Probeer gratis
tab list
Picture Insect
Nederlands
arrow
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
HOME Toepassing Downloaden Veelgestelde vragen
Nederlands
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
Icon about
Over
Icon about
Algemene info
Icon about
Zoektips
Icon about
Schadelijk of niet
Icon about
Gunstige effecten
Icon about
Veelgestelde vragen
Icon about
Vergelijkbare insecten
Icon about
Populaire insecten
Empusa fasciata

Empusa fasciata

Empusa fasciata

Een soort van Empusa

Het is een slanke bidsprinkhaan, 45-65 mm lang, met een lichtgroene tot strogele kleur, met poten met groene, bruine en beige banden en tegmine met een gelige top. De antennes zijn lang en bipettineren bij mannen, conisch bij vrouwen. Het lijkt erg op Empusa pennata waarvan het zich onderscheidt door de grotere afmetingen van de voorste en middelste coxen.

Algemene informatie over Empusa fasciata
Identificeer insecten in een handomdraai
Maak een foto om insecten direct te identificeren en risico's in te schatten, zodat je snel inzicht kunt krijgen in beetbeoordeling, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en tips voor een veilige interactie etc.
Download de app gratis
Rectangle
Kenmerken van Empusa fasciata
Kleuren
Bruin
Groen
Paars
Habitat
droog, bossig weiland; schrobben; braakliggend land; bosmarge
Volwassen voedselbronnen
Grotere insecten, kevers, motten, sprinkhanen, spinnen
Larven voedselbronnen
Kleinere insecten, bladluizen, fruitvliegjes, kleine rupsen, muggenlarven
Bijten/steken
Niet gemeld
Allergie-veroorzakend
Niet gemeld
Defensieve aanval
Niet gemeld
Giftig
Niet gemeld
Niet giftig
De Empusa fasciata is niet giftig en vormt meestal geen gevaar voor de gezondheid van de mens. Je hoeft je niet onnodig zorgen te maken.
Borend insect
Niet gemeld
Bestuiver
Niet gemeld
Pest-etende roofzuchtige
Niet gemeld
Fytofaag
The Empusa fasciata voedt op planten en veroorzaakt meestal geen grote problemen. Maar als je merkt dat de aantallen groeien moet je actie gaan ondernemen.
qrcode
Img download isoImg download android
Rectangle
Levenscyclus van Empusa fasciata
Ei De eieren van empusa fasciata worden gelegd in oothecae en vertonen geen directe gelijkenis met de volwassenen. De eieren zijn meestal langwerpig of cilindrisch, en hun kleur kan variëren van wit tot lichtbruin, afhankelijk van de soort.
Nimf Bij het uitkomen lijkt de nimf op een miniatuurvolwassene. Veranderingen in grootte en verhoudingen gebeuren na elke vervelling. Nimfen hebben vaak verschillende kleuren, missen volledig ontwikkelde vleugels en kunnen zich niet voortplanten. Hun primaire functies zijn voeden en groeien.
Volwassen Na de laatste vervelling hebben volwassen empusa fasciata volledig ontwikkelde vleugels die in staat zijn tot vliegen, hoewel ze misschien niet vaak vliegen. Er is duidelijke seksuele dimorfie aanwezig, en volwassenen richten zich voornamelijk op voortplanting. De kleuren, nu levendiger, dienen voor balts en camouflage.
Rectangle
Volwassen grootte van Empusa fasciata
8 - 9 cm
Rectangle
Roofdieren van Empusa fasciata larven
Vogels, spinachtigen, amfibieën, reptielen, grotere insecten
Rectangle
Roofdieren van volwassen Empusa fasciata
Vogels, vleermuizen, spinnen, reptielen, grotere roofdieren binnen de mantodea
Rectangle
Interessante feiten over Empusa fasciata
Ondanks hun roofzuchtige aard voeren empusa fasciata complexe paringsdansen uit met uitgebreide houdingen en bewegingen die zelden bij insecten te zien zijn.
Rectangle
Wetenschappelijke classificatie van Empusa fasciata
Klasse
Insecten
Icon allow
Classificatie
Bidsprinkhanen
Icon allow
Familie
Empusidae
Icon allow
Genus
Empusa
Icon allow
Tips voor het vinden van Empusa fasciata
Je ultieme gids om insecten te begrijpen
Ontdek de geheimen van insecten levenscycli, habitats, gedrag en observatietips!!
Download de app gratis
Rectangle
Hoe kun je Empusa fasciata aantrekken
Aangezien empusa fasciata roofdieren zijn, kan geschikt aas voor vallen kleine insecten zoals vliegen, krekels of motten zijn, die tot de natuurlijke prooien van empusa fasciata behoren.
Rectangle
Habitatvoorkeuren van Empusa fasciata in verschillende levensfasen
De eieren van empusa fasciata worden meestal afgezet in oothecae op takken of stelen van planten. Na het uitkomen kunnen nimfen worden gevonden in verschillende soorten vegetatie, zoals struiken en gras, waarbij ze hun camouflage gebruiken om aan roofdieren te ontsnappen. Volwassen empusa fasciata geven de voorkeur aan habitats met voldoende prooi en rustplaatsen, vaak op hogere vegetatie of tussen takken waar ze kunnen jagen en paren. Om deze verschillende stadia te ontdekken, is het essentieel om door verschillende lagen vegetatie te zoeken en plantenstelen systematisch te inspecteren. Het observeren van gebieden met een aanzienlijke insectenpopulatie vergroot de kans dat je ze in verschillende levensstadia tegenkomt.
Rectangle
Wanneer is de beste tijd om Empusa fasciata te observeren?
De beste tijd om empusa fasciata te vinden is overdag, aangezien ze voornamelijk dagdieren zijn. Sommige stadia kunnen actiever zijn tijdens zonsopgang of zonsondergang.
Rectangle
Wat is het beste weer om Empusa fasciata te observeren?
Empusa fasciata zijn actiever bij warm weer en minder actief of moeilijker te vinden bij koud weer.
Rectangle
Hoe en waar vind je Empusa fasciata in verschillende levensfasen?
Ei Eierdozen van empusa fasciata (ootheca) bevinden zich meestal vastgehecht aan stelen of bladeren. Zoek naar hen in de vegetatie waar empusa fasciata verblijven. Ze zijn vaak gecamoufleerd, dus zorgvuldige inspectie is noodzakelijk.
Nimf Nimfen van empusa fasciata zijn kleiner en worden vaak dicht bij de grond in dicht gras of vegetatie gevonden. Zoek naar hen door grasbladen voorzichtig uit elkaar te halen of de onderkanten van bladeren in grasachtige gebieden te inspecteren.
Volwassen Volwassen empusa fasciata zullen waarschijnlijk hoger op planten te vinden zijn, wachtend op prooi of partners. Scan de planten en bloemen op de volwassenen die opgaan in hun omgeving. De kenmerkende langwerpige lichaam en rechtopstaande houding van empusa fasciata kunnen een nuttige indicator zijn bij het zoeken.
Zijn Empusa fasciata schadelijk?
Je complete ongediertebestrijdingsgids
Ontdek effectieve tips voor het voorkomen en verdelgen van ongedierteplagen om ongedierte uit de buurt van je huis te houden.
Download de app gratis
Gunstige effecten van Empusa fasciata
Ontdek de verborgen voordelen van insecten
Ontdek hoe insecten helpen als bestuivers, plaagdieren en biocontrolemiddelen. Van zaadverspreiding tot afbraak, ze spelen een essentiële rol in ons ecosysteem.
Download de app gratis
Roofdieren van ongedierte
Roofdieren van ongedierte
Stadium
Volwassenen, Nimfen
Diëten
Insecten, motten, kevers
Empusa fasciata vertoont bekwame roofzuchtige tactieken die worden gekenmerkt door zijn gecamoufleerde uiterlijk dat perfect opgaat in de omgeving, wat de perfecte hinderlaag biedt voor nietsvermoedende prooien. Deze sluipende jager gebruikt snelle slagen met zijn grijppoten om verschillende insecten in de lucht te grijpen, die hij opeet om zich te voeden.
Veelgestelde vragen die mensen ook stellen
Krijg snel antwoord op je vragen over insecten
Maak een foto voor onmiddellijke insectidentificatie en antwoorden over beten, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en veiligheidstips!
Download de app gratis
Andere populaire insecten
Blauwzwarte houtbij
Blauwzwarte houtbij

De blauwzwarte houtbij wordt twee tot bijna drie centimeter lang en is alleen al aan de grootte te herkennen. ook de kleur is opmerkelijk voor een bij; zwart met een sterk iriserende paarse glans. Met name in het zonlicht lijkt het insect eerder paars dan zwart van kleur, vooral de vleugels. Op de foto is deze kleur echter niet goed te zien. Het lichaam is vrij sterk behaard, vooral de poten, en de twee antennes hebben een duidelijke knik. Mannetjes zijn van vrouwtjes te onderscheiden door een lichter deel aan de bovenzijde van de antennes.

Lees meer
Arrow
Gewone komkommerspin
Gewone komkommerspin

De naam van de gewone komkommerspin (Araniella cucurbitina) komt vanzelfsprekende van de duidelijk felle geelgroene kleur van de spin. De kleur van de spin verandert samen met de geslachtsrijpheid en de seizoenen. Zo zijn ze vaak in de herfst, als ze nog niet geslachtsrijp zijn, bruin en rood. In het voorjaar krijgen ze pas de groene komkommerkleur.

Lees meer
Arrow
Europese zwarte schorpioen
Europese zwarte schorpioen

De schorpioen is 35 tot 45 mm lang. De soort komt voor in Noord-Afrika en Zuid-Europa, maar is ook enige keren in Nederland gevonden. De schorpioen is te herkennen aan het zwarte lichaam, de gele poten en de gele angel. Van de drie soorten schorpioenen die in Frankrijk voorkomen (Buthus occitanus, Euscorpius flavicaudis en Euscorpius carpathicus) is dit verreweg de algemeenste die bv vaak in zomerhuisjes in Zuid- Frankrijk wordt gezien. De steek is pijnlijk, maar niet gevaarlijk, vergelijkbaar met die van een bij of wesp.

Lees meer
Arrow
Spinduizendpoot
Spinduizendpoot

De potenparen aan de achterzijde zijn langer dan die aan de voorzijde. Het voorste potenpaar is zeer kort, het achterste paar is juist zeer lang en dun; deze twee laatste poten dienen als tastorgaan. Ook de antennes zijn zeer lang en dun, waardoor de voor- en achterzijde wat op elkaar lijken. De ogen van het dier zijn echter goed te zien. Soorten uit de orde Scutigeromorpha hebben als enige van alle duizendpotigen samengestelde ogen, die beter zijn ontwikkeld. De kleur is lichtbruin tot bruingrijs, op de bovenzijde zijn drie donkere lengtestrepen zichtbaar. De lengte is ongeveer 2,5 tot bijna 4 centimeter.

Lees meer
Arrow
Groene schildwants
Groene schildwants

De groene schildwants is geheel groen van kleur en heeft in tegenstelling tot veel gelijkende wantsen geen duidelijke tekening. De vlies-achtige vleugelpunten van de voorvleugels, aan de achterzijde van het lichaam, zijn bruin, de onderzijde van het lichaam is meer bruinrood van kleur. De bovenzijde van het lichaam heeft soms onopvallende vlekjes of iets lichtere delen maar deze zijn nooit erg geprononceerd en verschillen per individu. De gehele bovenzijde is voorzien van kleine putjes, die van enige afstand niet te zien zijn. De wants kan van kleur veranderen, exemplaren die in winterslaap gaan kleuren bruin. Met hun normale groene kleur zouden ze te veel opvallen in de scheuren in bomen waar ze overwinteren. Zodra de wants in de lente ontwaakt en actief wordt, kleurt het lichaam binnen enkele weken weer groen. Dit verschijnsel van een groene 'zomerkleur' naar een bruine 'winterkleur' komt ook voor bij andere insecten zoals de groene gaasvlieg (Chrysoperla carnea). De groene schildwants heeft net als alle schildwantsen een enigszins (wapen)schild- achtige bovenzijde van het lichaam waaraan de naam 'schild'wantsen te danken is. De wants bereikt een totale lichaamslengte van 12 tot 14 millimeter waarbij de vrouwtjes iets groter worden dan de mannetjes. Het lichaam van de wants lijkt uit één geheel te bestaan maar is net als alle insecten verdeeld in drie delen; de kop (A), het borststuk of thorax dat de poten en vleugels draagt (B) en ten slotte het achterlijf of abdomen (C). De voorzijde van de kop wordt de clypeus genoemd (1), de kop draagt twee duidelijke antennes (2) die altijd vijf geledingen hebben waarbij opvalt dat de laatste twee verbreed en roodbruin van kleur zijn. Aan de zijkanten van de kop zijn de ogen gelegen (3). Achter de ogen, tegen de rand van het halsschild, zijn twee enkelvoudige ogen of ocelli gelegen. Deze zijn klein maar doordat ze een roodbruine kleur hebben steken ze af tegen de verder groene kop zodat ze goed te zien zijn. Het halsschild (4) is relatief groot en beschermt een deel van de kop. Het is voorzien van vele kleine putjes die een donkere kleur hebben, aan de voorzijde is het halsschild voorzien van twee gespiegelde gladde lijnen die een oog-achtige vorm hebben. Het scutellum of schildje (5) is bij de meeste wantsen erg klein maar de schildwantsen hebben juist een vergroot scutellum dat een deel van het achterlijf bedekt. Achter het scutellum zijn de vleugels gelegen, net als alle vliegende insecten heeft de wants een paar achtervleugels en een paar voorvleugels. De voorvleugels zijn net zoals bij de kevers verhard, echter het achterste deel van de vleugel van wantsen is vliezig en half doorzichtig. Bij kevers zijn de voorvleugels geheel verdikt en worden dekschilden of elytra genoemd. Omdat bij wantsen zoals de groene schildwants de vleugel slechts deels is verdikt worden ze hemi-elytra genoemd wat halfverhard betekent. De hemi-elytra bestaan uit verschillende delen, die gescheiden worden door aderen. Het verharde deel van de voorvleugels bestaat uit een drietal vlakken die van de binnen- naar de buitenzijde worden aangeduid met de clavus (6), het corium (7) en het embolium (8). De vliezige achterzijde van de voorvleugels wordt het membraan (9) genoemd. Bij schildwantsen steekt de rand van het platte achterlijf aan weerszijden uit onder de vleugels. Het achterlijf bestaat net als alle insecten uit rug-en buikplaten die respectievelijk tergieten en sternieten worden genoemd. Deze zijn aan de randen voorzien van een rij platen die wel met laterotergieten (10) worden aangeduid. Het geheel aan laterotergieten wordt het connexivum genoemd, het connexivum zorgt in belangrijke mate voor het wapenschild-achtige silhouet van schildwantsen. De poten van de wants zijn typisch insectachtig, de poot is middels de heup of coxa aan het lichaam verbonden, de heup is op de afbeelding niet te zien. De dij of het femur (14) is het breedste deel van de poot, na de dij volgt de scheen of tibia (13), dit is het langste deel van de poot. De scheen draagt ten slotte de tarsus of voet (12), deze is geleed en bestaat uit meerdere tarci. Het laatste deel draagt twee kleine klauwtjes (11). De pootuiteinden zijn net als de antennes roodbruin gekleurd. Op de afbeelding rechts zijn verschillende lichaamsdelen van de wants aangegeven met pijlen; gele pijlen geven de stigmata of ademopeningen aan, de rode pijl geeft de geurklier tussen de middelste en de achterste poten aan. De groene pijl wijst naar het labrum, de blauwe pijl naar de zuigsnuit of rostrum. De nimfen doen keverachtig aan door het ronde lichaam, zie voor de beschrijving van de nimfen onder voortplanting.

Lees meer
Arrow
Roodwitte celspin
Roodwitte celspin

De lengte is ongeveer 11 - 15 mm voor de vrouwtjes. De mannetjes zijn half zo groot. De pootspanwijdte van vrouwtjes is maximaal 2 cm, die van mannetjes 1 cm. De kop heeft zes enkelvoudige ogen waarmee de spin vanwege de nachtactieve levenswijze zeer slecht kan zien. Het kopborststuk is bruin tot roodachtig, het achterlijf is wit tot witgeel. Het lichaam heeft korte pootjes waardoor de spin niet hard kan lopen. Hier heeft het dier niet al te veel hinder van, want de favoriete prooi, de pissebed, is ook niet snel. De kaken en de giftanden zijn tamelijk groot, bij het vrouwtje tot wel 0,5 cm. De kaken zijn enorm krachtig zodat ze met gemak door het pantser van een pissebed kunnen snijden.

Lees meer
Arrow
Eratigena duellica
Eratigena duellica

Eratigena duellica , de gigantische huisspin, is een soort trechterwever in de spinnenfamilie Agelenidae. Het wordt gevonden in Canada, de Verenigde Staten en Europa. De verwante soort Eratigena atrica wordt ook wel de Reuzen huisspin genoemd. Eratigena atrica werd in 2013 overgebracht van het geslacht Tegenaria. Het werd beschouwd als dezelfde soort als Eratigena atrica tot 2018, toen Eratigena duellica, Eratigena saeva en Eratigena atrica als afzonderlijke soorten werden hersteld.

Lees meer
Arrow
Kerkzesoog
Kerkzesoog

De kerkzesoog of Florentijnse muurspin (Segestria florentina) is een spin uit de familie zesoogspinnen (Segestriidae).

Lees meer
Arrow