Probeer gratis
tab list
Picture Insect
Nederlands
arrow
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
HOME Toepassing Downloaden Veelgestelde vragen
Nederlands
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
Icon about
Over
Icon about
Algemene info
Icon about
Zoektips
Icon about
Schadelijk of niet
Icon about
Gunstige effecten
Icon about
Veelgestelde vragen
Icon about
Vergelijkbare insecten
Icon about
Populaire insecten
Aphrissa statira

Aphrissa statira

Aphrissa statira

Een soort van Aphrissa

Versierd met vleugels die een romig gele tint uitstralen, fladdert aphrissa statira door diverse ecosystemen en speelt een kritieke rol bij bestuiving. Het dagactieve vlinderachtige insect maakt de overgang van herbivorie in zijn larvale stadium, waar het zich voedt met bladeren van gastplanten, naar het nippen van nectar als volwassene, wat bijdraagt aan de delicate balans van zijn leefomgeving.

Algemene informatie over Aphrissa statira
Identificeer insecten in een handomdraai
Maak een foto om insecten direct te identificeren en risico's in te schatten, zodat je snel inzicht kunt krijgen in beetbeoordeling, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en tips voor een veilige interactie etc.
Download de app gratis
Rectangle
Kenmerken van Aphrissa statira
Bijten/steken
Niet gemeld
Allergie-veroorzakend
Niet gemeld
Defensieve aanval
Niet gemeld
Giftig
Niet gemeld
Niet giftig
De Aphrissa statira is niet giftig en vormt meestal geen gevaar voor de gezondheid van de mens. Je hoeft je niet onnodig zorgen te maken.
Borend insect
Niet gemeld
Bestuiver
De Aphrissa statira wordt vaak gezien in de buurt van de bloemkroon waar de pluizige haartjes gemakkelijk vol komen met pollen, wat kan helpen om de plant te bestuiven.
Pest-etende roofzuchtige
Niet gemeld
Fytofaag
The Aphrissa statira voedt op planten en veroorzaakt meestal geen grote problemen. Maar als je merkt dat de aantallen groeien moet je actie gaan ondernemen.
Roofzuchtig
Niet gemeld
Bijtend dier of huisdier
Niet gemeld
Soort Monddelen
Zuigende monddelen
qrcode
Img download isoImg download android
Rectangle
Soortstatus van Aphrissa statira
De soort varieert van Argentinië in het noorden tot Midden-Amerika en strekt zich uit tot het zuiden van Texas en Florida en zijn ook te vinden op nabijgelegen eilanden. Ze kunnen ook worden gevonden via Zuid-Georgia, New Mexico en Kansas. Ze zijn vooral overvloedig aanwezig in de Amazone.
Rectangle
Levenscyclus van Aphrissa statira
Ei Bij het leggen van eieren zijn de eieren van aphrissa statira klein en kunnen ze variëren in kleur en vorm. Gedurende deze tijd ontwikkelt het embryonale aphrissa statira zich totdat het klaar is om uit te komen.
Larve De rups, die algemeen bekend staat als een rups, maakt een aanzienlijke groei door. Het heeft een gedeeld lichaam met kauwende monddelen om bladeren te eten en zal meerdere keren vervellen, telkens groter wordend in grootte met elk stadium.
Pop De pop vormt zich binnen een chrysalis, wat een periode van transformatie markeert. Tijdens deze fase organiseren de weefsels van aphrissa statira zich in de volwassen vorm, met aanzienlijke veranderingen in structuur en functie.
Volwassen Nadat het de pop heeft verlaten, wordt de ontwikkeling van de volwassen aphrissa statira gemarkeerd door de aanwezigheid van vleugels en functionele voortplantingsorganen. Het lichaam is volledig gevormd en gehard, en de volwassene is mobiel, gericht op voortplanting.
Rectangle
Roofdieren van volwassen Aphrissa statira
Vogels, spinnen, roofinsecten
Rectangle
Interessante feiten over Aphrissa statira
De aphrissa statira staat bekend om zijn opmerkelijke migratiepatronen, waarbij het aanzienlijke afstanden aflegt die behoorlijk lang zijn voor zijn grootte.
Rectangle
Wetenschappelijke classificatie van Aphrissa statira
Klasse
Insecten
Icon allow
Classificatie
Vlinders
Icon allow
Familie
Pieridae
Icon allow
Tips voor het vinden van Aphrissa statira
Je ultieme gids om insecten te begrijpen
Ontdek de geheimen van insecten levenscycli, habitats, gedrag en observatietips!!
Download de app gratis
Rectangle
Jeugd Habitat van Aphrissa statira
Tropische regenwouden, agrarische en bebouwde gebieden
Rectangle
Habitatvoorkeuren van Aphrissa statira in verschillende levensfasen
Tijdens zijn larvale stadium is aphrissa statira meestal te vinden terwijl het zich tegoed doet aan gastplanten, en heeft het een voorkeur voor leden van de Fabaceae-familie. Als pop vindt aphrissa statira meestal een plekje aan de onderkant van bladeren of andere beschutte plekken, waar het onopvallend blijft. Het zoeken naar volwassen aphrissa statira leidt je naar bloemrijke gebieden; tuinen, weiden en randen van bossen waar ze zich voeden met nectar. Om deze vlinders te observeren, moet je bloeiende planten afspeuren naar hun gefladder, vooral op zonnige dagen wanneer ze het meest actief zijn.
Rectangle
Wanneer is de beste tijd om Aphrissa statira te observeren?
De beste tijd om volwassen aphrissa statira te vinden is op zonnige dagen, bij voorkeur in de ochtend wanneer ze het meest actief zijn.
Rectangle
Wat is het beste weer om Aphrissa statira te observeren?
Het weer moet mild zijn zonder sterke wind of regen, aangezien aphrissa statira actiever en zichtbaarder is onder dergelijke omstandigheden.
Rectangle
Hoe en waar vind je Aphrissa statira in verschillende levensfasen?
Ei Eieren van aphrissa statira worden meestal gelegd aan de onderkant van bladeren van gastplanten. Om ze te vinden, inspecteer de gastplanten zorgvuldig en zoek naar kleine, ronde of ovale objecten.
Larve Rupsen van aphrissa statira zijn te vinden op of in de buurt van hun gastplanten. Zoek naar tekenen van vraatschade of frass (rupsenuitwerpselen) en kijk goed langs plantenstelen en bladeren.
Pop Poppen van aphrissa statira kunnen aan gastplanten of nabijgelegen structuren zijn bevestigd. Ze zijn te vinden door te zoeken naar chrysaliden die opgaan in de omgeving.
Volwassen Volwassen aphrissa statira worden aangetrokken door bloemen met nectar. Vind deze vlinders door tuinen of bloemenvelden te bezoeken, vooral die met planten uit de Brassicaceae-familie, gedurende de dag.
Zijn Aphrissa statira schadelijk?
Je complete ongediertebestrijdingsgids
Ontdek effectieve tips voor het voorkomen en verdelgen van ongedierteplagen om ongedierte uit de buurt van je huis te houden.
Download de app gratis
Gunstige effecten van Aphrissa statira
Ontdek de verborgen voordelen van insecten
Ontdek hoe insecten helpen als bestuivers, plaagdieren en biocontrolemiddelen. Van zaadverspreiding tot afbraak, ze spelen een essentiële rol in ons ecosysteem.
Download de app gratis
Bestuiver
Bestuiver
Gedrag bij bestuiving reden
Eet Stuifmeel Of Nectar
Aphrissa statira is een actieve bestuiver die verschillende bloemen bezoekt om stuifmeel te consumeren. Tijdens het foerageren verzamelt aphrissa statira per ongeluk stuifmeel op zijn lichaam en draagt het over tussen planten, wat bijdraagt aan het voortplantingsproces. Deze bestuiver heeft een bijzondere aantrekking tot de kleur, geur en vorm van bloemen.
Veelgestelde vragen die mensen ook stellen
Krijg snel antwoord op je vragen over insecten
Maak een foto voor onmiddellijke insectidentificatie en antwoorden over beten, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en veiligheidstips!
Download de app gratis
Andere populaire insecten
Blauwzwarte houtbij
Blauwzwarte houtbij

De blauwzwarte houtbij wordt twee tot bijna drie centimeter lang en is alleen al aan de grootte te herkennen. ook de kleur is opmerkelijk voor een bij; zwart met een sterk iriserende paarse glans. Met name in het zonlicht lijkt het insect eerder paars dan zwart van kleur, vooral de vleugels. Op de foto is deze kleur echter niet goed te zien. Het lichaam is vrij sterk behaard, vooral de poten, en de twee antennes hebben een duidelijke knik. Mannetjes zijn van vrouwtjes te onderscheiden door een lichter deel aan de bovenzijde van de antennes.

Lees meer
Arrow
Gewone komkommerspin
Gewone komkommerspin

De naam van de gewone komkommerspin (Araniella cucurbitina) komt vanzelfsprekende van de duidelijk felle geelgroene kleur van de spin. De kleur van de spin verandert samen met de geslachtsrijpheid en de seizoenen. Zo zijn ze vaak in de herfst, als ze nog niet geslachtsrijp zijn, bruin en rood. In het voorjaar krijgen ze pas de groene komkommerkleur.

Lees meer
Arrow
Europese zwarte schorpioen
Europese zwarte schorpioen

De schorpioen is 35 tot 45 mm lang. De soort komt voor in Noord-Afrika en Zuid-Europa, maar is ook enige keren in Nederland gevonden. De schorpioen is te herkennen aan het zwarte lichaam, de gele poten en de gele angel. Van de drie soorten schorpioenen die in Frankrijk voorkomen (Buthus occitanus, Euscorpius flavicaudis en Euscorpius carpathicus) is dit verreweg de algemeenste die bv vaak in zomerhuisjes in Zuid- Frankrijk wordt gezien. De steek is pijnlijk, maar niet gevaarlijk, vergelijkbaar met die van een bij of wesp.

Lees meer
Arrow
Spinduizendpoot
Spinduizendpoot

De potenparen aan de achterzijde zijn langer dan die aan de voorzijde. Het voorste potenpaar is zeer kort, het achterste paar is juist zeer lang en dun; deze twee laatste poten dienen als tastorgaan. Ook de antennes zijn zeer lang en dun, waardoor de voor- en achterzijde wat op elkaar lijken. De ogen van het dier zijn echter goed te zien. Soorten uit de orde Scutigeromorpha hebben als enige van alle duizendpotigen samengestelde ogen, die beter zijn ontwikkeld. De kleur is lichtbruin tot bruingrijs, op de bovenzijde zijn drie donkere lengtestrepen zichtbaar. De lengte is ongeveer 2,5 tot bijna 4 centimeter.

Lees meer
Arrow
Groene schildwants
Groene schildwants

De groene schildwants is geheel groen van kleur en heeft in tegenstelling tot veel gelijkende wantsen geen duidelijke tekening. De vlies-achtige vleugelpunten van de voorvleugels, aan de achterzijde van het lichaam, zijn bruin, de onderzijde van het lichaam is meer bruinrood van kleur. De bovenzijde van het lichaam heeft soms onopvallende vlekjes of iets lichtere delen maar deze zijn nooit erg geprononceerd en verschillen per individu. De gehele bovenzijde is voorzien van kleine putjes, die van enige afstand niet te zien zijn. De wants kan van kleur veranderen, exemplaren die in winterslaap gaan kleuren bruin. Met hun normale groene kleur zouden ze te veel opvallen in de scheuren in bomen waar ze overwinteren. Zodra de wants in de lente ontwaakt en actief wordt, kleurt het lichaam binnen enkele weken weer groen. Dit verschijnsel van een groene 'zomerkleur' naar een bruine 'winterkleur' komt ook voor bij andere insecten zoals de groene gaasvlieg (Chrysoperla carnea). De groene schildwants heeft net als alle schildwantsen een enigszins (wapen)schild- achtige bovenzijde van het lichaam waaraan de naam 'schild'wantsen te danken is. De wants bereikt een totale lichaamslengte van 12 tot 14 millimeter waarbij de vrouwtjes iets groter worden dan de mannetjes. Het lichaam van de wants lijkt uit één geheel te bestaan maar is net als alle insecten verdeeld in drie delen; de kop (A), het borststuk of thorax dat de poten en vleugels draagt (B) en ten slotte het achterlijf of abdomen (C). De voorzijde van de kop wordt de clypeus genoemd (1), de kop draagt twee duidelijke antennes (2) die altijd vijf geledingen hebben waarbij opvalt dat de laatste twee verbreed en roodbruin van kleur zijn. Aan de zijkanten van de kop zijn de ogen gelegen (3). Achter de ogen, tegen de rand van het halsschild, zijn twee enkelvoudige ogen of ocelli gelegen. Deze zijn klein maar doordat ze een roodbruine kleur hebben steken ze af tegen de verder groene kop zodat ze goed te zien zijn. Het halsschild (4) is relatief groot en beschermt een deel van de kop. Het is voorzien van vele kleine putjes die een donkere kleur hebben, aan de voorzijde is het halsschild voorzien van twee gespiegelde gladde lijnen die een oog-achtige vorm hebben. Het scutellum of schildje (5) is bij de meeste wantsen erg klein maar de schildwantsen hebben juist een vergroot scutellum dat een deel van het achterlijf bedekt. Achter het scutellum zijn de vleugels gelegen, net als alle vliegende insecten heeft de wants een paar achtervleugels en een paar voorvleugels. De voorvleugels zijn net zoals bij de kevers verhard, echter het achterste deel van de vleugel van wantsen is vliezig en half doorzichtig. Bij kevers zijn de voorvleugels geheel verdikt en worden dekschilden of elytra genoemd. Omdat bij wantsen zoals de groene schildwants de vleugel slechts deels is verdikt worden ze hemi-elytra genoemd wat halfverhard betekent. De hemi-elytra bestaan uit verschillende delen, die gescheiden worden door aderen. Het verharde deel van de voorvleugels bestaat uit een drietal vlakken die van de binnen- naar de buitenzijde worden aangeduid met de clavus (6), het corium (7) en het embolium (8). De vliezige achterzijde van de voorvleugels wordt het membraan (9) genoemd. Bij schildwantsen steekt de rand van het platte achterlijf aan weerszijden uit onder de vleugels. Het achterlijf bestaat net als alle insecten uit rug-en buikplaten die respectievelijk tergieten en sternieten worden genoemd. Deze zijn aan de randen voorzien van een rij platen die wel met laterotergieten (10) worden aangeduid. Het geheel aan laterotergieten wordt het connexivum genoemd, het connexivum zorgt in belangrijke mate voor het wapenschild-achtige silhouet van schildwantsen. De poten van de wants zijn typisch insectachtig, de poot is middels de heup of coxa aan het lichaam verbonden, de heup is op de afbeelding niet te zien. De dij of het femur (14) is het breedste deel van de poot, na de dij volgt de scheen of tibia (13), dit is het langste deel van de poot. De scheen draagt ten slotte de tarsus of voet (12), deze is geleed en bestaat uit meerdere tarci. Het laatste deel draagt twee kleine klauwtjes (11). De pootuiteinden zijn net als de antennes roodbruin gekleurd. Op de afbeelding rechts zijn verschillende lichaamsdelen van de wants aangegeven met pijlen; gele pijlen geven de stigmata of ademopeningen aan, de rode pijl geeft de geurklier tussen de middelste en de achterste poten aan. De groene pijl wijst naar het labrum, de blauwe pijl naar de zuigsnuit of rostrum. De nimfen doen keverachtig aan door het ronde lichaam, zie voor de beschrijving van de nimfen onder voortplanting.

Lees meer
Arrow
Roodwitte celspin
Roodwitte celspin

De lengte is ongeveer 11 - 15 mm voor de vrouwtjes. De mannetjes zijn half zo groot. De pootspanwijdte van vrouwtjes is maximaal 2 cm, die van mannetjes 1 cm. De kop heeft zes enkelvoudige ogen waarmee de spin vanwege de nachtactieve levenswijze zeer slecht kan zien. Het kopborststuk is bruin tot roodachtig, het achterlijf is wit tot witgeel. Het lichaam heeft korte pootjes waardoor de spin niet hard kan lopen. Hier heeft het dier niet al te veel hinder van, want de favoriete prooi, de pissebed, is ook niet snel. De kaken en de giftanden zijn tamelijk groot, bij het vrouwtje tot wel 0,5 cm. De kaken zijn enorm krachtig zodat ze met gemak door het pantser van een pissebed kunnen snijden.

Lees meer
Arrow
Eratigena duellica
Eratigena duellica

Eratigena duellica , de gigantische huisspin, is een soort trechterwever in de spinnenfamilie Agelenidae. Het wordt gevonden in Canada, de Verenigde Staten en Europa. De verwante soort Eratigena atrica wordt ook wel de Reuzen huisspin genoemd. Eratigena atrica werd in 2013 overgebracht van het geslacht Tegenaria. Het werd beschouwd als dezelfde soort als Eratigena atrica tot 2018, toen Eratigena duellica, Eratigena saeva en Eratigena atrica als afzonderlijke soorten werden hersteld.

Lees meer
Arrow
Kerkzesoog
Kerkzesoog

De kerkzesoog of Florentijnse muurspin (Segestria florentina) is een spin uit de familie zesoogspinnen (Segestriidae).

Lees meer
Arrow