Probeer gratis
tab list
Picture Insect
Nederlands
arrow
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
HOME Toepassing Downloaden Veelgestelde vragen
Nederlands
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
Icon about
Over
Icon about
Algemene info
Icon about
Zoektips
Icon about
Schadelijk of niet
Icon about
Gunstige effecten
Icon about
Veelgestelde vragen
Icon about
Vergelijkbare insecten
Icon about
Populaire insecten
Calopteryx maculata

Calopteryx maculata

Calopteryx maculata

Een soort van Beekjuffers

De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1805 door Palisot de Beauvois.

Algemene informatie over Calopteryx maculata
Identificeer insecten in een handomdraai
Maak een foto om insecten direct te identificeren en risico's in te schatten, zodat je snel inzicht kunt krijgen in beetbeoordeling, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en tips voor een veilige interactie etc.
Download de app gratis
Rectangle
Kenmerken van Calopteryx maculata
Kleuren
Zwart
Groen
Blauw
Habitat
Woud
Volwassen voedselbronnen
Vliegende insecten, muggen, vliegen, motten, eendagsvliegen
Larven voedselbronnen
Aquatische ongewervelden, muggenlarven, kleine vissen, kikkervisjes, zoöplankton
Bijten/steken
Niet gemeld
Allergie-veroorzakend
Niet gemeld
Bestuiver
Niet gemeld
Pest-etende roofzuchtige
Niet gemeld
Fytofaag
Niet gemeld
Roofzuchtig
De Calopteryx maculata voedt gewoonlijk op andere geleedpotigen en heeft geen directe impact op planten.
Bijtend dier of huisdier
Ja
Soort Monddelen
Kauwende monddelen
qrcode
Img download isoImg download android
Rectangle
Soortstatus van Calopteryx maculata
Het wordt gevonden in het oosten van de Verenigde Staten en het zuidoosten van Canada, van het westen tot de Great Plains.
Rectangle
Uiterlijk van Calopteryx maculata
Het is tussen 1.5-2.2 in . Het mannetje heeft een metallic blauwgroen lichaam en zwarte vleugels. Het vrouwtje is saaier bruin met rokerige vleugels met witte vlekken in de buurt van de uiteinden. De naiad is lichtbruin met donkerdere aftekeningen.
ImageImageImageImageImage

Hoe herken je Calopteryx maculata?

Rectangle
Levenscyclus van Calopteryx maculata
Ei Het ei is klein en elliptisch. Na het leggen in water, ontwikkelt de embryonische calopteryx maculata zich binnenin, klaar voor zijn leven als nimf. De kleur is meestal gedempt, wat camouflage biedt.
Naïade Nimfen van calopteryx maculata lijken qua basisstructuur op de volwassenen, maar missen vleugels. Ze hebben uitrekbare monddelen voor predatie. Aquatische habitats beïnvloeden hun gestroomlijnde lichamen en gedempte kleuren.
Subimago De overgang naar volwassenheid begint wanneer calopteryx maculata uit het water klimt op vegetatie. Tijdens dit stadium voedt hij zich weinig, met de focus op de verschijning van volwassen kenmerken.
Volwassen Na tevoorschijn te zijn gekomen uit de laatste nimfenhuid, wordt de ontwikkeling van de volwassen calopteryx maculata gekenmerkt door vleugels en voortplantingsorganen. Het lichaam is langgerekt en de vleugels zijn iriserend. Volwassenen zijn luchtjagers en richten zich op voortplanting en het leggen van eieren.
Rectangle
Volwassen grootte van Calopteryx maculata
4 - 4.5 cm
Rectangle
Roofdieren van Calopteryx maculata larven
Vissen, kikkervisjes, waterinsecten, waterspinnen
Rectangle
Roofdieren van volwassen Calopteryx maculata
Vogels, kikkers, spinnen, wespen, libellen
Rectangle
Wetenschappelijke classificatie van Calopteryx maculata
Klasse
Insecten
Icon allow
Classificatie
Libellen
Icon allow
Tips voor het vinden van Calopteryx maculata
Je ultieme gids om insecten te begrijpen
Ontdek de geheimen van insecten levenscycli, habitats, gedrag en observatietips!!
Download de app gratis
Rectangle
Jeugd Habitat van Calopteryx maculata
Zoetwaterhabitats
Rectangle
Volwassen habitat van Calopteryx maculata
Bossen en Houtland, Zoetwaterhabitats, Graslanden en Prairies, Mangroven en Kustmoerassen
Rectangle
Hoe kun je Calopteryx maculata aantrekken
Aangezien calopteryx maculata in alle levensstadia roofzuchtig zijn, is het gebruik van aas of vallen geen effectieve methode om ze te lokaliseren. In plaats daarvan is zorgvuldige observatie in de juiste omgeving cruciaal.
Rectangle
Habitatvoorkeuren van Calopteryx maculata in verschillende levensfasen
De nimfen van calopteryx maculata worden vooral gevonden in schone, langzaam stromende beken met veel aquatische vegetatie, waar ze zich vastklampen aan ondergedompelde planten of puin. Naarmate ze volwassen worden, besteden ze tijd aan het kruipen op de bodem van de beek. Voor de volwassen stadia, zoek gebieden bij deze stromen, omdat ze meestal vliegen in zonnige plekken met open plekken of langs de waterkant. Ze worden vaak gezien op vegetatie of zonnend op stenen en worden meestal waargenomen vanaf het late voorjaar tot het vroege najaar.
Rectangle
Wanneer is de beste tijd om Calopteryx maculata te observeren?
De beste tijd om volwassen calopteryx maculata te vinden is tijdens warme dagen wanneer ze het meest actief zijn, meestal vanaf het late voorjaar tot het vroege najaar. Ochtenden en late namiddagen zijn ideaal wanneer de zon niet op zijn hoogst staat.
Rectangle
Wat is het beste weer om Calopteryx maculata te observeren?
Warme, zonnige en kalme weersomstandigheden zijn gunstig om calopteryx maculata te spotten, omdat ze minder actief zijn tijdens koude, winderige of regenachtige dagen.
Zijn Calopteryx maculata schadelijk?
Je complete ongediertebestrijdingsgids
Ontdek effectieve tips voor het voorkomen en verdelgen van ongedierteplagen om ongedierte uit de buurt van je huis te houden.
Download de app gratis
Gunstige effecten van Calopteryx maculata
Ontdek de verborgen voordelen van insecten
Ontdek hoe insecten helpen als bestuivers, plaagdieren en biocontrolemiddelen. Van zaadverspreiding tot afbraak, ze spelen een essentiële rol in ons ecosysteem.
Download de app gratis
Roofdieren van ongedierte
Roofdieren van ongedierte
Doel
Zichzelf voeden
Diëten
Larvale Aquatische Insecten
Calopteryx maculata hanteert een unieke jachtstrategie in zowel zijn nimf- als volwassen stadia. Nimfen gebruiken hun labium om prooi onder water te vangen, terwijl volwassenen luchtjagers zijn. Dit insect eet voornamelijk schadelijke insecten voor zijn voeding, met de focus op aquatische larven, kleine vissen en kikkervisjes in zijn juveniele stadia.
Veelgestelde vragen die mensen ook stellen
Krijg snel antwoord op je vragen over insecten
Maak een foto voor onmiddellijke insectidentificatie en antwoorden over beten, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en veiligheidstips!
Download de app gratis
Meer insecten die vergelijkbaar zijn met Calopteryx maculata
Matrona cyanoptera
Matrona cyanoptera

De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2000 door Hämäläinen & Yeh.

Lees meer
Arrow
Psolodesmus mandarinus
Psolodesmus mandarinus

De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1870 door McLachlan.

Lees meer
Arrow
Atrocalopteryx atrata
Atrocalopteryx atrata

Atrocalopteryx atrata (voorheen geplaatst in het geslacht Calopteryx) is een libellensoort uit de familie van de beekjuffers (Calopterygidae), onderorde juffers (Zygoptera). De soort staat op de Rode Lijst van de IUCN als niet bedreigd na beoordeling in 2007. De trend van de omvang van de populatie is volgens de IUCN stabiel. De soort komt voor in Japan, Korea, China en het russische Kraj Primorski. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1853 door Selys.

Lees meer
Arrow
Koperen beekjuffer
Koperen beekjuffer

De koperen beekjuffer (Calopteryx haemorrhoidalis) is een juffer met een vleugelspanwijdte van 60-70 mm die voorkomt in Zuid-Europa, met name langs heldere zuurstofrijke beken en riviertjes. De soort vliegt van april tot september.

Lees meer
Arrow
Calopteryx aequabilis
Calopteryx aequabilis

De soort staat op de Rode Lijst van de IUCN als niet bedreigd, beoordelingsjaar 2007, de trend van de populatie is volgens de IUCN stabiel.

Lees meer
Arrow
Weidebeekjuffer
Weidebeekjuffer

Calopteryx splendens is in 1782 voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Harris.

Lees meer
Arrow
Ssp. festiva
Ssp. festiva

Calopteryx virgo is in 1758 voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Linnaeus.

Lees meer
Arrow
Iberische beekjuffer
Iberische beekjuffer

Met delicate vleugels die glinsteren in iriserende tinten die lijken op glas-in-lood, iberische beekjuffer voert een betoverende dans uit boven zoetwaterstromen. Mannetjes zijn opmerkelijk vanwege hun display van levendig gekleurde vleugels die ze laten zien in complexe paringsrituelen, een spektakel geworteld in evolutionaire aanpassing. Deze behendige vliegers navigeren behendig door hun waterrijke leefgebieden, waarbij ze prooi in de lucht vangen met opvallende precisie. De nimfen daarentegen leiden een volledig aquatisch leven, waarbij ze zich in het water ontwikkelen voordat ze zich metamorfoseren tot hun volwassen luchtige vorm.

Lees meer
Arrow
Andere populaire insecten
Blauwzwarte houtbij
Blauwzwarte houtbij

De blauwzwarte houtbij wordt twee tot bijna drie centimeter lang en is alleen al aan de grootte te herkennen. ook de kleur is opmerkelijk voor een bij; zwart met een sterk iriserende paarse glans. Met name in het zonlicht lijkt het insect eerder paars dan zwart van kleur, vooral de vleugels. Op de foto is deze kleur echter niet goed te zien. Het lichaam is vrij sterk behaard, vooral de poten, en de twee antennes hebben een duidelijke knik. Mannetjes zijn van vrouwtjes te onderscheiden door een lichter deel aan de bovenzijde van de antennes.

Lees meer
Arrow
Gewone komkommerspin
Gewone komkommerspin

De naam van de gewone komkommerspin (Araniella cucurbitina) komt vanzelfsprekende van de duidelijk felle geelgroene kleur van de spin. De kleur van de spin verandert samen met de geslachtsrijpheid en de seizoenen. Zo zijn ze vaak in de herfst, als ze nog niet geslachtsrijp zijn, bruin en rood. In het voorjaar krijgen ze pas de groene komkommerkleur.

Lees meer
Arrow
Europese zwarte schorpioen
Europese zwarte schorpioen

De schorpioen is 35 tot 45 mm lang. De soort komt voor in Noord-Afrika en Zuid-Europa, maar is ook enige keren in Nederland gevonden. De schorpioen is te herkennen aan het zwarte lichaam, de gele poten en de gele angel. Van de drie soorten schorpioenen die in Frankrijk voorkomen (Buthus occitanus, Euscorpius flavicaudis en Euscorpius carpathicus) is dit verreweg de algemeenste die bv vaak in zomerhuisjes in Zuid- Frankrijk wordt gezien. De steek is pijnlijk, maar niet gevaarlijk, vergelijkbaar met die van een bij of wesp.

Lees meer
Arrow
Spinduizendpoot
Spinduizendpoot

De potenparen aan de achterzijde zijn langer dan die aan de voorzijde. Het voorste potenpaar is zeer kort, het achterste paar is juist zeer lang en dun; deze twee laatste poten dienen als tastorgaan. Ook de antennes zijn zeer lang en dun, waardoor de voor- en achterzijde wat op elkaar lijken. De ogen van het dier zijn echter goed te zien. Soorten uit de orde Scutigeromorpha hebben als enige van alle duizendpotigen samengestelde ogen, die beter zijn ontwikkeld. De kleur is lichtbruin tot bruingrijs, op de bovenzijde zijn drie donkere lengtestrepen zichtbaar. De lengte is ongeveer 2,5 tot bijna 4 centimeter.

Lees meer
Arrow
Groene schildwants
Groene schildwants

De groene schildwants is geheel groen van kleur en heeft in tegenstelling tot veel gelijkende wantsen geen duidelijke tekening. De vlies-achtige vleugelpunten van de voorvleugels, aan de achterzijde van het lichaam, zijn bruin, de onderzijde van het lichaam is meer bruinrood van kleur. De bovenzijde van het lichaam heeft soms onopvallende vlekjes of iets lichtere delen maar deze zijn nooit erg geprononceerd en verschillen per individu. De gehele bovenzijde is voorzien van kleine putjes, die van enige afstand niet te zien zijn. De wants kan van kleur veranderen, exemplaren die in winterslaap gaan kleuren bruin. Met hun normale groene kleur zouden ze te veel opvallen in de scheuren in bomen waar ze overwinteren. Zodra de wants in de lente ontwaakt en actief wordt, kleurt het lichaam binnen enkele weken weer groen. Dit verschijnsel van een groene 'zomerkleur' naar een bruine 'winterkleur' komt ook voor bij andere insecten zoals de groene gaasvlieg (Chrysoperla carnea). De groene schildwants heeft net als alle schildwantsen een enigszins (wapen)schild- achtige bovenzijde van het lichaam waaraan de naam 'schild'wantsen te danken is. De wants bereikt een totale lichaamslengte van 12 tot 14 millimeter waarbij de vrouwtjes iets groter worden dan de mannetjes. Het lichaam van de wants lijkt uit één geheel te bestaan maar is net als alle insecten verdeeld in drie delen; de kop (A), het borststuk of thorax dat de poten en vleugels draagt (B) en ten slotte het achterlijf of abdomen (C). De voorzijde van de kop wordt de clypeus genoemd (1), de kop draagt twee duidelijke antennes (2) die altijd vijf geledingen hebben waarbij opvalt dat de laatste twee verbreed en roodbruin van kleur zijn. Aan de zijkanten van de kop zijn de ogen gelegen (3). Achter de ogen, tegen de rand van het halsschild, zijn twee enkelvoudige ogen of ocelli gelegen. Deze zijn klein maar doordat ze een roodbruine kleur hebben steken ze af tegen de verder groene kop zodat ze goed te zien zijn. Het halsschild (4) is relatief groot en beschermt een deel van de kop. Het is voorzien van vele kleine putjes die een donkere kleur hebben, aan de voorzijde is het halsschild voorzien van twee gespiegelde gladde lijnen die een oog-achtige vorm hebben. Het scutellum of schildje (5) is bij de meeste wantsen erg klein maar de schildwantsen hebben juist een vergroot scutellum dat een deel van het achterlijf bedekt. Achter het scutellum zijn de vleugels gelegen, net als alle vliegende insecten heeft de wants een paar achtervleugels en een paar voorvleugels. De voorvleugels zijn net zoals bij de kevers verhard, echter het achterste deel van de vleugel van wantsen is vliezig en half doorzichtig. Bij kevers zijn de voorvleugels geheel verdikt en worden dekschilden of elytra genoemd. Omdat bij wantsen zoals de groene schildwants de vleugel slechts deels is verdikt worden ze hemi-elytra genoemd wat halfverhard betekent. De hemi-elytra bestaan uit verschillende delen, die gescheiden worden door aderen. Het verharde deel van de voorvleugels bestaat uit een drietal vlakken die van de binnen- naar de buitenzijde worden aangeduid met de clavus (6), het corium (7) en het embolium (8). De vliezige achterzijde van de voorvleugels wordt het membraan (9) genoemd. Bij schildwantsen steekt de rand van het platte achterlijf aan weerszijden uit onder de vleugels. Het achterlijf bestaat net als alle insecten uit rug-en buikplaten die respectievelijk tergieten en sternieten worden genoemd. Deze zijn aan de randen voorzien van een rij platen die wel met laterotergieten (10) worden aangeduid. Het geheel aan laterotergieten wordt het connexivum genoemd, het connexivum zorgt in belangrijke mate voor het wapenschild-achtige silhouet van schildwantsen. De poten van de wants zijn typisch insectachtig, de poot is middels de heup of coxa aan het lichaam verbonden, de heup is op de afbeelding niet te zien. De dij of het femur (14) is het breedste deel van de poot, na de dij volgt de scheen of tibia (13), dit is het langste deel van de poot. De scheen draagt ten slotte de tarsus of voet (12), deze is geleed en bestaat uit meerdere tarci. Het laatste deel draagt twee kleine klauwtjes (11). De pootuiteinden zijn net als de antennes roodbruin gekleurd. Op de afbeelding rechts zijn verschillende lichaamsdelen van de wants aangegeven met pijlen; gele pijlen geven de stigmata of ademopeningen aan, de rode pijl geeft de geurklier tussen de middelste en de achterste poten aan. De groene pijl wijst naar het labrum, de blauwe pijl naar de zuigsnuit of rostrum. De nimfen doen keverachtig aan door het ronde lichaam, zie voor de beschrijving van de nimfen onder voortplanting.

Lees meer
Arrow
Roodwitte celspin
Roodwitte celspin

De lengte is ongeveer 11 - 15 mm voor de vrouwtjes. De mannetjes zijn half zo groot. De pootspanwijdte van vrouwtjes is maximaal 2 cm, die van mannetjes 1 cm. De kop heeft zes enkelvoudige ogen waarmee de spin vanwege de nachtactieve levenswijze zeer slecht kan zien. Het kopborststuk is bruin tot roodachtig, het achterlijf is wit tot witgeel. Het lichaam heeft korte pootjes waardoor de spin niet hard kan lopen. Hier heeft het dier niet al te veel hinder van, want de favoriete prooi, de pissebed, is ook niet snel. De kaken en de giftanden zijn tamelijk groot, bij het vrouwtje tot wel 0,5 cm. De kaken zijn enorm krachtig zodat ze met gemak door het pantser van een pissebed kunnen snijden.

Lees meer
Arrow
Eratigena duellica
Eratigena duellica

Eratigena duellica , de gigantische huisspin, is een soort trechterwever in de spinnenfamilie Agelenidae. Het wordt gevonden in Canada, de Verenigde Staten en Europa. De verwante soort Eratigena atrica wordt ook wel de Reuzen huisspin genoemd. Eratigena atrica werd in 2013 overgebracht van het geslacht Tegenaria. Het werd beschouwd als dezelfde soort als Eratigena atrica tot 2018, toen Eratigena duellica, Eratigena saeva en Eratigena atrica als afzonderlijke soorten werden hersteld.

Lees meer
Arrow
Kerkzesoog
Kerkzesoog

De kerkzesoog of Florentijnse muurspin (Segestria florentina) is een spin uit de familie zesoogspinnen (Segestriidae).

Lees meer
Arrow