Probeer gratis
tab list
Picture Insect
Nederlands
arrow
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
HOME Toepassing Downloaden Veelgestelde vragen
Nederlands
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
Icon about
Over
Icon about
Algemene info
Icon about
Zoektips
Icon about
Schadelijk of niet
Icon about
Veelgestelde vragen
Icon about
Vergelijkbare insecten
Icon about
Populaire insecten
Atta cephalotes

Atta cephalotes

Atta cephalotes

Een soort van Atta

Atta cephalotes is een soort mier uit de familie der Formicidae die voorkomt in Midden- en Zuid-Amerika.

Algemene informatie over Atta cephalotes
Identificeer insecten in een handomdraai
Maak een foto om insecten direct te identificeren en risico's in te schatten, zodat je snel inzicht kunt krijgen in beetbeoordeling, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en tips voor een veilige interactie etc.
Download de app gratis
Rectangle
Kenmerken van Atta cephalotes
Kleuren
Bruin
Zwart
Habitat
Woud; oogst (citrus; koffie; cacao; sierplant)
Volwassen voedselbronnen
Bladeren, bloemen, gras, boomschors, fruit
Giftig
Niet gemeld
Niet giftig
De Atta cephalotes is niet giftig en vormt meestal geen gevaar voor de gezondheid van de mens. Je hoeft je niet onnodig zorgen te maken.
Borend insect
Niet gemeld
Bestuiver
Niet gemeld
Pest-etende roofzuchtige
Niet gemeld
Fytofaag
The Atta cephalotes voedt op planten en veroorzaakt meestal geen grote problemen. Maar als je merkt dat de aantallen groeien moet je actie gaan ondernemen.
Roofzuchtig
Niet gemeld
Bijtend dier of huisdier
Niet gemeld
Soort Monddelen
Kauwende monddelen
qrcode
Img download isoImg download android
Rectangle
Soortstatus van Atta cephalotes
Het wordt wijd verspreid in de neotropische regio, van Mexico tot Bolivia.
Rectangle
Roofdieren van Atta cephalotes larven
Mierenvogels, gordeldieren, miereneters
Rectangle
Roofdieren van volwassen Atta cephalotes
Tamanduas, mierenvogels, aapkikkers, mierenegels, vogelspinnen
Rectangle
Interessante feiten over Atta cephalotes
Atta cephalotes kan meer dan 5000 keer hun lichaamsgewicht dragen, wat een ongelooflijke kracht ten opzichte van hun grootte aantoont.
Rectangle
Wetenschappelijke classificatie van Atta cephalotes
Klasse
Insecten
Icon allow
Classificatie
Vliesvleugeligen
Icon allow
Familie
Mieren
Icon allow
Genus
Atta
Icon allow
Tips voor het vinden van Atta cephalotes
Je ultieme gids om insecten te begrijpen
Ontdek de geheimen van insecten levenscycli, habitats, gedrag en observatietips!!
Download de app gratis
Rectangle
Hoe kun je Atta cephalotes aantrekken
Aangezien atta cephalotes herbivoren zijn die zich voornamelijk voeden met schimmels die ze binnen hun koloniën kweken, kunnen typische lokmiddelen plantaardig materiaal of schimmelverdelgers omvatten.
Rectangle
Habitatvoorkeuren van Atta cephalotes in verschillende levensfasen
De bladsnijdermier atta cephalotes ondergaat een volledige metamorfose. Eieren worden diep in het nest gelegd, vaak in gespecialiseerde kamers, om een gecontroleerde omgeving te garanderen. Larven bevinden zich ook in het nest, verzorgd door werksters en gevoed met gekauwde bladeren. Poppen ontwikkelen zich in vergelijkbare kamers als larven. Bij het zoeken naar deze stadia moet men voorzichtig de ondergrondse nesten opgraven. Volwassenen zijn wijdverspreider en worden meestal buiten het nest gezien, waar werksters plantenmateriaal snijden en voortplantingsindividuen deelnemen aan bruidsvluchten. Een waarnemer zou plantaardig afval voor werksters kunnen onderzoeken of bruidsvluchten tijdens het soortspecifieke seizoen kunnen observeren om volwassenen te lokaliseren.
Rectangle
Wanneer is de beste tijd om Atta cephalotes te observeren?
De beste tijd om atta cephalotes te vinden is wanneer ze het meest actief zijn, wat meestal tijdens de koelere delen van de dag is, zoals vroeg in de ochtend of laat in de middag.
Rectangle
Wat is het beste weer om Atta cephalotes te observeren?
Atta cephalotes zijn minder actief tijdens extreme weersomstandigheden, dus een mild en vochtig klimaat is waarschijnlijk het beste om ze buiten hun koloniën te vinden.
Rectangle
Hoe en waar vind je Atta cephalotes in verschillende levensfasen?
Larve Atta cephalotes larven bevinden zich diep in de kolonie en zijn meestal niet zichtbaar tenzij het nest wordt opgegraven. Ze zijn wit, pootloos en bevinden zich in de schimmelgardens die door werksters worden verzorgd, dus een zorgvuldige inspectie van de gardens kan hun aanwezigheid onthullen.
Pop Atta cephalotes poppen worden ook binnenin het nest gehouden, vaak in gespecialiseerde kamers. Ze kunnen geïdentificeerd worden door hun grotere formaat, onderscheidende vorm en de afwezigheid van beweging, Als de neststructuur zichtbaar is, kunnen poppen worden gevonden door zachte observatie zonder het nest te verstoren.
Volwassen Atta cephalotes werksters kunnen op het oppervlak worden gevonden terwijl ze bladeren en ander plantenmateriaal verzamelen. Zoek naar sporen van werksters die van voedselbronnen terug naar het nest bewegen. Het observeren van deze sporen kan iemand naar de locatie van de kolonie leiden.
Atta cephalotes soldaten zijn groter en hebben onderscheidende kaken voor verdediging. Ze vergezellen meestal werksters op de sporen of worden gevonden in de buurt van de ingangen van de kolonie. Het spotten van soldaten kan de nabijheid van een nest aangeven.
Atta cephalotes koninginnen zijn moeilijker te vinden omdat ze diep in het nest verblijven. De beste kans om een koningin te zien is tijdens de bruidsvlucht, wanneer koninginnen de kolonie verlaten om te paren en nieuwe nesten te vestigen. Zoek naar hen in de lucht of op de grond kort na deze vlucht.
Zijn Atta cephalotes schadelijk?
Je complete ongediertebestrijdingsgids
Ontdek effectieve tips voor het voorkomen en verdelgen van ongedierteplagen om ongedierte uit de buurt van je huis te houden.
Download de app gratis

Een atta cephalotes vertoont agressief gedrag bij dreiging. Deze kan bijten, steken of kan een giftige stof afscheiden. Het is raadzaam deze NIET te verstoren en met rust te laten.

Rectangle

Is Atta cephalotes schadelijk voor mensen?

Verschillende soorten mieren veroorzaken verschillende problemen voor de mens. Zeker, vergeleken met andere gevaarlijke wezens, zijn gewone mieren erg schadelijk voor mensen, en de meesten verzamelen zich gewoon op de binnenplaats of in de kamer om het menselijk leven te verstoren.
Maar er zijn enkele gevaarlijke groepen. Ze hebben sterke kaken en stekennaalden en kunnen bijten of steken bij stress. Meestal veroorzaken mieren alleen fysieke schade en de pijn veroorzaakt door mierenzuur. Deze ongemakken hoeven niet eens te worden aangepakt en kunnen snel worden hersteld. Maar er zijn nog steeds heel weinig mierensteken die allergieën en zelfs de dood kunnen veroorzaken. Andere mieren kunnen het milieu vervuilen, gebouwen vernietigen, oogsten aantasten en zelfs ziekten verspreiden.
Veelgestelde vragen die mensen ook stellen
Krijg snel antwoord op je vragen over insecten
Maak een foto voor onmiddellijke insectidentificatie en antwoorden over beten, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en veiligheidstips!
Download de app gratis
Meer insecten die vergelijkbaar zijn met Atta cephalotes
Solenopsis geminata
Solenopsis geminata

Solenopsis geminata is een mierensoort uit de onderfamilie van de Myrmicinae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1804 door Fabricius.

Lees meer
Arrow
Solenopsis xyloni
Solenopsis xyloni

Solenopsis xyloni is een mierensoort uit de onderfamilie van de Myrmicinae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1879 door McCook.

Lees meer
Arrow
Solenopsis molesta
Solenopsis molesta

Solenopsis molesta is een mierensoort uit de onderfamilie van de Myrmicinae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1836 door Say.

Lees meer
Arrow
Solenopsis invicta
Solenopsis invicta

De rode vuurmier (Solenopsis invicta) is een mierensoort uit de onderfamilie van de Myrmicinae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1972 door Buren. De rode vuurmier is oorspronkelijk afkomstig uit Zuid-Amerika, maar heeft zich sinds ongeveer 1920 ook verspreid naar de zuidelijke Verenigde Staten en later ook naar Australië, China en Taiwan. Bekend is hun vermogen om drijvende bivaks te vormen bij het oversteken van rivieren.

Lees meer
Arrow
Aphaenogaster swammerdami
Aphaenogaster swammerdami

Aphaenogaster swammerdami is een mierensoort uit de onderfamilie van de Myrmicinae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1886 door Forel.

Lees meer
Arrow
Aphaenogaster swammerdami clara
Aphaenogaster swammerdami clara

Lees meer
Arrow
Cephalotes atratus
Cephalotes atratus

Cephalotes atratus is een mierensoort uit de onderfamilie van de Myrmicinae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1758 door Linnaeus.

Lees meer
Arrow
Huberia striata
Huberia striata

Huberia striata is een mierensoort uit de onderfamilie van de Myrmicinae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1876 door Smith, F..

Lees meer
Arrow
Andere populaire insecten
Blauwzwarte houtbij
Blauwzwarte houtbij

De blauwzwarte houtbij wordt twee tot bijna drie centimeter lang en is alleen al aan de grootte te herkennen. ook de kleur is opmerkelijk voor een bij; zwart met een sterk iriserende paarse glans. Met name in het zonlicht lijkt het insect eerder paars dan zwart van kleur, vooral de vleugels. Op de foto is deze kleur echter niet goed te zien. Het lichaam is vrij sterk behaard, vooral de poten, en de twee antennes hebben een duidelijke knik. Mannetjes zijn van vrouwtjes te onderscheiden door een lichter deel aan de bovenzijde van de antennes.

Lees meer
Arrow
Gewone komkommerspin
Gewone komkommerspin

De naam van de gewone komkommerspin (Araniella cucurbitina) komt vanzelfsprekende van de duidelijk felle geelgroene kleur van de spin. De kleur van de spin verandert samen met de geslachtsrijpheid en de seizoenen. Zo zijn ze vaak in de herfst, als ze nog niet geslachtsrijp zijn, bruin en rood. In het voorjaar krijgen ze pas de groene komkommerkleur.

Lees meer
Arrow
Europese zwarte schorpioen
Europese zwarte schorpioen

De schorpioen is 35 tot 45 mm lang. De soort komt voor in Noord-Afrika en Zuid-Europa, maar is ook enige keren in Nederland gevonden. De schorpioen is te herkennen aan het zwarte lichaam, de gele poten en de gele angel. Van de drie soorten schorpioenen die in Frankrijk voorkomen (Buthus occitanus, Euscorpius flavicaudis en Euscorpius carpathicus) is dit verreweg de algemeenste die bv vaak in zomerhuisjes in Zuid- Frankrijk wordt gezien. De steek is pijnlijk, maar niet gevaarlijk, vergelijkbaar met die van een bij of wesp.

Lees meer
Arrow
Spinduizendpoot
Spinduizendpoot

De potenparen aan de achterzijde zijn langer dan die aan de voorzijde. Het voorste potenpaar is zeer kort, het achterste paar is juist zeer lang en dun; deze twee laatste poten dienen als tastorgaan. Ook de antennes zijn zeer lang en dun, waardoor de voor- en achterzijde wat op elkaar lijken. De ogen van het dier zijn echter goed te zien. Soorten uit de orde Scutigeromorpha hebben als enige van alle duizendpotigen samengestelde ogen, die beter zijn ontwikkeld. De kleur is lichtbruin tot bruingrijs, op de bovenzijde zijn drie donkere lengtestrepen zichtbaar. De lengte is ongeveer 2,5 tot bijna 4 centimeter.

Lees meer
Arrow
Groene schildwants
Groene schildwants

De groene schildwants is geheel groen van kleur en heeft in tegenstelling tot veel gelijkende wantsen geen duidelijke tekening. De vlies-achtige vleugelpunten van de voorvleugels, aan de achterzijde van het lichaam, zijn bruin, de onderzijde van het lichaam is meer bruinrood van kleur. De bovenzijde van het lichaam heeft soms onopvallende vlekjes of iets lichtere delen maar deze zijn nooit erg geprononceerd en verschillen per individu. De gehele bovenzijde is voorzien van kleine putjes, die van enige afstand niet te zien zijn. De wants kan van kleur veranderen, exemplaren die in winterslaap gaan kleuren bruin. Met hun normale groene kleur zouden ze te veel opvallen in de scheuren in bomen waar ze overwinteren. Zodra de wants in de lente ontwaakt en actief wordt, kleurt het lichaam binnen enkele weken weer groen. Dit verschijnsel van een groene 'zomerkleur' naar een bruine 'winterkleur' komt ook voor bij andere insecten zoals de groene gaasvlieg (Chrysoperla carnea). De groene schildwants heeft net als alle schildwantsen een enigszins (wapen)schild- achtige bovenzijde van het lichaam waaraan de naam 'schild'wantsen te danken is. De wants bereikt een totale lichaamslengte van 12 tot 14 millimeter waarbij de vrouwtjes iets groter worden dan de mannetjes. Het lichaam van de wants lijkt uit één geheel te bestaan maar is net als alle insecten verdeeld in drie delen; de kop (A), het borststuk of thorax dat de poten en vleugels draagt (B) en ten slotte het achterlijf of abdomen (C). De voorzijde van de kop wordt de clypeus genoemd (1), de kop draagt twee duidelijke antennes (2) die altijd vijf geledingen hebben waarbij opvalt dat de laatste twee verbreed en roodbruin van kleur zijn. Aan de zijkanten van de kop zijn de ogen gelegen (3). Achter de ogen, tegen de rand van het halsschild, zijn twee enkelvoudige ogen of ocelli gelegen. Deze zijn klein maar doordat ze een roodbruine kleur hebben steken ze af tegen de verder groene kop zodat ze goed te zien zijn. Het halsschild (4) is relatief groot en beschermt een deel van de kop. Het is voorzien van vele kleine putjes die een donkere kleur hebben, aan de voorzijde is het halsschild voorzien van twee gespiegelde gladde lijnen die een oog-achtige vorm hebben. Het scutellum of schildje (5) is bij de meeste wantsen erg klein maar de schildwantsen hebben juist een vergroot scutellum dat een deel van het achterlijf bedekt. Achter het scutellum zijn de vleugels gelegen, net als alle vliegende insecten heeft de wants een paar achtervleugels en een paar voorvleugels. De voorvleugels zijn net zoals bij de kevers verhard, echter het achterste deel van de vleugel van wantsen is vliezig en half doorzichtig. Bij kevers zijn de voorvleugels geheel verdikt en worden dekschilden of elytra genoemd. Omdat bij wantsen zoals de groene schildwants de vleugel slechts deels is verdikt worden ze hemi-elytra genoemd wat halfverhard betekent. De hemi-elytra bestaan uit verschillende delen, die gescheiden worden door aderen. Het verharde deel van de voorvleugels bestaat uit een drietal vlakken die van de binnen- naar de buitenzijde worden aangeduid met de clavus (6), het corium (7) en het embolium (8). De vliezige achterzijde van de voorvleugels wordt het membraan (9) genoemd. Bij schildwantsen steekt de rand van het platte achterlijf aan weerszijden uit onder de vleugels. Het achterlijf bestaat net als alle insecten uit rug-en buikplaten die respectievelijk tergieten en sternieten worden genoemd. Deze zijn aan de randen voorzien van een rij platen die wel met laterotergieten (10) worden aangeduid. Het geheel aan laterotergieten wordt het connexivum genoemd, het connexivum zorgt in belangrijke mate voor het wapenschild-achtige silhouet van schildwantsen. De poten van de wants zijn typisch insectachtig, de poot is middels de heup of coxa aan het lichaam verbonden, de heup is op de afbeelding niet te zien. De dij of het femur (14) is het breedste deel van de poot, na de dij volgt de scheen of tibia (13), dit is het langste deel van de poot. De scheen draagt ten slotte de tarsus of voet (12), deze is geleed en bestaat uit meerdere tarci. Het laatste deel draagt twee kleine klauwtjes (11). De pootuiteinden zijn net als de antennes roodbruin gekleurd. Op de afbeelding rechts zijn verschillende lichaamsdelen van de wants aangegeven met pijlen; gele pijlen geven de stigmata of ademopeningen aan, de rode pijl geeft de geurklier tussen de middelste en de achterste poten aan. De groene pijl wijst naar het labrum, de blauwe pijl naar de zuigsnuit of rostrum. De nimfen doen keverachtig aan door het ronde lichaam, zie voor de beschrijving van de nimfen onder voortplanting.

Lees meer
Arrow
Roodwitte celspin
Roodwitte celspin

De lengte is ongeveer 11 - 15 mm voor de vrouwtjes. De mannetjes zijn half zo groot. De pootspanwijdte van vrouwtjes is maximaal 2 cm, die van mannetjes 1 cm. De kop heeft zes enkelvoudige ogen waarmee de spin vanwege de nachtactieve levenswijze zeer slecht kan zien. Het kopborststuk is bruin tot roodachtig, het achterlijf is wit tot witgeel. Het lichaam heeft korte pootjes waardoor de spin niet hard kan lopen. Hier heeft het dier niet al te veel hinder van, want de favoriete prooi, de pissebed, is ook niet snel. De kaken en de giftanden zijn tamelijk groot, bij het vrouwtje tot wel 0,5 cm. De kaken zijn enorm krachtig zodat ze met gemak door het pantser van een pissebed kunnen snijden.

Lees meer
Arrow
Eratigena duellica
Eratigena duellica

Eratigena duellica , de gigantische huisspin, is een soort trechterwever in de spinnenfamilie Agelenidae. Het wordt gevonden in Canada, de Verenigde Staten en Europa. De verwante soort Eratigena atrica wordt ook wel de Reuzen huisspin genoemd. Eratigena atrica werd in 2013 overgebracht van het geslacht Tegenaria. Het werd beschouwd als dezelfde soort als Eratigena atrica tot 2018, toen Eratigena duellica, Eratigena saeva en Eratigena atrica als afzonderlijke soorten werden hersteld.

Lees meer
Arrow
Kerkzesoog
Kerkzesoog

De kerkzesoog of Florentijnse muurspin (Segestria florentina) is een spin uit de familie zesoogspinnen (Segestriidae).

Lees meer
Arrow