Probeer gratis
tab list
Picture Insect
Nederlands
arrow
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
HOME Toepassing Downloaden Veelgestelde vragen
Nederlands
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
Icon about
Over
Icon about
Algemene info
Icon about
Zoektips
Icon about
Schadelijk of niet
Icon about
Gunstige effecten
Icon about
Veelgestelde vragen
Icon about
Vergelijkbare insecten
Icon about
Populaire insecten
Calopteryx aequabilis

Calopteryx aequabilis

Calopteryx aequabilis

Een soort van Beekjuffers

De soort staat op de Rode Lijst van de IUCN als niet bedreigd, beoordelingsjaar 2007, de trend van de populatie is volgens de IUCN stabiel.

Algemene informatie over Calopteryx aequabilis
Identificeer insecten in een handomdraai
Maak een foto om insecten direct te identificeren en risico's in te schatten, zodat je snel inzicht kunt krijgen in beetbeoordeling, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en tips voor een veilige interactie etc.
Download de app gratis
Rectangle
Kenmerken van Calopteryx aequabilis
Kleuren
Zwart
Groen
Blauw
Allergie-veroorzakend
Niet gemeld
Defensieve aanval
Niet gemeld
Giftig
Niet gemeld
Niet giftig
De Calopteryx aequabilis is niet giftig en vormt meestal geen gevaar voor de gezondheid van de mens. Je hoeft je niet onnodig zorgen te maken.
Borend insect
Niet gemeld
Bestuiver
Niet gemeld
Pest-etende roofzuchtige
Niet gemeld
Fytofaag
Niet gemeld
Roofzuchtig
De Calopteryx aequabilis voedt gewoonlijk op andere geleedpotigen en heeft geen directe impact op planten.
Bijtend dier of huisdier
Ja
Soort Monddelen
Kauwende monddelen
qrcode
Img download isoImg download android
Rectangle
Soortstatus van Calopteryx aequabilis
Het wordt gevonden in het noordoosten van Alberta tot Nova Scotia en in het zuiden van de meeste Verenigde Staten.
Rectangle
Roofdieren van Calopteryx aequabilis larven
Vissen, kikkervisjes, waterkevers, vogels, andere larven van aquatische insecten
Rectangle
Roofdieren van volwassen Calopteryx aequabilis
Vogels, spinnen, kikkers, roofzweefvliegen, libellen, bidsprinkhanen
Rectangle
Interessante feiten over Calopteryx aequabilis
Sommige calopteryx aequabilis zijn in staat tot 'schuine vlucht', waardoor ze met buitengewone precisie kunnen manoeuvreren en zweven.
Rectangle
Wetenschappelijke classificatie van Calopteryx aequabilis
Klasse
Insecten
Icon allow
Classificatie
Libellen
Icon allow
Tips voor het vinden van Calopteryx aequabilis
Je ultieme gids om insecten te begrijpen
Ontdek de geheimen van insecten levenscycli, habitats, gedrag en observatietips!!
Download de app gratis
Rectangle
Hoe kun je Calopteryx aequabilis aantrekken
Volwassen calopteryx aequabilis's voeden zich doorgaans met vliegende insecten, dus elke val die hen wil aantrekken, moet dergelijke prooien bevatten of imiteren. Voor het larvale stadium kunnen levende aas dat op aquatische prooien lijkt, worden gebruikt.
Rectangle
Habitatvoorkeuren van Calopteryx aequabilis in verschillende levensfasen
De eieren van calopteryx aequabilis worden doorgaans gelegd in vegetatie nabij of in zoetwaterbronnen zoals rivieren of beekjes waar het water zachtjes stroomt, om de benodigde vochtigheid voor hun ontwikkeling veilig te stellen. De nimfen blijven, na het uitkomen, binnen de wateromgeving waar ze meerdere keren vervellen en zich tussen ondergedompelde plantenstengels en puin bevinden, bedreven in camouflage en belagen van andere aquatische organismen. Zoeken naar de nimfen houdt in dat je door de aquatische substraten zeven, stenen omdraaien en de onderkant van bladeren onderzoeken. De volwassen calopteryx aequabilis, na te zijn gemetamorfoseerd, bezoeken vaak gebieden grenzend aan waar ze als nimfen waren, bij voorkeur op zonverlichte bladeren of flitsen over de waterspiegel. Om de volwassenen te observeren, kun je langs de oevers van waterlichamen lopen en tussen omringende vegetatie kijken tijdens de warmere delen van de dag wanneer ze het meest actief zijn.
Rectangle
Wanneer is de beste tijd om Calopteryx aequabilis te observeren?
De beste tijd om volwassen calopteryx aequabilis te vinden is meestal op warme, zonnige dagen, bij voorkeur in de ochtend of late namiddag wanneer ze het meest actief zijn. Voor nimfen is tijd minder van belang, aangezien ze aquatisch zijn en minder beïnvloed worden door het tijdstip van de dag.
Rectangle
Wat is het beste weer om Calopteryx aequabilis te observeren?
Warm en zonnig weer is ideaal voor het spotten van volwassen calopteryx aequabilis, aangezien ze minder actief zijn tijdens koude of regenachtige dagen. Nimfen, omdat ze aquatisch zijn, kunnen worden gevonden ongeacht het weer, maar rustige, niet-turbulente watercondities kunnen hun observatie vergemakkelijken.
Rectangle
Hoe en waar vind je Calopteryx aequabilis in verschillende levensfasen?
Ei De eieren van calopteryx aequabilis worden doorgaans gelegd op vegetatie nabij of in water. Om ze te vinden, observeer zorgvuldig de stengels en bladeren van aquatische planten op zoek naar kleine, cilindrische of spilvormige eieren.
Naïade Calopteryx aequabilis nimfen leven onder water en klampen zich vast aan ondergedompelde vegetatie of puin. Zoek naar hen door voorzichtig het water nabij planten te verstoren en het drijvende puin te onderzoeken of door een net te gebruiken om door de aquatische vegetatie te zeven.
Volwassen Tijdens de verschijning kunnen calopteryx aequabilis-volwassenen worden gevonden bij de waterkant, vooral op planten of rotsen waar ze uit hun nimfstekst klimmen. Zoek naar hen tijdens de vroege ochtenduren wanneer de verschijning het meest voorkomt.
Volwassen calopteryx aequabilis's kunnen rondvliegen bij waterlichamen zoals beken, rivieren en meren. Ze zitten op vegetatie, dus het scannen van overhangende takken, twijgen en bladeren kan een effectieve manier zijn om ze te vinden tijdens hun meest actieve tijden.
Zijn Calopteryx aequabilis schadelijk?
Je complete ongediertebestrijdingsgids
Ontdek effectieve tips voor het voorkomen en verdelgen van ongedierteplagen om ongedierte uit de buurt van je huis te houden.
Download de app gratis
Gunstige effecten van Calopteryx aequabilis
Ontdek de verborgen voordelen van insecten
Ontdek hoe insecten helpen als bestuivers, plaagdieren en biocontrolemiddelen. Van zaadverspreiding tot afbraak, ze spelen een essentiële rol in ons ecosysteem.
Download de app gratis
Roofdieren van ongedierte
Roofdieren van ongedierte
Stadium
Volwassenen, Naiaden
Diëten
Aquatische Insecten
Calopteryx aequabilis nimfen ontwikkelen zich in het water en jagen actief op kleine aquatische prooien. Volwassenen vangen prooien in volle vlucht, met behulp van hun precisie en snelheid. In beide stadia consumeren ze ongedierte om in hun eigen energiebehoefte te voorzien. Boeiend genoeg zijn ze een van de weinige insectenpredatoren die gedurende hun hele levenscyclus kunnen jagen.
Veelgestelde vragen die mensen ook stellen
Krijg snel antwoord op je vragen over insecten
Maak een foto voor onmiddellijke insectidentificatie en antwoorden over beten, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en veiligheidstips!
Download de app gratis
Meer insecten die vergelijkbaar zijn met Calopteryx aequabilis
Matrona cyanoptera
Matrona cyanoptera

De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2000 door Hämäläinen & Yeh.

Lees meer
Arrow
Psolodesmus mandarinus
Psolodesmus mandarinus

De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1870 door McLachlan.

Lees meer
Arrow
Atrocalopteryx atrata
Atrocalopteryx atrata

Atrocalopteryx atrata (voorheen geplaatst in het geslacht Calopteryx) is een libellensoort uit de familie van de beekjuffers (Calopterygidae), onderorde juffers (Zygoptera). De soort staat op de Rode Lijst van de IUCN als niet bedreigd na beoordeling in 2007. De trend van de omvang van de populatie is volgens de IUCN stabiel. De soort komt voor in Japan, Korea, China en het russische Kraj Primorski. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1853 door Selys.

Lees meer
Arrow
Koperen beekjuffer
Koperen beekjuffer

De koperen beekjuffer (Calopteryx haemorrhoidalis) is een juffer met een vleugelspanwijdte van 60-70 mm die voorkomt in Zuid-Europa, met name langs heldere zuurstofrijke beken en riviertjes. De soort vliegt van april tot september.

Lees meer
Arrow
Calopteryx maculata
Calopteryx maculata

De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1805 door Palisot de Beauvois.

Lees meer
Arrow
Weidebeekjuffer
Weidebeekjuffer

Calopteryx splendens is in 1782 voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Harris.

Lees meer
Arrow
Ssp. festiva
Ssp. festiva

Calopteryx virgo is in 1758 voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Linnaeus.

Lees meer
Arrow
Iberische beekjuffer
Iberische beekjuffer

Met delicate vleugels die glinsteren in iriserende tinten die lijken op glas-in-lood, iberische beekjuffer voert een betoverende dans uit boven zoetwaterstromen. Mannetjes zijn opmerkelijk vanwege hun display van levendig gekleurde vleugels die ze laten zien in complexe paringsrituelen, een spektakel geworteld in evolutionaire aanpassing. Deze behendige vliegers navigeren behendig door hun waterrijke leefgebieden, waarbij ze prooi in de lucht vangen met opvallende precisie. De nimfen daarentegen leiden een volledig aquatisch leven, waarbij ze zich in het water ontwikkelen voordat ze zich metamorfoseren tot hun volwassen luchtige vorm.

Lees meer
Arrow
Andere populaire insecten
Blauwzwarte houtbij
Blauwzwarte houtbij

De blauwzwarte houtbij wordt twee tot bijna drie centimeter lang en is alleen al aan de grootte te herkennen. ook de kleur is opmerkelijk voor een bij; zwart met een sterk iriserende paarse glans. Met name in het zonlicht lijkt het insect eerder paars dan zwart van kleur, vooral de vleugels. Op de foto is deze kleur echter niet goed te zien. Het lichaam is vrij sterk behaard, vooral de poten, en de twee antennes hebben een duidelijke knik. Mannetjes zijn van vrouwtjes te onderscheiden door een lichter deel aan de bovenzijde van de antennes.

Lees meer
Arrow
Gewone komkommerspin
Gewone komkommerspin

De naam van de gewone komkommerspin (Araniella cucurbitina) komt vanzelfsprekende van de duidelijk felle geelgroene kleur van de spin. De kleur van de spin verandert samen met de geslachtsrijpheid en de seizoenen. Zo zijn ze vaak in de herfst, als ze nog niet geslachtsrijp zijn, bruin en rood. In het voorjaar krijgen ze pas de groene komkommerkleur.

Lees meer
Arrow
Europese zwarte schorpioen
Europese zwarte schorpioen

De schorpioen is 35 tot 45 mm lang. De soort komt voor in Noord-Afrika en Zuid-Europa, maar is ook enige keren in Nederland gevonden. De schorpioen is te herkennen aan het zwarte lichaam, de gele poten en de gele angel. Van de drie soorten schorpioenen die in Frankrijk voorkomen (Buthus occitanus, Euscorpius flavicaudis en Euscorpius carpathicus) is dit verreweg de algemeenste die bv vaak in zomerhuisjes in Zuid- Frankrijk wordt gezien. De steek is pijnlijk, maar niet gevaarlijk, vergelijkbaar met die van een bij of wesp.

Lees meer
Arrow
Spinduizendpoot
Spinduizendpoot

De potenparen aan de achterzijde zijn langer dan die aan de voorzijde. Het voorste potenpaar is zeer kort, het achterste paar is juist zeer lang en dun; deze twee laatste poten dienen als tastorgaan. Ook de antennes zijn zeer lang en dun, waardoor de voor- en achterzijde wat op elkaar lijken. De ogen van het dier zijn echter goed te zien. Soorten uit de orde Scutigeromorpha hebben als enige van alle duizendpotigen samengestelde ogen, die beter zijn ontwikkeld. De kleur is lichtbruin tot bruingrijs, op de bovenzijde zijn drie donkere lengtestrepen zichtbaar. De lengte is ongeveer 2,5 tot bijna 4 centimeter.

Lees meer
Arrow
Groene schildwants
Groene schildwants

De groene schildwants is geheel groen van kleur en heeft in tegenstelling tot veel gelijkende wantsen geen duidelijke tekening. De vlies-achtige vleugelpunten van de voorvleugels, aan de achterzijde van het lichaam, zijn bruin, de onderzijde van het lichaam is meer bruinrood van kleur. De bovenzijde van het lichaam heeft soms onopvallende vlekjes of iets lichtere delen maar deze zijn nooit erg geprononceerd en verschillen per individu. De gehele bovenzijde is voorzien van kleine putjes, die van enige afstand niet te zien zijn. De wants kan van kleur veranderen, exemplaren die in winterslaap gaan kleuren bruin. Met hun normale groene kleur zouden ze te veel opvallen in de scheuren in bomen waar ze overwinteren. Zodra de wants in de lente ontwaakt en actief wordt, kleurt het lichaam binnen enkele weken weer groen. Dit verschijnsel van een groene 'zomerkleur' naar een bruine 'winterkleur' komt ook voor bij andere insecten zoals de groene gaasvlieg (Chrysoperla carnea). De groene schildwants heeft net als alle schildwantsen een enigszins (wapen)schild- achtige bovenzijde van het lichaam waaraan de naam 'schild'wantsen te danken is. De wants bereikt een totale lichaamslengte van 12 tot 14 millimeter waarbij de vrouwtjes iets groter worden dan de mannetjes. Het lichaam van de wants lijkt uit één geheel te bestaan maar is net als alle insecten verdeeld in drie delen; de kop (A), het borststuk of thorax dat de poten en vleugels draagt (B) en ten slotte het achterlijf of abdomen (C). De voorzijde van de kop wordt de clypeus genoemd (1), de kop draagt twee duidelijke antennes (2) die altijd vijf geledingen hebben waarbij opvalt dat de laatste twee verbreed en roodbruin van kleur zijn. Aan de zijkanten van de kop zijn de ogen gelegen (3). Achter de ogen, tegen de rand van het halsschild, zijn twee enkelvoudige ogen of ocelli gelegen. Deze zijn klein maar doordat ze een roodbruine kleur hebben steken ze af tegen de verder groene kop zodat ze goed te zien zijn. Het halsschild (4) is relatief groot en beschermt een deel van de kop. Het is voorzien van vele kleine putjes die een donkere kleur hebben, aan de voorzijde is het halsschild voorzien van twee gespiegelde gladde lijnen die een oog-achtige vorm hebben. Het scutellum of schildje (5) is bij de meeste wantsen erg klein maar de schildwantsen hebben juist een vergroot scutellum dat een deel van het achterlijf bedekt. Achter het scutellum zijn de vleugels gelegen, net als alle vliegende insecten heeft de wants een paar achtervleugels en een paar voorvleugels. De voorvleugels zijn net zoals bij de kevers verhard, echter het achterste deel van de vleugel van wantsen is vliezig en half doorzichtig. Bij kevers zijn de voorvleugels geheel verdikt en worden dekschilden of elytra genoemd. Omdat bij wantsen zoals de groene schildwants de vleugel slechts deels is verdikt worden ze hemi-elytra genoemd wat halfverhard betekent. De hemi-elytra bestaan uit verschillende delen, die gescheiden worden door aderen. Het verharde deel van de voorvleugels bestaat uit een drietal vlakken die van de binnen- naar de buitenzijde worden aangeduid met de clavus (6), het corium (7) en het embolium (8). De vliezige achterzijde van de voorvleugels wordt het membraan (9) genoemd. Bij schildwantsen steekt de rand van het platte achterlijf aan weerszijden uit onder de vleugels. Het achterlijf bestaat net als alle insecten uit rug-en buikplaten die respectievelijk tergieten en sternieten worden genoemd. Deze zijn aan de randen voorzien van een rij platen die wel met laterotergieten (10) worden aangeduid. Het geheel aan laterotergieten wordt het connexivum genoemd, het connexivum zorgt in belangrijke mate voor het wapenschild-achtige silhouet van schildwantsen. De poten van de wants zijn typisch insectachtig, de poot is middels de heup of coxa aan het lichaam verbonden, de heup is op de afbeelding niet te zien. De dij of het femur (14) is het breedste deel van de poot, na de dij volgt de scheen of tibia (13), dit is het langste deel van de poot. De scheen draagt ten slotte de tarsus of voet (12), deze is geleed en bestaat uit meerdere tarci. Het laatste deel draagt twee kleine klauwtjes (11). De pootuiteinden zijn net als de antennes roodbruin gekleurd. Op de afbeelding rechts zijn verschillende lichaamsdelen van de wants aangegeven met pijlen; gele pijlen geven de stigmata of ademopeningen aan, de rode pijl geeft de geurklier tussen de middelste en de achterste poten aan. De groene pijl wijst naar het labrum, de blauwe pijl naar de zuigsnuit of rostrum. De nimfen doen keverachtig aan door het ronde lichaam, zie voor de beschrijving van de nimfen onder voortplanting.

Lees meer
Arrow
Roodwitte celspin
Roodwitte celspin

De lengte is ongeveer 11 - 15 mm voor de vrouwtjes. De mannetjes zijn half zo groot. De pootspanwijdte van vrouwtjes is maximaal 2 cm, die van mannetjes 1 cm. De kop heeft zes enkelvoudige ogen waarmee de spin vanwege de nachtactieve levenswijze zeer slecht kan zien. Het kopborststuk is bruin tot roodachtig, het achterlijf is wit tot witgeel. Het lichaam heeft korte pootjes waardoor de spin niet hard kan lopen. Hier heeft het dier niet al te veel hinder van, want de favoriete prooi, de pissebed, is ook niet snel. De kaken en de giftanden zijn tamelijk groot, bij het vrouwtje tot wel 0,5 cm. De kaken zijn enorm krachtig zodat ze met gemak door het pantser van een pissebed kunnen snijden.

Lees meer
Arrow
Eratigena duellica
Eratigena duellica

Eratigena duellica , de gigantische huisspin, is een soort trechterwever in de spinnenfamilie Agelenidae. Het wordt gevonden in Canada, de Verenigde Staten en Europa. De verwante soort Eratigena atrica wordt ook wel de Reuzen huisspin genoemd. Eratigena atrica werd in 2013 overgebracht van het geslacht Tegenaria. Het werd beschouwd als dezelfde soort als Eratigena atrica tot 2018, toen Eratigena duellica, Eratigena saeva en Eratigena atrica als afzonderlijke soorten werden hersteld.

Lees meer
Arrow
Kerkzesoog
Kerkzesoog

De kerkzesoog of Florentijnse muurspin (Segestria florentina) is een spin uit de familie zesoogspinnen (Segestriidae).

Lees meer
Arrow