Probeer gratis
tab list
Picture Insect
Nederlands
arrow
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
HOME Toepassing Downloaden Veelgestelde vragen
Nederlands
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
Icon about
Over
Icon about
Algemene info
Icon about
Zoektips
Icon about
Schadelijk of niet
Icon about
Schadelijke effecten
Icon about
Gunstige effecten
Icon about
Veelgestelde vragen
Icon about
Vergelijkbare insecten
Icon about
Populaire insecten
Bombus terricola

Bombus terricola

Bombus terricola

Een soort van Hommels

Bombus terricola kenmerkt zich door een duidelijk, gedurfd patroon van zwart en geel typisch voor soorten die betrokken zijn bij waarschuwingskleuren. Deze wezens hebben een levenscyclus die een volledige gedaanteverwisseling ondergaat, waarbij de koningin in het voorjaar tevoorschijn komt om nieuwe kolonies te stichten door eieren te leggen die uitkomen in vegetariërs, die zich hoofdzakelijk voeden met stuifmeel en nectar.

Giftig voor dieren
Giftig voor dieren
Steekt de Bombus terricola mensen?
Menselijke steken
Algemene informatie over Bombus terricola
Identificeer insecten in een handomdraai
Maak een foto om insecten direct te identificeren en risico's in te schatten, zodat je snel inzicht kunt krijgen in beetbeoordeling, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en tips voor een veilige interactie etc.
Download de app gratis
Rectangle
Kenmerken van Bombus terricola
Kleuren
Bruin
Zwart
Habitat
Woud; wetland; grasland; shrubland
Volwassen voedselbronnen
Nectar, stuifmeel, boomsap, honing, vruchtensappen
Larven voedselbronnen
Nectar, stuifmeel, honing, koninginnegelei
Bijten/steken
De Bombus terricola kan mensen actief bijten. Blijf erbij uit de buurt
Allergie-veroorzakend
Niet gemeld
Defensieve aanval
De Bombus terricola heeft speciaal defensief gedrag dat een allergische reactie teweeg kan brengen. Als serieuze reacties voorkomen zoek ONMIDDELLIJK medische hulp.
Giftig
De Bombus terricola kan giftige reacties veroorzaken en die kunnen zeer ernstig zijn. Maar de gifstoffen zijn meestal gericht op hun prooien en roofvijanden. Ze zijn meestal niet dodelijk voor mensen.
Niet giftig
Niet gemeld
Borend insect
Niet gemeld
Bijtend dier of huisdier
Niet gemeld
Soort Monddelen
Kauwend-zuigende monddelen
qrcode
Img download isoImg download android
Rectangle
Volwassen grootte van Bombus terricola
9 - 17 mm
Rectangle
Roofdieren van Bombus terricola larven
Amfibieën, vogels, knaagdieren, insecten
Rectangle
Roofdieren van volwassen Bombus terricola
Vogels, knaagdieren, insecten, spinnen
Rectangle
Interessante feiten over Bombus terricola
Bombus terricola gebruikt een unieke vorm van warmteproductie in hun vliegspieren om te overleven en te werken bij koudere temperaturen, in tegenstelling tot veel andere insecten.
Rectangle
Wetenschappelijke classificatie van Bombus terricola
Tips voor het vinden van Bombus terricola
Je ultieme gids om insecten te begrijpen
Ontdek de geheimen van insecten levenscycli, habitats, gedrag en observatietips!!
Download de app gratis
Rectangle
Hoe kun je Bombus terricola aantrekken
Bloemennectar en stuifmeel zijn effectieve lokmiddelen voor bombus terricola aangezien dit de primaire voedselbronnen zijn voor deze wezens.
Rectangle
Habitatvoorkeuren van Bombus terricola in verschillende levensfasen
De larven van bombus terricola kunnen meestal worden ontdekt in ondergrondse nesten, vaak gemaakt in verlaten knaagdierholen. Deze nesten worden soms gevonden in losse grond of onder stapels droog gras, die de nodige bescherming en vochtigheid bieden. Terwijl ze zich ontwikkelen tot poppen, blijven ze in dezelfde nesten, waarbij ze transformeren binnen hun wascellen. Volwassen bombus terricola komen meestal uit deze ondergrondse nesten en worden vaak gezien in weilanden, tuinen en bossen, terwijl ze een grote verscheidenheid aan bloeiende planten verzamelen. Het zoeken naar hen vereist zorgvuldig scannen van dergelijke bloemrijke gebieden, met speciale aandacht voor de bloemen die ze wellicht bevallen, terwijl de nesten gezocht moeten worden in gebieden met geschikte bodem en bedekking, met aandacht voor het niet verstoren van hun leefgebied.
Rectangle
Wanneer is de beste tijd om Bombus terricola te observeren?
Laat in de lente tot vroeg in de herfst zijn volwassen bombus terricola het meest actief en zichtbaar, vooral tijdens warmere dagen wanneer bloemen in bloei staan.
Rectangle
Wat is het beste weer om Bombus terricola te observeren?
Zonnige en warme dagen met minimaal wind zijn ideale omstandigheden om bombus terricola te vinden, omdat dit weer actief foerageren bevordert.
Rectangle
Hoe en waar vind je Bombus terricola in verschillende levensfasen?
Larve Larven van bombus terricola worden gevonden in nesten, meestal ondergronds. Om ze te vinden, lokaliseer bombus terricola-nesten door foeragerende werkers terug te volgen vanaf bloemen. De nesten moeten alleen worden waargenomen en niet verstoord om de veiligheid en het behoud te waarborgen.
Pop Poppen van bombus terricola zullen ook binnen de nesten zijn, vaak in met was bedekte cocons. Net als larven moeten poppen alleen met minimaal ingrijpen worden waargenomen om verstoring van hun ontwikkeling te voorkomen.
Volwassen Volwassen bombus terricolas zijn te vinden foeragerend op bloemen, met name die welke inheems zijn in het gebied en overvloedig stuifmeel en nectar hebben. Zoek bombus terricola in weilanden, tuinen en andere gebieden met uitbundige bloeiende planten. Het met een vangnet opvangen en vrijlaten kan een niet-schadelijke manier zijn om een bombus terricola tijdelijk vast te houden voor observatie.
Zijn Bombus terricola schadelijk?
Je complete ongediertebestrijdingsgids
Ontdek effectieve tips voor het voorkomen en verdelgen van ongedierteplagen om ongedierte uit de buurt van je huis te houden.
Download de app gratis

Een bombus terricola kan giftige reacties veroorzaken met verschillende ernstigheid. Deze gifstoffen worden normaliter ingezet voor hun prooi en tegen roofdieren. Deze is normaliter niet fataal voor een mens.

Rectangle

Is Bombus terricola schadelijk voor mensen?

De meeste bijen zijn volgzaam en steken alleen als ze geïrriteerd zijn. De steeknaalden van bijen zijn scherp en giftig, en mensen zullen duidelijk pijn voelen nadat ze zijn gestoken.Sommige bijen kunnen ook zwelling, roodheid, koorts en jeuk veroorzaken. Sommige gevoelige mensen kunnen ernstigere symptomen of zelfs de dood ervaren.
Schadelijke effecten van Bombus terricola
Onthul de schadelijke effecten van diverse insecten
Ontdek de gevaren van insecten met betrekking tot giftigheid, dodelijkheid, bijten bij de mens, steken bij de mens, pathogeniteit, hematofagie, allergeniteit, parasitisme etc.
Download de app gratis
Icon toxic for
Giftig voor dieren
Icon toxic for
Menselijke steken
Rectangle
Giftig voor dieren

De primaire verdedigingsmethode van bombus terricola omvat een steek, die pijnlijk kan zijn maar doorgaans slechts milde reacties veroorzaakt bij dieren zoals mensen, honden en katten. Als volwassene kan bombus terricola deze steek gebruiken om potentiële bedreigingen af te weren. Het gif dat via de steek wordt geïnjecteerd, kan ongemak, zwelling en in zeldzame gevallen allergische reacties veroorzaken, hoewel doorgaans minder ernstig dan die veroorzaakt door sommige andere stekende insecten.

Rectangle
Steekt de Bombus terricola mensen?

Bombus terricola steekt doorgaans mensen uit zelfverdediging of wanneer hun nest wordt bedreigd. Aangezien alleen vrouwelijke bombus terricola stingers hebben, kunnen mannetjes niet steken. Een steek resulteert in tijdelijke pijn en irritatie voor mensen; voor bombus terricola kan het echter fataal zijn omdat de angel soms in de huid achterblijft en buikruptuur veroorzaakt.

Meer effecten van Bombus terricola

Gunstige effecten van Bombus terricola
Ontdek de verborgen voordelen van insecten
Ontdek hoe insecten helpen als bestuivers, plaagdieren en biocontrolemiddelen. Van zaadverspreiding tot afbraak, ze spelen een essentiële rol in ons ecosysteem.
Download de app gratis
Bestuiver
Bestuiver
Aantrekkingskenmerk voor bestuivers
Kleur, Geur
Gedrag bij bestuiving reden
Pollen Verzamelen Om Nakomelingen Te Voeden, Eet Stuifmeel Of Nectar
Bombus terricola is een ijverige bestuiver die vaak zoemend van bloem naar bloem te zien is. Aangetrokken door de levendige kleuren en verleidelijke geuren verzamelt het stuifmeel op zijn harige lichaam tijdens het voeden met nectar. Het verzamelde stuifmeel wordt gebruikt om zijn jongen te voeden en voor zijn eigen voeding, waardoor planten onbedoeld worden bevrucht in het proces.
Veelgestelde vragen die mensen ook stellen
Krijg snel antwoord op je vragen over insecten
Maak een foto voor onmiddellijke insectidentificatie en antwoorden over beten, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en veiligheidstips!
Download de app gratis
Meer insecten die vergelijkbaar zijn met Bombus terricola
Melissodes dentiventris
Melissodes dentiventris

Melissodes dentiventris is een vliesvleugelig insect uit de familie bijen en hommels (Apidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1854 door Smith.

Lees meer
Arrow
Melissodes desponsa
Melissodes desponsa

Melissodes desponsa is een vliesvleugelig insect uit de familie bijen en hommels (Apidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1854 door Smith.

Lees meer
Arrow
Peponapis pruinosa
Peponapis pruinosa

Peponapis pruinosa is een vliesvleugelig insect uit de familie bijen en hommels (Apidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1837 door Say.

Lees meer
Arrow
Xeromelecta californica
Xeromelecta californica

Xeromelecta californica is een vliesvleugelig insect uit de familie bijen en hommels (Apidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1878 door Cresson.

Lees meer
Arrow
Euglossa dilemma
Euglossa dilemma

Groene orchidee-bijen hebben verschillende tinten glanzend metaalgroen en kunnen ongeveer 1,3 cm lang worden. De vliezige vleugels zijn donker gekleurd en doorschijnend en het vrouwtje heeft stuifmeelmanden op haar achterpoten. Het mannetje heeft een vergroot gewricht op zijn achterpoot waar een put is voor het opslaan van stoffen die hij uit planten verzamelt. Het vrouwtje, maar niet het mannetje, bezit een angel die bij meer dan één gelegenheid kan worden gebruikt, maar die voor de mens niet zo pijnlijk is als de angel van een honingbij. Deze bij is erg wendbaar in de lucht, zweeft langdurig en schiet tussen bloemen. Het kan worden verward met zweetbijen in de Halictidae-familie, maar orchideebijen hebben veel langere proboscissen om nectar te verzamelen van bloemen met lange kroonbuizen.

Lees meer
Arrow
Eulaema cingulata
Eulaema cingulata

Eulaema cingulata is een vliesvleugelig insect uit de familie bijen en hommels (Apidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1804 door Fabricius.

Lees meer
Arrow
Eulaema meriana
Eulaema meriana

Eulaema meriana is een vliesvleugelig insect uit de familie bijen en hommels (Apidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1789 door Olivier.

Lees meer
Arrow
Eulaema mocsaryi
Eulaema mocsaryi

Eulaema mocsaryi is een vliesvleugelig insect uit de familie bijen en hommels (Apidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1899 door Friese.

Lees meer
Arrow
Andere populaire insecten
Blauwzwarte houtbij
Blauwzwarte houtbij

De blauwzwarte houtbij wordt twee tot bijna drie centimeter lang en is alleen al aan de grootte te herkennen. ook de kleur is opmerkelijk voor een bij; zwart met een sterk iriserende paarse glans. Met name in het zonlicht lijkt het insect eerder paars dan zwart van kleur, vooral de vleugels. Op de foto is deze kleur echter niet goed te zien. Het lichaam is vrij sterk behaard, vooral de poten, en de twee antennes hebben een duidelijke knik. Mannetjes zijn van vrouwtjes te onderscheiden door een lichter deel aan de bovenzijde van de antennes.

Lees meer
Arrow
Gewone komkommerspin
Gewone komkommerspin

De naam van de gewone komkommerspin (Araniella cucurbitina) komt vanzelfsprekende van de duidelijk felle geelgroene kleur van de spin. De kleur van de spin verandert samen met de geslachtsrijpheid en de seizoenen. Zo zijn ze vaak in de herfst, als ze nog niet geslachtsrijp zijn, bruin en rood. In het voorjaar krijgen ze pas de groene komkommerkleur.

Lees meer
Arrow
Europese zwarte schorpioen
Europese zwarte schorpioen

De schorpioen is 35 tot 45 mm lang. De soort komt voor in Noord-Afrika en Zuid-Europa, maar is ook enige keren in Nederland gevonden. De schorpioen is te herkennen aan het zwarte lichaam, de gele poten en de gele angel. Van de drie soorten schorpioenen die in Frankrijk voorkomen (Buthus occitanus, Euscorpius flavicaudis en Euscorpius carpathicus) is dit verreweg de algemeenste die bv vaak in zomerhuisjes in Zuid- Frankrijk wordt gezien. De steek is pijnlijk, maar niet gevaarlijk, vergelijkbaar met die van een bij of wesp.

Lees meer
Arrow
Spinduizendpoot
Spinduizendpoot

De potenparen aan de achterzijde zijn langer dan die aan de voorzijde. Het voorste potenpaar is zeer kort, het achterste paar is juist zeer lang en dun; deze twee laatste poten dienen als tastorgaan. Ook de antennes zijn zeer lang en dun, waardoor de voor- en achterzijde wat op elkaar lijken. De ogen van het dier zijn echter goed te zien. Soorten uit de orde Scutigeromorpha hebben als enige van alle duizendpotigen samengestelde ogen, die beter zijn ontwikkeld. De kleur is lichtbruin tot bruingrijs, op de bovenzijde zijn drie donkere lengtestrepen zichtbaar. De lengte is ongeveer 2,5 tot bijna 4 centimeter.

Lees meer
Arrow
Groene schildwants
Groene schildwants

De groene schildwants is geheel groen van kleur en heeft in tegenstelling tot veel gelijkende wantsen geen duidelijke tekening. De vlies-achtige vleugelpunten van de voorvleugels, aan de achterzijde van het lichaam, zijn bruin, de onderzijde van het lichaam is meer bruinrood van kleur. De bovenzijde van het lichaam heeft soms onopvallende vlekjes of iets lichtere delen maar deze zijn nooit erg geprononceerd en verschillen per individu. De gehele bovenzijde is voorzien van kleine putjes, die van enige afstand niet te zien zijn. De wants kan van kleur veranderen, exemplaren die in winterslaap gaan kleuren bruin. Met hun normale groene kleur zouden ze te veel opvallen in de scheuren in bomen waar ze overwinteren. Zodra de wants in de lente ontwaakt en actief wordt, kleurt het lichaam binnen enkele weken weer groen. Dit verschijnsel van een groene 'zomerkleur' naar een bruine 'winterkleur' komt ook voor bij andere insecten zoals de groene gaasvlieg (Chrysoperla carnea). De groene schildwants heeft net als alle schildwantsen een enigszins (wapen)schild- achtige bovenzijde van het lichaam waaraan de naam 'schild'wantsen te danken is. De wants bereikt een totale lichaamslengte van 12 tot 14 millimeter waarbij de vrouwtjes iets groter worden dan de mannetjes. Het lichaam van de wants lijkt uit één geheel te bestaan maar is net als alle insecten verdeeld in drie delen; de kop (A), het borststuk of thorax dat de poten en vleugels draagt (B) en ten slotte het achterlijf of abdomen (C). De voorzijde van de kop wordt de clypeus genoemd (1), de kop draagt twee duidelijke antennes (2) die altijd vijf geledingen hebben waarbij opvalt dat de laatste twee verbreed en roodbruin van kleur zijn. Aan de zijkanten van de kop zijn de ogen gelegen (3). Achter de ogen, tegen de rand van het halsschild, zijn twee enkelvoudige ogen of ocelli gelegen. Deze zijn klein maar doordat ze een roodbruine kleur hebben steken ze af tegen de verder groene kop zodat ze goed te zien zijn. Het halsschild (4) is relatief groot en beschermt een deel van de kop. Het is voorzien van vele kleine putjes die een donkere kleur hebben, aan de voorzijde is het halsschild voorzien van twee gespiegelde gladde lijnen die een oog-achtige vorm hebben. Het scutellum of schildje (5) is bij de meeste wantsen erg klein maar de schildwantsen hebben juist een vergroot scutellum dat een deel van het achterlijf bedekt. Achter het scutellum zijn de vleugels gelegen, net als alle vliegende insecten heeft de wants een paar achtervleugels en een paar voorvleugels. De voorvleugels zijn net zoals bij de kevers verhard, echter het achterste deel van de vleugel van wantsen is vliezig en half doorzichtig. Bij kevers zijn de voorvleugels geheel verdikt en worden dekschilden of elytra genoemd. Omdat bij wantsen zoals de groene schildwants de vleugel slechts deels is verdikt worden ze hemi-elytra genoemd wat halfverhard betekent. De hemi-elytra bestaan uit verschillende delen, die gescheiden worden door aderen. Het verharde deel van de voorvleugels bestaat uit een drietal vlakken die van de binnen- naar de buitenzijde worden aangeduid met de clavus (6), het corium (7) en het embolium (8). De vliezige achterzijde van de voorvleugels wordt het membraan (9) genoemd. Bij schildwantsen steekt de rand van het platte achterlijf aan weerszijden uit onder de vleugels. Het achterlijf bestaat net als alle insecten uit rug-en buikplaten die respectievelijk tergieten en sternieten worden genoemd. Deze zijn aan de randen voorzien van een rij platen die wel met laterotergieten (10) worden aangeduid. Het geheel aan laterotergieten wordt het connexivum genoemd, het connexivum zorgt in belangrijke mate voor het wapenschild-achtige silhouet van schildwantsen. De poten van de wants zijn typisch insectachtig, de poot is middels de heup of coxa aan het lichaam verbonden, de heup is op de afbeelding niet te zien. De dij of het femur (14) is het breedste deel van de poot, na de dij volgt de scheen of tibia (13), dit is het langste deel van de poot. De scheen draagt ten slotte de tarsus of voet (12), deze is geleed en bestaat uit meerdere tarci. Het laatste deel draagt twee kleine klauwtjes (11). De pootuiteinden zijn net als de antennes roodbruin gekleurd. Op de afbeelding rechts zijn verschillende lichaamsdelen van de wants aangegeven met pijlen; gele pijlen geven de stigmata of ademopeningen aan, de rode pijl geeft de geurklier tussen de middelste en de achterste poten aan. De groene pijl wijst naar het labrum, de blauwe pijl naar de zuigsnuit of rostrum. De nimfen doen keverachtig aan door het ronde lichaam, zie voor de beschrijving van de nimfen onder voortplanting.

Lees meer
Arrow
Roodwitte celspin
Roodwitte celspin

De lengte is ongeveer 11 - 15 mm voor de vrouwtjes. De mannetjes zijn half zo groot. De pootspanwijdte van vrouwtjes is maximaal 2 cm, die van mannetjes 1 cm. De kop heeft zes enkelvoudige ogen waarmee de spin vanwege de nachtactieve levenswijze zeer slecht kan zien. Het kopborststuk is bruin tot roodachtig, het achterlijf is wit tot witgeel. Het lichaam heeft korte pootjes waardoor de spin niet hard kan lopen. Hier heeft het dier niet al te veel hinder van, want de favoriete prooi, de pissebed, is ook niet snel. De kaken en de giftanden zijn tamelijk groot, bij het vrouwtje tot wel 0,5 cm. De kaken zijn enorm krachtig zodat ze met gemak door het pantser van een pissebed kunnen snijden.

Lees meer
Arrow
Eratigena duellica
Eratigena duellica

Eratigena duellica , de gigantische huisspin, is een soort trechterwever in de spinnenfamilie Agelenidae. Het wordt gevonden in Canada, de Verenigde Staten en Europa. De verwante soort Eratigena atrica wordt ook wel de Reuzen huisspin genoemd. Eratigena atrica werd in 2013 overgebracht van het geslacht Tegenaria. Het werd beschouwd als dezelfde soort als Eratigena atrica tot 2018, toen Eratigena duellica, Eratigena saeva en Eratigena atrica als afzonderlijke soorten werden hersteld.

Lees meer
Arrow
Kerkzesoog
Kerkzesoog

De kerkzesoog of Florentijnse muurspin (Segestria florentina) is een spin uit de familie zesoogspinnen (Segestriidae).

Lees meer
Arrow