken die van de binnen- naar de buitenzijde worden aangeduid met de clavus (6), het corium (7) en het embolium (8). De vliezige achterzijde van de voorvleugels wordt het membraan (9) genoemd. Bij schildwantsen steekt de rand van het platte achterlijf aan weerszijden uit onder de vleugels. Het achterlijf bestaat net als alle insecten uit rug-en buikplaten die respectievelijk tergieten en sternieten worden genoemd. Deze zijn aan de randen voorzien van een rij platen die wel met laterotergieten (10) worden aangeduid. Het geheel aan laterotergieten wordt het connexivum genoemd, het connexivum zorgt in belangrijke mate voor het wapenschild-achtige silhouet van schildwantsen. De poten van de wants zijn typisch insectachtig, de poot is middels de heup of coxa aan het lichaam verbonden, de heup is op de afbeelding niet te zien. De dij of het femur (14) is het breedste deel van de poot, na de dij volgt de scheen of tibia (13), dit is het langste deel van de poot. De scheen draagt ten slotte de tarsus of voet (12), deze is geleed en bestaat uit meerdere tarci. Het laatste deel draagt twee kleine klauwtjes (11). De pootuiteinden zijn net als de antennes roodbruin gekleurd. Op de afbeelding rechts zijn verschillende lichaamsdelen van de wants aangegeven met pijlen; gele pijlen geven de stigmata of ademopeningen aan, de rode pijl geeft de geurklier tussen de middelste en de achterste poten aan. De groene pijl wijst naar het labrum, de blauwe pijl naar de zuigsnuit of rostrum. De nimfen doen keverachtig aan door het ronde lichaam, zie voor de beschrijving van de nimfen onder voortplanting.

Lees meer
Arrow
Roodwitte celspin
Roodwitte celspin

De lengte is ongeveer 11 - 15 mm voor de vrouwtjes. De mannetjes zijn half zo groot. De pootspanwijdte van vrouwtjes is maximaal 2 cm, die van mannetjes 1 cm. De kop heeft zes enkelvoudige ogen waarmee de spin vanwege de nachtactieve levenswijze zeer slecht kan zien. Het kopborststuk is bruin tot roodachtig, het achterlijf is wit tot witgeel. Het lichaam heeft korte pootjes waardoor de spin niet hard kan lopen. Hier heeft het dier niet al te veel hinder van, want de favoriete prooi, de pissebed, is ook niet snel. De kaken en de giftanden zijn tamelijk groot, bij het vrouwtje tot wel 0,5 cm. De kaken zijn enorm krachtig zodat ze met gemak door het pantser van een pissebed kunnen snijden.

Lees meer
Arrow
Eratigena duellica
Eratigena duellica

Eratigena duellica , de gigantische huisspin, is een soort trechterwever in de spinnenfamilie Agelenidae. Het wordt gevonden in Canada, de Verenigde Staten en Europa. De verwante soort Eratigena atrica wordt ook wel de Reuzen huisspin genoemd. Eratigena atrica werd in 2013 overgebracht van het geslacht Tegenaria. Het werd beschouwd als dezelfde soort als Eratigena atrica tot 2018, toen Eratigena duellica, Eratigena saeva en Eratigena atrica als afzonderlijke soorten werden hersteld.

Lees meer
Arrow
Kerkzesoog
Kerkzesoog

De kerkzesoog of Florentijnse muurspin (Segestria florentina) is een spin uit de familie zesoogspinnen (Segestriidae).

Lees meer
Arrow