Probeer gratis
tab list
Picture Insect
Nederlands
arrow
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
HOME Toepassing Downloaden Veelgestelde vragen
Nederlands
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
Icon about
Over
Icon about
Algemene info
Icon about
Zoektips
Icon about
Schadelijk of niet
Icon about
Schadelijke effecten
Icon about
Veelgestelde vragen
Icon about
Vergelijkbare insecten
Icon about
Populaire insecten
Exelastis pumilio

Exelastis pumilio

Exelastis pumilio

Een soort van Exelastis

De soort komt voor in tropisch Afrika.

Algemene informatie over Exelastis pumilio
Identificeer insecten in een handomdraai
Maak een foto om insecten direct te identificeren en risico's in te schatten, zodat je snel inzicht kunt krijgen in beetbeoordeling, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en tips voor een veilige interactie etc.
Download de app gratis
Rectangle
Kenmerken van Exelastis pumilio
Kleuren
Bruin
Habitat
park
Volwassen voedselbronnen
Nectar van bloemen
Larven voedselbronnen
Bladeren van vlinderbloemige planten, waaronder soorten zoals crotalaria, phaseolus en vigna
Bijten/steken
Niet gemeld
Allergie-veroorzakend
Niet gemeld
Defensieve aanval
Niet gemeld
Giftig
Niet gemeld
Niet giftig
De Exelastis pumilio is niet giftig en vormt meestal geen gevaar voor de gezondheid van de mens. Je hoeft je niet onnodig zorgen te maken.
Borend insect
Niet gemeld
Bestuiver
Niet gemeld
Soort Monddelen
Zuigende monddelen
qrcode
Img download isoImg download android
Rectangle
Soortstatus van Exelastis pumilio
Het heeft wereldwijde tropische distributie.
Rectangle
Roofdieren van Exelastis pumilio larven
Vogels, knaagdieren, reptielen, grotere insecten
Rectangle
Roofdieren van volwassen Exelastis pumilio
Vleermuizen, vogels, spinnen, bidsprinkhanen
Rectangle
Interessante feiten over Exelastis pumilio
De exelastis pumilio kan zijn vleugels behendig vouwen op een manier die sterk lijkt op droge bladeren, wat uitzonderlijke camouflage biedt tegen roofdieren.
Rectangle
Wetenschappelijke classificatie van Exelastis pumilio
Klasse
Insecten
Icon allow
Classificatie
Vlinders
Icon allow
Tips voor het vinden van Exelastis pumilio
Je ultieme gids om insecten te begrijpen
Ontdek de geheimen van insecten levenscycli, habitats, gedrag en observatietips!!
Download de app gratis
Rectangle
Hoe kun je Exelastis pumilio aantrekken
Deel uitmakend van de nachtvlinderfamilie, kan exelastis pumilio worden aangetrokken door lichtbronnen 's nachts of door specifiek lokaas gemaakt van gefermenteerde suikers en vruchten.
Rectangle
Habitatvoorkeuren van Exelastis pumilio in verschillende levensfasen
De eieren van exelastis pumilio worden meestal afgezet op de onderkant van de bladeren van gastplanten. Rupsen komen tevoorschijn en voeden zich met deze planten, vaak binnen het onderkomen van samengesponnen bladeren of in het hart van knoppen. Verpopping vindt gewoonlijk plaats in een cocon verborgen in detritus of plantmateriaal dicht bij de grond. Om deze stadia te vinden, zou men gastplanten grondig inspecteren, bladeren en afval doorzoeken. Volwassenen, die nachtactief zijn en op licht afkomen, worden gevonden rond lichtbronnen na zonsondergang. Zoeken bij bloeiende planten kan ook vruchtbaar zijn, aangezien volwassenen 's nachts nectar drinken.
Rectangle
Wanneer is de beste tijd om Exelastis pumilio te observeren?
De optimale tijd om volwassen exelastis pumilio te vinden, is misschien bij zonsondergang of tijdens de avonduren wanneer ze het actiefst zijn en waarschijnlijk naar lichtbronnen komen.
Rectangle
Wat is het beste weer om Exelastis pumilio te observeren?
Exelastis pumilio wordt waarschijnlijk aangetroffen onder omstandigheden die niet te winderig of regenachtig zijn, omdat deze wezens klein en delicaat zijn en de voorkeur geven aan kalme en droge nachten om te vliegen.
Rectangle
Hoe en waar vind je Exelastis pumilio in verschillende levensfasen?
Ei Eieren van de exelastis pumilio worden meestal gelegd op de gastplant. Zoek naar ze op de onderkant van bladeren, te herkennen aan hun kleine, ovale vorm en lichte kleur.
Larve Rupsen van exelastis pumilio kunnen worden gevonden op of in de buurt van hun gastplanten. Zoek naar rupsen door de bladeren te inspecteren op vraatsporen, frass (larvenuitwerpselen) of de rupsen zelf, die waarschijnlijk gecamoufleerd zijn.
Pop Poppen van exelastis pumilio kunnen lastig te vinden zijn omdat ze vaak opgaan in hun omgeving. Ze kunnen aan bladeren of stengels van planten vastzitten, of mogelijk op de grond tussen afval liggen. Zoek naar poppen die de kleuren van hun omgeving nabootsen.
Volwassen Volwassen exelastis pumilio's zijn nachtvlinders die 's nachts kunnen worden gelokaliseerd. Ze worden aangetrokken door kunstmatige lichtbronnen, dus het opzetten van een lichtval kan een effectieve methode zijn om ze te vinden. Als alternatief kan het lokaas met een zoete, gefermenteerde substantie ze ook aantrekken.
Zijn Exelastis pumilio schadelijk?
Je complete ongediertebestrijdingsgids
Ontdek effectieve tips voor het voorkomen en verdelgen van ongedierteplagen om ongedierte uit de buurt van je huis te houden.
Download de app gratis
Schadelijke effecten van Exelastis pumilio
Onthul de schadelijke effecten van diverse insecten
Ontdek de gevaren van insecten met betrekking tot giftigheid, dodelijkheid, bijten bij de mens, steken bij de mens, pathogeniteit, hematofagie, allergeniteit, parasitisme etc.
Download de app gratis
Rectangle
Agrarische plagen

Wanneer exelastis pumilio's in kleine aantallen voorkomen, kunnen er zichtbare knabbelplekken op bladeren en oppervlakkige littekens op vruchten ontstaan, die esthetische schade veroorzaken. Bij ernstige besmettingen kan ontbladering de fotosynthese en vruchtontwikkeling belemmeren, waardoor de opbrengst van gewassen aanzienlijk kan worden verminderd en de producten onverkoopbaar worden. Dit kan leiden tot aanzienlijke economische verliezen en voedselvoorzieningsproblemen voor mensen.

Meer effecten van Exelastis pumilio

Veelgestelde vragen die mensen ook stellen
Krijg snel antwoord op je vragen over insecten
Maak een foto voor onmiddellijke insectidentificatie en antwoorden over beten, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en veiligheidstips!
Download de app gratis
Meer insecten die vergelijkbaar zijn met Exelastis pumilio
Scherphoekvedermot
Scherphoekvedermot

De scherphoekvedermot (Amblyptilia acanthadactyla) is een nachtvlinder uit de familie vedermotten (Pterophoridae). De spanwijdte van de vlinder bedraagt tussen de 17 en 23 millimeter. De soort overwintert als imago. De soort komt verspreid over het Palearctisch gebied voor. De scherphoekvedermot is polyfaag op lage planten.

Lees meer
Arrow
Amblyptilia pica
Amblyptilia pica

Amblyptilia pica is een vlinder uit de familie van de vedermotten (Pterophoridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1880 door Walsingham.

Lees meer
Arrow
Rozenvedermot
Rozenvedermot

De vlinder heeft een spanwijdte van 18 tot 26 millimeter. De vleugels zijn ingesneden waarbij de voorste uit twee en de anderste uit drie veren lijken te bestaan. De rupsen leven op verschillende soorten rozen, met name hondsroos en in de duinen duinroos. Rond de Middellandse Zee kan de soort schadelijk zijn in de rozenteelt.

Lees meer
Arrow
Diacrotricha fasciola
Diacrotricha fasciola

Diacrotricha fasciola is een vlinder uit de familie van de vedermotten (Pterophoridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1852 door Zeller.

Lees meer
Arrow
Lantanophaga pusillidactylus
Lantanophaga pusillidactylus

De lantanophaga pusillidactylus is een nachtvlinder die kan lijken op grassprietjes. Deze wordt vooral aangetrokken door bloemen van wisselbloemen (Lantana) die dezelfde naam dragen, maar ook door bijvoorbeeld munt. De eieren worden in de bloemkelken gelegd en de larven eten daar direct van.

Lees meer
Arrow
Sinpunctiptilia emissalis
Sinpunctiptilia emissalis

De spanwijdte is ongeveer 20 mm. Volwassenen hebben bruine pluimen, met twee bleke vlekken bij elke top van de voorvork en verschillende donkere vlekken op elke voorvork costa.

Lees meer
Arrow
Megalorhipida leucodactylus
Megalorhipida leucodactylus

De soort komt voor in Europa.

Lees meer
Arrow
Platyptilia carduidactylus
Platyptilia carduidactylus

De spanwijdte is 19-32 mm.

Lees meer
Arrow
Andere populaire insecten
Blauwzwarte houtbij
Blauwzwarte houtbij

De blauwzwarte houtbij wordt twee tot bijna drie centimeter lang en is alleen al aan de grootte te herkennen. ook de kleur is opmerkelijk voor een bij; zwart met een sterk iriserende paarse glans. Met name in het zonlicht lijkt het insect eerder paars dan zwart van kleur, vooral de vleugels. Op de foto is deze kleur echter niet goed te zien. Het lichaam is vrij sterk behaard, vooral de poten, en de twee antennes hebben een duidelijke knik. Mannetjes zijn van vrouwtjes te onderscheiden door een lichter deel aan de bovenzijde van de antennes.

Lees meer
Arrow
Gewone komkommerspin
Gewone komkommerspin

De naam van de gewone komkommerspin (Araniella cucurbitina) komt vanzelfsprekende van de duidelijk felle geelgroene kleur van de spin. De kleur van de spin verandert samen met de geslachtsrijpheid en de seizoenen. Zo zijn ze vaak in de herfst, als ze nog niet geslachtsrijp zijn, bruin en rood. In het voorjaar krijgen ze pas de groene komkommerkleur.

Lees meer
Arrow
Europese zwarte schorpioen
Europese zwarte schorpioen

De schorpioen is 35 tot 45 mm lang. De soort komt voor in Noord-Afrika en Zuid-Europa, maar is ook enige keren in Nederland gevonden. De schorpioen is te herkennen aan het zwarte lichaam, de gele poten en de gele angel. Van de drie soorten schorpioenen die in Frankrijk voorkomen (Buthus occitanus, Euscorpius flavicaudis en Euscorpius carpathicus) is dit verreweg de algemeenste die bv vaak in zomerhuisjes in Zuid- Frankrijk wordt gezien. De steek is pijnlijk, maar niet gevaarlijk, vergelijkbaar met die van een bij of wesp.

Lees meer
Arrow
Spinduizendpoot
Spinduizendpoot

De potenparen aan de achterzijde zijn langer dan die aan de voorzijde. Het voorste potenpaar is zeer kort, het achterste paar is juist zeer lang en dun; deze twee laatste poten dienen als tastorgaan. Ook de antennes zijn zeer lang en dun, waardoor de voor- en achterzijde wat op elkaar lijken. De ogen van het dier zijn echter goed te zien. Soorten uit de orde Scutigeromorpha hebben als enige van alle duizendpotigen samengestelde ogen, die beter zijn ontwikkeld. De kleur is lichtbruin tot bruingrijs, op de bovenzijde zijn drie donkere lengtestrepen zichtbaar. De lengte is ongeveer 2,5 tot bijna 4 centimeter.

Lees meer
Arrow
Groene schildwants
Groene schildwants

De groene schildwants is geheel groen van kleur en heeft in tegenstelling tot veel gelijkende wantsen geen duidelijke tekening. De vlies-achtige vleugelpunten van de voorvleugels, aan de achterzijde van het lichaam, zijn bruin, de onderzijde van het lichaam is meer bruinrood van kleur. De bovenzijde van het lichaam heeft soms onopvallende vlekjes of iets lichtere delen maar deze zijn nooit erg geprononceerd en verschillen per individu. De gehele bovenzijde is voorzien van kleine putjes, die van enige afstand niet te zien zijn. De wants kan van kleur veranderen, exemplaren die in winterslaap gaan kleuren bruin. Met hun normale groene kleur zouden ze te veel opvallen in de scheuren in bomen waar ze overwinteren. Zodra de wants in de lente ontwaakt en actief wordt, kleurt het lichaam binnen enkele weken weer groen. Dit verschijnsel van een groene 'zomerkleur' naar een bruine 'winterkleur' komt ook voor bij andere insecten zoals de groene gaasvlieg (Chrysoperla carnea). De groene schildwants heeft net als alle schildwantsen een enigszins (wapen)schild- achtige bovenzijde van het lichaam waaraan de naam 'schild'wantsen te danken is. De wants bereikt een totale lichaamslengte van 12 tot 14 millimeter waarbij de vrouwtjes iets groter worden dan de mannetjes. Het lichaam van de wants lijkt uit één geheel te bestaan maar is net als alle insecten verdeeld in drie delen; de kop (A), het borststuk of thorax dat de poten en vleugels draagt (B) en ten slotte het achterlijf of abdomen (C). De voorzijde van de kop wordt de clypeus genoemd (1), de kop draagt twee duidelijke antennes (2) die altijd vijf geledingen hebben waarbij opvalt dat de laatste twee verbreed en roodbruin van kleur zijn. Aan de zijkanten van de kop zijn de ogen gelegen (3). Achter de ogen, tegen de rand van het halsschild, zijn twee enkelvoudige ogen of ocelli gelegen. Deze zijn klein maar doordat ze een roodbruine kleur hebben steken ze af tegen de verder groene kop zodat ze goed te zien zijn. Het halsschild (4) is relatief groot en beschermt een deel van de kop. Het is voorzien van vele kleine putjes die een donkere kleur hebben, aan de voorzijde is het halsschild voorzien van twee gespiegelde gladde lijnen die een oog-achtige vorm hebben. Het scutellum of schildje (5) is bij de meeste wantsen erg klein maar de schildwantsen hebben juist een vergroot scutellum dat een deel van het achterlijf bedekt. Achter het scutellum zijn de vleugels gelegen, net als alle vliegende insecten heeft de wants een paar achtervleugels en een paar voorvleugels. De voorvleugels zijn net zoals bij de kevers verhard, echter het achterste deel van de vleugel van wantsen is vliezig en half doorzichtig. Bij kevers zijn de voorvleugels geheel verdikt en worden dekschilden of elytra genoemd. Omdat bij wantsen zoals de groene schildwants de vleugel slechts deels is verdikt worden ze hemi-elytra genoemd wat halfverhard betekent. De hemi-elytra bestaan uit verschillende delen, die gescheiden worden door aderen. Het verharde deel van de voorvleugels bestaat uit een drietal vlakken die van de binnen- naar de buitenzijde worden aangeduid met de clavus (6), het corium (7) en het embolium (8). De vliezige achterzijde van de voorvleugels wordt het membraan (9) genoemd. Bij schildwantsen steekt de rand van het platte achterlijf aan weerszijden uit onder de vleugels. Het achterlijf bestaat net als alle insecten uit rug-en buikplaten die respectievelijk tergieten en sternieten worden genoemd. Deze zijn aan de randen voorzien van een rij platen die wel met laterotergieten (10) worden aangeduid. Het geheel aan laterotergieten wordt het connexivum genoemd, het connexivum zorgt in belangrijke mate voor het wapenschild-achtige silhouet van schildwantsen. De poten van de wants zijn typisch insectachtig, de poot is middels de heup of coxa aan het lichaam verbonden, de heup is op de afbeelding niet te zien. De dij of het femur (14) is het breedste deel van de poot, na de dij volgt de scheen of tibia (13), dit is het langste deel van de poot. De scheen draagt ten slotte de tarsus of voet (12), deze is geleed en bestaat uit meerdere tarci. Het laatste deel draagt twee kleine klauwtjes (11). De pootuiteinden zijn net als de antennes roodbruin gekleurd. Op de afbeelding rechts zijn verschillende lichaamsdelen van de wants aangegeven met pijlen; gele pijlen geven de stigmata of ademopeningen aan, de rode pijl geeft de geurklier tussen de middelste en de achterste poten aan. De groene pijl wijst naar het labrum, de blauwe pijl naar de zuigsnuit of rostrum. De nimfen doen keverachtig aan door het ronde lichaam, zie voor de beschrijving van de nimfen onder voortplanting.

Lees meer
Arrow
Roodwitte celspin
Roodwitte celspin

De lengte is ongeveer 11 - 15 mm voor de vrouwtjes. De mannetjes zijn half zo groot. De pootspanwijdte van vrouwtjes is maximaal 2 cm, die van mannetjes 1 cm. De kop heeft zes enkelvoudige ogen waarmee de spin vanwege de nachtactieve levenswijze zeer slecht kan zien. Het kopborststuk is bruin tot roodachtig, het achterlijf is wit tot witgeel. Het lichaam heeft korte pootjes waardoor de spin niet hard kan lopen. Hier heeft het dier niet al te veel hinder van, want de favoriete prooi, de pissebed, is ook niet snel. De kaken en de giftanden zijn tamelijk groot, bij het vrouwtje tot wel 0,5 cm. De kaken zijn enorm krachtig zodat ze met gemak door het pantser van een pissebed kunnen snijden.

Lees meer
Arrow
Eratigena duellica
Eratigena duellica

Eratigena duellica , de gigantische huisspin, is een soort trechterwever in de spinnenfamilie Agelenidae. Het wordt gevonden in Canada, de Verenigde Staten en Europa. De verwante soort Eratigena atrica wordt ook wel de Reuzen huisspin genoemd. Eratigena atrica werd in 2013 overgebracht van het geslacht Tegenaria. Het werd beschouwd als dezelfde soort als Eratigena atrica tot 2018, toen Eratigena duellica, Eratigena saeva en Eratigena atrica als afzonderlijke soorten werden hersteld.

Lees meer
Arrow
Kerkzesoog
Kerkzesoog

De kerkzesoog of Florentijnse muurspin (Segestria florentina) is een spin uit de familie zesoogspinnen (Segestriidae).

Lees meer
Arrow