Probeer gratis
tab list
Picture Insect
Nederlands
arrow
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
HOME Toepassing Downloaden Veelgestelde vragen
Nederlands
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
Icon about
Over
Icon about
Algemene info
Icon about
Zoektips
Icon about
Schadelijk of niet
Icon about
Veelgestelde vragen
Icon about
Vergelijkbare insecten
Icon about
Populaire insecten

Caligo memnon telamonius

Caligo memnon telamonius

Een soort van Caligo

Algemene informatie over Caligo memnon telamonius
Identificeer insecten in een handomdraai
Maak een foto om insecten direct te identificeren en risico's in te schatten, zodat je snel inzicht kunt krijgen in beetbeoordeling, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en tips voor een veilige interactie etc.
Download de app gratis
Rectangle
Kenmerken van Caligo memnon telamonius
Kleuren
Zwart
Geel
Grijs
Wit
Volwassen voedselbronnen
Rijp fruit sap, sapstromen, rottend fruit
Larven voedselbronnen
Bananenbladeren, heliconia-bladeren, canna-bladeren
Bijten/steken
Niet gemeld
Allergie-veroorzakend
Niet gemeld
Defensieve aanval
Niet gemeld
Giftig
Niet gemeld
Niet giftig
Niet gemeld
Borend insect
Niet gemeld
Bestuiver
Niet gemeld
Pest-etende roofzuchtige
Niet gemeld
qrcode
Img download isoImg download android
Rectangle
Levenscyclus van Caligo memnon telamonius
Ei Gelegd op gastplanten, zijn de kleine, ovale eieren van caligo memnon telamonius vaak in groepen gelegd. Na verloop van tijd kan de kleur veranderen, wat wijst op de ontwikkeling van het embryo binnenin.
Larve Als rups heeft caligo memnon telamonius een vraatzuchtige eetlust voor bladeren, groeit snel en vervelt meerdere keren om zijn toenemende grootte te accommoderen.
Pop Ingesloten in een pop transformeert caligo memnon telamonius dramatisch; het lichaam vloeit en reorganiseert, terwijl weefsel en organen van de volwassen vorm zich ontwikkelen.
Volwassen Na tevoorschijn te komen uit de pop, vertoont de volwassen caligo memnon telamonius vleugels versierd met complexe patronen. Aangepast voor vlucht en nectarvoeding, ligt de nadruk nu voornamelijk op voortplanting.
Rectangle
Roofdieren van Caligo memnon telamonius larven
Formicidae (mieren), vespidae (wespen), araneae (spinnen), mantodea (bidsprinkhanen), aves (vogels)
Rectangle
Interessante feiten over Caligo memnon telamonius
Caligo memnon telamonius communiceert door middel van vleugeltrillingen, waarbij unieke geluiden worden gecreëerd als een sociaal signaal binnen zijn soort.
Rectangle
Wetenschappelijke classificatie van Caligo memnon telamonius
Klasse
Insecten
Icon allow
Classificatie
Vlinders
Icon allow
Genus
Caligo
Icon allow
Tips voor het vinden van Caligo memnon telamonius
Je ultieme gids om insecten te begrijpen
Ontdek de geheimen van insecten levenscycli, habitats, gedrag en observatietips!!
Download de app gratis
Rectangle
Jeugd Habitat van Caligo memnon telamonius
Tropische Regenwouden
Rectangle
Volwassen habitat van Caligo memnon telamonius
Tropische Regenwouden
Rectangle
Hoe kun je Caligo memnon telamonius aantrekken
Caligo memnon telamonius-soorten staan bekend om het voeden met bananen, mango's en ander rottend fruit, dus deze kunnen als lokmiddel worden gebruikt in vallen.
Rectangle
Habitatvoorkeuren van Caligo memnon telamonius in verschillende levensfasen
Eieren van caligo memnon telamonius worden meestal aangetroffen op de onderkant van bladeren van de gastheerplant in tropische regenwouden. Als rupsen wonen ze op en consumeren ze deze bladeren, gecamoufleerd tegen predatie. Poppen hechten zich over het algemeen vast aan plantenstelen of bladeren op een beschutte locatie in de buurt. Om ze te observeren, zoek in vochtige, bosrijke gebieden met weelderige vegetatie, bekijk nauwlettend de onderkant van bladeren en stengels voor tekenen van de insecten. Volwassen caligo memnon telamonius komen voornamelijk voor in het bladerdak van bossen, maar dalen af naar lagere bladeren om te foerageren en eieren af te zetten, waardoor de schemering ideaal is voor observatie wanneer ze actiever zijn in deze toegankelijke zones.
Rectangle
Wanneer is de beste tijd om Caligo memnon telamonius te observeren?
De geschikte tijd om volwassen caligo memnon telamonius te vinden is meestal tijdens zonnige, warme dagen wanneer ze het meest actief zijn, meestal in de ochtend wanneer ze naar buiten komen om te zonnen.
Rectangle
Wat is het beste weer om Caligo memnon telamonius te observeren?
Zonnig of bewolkt weer met minimale wind is ideaal om caligo memnon telamonius te vinden, aangezien extreme temperaturen en zware regen hun activiteit kunnen beperken.
Zijn Caligo memnon telamonius schadelijk?
Je complete ongediertebestrijdingsgids
Ontdek effectieve tips voor het voorkomen en verdelgen van ongedierteplagen om ongedierte uit de buurt van je huis te houden.
Download de app gratis
Rectangle

Is Caligo memnon telamonius schadelijk voor mensen?

Sommige larven van schildpadvlinders voeden zich met kroontjeskruid, een giftige plant die hartglycosiden bevat, dus de larven zijn giftig. Hoewel giftig, hebben deze vlinders geen directe invloed op mensen als ze niet worden ingeslikt. Het aanraken van de larven van bepaalde schildpadvlinders kan huiduitslag veroorzaken.
Veelgestelde vragen die mensen ook stellen
Krijg snel antwoord op je vragen over insecten
Maak een foto voor onmiddellijke insectidentificatie en antwoorden over beten, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en veiligheidstips!
Download de app gratis
Meer insecten die vergelijkbaar zijn met Caligo memnon telamonius
Cassionympha cassius
Cassionympha cassius

Cassionympha cassius is een vlinder uit de onderfamilie Satyrinae van de familie Nymphalidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1823 door Jean-Baptiste Godart.

Lees meer
Arrow
Eueides isabella
Eueides isabella

Eueides isabella is een vlinder uit de familie van de Nymphalidae. De wetenschappelijke naam van de soort is, als Papilio isabella, voor het eerst geldig gepubliceerd in 1781 door Caspar Stoll.

Lees meer
Arrow
Magneuptychia libye
Magneuptychia libye

Magneuptychia libye is een vlinder uit de onderfamilie Satyrinae van de familie Nymphalidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1767 door Carl Linnaeus.

Lees meer
Arrow
Pareuptychia ocirrhoe
Pareuptychia ocirrhoe

Pareuptychia ocirrhoe , de tweebandige sater of gestreepte witte ringetje, is een soort vlinder van de familie Nymphalidae. Het wordt gevonden van Mexico tot de Guyana's, Paraguay en Noord-Argentinië. Het leefgebied bestaat uit bossen. De spanwijdte is ongeveer 37 mm. De larven voeden zich met Eleusine-soorten.

Lees meer
Arrow
Pareuptychia metaleuca
Pareuptychia metaleuca

Pareuptychia metaleuca is een vlinder uit de onderfamilie Satyrinae van de familie Nymphalidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1870 door Jean Baptiste Boisduval.

Lees meer
Arrow
Chersonesia risa
Chersonesia risa

Chersonesia risa is een vlinder uit de familie van de Nymphalidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1848 door Edward Doubleday.

Lees meer
Arrow
Chersonesia rahria
Chersonesia rahria

Chersonesia rahria is een vlinder uit de familie van de Nymphalidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1857 door John Obadiah Westwood.

Lees meer
Arrow
Catonephele acontius
Catonephele acontius

Catonephele acontius is een vlinder uit de familie Nymphalidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1771 door Carl Linnaeus.

Lees meer
Arrow
Andere populaire insecten
Blauwzwarte houtbij
Blauwzwarte houtbij

De blauwzwarte houtbij wordt twee tot bijna drie centimeter lang en is alleen al aan de grootte te herkennen. ook de kleur is opmerkelijk voor een bij; zwart met een sterk iriserende paarse glans. Met name in het zonlicht lijkt het insect eerder paars dan zwart van kleur, vooral de vleugels. Op de foto is deze kleur echter niet goed te zien. Het lichaam is vrij sterk behaard, vooral de poten, en de twee antennes hebben een duidelijke knik. Mannetjes zijn van vrouwtjes te onderscheiden door een lichter deel aan de bovenzijde van de antennes.

Lees meer
Arrow
Gewone komkommerspin
Gewone komkommerspin

De naam van de gewone komkommerspin (Araniella cucurbitina) komt vanzelfsprekende van de duidelijk felle geelgroene kleur van de spin. De kleur van de spin verandert samen met de geslachtsrijpheid en de seizoenen. Zo zijn ze vaak in de herfst, als ze nog niet geslachtsrijp zijn, bruin en rood. In het voorjaar krijgen ze pas de groene komkommerkleur.

Lees meer
Arrow
Europese zwarte schorpioen
Europese zwarte schorpioen

De schorpioen is 35 tot 45 mm lang. De soort komt voor in Noord-Afrika en Zuid-Europa, maar is ook enige keren in Nederland gevonden. De schorpioen is te herkennen aan het zwarte lichaam, de gele poten en de gele angel. Van de drie soorten schorpioenen die in Frankrijk voorkomen (Buthus occitanus, Euscorpius flavicaudis en Euscorpius carpathicus) is dit verreweg de algemeenste die bv vaak in zomerhuisjes in Zuid- Frankrijk wordt gezien. De steek is pijnlijk, maar niet gevaarlijk, vergelijkbaar met die van een bij of wesp.

Lees meer
Arrow
Spinduizendpoot
Spinduizendpoot

De potenparen aan de achterzijde zijn langer dan die aan de voorzijde. Het voorste potenpaar is zeer kort, het achterste paar is juist zeer lang en dun; deze twee laatste poten dienen als tastorgaan. Ook de antennes zijn zeer lang en dun, waardoor de voor- en achterzijde wat op elkaar lijken. De ogen van het dier zijn echter goed te zien. Soorten uit de orde Scutigeromorpha hebben als enige van alle duizendpotigen samengestelde ogen, die beter zijn ontwikkeld. De kleur is lichtbruin tot bruingrijs, op de bovenzijde zijn drie donkere lengtestrepen zichtbaar. De lengte is ongeveer 2,5 tot bijna 4 centimeter.

Lees meer
Arrow
Groene schildwants
Groene schildwants

De groene schildwants is geheel groen van kleur en heeft in tegenstelling tot veel gelijkende wantsen geen duidelijke tekening. De vlies-achtige vleugelpunten van de voorvleugels, aan de achterzijde van het lichaam, zijn bruin, de onderzijde van het lichaam is meer bruinrood van kleur. De bovenzijde van het lichaam heeft soms onopvallende vlekjes of iets lichtere delen maar deze zijn nooit erg geprononceerd en verschillen per individu. De gehele bovenzijde is voorzien van kleine putjes, die van enige afstand niet te zien zijn. De wants kan van kleur veranderen, exemplaren die in winterslaap gaan kleuren bruin. Met hun normale groene kleur zouden ze te veel opvallen in de scheuren in bomen waar ze overwinteren. Zodra de wants in de lente ontwaakt en actief wordt, kleurt het lichaam binnen enkele weken weer groen. Dit verschijnsel van een groene 'zomerkleur' naar een bruine 'winterkleur' komt ook voor bij andere insecten zoals de groene gaasvlieg (Chrysoperla carnea). De groene schildwants heeft net als alle schildwantsen een enigszins (wapen)schild- achtige bovenzijde van het lichaam waaraan de naam 'schild'wantsen te danken is. De wants bereikt een totale lichaamslengte van 12 tot 14 millimeter waarbij de vrouwtjes iets groter worden dan de mannetjes. Het lichaam van de wants lijkt uit één geheel te bestaan maar is net als alle insecten verdeeld in drie delen; de kop (A), het borststuk of thorax dat de poten en vleugels draagt (B) en ten slotte het achterlijf of abdomen (C). De voorzijde van de kop wordt de clypeus genoemd (1), de kop draagt twee duidelijke antennes (2) die altijd vijf geledingen hebben waarbij opvalt dat de laatste twee verbreed en roodbruin van kleur zijn. Aan de zijkanten van de kop zijn de ogen gelegen (3). Achter de ogen, tegen de rand van het halsschild, zijn twee enkelvoudige ogen of ocelli gelegen. Deze zijn klein maar doordat ze een roodbruine kleur hebben steken ze af tegen de verder groene kop zodat ze goed te zien zijn. Het halsschild (4) is relatief groot en beschermt een deel van de kop. Het is voorzien van vele kleine putjes die een donkere kleur hebben, aan de voorzijde is het halsschild voorzien van twee gespiegelde gladde lijnen die een oog-achtige vorm hebben. Het scutellum of schildje (5) is bij de meeste wantsen erg klein maar de schildwantsen hebben juist een vergroot scutellum dat een deel van het achterlijf bedekt. Achter het scutellum zijn de vleugels gelegen, net als alle vliegende insecten heeft de wants een paar achtervleugels en een paar voorvleugels. De voorvleugels zijn net zoals bij de kevers verhard, echter het achterste deel van de vleugel van wantsen is vliezig en half doorzichtig. Bij kevers zijn de voorvleugels geheel verdikt en worden dekschilden of elytra genoemd. Omdat bij wantsen zoals de groene schildwants de vleugel slechts deels is verdikt worden ze hemi-elytra genoemd wat halfverhard betekent. De hemi-elytra bestaan uit verschillende delen, die gescheiden worden door aderen. Het verharde deel van de voorvleugels bestaat uit een drietal vlakken die van de binnen- naar de buitenzijde worden aangeduid met de clavus (6), het corium (7) en het embolium (8). De vliezige achterzijde van de voorvleugels wordt het membraan (9) genoemd. Bij schildwantsen steekt de rand van het platte achterlijf aan weerszijden uit onder de vleugels. Het achterlijf bestaat net als alle insecten uit rug-en buikplaten die respectievelijk tergieten en sternieten worden genoemd. Deze zijn aan de randen voorzien van een rij platen die wel met laterotergieten (10) worden aangeduid. Het geheel aan laterotergieten wordt het connexivum genoemd, het connexivum zorgt in belangrijke mate voor het wapenschild-achtige silhouet van schildwantsen. De poten van de wants zijn typisch insectachtig, de poot is middels de heup of coxa aan het lichaam verbonden, de heup is op de afbeelding niet te zien. De dij of het femur (14) is het breedste deel van de poot, na de dij volgt de scheen of tibia (13), dit is het langste deel van de poot. De scheen draagt ten slotte de tarsus of voet (12), deze is geleed en bestaat uit meerdere tarci. Het laatste deel draagt twee kleine klauwtjes (11). De pootuiteinden zijn net als de antennes roodbruin gekleurd. Op de afbeelding rechts zijn verschillende lichaamsdelen van de wants aangegeven met pijlen; gele pijlen geven de stigmata of ademopeningen aan, de rode pijl geeft de geurklier tussen de middelste en de achterste poten aan. De groene pijl wijst naar het labrum, de blauwe pijl naar de zuigsnuit of rostrum. De nimfen doen keverachtig aan door het ronde lichaam, zie voor de beschrijving van de nimfen onder voortplanting.

Lees meer
Arrow
Roodwitte celspin
Roodwitte celspin

De lengte is ongeveer 11 - 15 mm voor de vrouwtjes. De mannetjes zijn half zo groot. De pootspanwijdte van vrouwtjes is maximaal 2 cm, die van mannetjes 1 cm. De kop heeft zes enkelvoudige ogen waarmee de spin vanwege de nachtactieve levenswijze zeer slecht kan zien. Het kopborststuk is bruin tot roodachtig, het achterlijf is wit tot witgeel. Het lichaam heeft korte pootjes waardoor de spin niet hard kan lopen. Hier heeft het dier niet al te veel hinder van, want de favoriete prooi, de pissebed, is ook niet snel. De kaken en de giftanden zijn tamelijk groot, bij het vrouwtje tot wel 0,5 cm. De kaken zijn enorm krachtig zodat ze met gemak door het pantser van een pissebed kunnen snijden.

Lees meer
Arrow
Eratigena duellica
Eratigena duellica

Eratigena duellica , de gigantische huisspin, is een soort trechterwever in de spinnenfamilie Agelenidae. Het wordt gevonden in Canada, de Verenigde Staten en Europa. De verwante soort Eratigena atrica wordt ook wel de Reuzen huisspin genoemd. Eratigena atrica werd in 2013 overgebracht van het geslacht Tegenaria. Het werd beschouwd als dezelfde soort als Eratigena atrica tot 2018, toen Eratigena duellica, Eratigena saeva en Eratigena atrica als afzonderlijke soorten werden hersteld.

Lees meer
Arrow
Kerkzesoog
Kerkzesoog

De kerkzesoog of Florentijnse muurspin (Segestria florentina) is een spin uit de familie zesoogspinnen (Segestriidae).

Lees meer
Arrow