Probeer gratis
tab list
Picture Insect
Nederlands
arrow
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
HOME Toepassing Downloaden Veelgestelde vragen
Nederlands
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
Icon about
Over
Icon about
Algemene info
Icon about
Zoektips
Icon about
Schadelijk of niet
Icon about
Schadelijke effecten
Icon about
Veelgestelde vragen
Icon about
Vergelijkbare insecten
Icon about
Populaire insecten
Euclea delphinii

Euclea delphinii

Euclea delphinii

Een soort van Euclea

Euclea delphinii is een vlinder uit de familie van de slakrupsvlinders (Limacodidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1832 door Boisduval.

Veroorzaakt de Euclea delphinii allergieën?
Allergeen
Algemene informatie over Euclea delphinii
Identificeer insecten in een handomdraai
Maak een foto om insecten direct te identificeren en risico's in te schatten, zodat je snel inzicht kunt krijgen in beetbeoordeling, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en tips voor een veilige interactie etc.
Download de app gratis
Rectangle
Kenmerken van Euclea delphinii
Kleuren
Bruin
Groen
Habitat
boom; Woud
Volwassen voedselbronnen
Bloemnectar, sapstromen, honingdauw, pollen, water met opgeloste voedingsstoffen
Larven voedselbronnen
Eikenbladeren, iepenbladeren, berkenbladeren, wilgenbladeren, kersenbladeren
Bijten/steken
Niet gemeld
Allergie-veroorzakend
De Euclea delphinii heeft speciaal defensief gedrag dat een allergische reactie teweeg kan brengen. Als serieuze reacties voorkomen zoek ONMIDDELLIJK medische hulp.
Defensieve aanval
Niet gemeld
Pest-etende roofzuchtige
Niet gemeld
Fytofaag
The Euclea delphinii voedt op planten en veroorzaakt meestal geen grote problemen. Maar als je merkt dat de aantallen groeien moet je actie gaan ondernemen.
Roofzuchtig
Niet gemeld
Bijtend dier of huisdier
Niet gemeld
Soort Monddelen
Zuigende monddelen
qrcode
Img download isoImg download android
Rectangle
Levenscyclus van Euclea delphinii
Ei De eifase is de beginfase waarin de levenscyclus van de euclea delphinii begint. De eieren zijn meestal klein, rond en variëren in kleur. Ze worden vaak in clusters op waardplanten gelegd en dienen als beschermende behuizing voor het zich ontwikkelende embryo.
Larve In de larvale fase lijkt de euclea delphinii op een rups en richt zich voornamelijk op voeding en groei. Deze fase omvat verschillende vervellingen, waarbij de euclea delphinii zijn exoskelet afwerpt om in omvang toe te nemen. De kleurvariatie dient als camouflage of waarschuwing voor roofdieren.
Pop De overgang naar de popfase houdt in dat de euclea delphinii zich insluit in een pop of cocon. In deze fase is hij onbeweeglijk en ondergaat hij een aanzienlijke transformatie. De lichaamsstructuur wordt gereorganiseerd terwijl de euclea delphinii zich voorbereidt om als volwassene tevoorschijn te komen.
Volwassen Bij het tevoorschijn komen uit de pop wordt de volwassen euclea delphinii gekenmerkt door de aanwezigheid van vleugels en functionele voortplantingsorganen. Het lichaam is volledig gevormd en gehard, en de volwassene is mobiel en richt zich op voortplanting. De volwassen euclea delphinii vertoont vaak felle kleuren en opvallende vleugelpatronen.
Rectangle
Volwassen grootte van Euclea delphinii
2 - 3 cm
Rectangle
Roofdieren van Euclea delphinii larven
Vogels, knaagdieren, wespen, mieren, spinnen, kevers
Rectangle
Roofdieren van volwassen Euclea delphinii
Vleermuizen, vogels, spinnen
Rectangle
Interessante feiten over Euclea delphinii
Euclea delphinii kan zuur uit zijn huid spuiten als verdedigingsmechanisme, waardoor hij roofdieren afschrikt met een verrassende chemische tegenaanval.
Rectangle
Wetenschappelijke classificatie van Euclea delphinii
Klasse
Insecten
Icon allow
Classificatie
Vlinders
Icon allow
Familie
Slakrupsen
Icon allow
Genus
Euclea
Icon allow
Tips voor het vinden van Euclea delphinii
Je ultieme gids om insecten te begrijpen
Ontdek de geheimen van insecten levenscycli, habitats, gedrag en observatietips!!
Download de app gratis
Rectangle
Hoe kun je Euclea delphinii aantrekken
Er is geen standaard 'lokvoer' voor euclea delphinii, omdat individuen in verschillende levensstadia verschillende voedingsbehoeften hebben. Rupsen kunnen zich voeden met specifieke waardplanten, terwijl volwassen euclea delphinii worden aangetrokken door nectarrijke bloemen.
Rectangle
Habitatvoorkeuren van Euclea delphinii in verschillende levensfasen
Eieren van euclea delphinii worden meestal gevonden aan de onderkant van de bladeren van waardplanten. Rupsen hebben een voorkeur voor de bladeren van loofbomen zoals eiken en iepen, waar ze zich gulzig voeden. De poppen bevinden zich meestal in stevig bevestigde cocons aan twijgen of in bladafval op de bosgrond. Om de verschillende levensstadia van euclea delphinii te vinden, moet men zorgvuldig het loof van bekende waardbomen inspecteren op eieren of voedende rupsen en door bladafval zeven of boomtakken zorgvuldig onderzoeken op cocons tijdens het juiste seizoen.
Rectangle
Wanneer is de beste tijd om Euclea delphinii te observeren?
De geschikte tijd om euclea delphinii te vinden hangt af van het levenscyclusstadium. Rupsen zijn meestal overdag het meest actief, terwijl volwassen euclea delphinii doorgaans gemakkelijker te spotten zijn bij zonsopkomst of zonsondergang wanneer ze actief zijn en nectar zoeken.
Rectangle
Wat is het beste weer om Euclea delphinii te observeren?
Het weer dat geschikt is voor het vinden van euclea delphinii is vaak mild, warm en zonder extreme wind of regen. Vochtigheid kan de activiteitspatronen van euclea delphinii beïnvloeden, waarbij een hogere luchtvochtigheid de zichtbaarheid van bepaalde levensstadia kan vergroten.
Rectangle
Hoe en waar vind je Euclea delphinii in verschillende levensfasen?
Ei Euclea delphinii eieren worden meestal gelegd op de waardplanten. Ze zijn klein en kunnen aan de onderkant van bladeren worden gevonden. Zoek naar clusters van kleine, parelachtige structuren op potentiële waardplanten.
Larve Euclea delphinii larven, of rupsen, worden het meest aangetroffen op of nabij hun voedselplanten. Zoek naar aangevreten bladeren en frass (rupsenuitwerpselen) als tekenen van hun aanwezigheid.
Pop Euclea delphinii poppen kunnen moeilijker te vinden zijn omdat ze verborgen kunnen zijn in het loof of op de grond, vaak in een cocon of pop. Inspecteer zorgvuldig de mogelijke verpoplocaties, meestal nabij de voedselbron van de larve.
Volwassen Volwassen euclea delphinii kunnen worden gevonden op of nabij nectarbronnen. Zoek bij bloeiende planten in de vroege ochtend of late namiddag voor de beste kans om volwassen euclea delphinii te observeren tijdens het voeden of rusten.
Zijn Euclea delphinii schadelijk?
Je complete ongediertebestrijdingsgids
Ontdek effectieve tips voor het voorkomen en verdelgen van ongedierteplagen om ongedierte uit de buurt van je huis te houden.
Download de app gratis

Een euclea delphinii heeft speciale defensieve handelwijzen die een allergische reactie kunnen veroorzaken. Als er serieuze reacties optreden, zoek dan ONMIDDELLIJK medische hulp.

Rectangle

Is Euclea delphinii schadelijk voor mensen?

De stekelige mot is een giftig insect en is door de larven bedekt met beschermende haren. Dit haar bevat zure giftige stoffen en is zeer scherp.Als je het per ongeluk aanraakt, krijg je direct tintelingen en jeuk en roodheid.
Schadelijke effecten van Euclea delphinii
Onthul de schadelijke effecten van diverse insecten
Ontdek de gevaren van insecten met betrekking tot giftigheid, dodelijkheid, bijten bij de mens, steken bij de mens, pathogeniteit, hematofagie, allergeniteit, parasitisme etc.
Download de app gratis
Icon toxic for
Allergeen
Rectangle
Veroorzaakt de Euclea delphinii allergieën?

De larvale fase van euclea delphinii heeft haren en toxines die bij contact mogelijk allergieën kunnen veroorzaken bij een klein aantal mensen. De ernst van deze allergische reacties kan variëren van mild tot ernstig. Veelvoorkomende symptomen zijn huidirritatie of uitslag. Personen die euclea delphinii hanteren of ermee in contact komen, moeten voorzichtig zijn, aangezien de reacties in intensiteit kunnen variëren.

Rectangle
Gewonde plant

Wanneer euclea delphinii zich richt op waardplanten zoals eiken-, wilgen- en kersenbomen, veroorzaakt hij schade voornamelijk door bladconsumptie. De larven verminderen door het kauwen van plantweefsels het fotosynthetische oppervlak, waardoor het vermogen van de plant om energie te genereren wordt belemmerd. Na verloop van tijd kan dit leiden tot verminderde vitaliteit, groeivertraging en in ernstige gevallen zelfs tot het afsterven van de plant als de ontbladering extreem is.

Meer effecten van Euclea delphinii

Veelgestelde vragen die mensen ook stellen
Krijg snel antwoord op je vragen over insecten
Maak een foto voor onmiddellijke insectidentificatie en antwoorden over beten, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en veiligheidstips!
Download de app gratis
Andere populaire insecten
Blauwzwarte houtbij
Blauwzwarte houtbij

De blauwzwarte houtbij wordt twee tot bijna drie centimeter lang en is alleen al aan de grootte te herkennen. ook de kleur is opmerkelijk voor een bij; zwart met een sterk iriserende paarse glans. Met name in het zonlicht lijkt het insect eerder paars dan zwart van kleur, vooral de vleugels. Op de foto is deze kleur echter niet goed te zien. Het lichaam is vrij sterk behaard, vooral de poten, en de twee antennes hebben een duidelijke knik. Mannetjes zijn van vrouwtjes te onderscheiden door een lichter deel aan de bovenzijde van de antennes.

Lees meer
Arrow
Gewone komkommerspin
Gewone komkommerspin

De naam van de gewone komkommerspin (Araniella cucurbitina) komt vanzelfsprekende van de duidelijk felle geelgroene kleur van de spin. De kleur van de spin verandert samen met de geslachtsrijpheid en de seizoenen. Zo zijn ze vaak in de herfst, als ze nog niet geslachtsrijp zijn, bruin en rood. In het voorjaar krijgen ze pas de groene komkommerkleur.

Lees meer
Arrow
Europese zwarte schorpioen
Europese zwarte schorpioen

De schorpioen is 35 tot 45 mm lang. De soort komt voor in Noord-Afrika en Zuid-Europa, maar is ook enige keren in Nederland gevonden. De schorpioen is te herkennen aan het zwarte lichaam, de gele poten en de gele angel. Van de drie soorten schorpioenen die in Frankrijk voorkomen (Buthus occitanus, Euscorpius flavicaudis en Euscorpius carpathicus) is dit verreweg de algemeenste die bv vaak in zomerhuisjes in Zuid- Frankrijk wordt gezien. De steek is pijnlijk, maar niet gevaarlijk, vergelijkbaar met die van een bij of wesp.

Lees meer
Arrow
Spinduizendpoot
Spinduizendpoot

De potenparen aan de achterzijde zijn langer dan die aan de voorzijde. Het voorste potenpaar is zeer kort, het achterste paar is juist zeer lang en dun; deze twee laatste poten dienen als tastorgaan. Ook de antennes zijn zeer lang en dun, waardoor de voor- en achterzijde wat op elkaar lijken. De ogen van het dier zijn echter goed te zien. Soorten uit de orde Scutigeromorpha hebben als enige van alle duizendpotigen samengestelde ogen, die beter zijn ontwikkeld. De kleur is lichtbruin tot bruingrijs, op de bovenzijde zijn drie donkere lengtestrepen zichtbaar. De lengte is ongeveer 2,5 tot bijna 4 centimeter.

Lees meer
Arrow
Groene schildwants
Groene schildwants

De groene schildwants is geheel groen van kleur en heeft in tegenstelling tot veel gelijkende wantsen geen duidelijke tekening. De vlies-achtige vleugelpunten van de voorvleugels, aan de achterzijde van het lichaam, zijn bruin, de onderzijde van het lichaam is meer bruinrood van kleur. De bovenzijde van het lichaam heeft soms onopvallende vlekjes of iets lichtere delen maar deze zijn nooit erg geprononceerd en verschillen per individu. De gehele bovenzijde is voorzien van kleine putjes, die van enige afstand niet te zien zijn. De wants kan van kleur veranderen, exemplaren die in winterslaap gaan kleuren bruin. Met hun normale groene kleur zouden ze te veel opvallen in de scheuren in bomen waar ze overwinteren. Zodra de wants in de lente ontwaakt en actief wordt, kleurt het lichaam binnen enkele weken weer groen. Dit verschijnsel van een groene 'zomerkleur' naar een bruine 'winterkleur' komt ook voor bij andere insecten zoals de groene gaasvlieg (Chrysoperla carnea). De groene schildwants heeft net als alle schildwantsen een enigszins (wapen)schild- achtige bovenzijde van het lichaam waaraan de naam 'schild'wantsen te danken is. De wants bereikt een totale lichaamslengte van 12 tot 14 millimeter waarbij de vrouwtjes iets groter worden dan de mannetjes. Het lichaam van de wants lijkt uit één geheel te bestaan maar is net als alle insecten verdeeld in drie delen; de kop (A), het borststuk of thorax dat de poten en vleugels draagt (B) en ten slotte het achterlijf of abdomen (C). De voorzijde van de kop wordt de clypeus genoemd (1), de kop draagt twee duidelijke antennes (2) die altijd vijf geledingen hebben waarbij opvalt dat de laatste twee verbreed en roodbruin van kleur zijn. Aan de zijkanten van de kop zijn de ogen gelegen (3). Achter de ogen, tegen de rand van het halsschild, zijn twee enkelvoudige ogen of ocelli gelegen. Deze zijn klein maar doordat ze een roodbruine kleur hebben steken ze af tegen de verder groene kop zodat ze goed te zien zijn. Het halsschild (4) is relatief groot en beschermt een deel van de kop. Het is voorzien van vele kleine putjes die een donkere kleur hebben, aan de voorzijde is het halsschild voorzien van twee gespiegelde gladde lijnen die een oog-achtige vorm hebben. Het scutellum of schildje (5) is bij de meeste wantsen erg klein maar de schildwantsen hebben juist een vergroot scutellum dat een deel van het achterlijf bedekt. Achter het scutellum zijn de vleugels gelegen, net als alle vliegende insecten heeft de wants een paar achtervleugels en een paar voorvleugels. De voorvleugels zijn net zoals bij de kevers verhard, echter het achterste deel van de vleugel van wantsen is vliezig en half doorzichtig. Bij kevers zijn de voorvleugels geheel verdikt en worden dekschilden of elytra genoemd. Omdat bij wantsen zoals de groene schildwants de vleugel slechts deels is verdikt worden ze hemi-elytra genoemd wat halfverhard betekent. De hemi-elytra bestaan uit verschillende delen, die gescheiden worden door aderen. Het verharde deel van de voorvleugels bestaat uit een drietal vlakken die van de binnen- naar de buitenzijde worden aangeduid met de clavus (6), het corium (7) en het embolium (8). De vliezige achterzijde van de voorvleugels wordt het membraan (9) genoemd. Bij schildwantsen steekt de rand van het platte achterlijf aan weerszijden uit onder de vleugels. Het achterlijf bestaat net als alle insecten uit rug-en buikplaten die respectievelijk tergieten en sternieten worden genoemd. Deze zijn aan de randen voorzien van een rij platen die wel met laterotergieten (10) worden aangeduid. Het geheel aan laterotergieten wordt het connexivum genoemd, het connexivum zorgt in belangrijke mate voor het wapenschild-achtige silhouet van schildwantsen. De poten van de wants zijn typisch insectachtig, de poot is middels de heup of coxa aan het lichaam verbonden, de heup is op de afbeelding niet te zien. De dij of het femur (14) is het breedste deel van de poot, na de dij volgt de scheen of tibia (13), dit is het langste deel van de poot. De scheen draagt ten slotte de tarsus of voet (12), deze is geleed en bestaat uit meerdere tarci. Het laatste deel draagt twee kleine klauwtjes (11). De pootuiteinden zijn net als de antennes roodbruin gekleurd. Op de afbeelding rechts zijn verschillende lichaamsdelen van de wants aangegeven met pijlen; gele pijlen geven de stigmata of ademopeningen aan, de rode pijl geeft de geurklier tussen de middelste en de achterste poten aan. De groene pijl wijst naar het labrum, de blauwe pijl naar de zuigsnuit of rostrum. De nimfen doen keverachtig aan door het ronde lichaam, zie voor de beschrijving van de nimfen onder voortplanting.

Lees meer
Arrow
Roodwitte celspin
Roodwitte celspin

De lengte is ongeveer 11 - 15 mm voor de vrouwtjes. De mannetjes zijn half zo groot. De pootspanwijdte van vrouwtjes is maximaal 2 cm, die van mannetjes 1 cm. De kop heeft zes enkelvoudige ogen waarmee de spin vanwege de nachtactieve levenswijze zeer slecht kan zien. Het kopborststuk is bruin tot roodachtig, het achterlijf is wit tot witgeel. Het lichaam heeft korte pootjes waardoor de spin niet hard kan lopen. Hier heeft het dier niet al te veel hinder van, want de favoriete prooi, de pissebed, is ook niet snel. De kaken en de giftanden zijn tamelijk groot, bij het vrouwtje tot wel 0,5 cm. De kaken zijn enorm krachtig zodat ze met gemak door het pantser van een pissebed kunnen snijden.

Lees meer
Arrow
Eratigena duellica
Eratigena duellica

Eratigena duellica , de gigantische huisspin, is een soort trechterwever in de spinnenfamilie Agelenidae. Het wordt gevonden in Canada, de Verenigde Staten en Europa. De verwante soort Eratigena atrica wordt ook wel de Reuzen huisspin genoemd. Eratigena atrica werd in 2013 overgebracht van het geslacht Tegenaria. Het werd beschouwd als dezelfde soort als Eratigena atrica tot 2018, toen Eratigena duellica, Eratigena saeva en Eratigena atrica als afzonderlijke soorten werden hersteld.

Lees meer
Arrow
Kerkzesoog
Kerkzesoog

De kerkzesoog of Florentijnse muurspin (Segestria florentina) is een spin uit de familie zesoogspinnen (Segestriidae).

Lees meer
Arrow