Probeer gratis
tab list
Picture Insect
Nederlands
arrow
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
HOME Toepassing Downloaden Veelgestelde vragen
Nederlands
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
Icon about
Over
Icon about
Algemene info
Icon about
Zoektips
Icon about
Schadelijk of niet
Icon about
Schadelijke effecten
Icon about
Veelgestelde vragen
Icon about
Vergelijkbare insecten
Icon about
Populaire insecten
Gasteracantha hasselti

Gasteracantha hasselti

Gasteracantha hasselti

Een soort van Gasteracantha

Gasteracantha hasselti is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de wielwebspinnen (Araneidae). Het dier behoort tot het geslacht Gasteracantha. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1837 door Carl Ludwig Koch.

Giftig voor dieren
Giftig voor dieren
Mensen bijten
Mensen bijten
Algemene informatie over Gasteracantha hasselti
Identificeer insecten in een handomdraai
Maak een foto om insecten direct te identificeren en risico's in te schatten, zodat je snel inzicht kunt krijgen in beetbeoordeling, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en tips voor een veilige interactie etc.
Download de app gratis
Rectangle
Kenmerken van Gasteracantha hasselti
Allergie-veroorzakend
Niet gemeld
Defensieve aanval
Niet gemeld
Giftig
De Gasteracantha hasselti kan giftige reacties veroorzaken en die kunnen zeer ernstig zijn. Maar de gifstoffen zijn meestal gericht op hun prooien en roofvijanden. Ze zijn meestal niet dodelijk voor mensen.
Niet giftig
Niet gemeld
Borend insect
Niet gemeld
Bestuiver
Niet gemeld
Pest-etende roofzuchtige
Niet gemeld
Fytofaag
Niet gemeld
Roofzuchtig
De Gasteracantha hasselti voedt gewoonlijk op andere geleedpotigen en heeft geen directe impact op planten.
Bijtend dier of huisdier
Ja
qrcode
Img download isoImg download android
Rectangle
Roofdieren van Gasteracantha hasselti larven
Vogels, grotere spinnen, mieren, wespen
Rectangle
Roofdieren van volwassen Gasteracantha hasselti
Vogels, grotere spinnen, bidsprinkhanen, duizendpoten
Rectangle
Wetenschappelijke classificatie van Gasteracantha hasselti
Tips voor het vinden van Gasteracantha hasselti
Je ultieme gids om insecten te begrijpen
Ontdek de geheimen van insecten levenscycli, habitats, gedrag en observatietips!!
Download de app gratis
Rectangle
Jeugd Habitat van Gasteracantha hasselti
Bossen en bosgebieden, graslanden en prairies, tropische regenwouden
Rectangle
Volwassen habitat van Gasteracantha hasselti
Bossen en bosgebieden, graslanden en prairies, tropische regenwouden
Rectangle
Wat is het beste weer om Gasteracantha hasselti te observeren?
Warm, droog weer is over het algemeen geschikter om gasteracantha hasselti te vinden, aangezien hoge luchtvochtigheid en regen hun webben kunnen beschadigen en hun activiteitsniveaus kunnen verminderen. Vermijd zoeken bij slecht weer.
Rectangle
Hoe en waar vind je Gasteracantha hasselti in verschillende levensfasen?
Ei Gasteracantha hasselti eizakken worden vaak gevonden aan de onderkant van bladeren of bevestigd aan plantstelen. Zoek naar deze zakken op beschutte locaties waar het vrouwtje haar nakomelingen zou kunnen beschermen tegen roofdieren en barre omgevingsomstandigheden.
Juveniel Gasteracantha hasselti spinnetje zijn klein en kunnen zich verspreiden door middel van ballonvaren. Het vinden van hen kan vereisen dat je kijkt naar de toppen van gras of struiken in de vroege stadia van hun leven voor kleine webben die het licht vangen.
Gasteracantha hasselti juvenielen zijn groter en beginnen onderscheidende fysieke kenmerken te vertonen. Ze kunnen worden gevonden in de buurt van hun kleine wielvormige webben in de vegetatie. Zoek naar deze webben in struiken, tussen takken, of andere structuren die het web kunnen ondersteunen.
Volwassen Gasteracantha hasselti volwassenen kunnen worden gelokaliseerd door te zoeken naar hun meer prominente en architectonisch complexe webben, die vaak te vinden zijn in open bossen of tuinen. Zoek naar strategisch geplaatste webben op ooghoogte of hoger in gebieden met veel insectenverkeer voor de gasteracantha hasselti om op te jagen.
Zijn Gasteracantha hasselti schadelijk?
Je complete ongediertebestrijdingsgids
Ontdek effectieve tips voor het voorkomen en verdelgen van ongedierteplagen om ongedierte uit de buurt van je huis te houden.
Download de app gratis
Schadelijke effecten van Gasteracantha hasselti
Onthul de schadelijke effecten van diverse insecten
Ontdek de gevaren van insecten met betrekking tot giftigheid, dodelijkheid, bijten bij de mens, steken bij de mens, pathogeniteit, hematofagie, allergeniteit, parasitisme etc.
Download de app gratis
Icon toxic for
Giftig voor dieren
Icon toxic for
Mensen bijten
Rectangle
Giftig voor dieren

Gasteracantha hasselti heeft een mild gif waarbij zowel juvenielen als volwassenen hun hoektanden gebruiken om gif toe te dienen bij een beet. Dit kan ongemak of milde reacties veroorzaken bij dieren zoals mensen, honden, katten en vogels. Hagedissen en insecten kunnen ook worden beïnvloed en ervaren plaatselijke effecten van het gif. Het organisme gebruikt zijn gif meestal voor verdediging en predatie, en de verschillende reacties bij verschillende dieren hangen af van hun respectieve fysiologische gevoeligheid voor het gif.

Rectangle
Mensen bijten

Gasteracantha hasselti staat niet bekend om gedrag dat inhoudt dat het mensen bijt. Over het algemeen kunnen ze bijten als ze zich bedreigd voelen, maar deze soort zoekt doorgaans niet actief mensen op om te bijten. Dergelijke voorvallen zijn zeldzaam en voornamelijk defensief en niet aanvallend van aard.

Meer effecten van Gasteracantha hasselti

Veelgestelde vragen die mensen ook stellen
Krijg snel antwoord op je vragen over insecten
Maak een foto voor onmiddellijke insectidentificatie en antwoorden over beten, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en veiligheidstips!
Download de app gratis
Meer insecten die vergelijkbaar zijn met Gasteracantha hasselti
Zealaranea crassa
Zealaranea crassa

Het dier behoort tot het geslacht Zealaranea. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1842 door Charles Athanase Walckenaer.

Lees meer
Arrow
Acacesia hamata
Acacesia hamata

Het dier behoort tot het geslacht Acacesia. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1847 door Nicholas Marcellus Hentz.

Lees meer
Arrow
Isoxya tabulata
Isoxya tabulata

Het dier behoort tot het geslacht Isoxya. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1859 door Tord Tamerlan Teodor Thorell.

Lees meer
Arrow
Plebs bradleyi
Plebs bradleyi

Binnen zijn met zijde geweven domein vertoont plebs bradleyi een opmerkelijke vaardigheid in het bouwen van complexe, wielvormige webben die bij dageraad glinsteren van de dauw, waarbij het meesterschap van spannings- en ruimtebeheersing wordt tentoongesteld. Als nocturnale architect herbouwt het zijn val elke nacht nauwgezet, vertrouwend op trillende signalen om prooien te lokaliseren die verstrikt zijn in zijn ingewikkelde patronen. Gedurende de dag trekt het zich terug naar nabijgelegen vegetatie, vertrouwend op zijn onopvallende kleuring om detectie door roofdieren te vermijden.

Lees meer
Arrow
Plebs eburnus
Plebs eburnus

Met een unieke affiniteit voor het maken van ingewikkelde webben, vertoont plebs eburnus opmerkelijke precisie als het zijn zijden val weeft, een bewijs van zijn technische vaardigheden. Versierd met lokstructuren zijn deze webben meesterwerken van bedrog die zijn ontworpen om potentiële roofdieren af te schrikken. Plebs eburnus gedijt het beste in warme klimaten en verandert zijn jachtstrategieën naarmate het ouder wordt, door eerst een meer directe jager te zijn voordat het in zijn latere leven volledig gebruikmaakt van zijn web.

Lees meer
Arrow
Macracantha arcuata
Macracantha arcuata

Met een opvallend gebogen achterlijf dat doet denken aan een sikkelvormige maan, bezit macracantha arcuata een levendig kleurenpalet dat zowel betovering als waarschuwing biedt. Deze geleedpotigen vertonen een unieke vorm van moederlijke zorg, waarbij ze zorgvuldig zijden zakken construeren om hun eieren te beschermen, wat een ingewikkelde balans van schoonheid en instinctieve verzorging demonstreert.

Lees meer
Arrow
Cyrtarachne ixoides
Cyrtarachne ixoides

Deze spin heeft een unieke vorm van bedrog, waarbij hij detritus nabootst om roofdieren te ontwijken en onopvallend prooien aan te trekken. Tijdens zijn jongere fasen vertoont hij opvallender camouflage, om langzaam uit te groeien tot geavanceerde mimicry. Hij bouwt een klassiek orbitaal web, waarbij hij een strategisch stabilimentum construeert, een zigzagpatroon van zijde, dat zowel structurele als roofzuchtige functies heeft, waardoor insecten worden gelokt die het verwarren met een veilige zitplaats.

Lees meer
Arrow
Cyrtarachne bufo
Cyrtarachne bufo

Met het uiterlijk van een blad of een stuk schors, gedijt cyrtarachne bufo in zijn vermogen om zich te camoufleren in het bos ondergroei, wat bijdraagt aan zijn strategie van hinderlaagjacht. Het zijden web, meestal niet het geometrische meesterwerk van zijn verwanten, is horizontaal georiënteerd en bevat vaak plantenresten, wat zijn verberging verbetert. Dit opmerkelijke wezen vertoont ook seksuele dimorfie, waarbij het vrouwtje aanzienlijk groter is en langer leeft dan het mannetje, een veelvoorkomend fenomeen in zijn ecosysteem.

Lees meer
Arrow
Andere populaire insecten
Blauwzwarte houtbij
Blauwzwarte houtbij

De blauwzwarte houtbij wordt twee tot bijna drie centimeter lang en is alleen al aan de grootte te herkennen. ook de kleur is opmerkelijk voor een bij; zwart met een sterk iriserende paarse glans. Met name in het zonlicht lijkt het insect eerder paars dan zwart van kleur, vooral de vleugels. Op de foto is deze kleur echter niet goed te zien. Het lichaam is vrij sterk behaard, vooral de poten, en de twee antennes hebben een duidelijke knik. Mannetjes zijn van vrouwtjes te onderscheiden door een lichter deel aan de bovenzijde van de antennes.

Lees meer
Arrow
Gewone komkommerspin
Gewone komkommerspin

De naam van de gewone komkommerspin (Araniella cucurbitina) komt vanzelfsprekende van de duidelijk felle geelgroene kleur van de spin. De kleur van de spin verandert samen met de geslachtsrijpheid en de seizoenen. Zo zijn ze vaak in de herfst, als ze nog niet geslachtsrijp zijn, bruin en rood. In het voorjaar krijgen ze pas de groene komkommerkleur.

Lees meer
Arrow
Europese zwarte schorpioen
Europese zwarte schorpioen

De schorpioen is 35 tot 45 mm lang. De soort komt voor in Noord-Afrika en Zuid-Europa, maar is ook enige keren in Nederland gevonden. De schorpioen is te herkennen aan het zwarte lichaam, de gele poten en de gele angel. Van de drie soorten schorpioenen die in Frankrijk voorkomen (Buthus occitanus, Euscorpius flavicaudis en Euscorpius carpathicus) is dit verreweg de algemeenste die bv vaak in zomerhuisjes in Zuid- Frankrijk wordt gezien. De steek is pijnlijk, maar niet gevaarlijk, vergelijkbaar met die van een bij of wesp.

Lees meer
Arrow
Spinduizendpoot
Spinduizendpoot

De potenparen aan de achterzijde zijn langer dan die aan de voorzijde. Het voorste potenpaar is zeer kort, het achterste paar is juist zeer lang en dun; deze twee laatste poten dienen als tastorgaan. Ook de antennes zijn zeer lang en dun, waardoor de voor- en achterzijde wat op elkaar lijken. De ogen van het dier zijn echter goed te zien. Soorten uit de orde Scutigeromorpha hebben als enige van alle duizendpotigen samengestelde ogen, die beter zijn ontwikkeld. De kleur is lichtbruin tot bruingrijs, op de bovenzijde zijn drie donkere lengtestrepen zichtbaar. De lengte is ongeveer 2,5 tot bijna 4 centimeter.

Lees meer
Arrow
Groene schildwants
Groene schildwants

De groene schildwants is geheel groen van kleur en heeft in tegenstelling tot veel gelijkende wantsen geen duidelijke tekening. De vlies-achtige vleugelpunten van de voorvleugels, aan de achterzijde van het lichaam, zijn bruin, de onderzijde van het lichaam is meer bruinrood van kleur. De bovenzijde van het lichaam heeft soms onopvallende vlekjes of iets lichtere delen maar deze zijn nooit erg geprononceerd en verschillen per individu. De gehele bovenzijde is voorzien van kleine putjes, die van enige afstand niet te zien zijn. De wants kan van kleur veranderen, exemplaren die in winterslaap gaan kleuren bruin. Met hun normale groene kleur zouden ze te veel opvallen in de scheuren in bomen waar ze overwinteren. Zodra de wants in de lente ontwaakt en actief wordt, kleurt het lichaam binnen enkele weken weer groen. Dit verschijnsel van een groene 'zomerkleur' naar een bruine 'winterkleur' komt ook voor bij andere insecten zoals de groene gaasvlieg (Chrysoperla carnea). De groene schildwants heeft net als alle schildwantsen een enigszins (wapen)schild- achtige bovenzijde van het lichaam waaraan de naam 'schild'wantsen te danken is. De wants bereikt een totale lichaamslengte van 12 tot 14 millimeter waarbij de vrouwtjes iets groter worden dan de mannetjes. Het lichaam van de wants lijkt uit één geheel te bestaan maar is net als alle insecten verdeeld in drie delen; de kop (A), het borststuk of thorax dat de poten en vleugels draagt (B) en ten slotte het achterlijf of abdomen (C). De voorzijde van de kop wordt de clypeus genoemd (1), de kop draagt twee duidelijke antennes (2) die altijd vijf geledingen hebben waarbij opvalt dat de laatste twee verbreed en roodbruin van kleur zijn. Aan de zijkanten van de kop zijn de ogen gelegen (3). Achter de ogen, tegen de rand van het halsschild, zijn twee enkelvoudige ogen of ocelli gelegen. Deze zijn klein maar doordat ze een roodbruine kleur hebben steken ze af tegen de verder groene kop zodat ze goed te zien zijn. Het halsschild (4) is relatief groot en beschermt een deel van de kop. Het is voorzien van vele kleine putjes die een donkere kleur hebben, aan de voorzijde is het halsschild voorzien van twee gespiegelde gladde lijnen die een oog-achtige vorm hebben. Het scutellum of schildje (5) is bij de meeste wantsen erg klein maar de schildwantsen hebben juist een vergroot scutellum dat een deel van het achterlijf bedekt. Achter het scutellum zijn de vleugels gelegen, net als alle vliegende insecten heeft de wants een paar achtervleugels en een paar voorvleugels. De voorvleugels zijn net zoals bij de kevers verhard, echter het achterste deel van de vleugel van wantsen is vliezig en half doorzichtig. Bij kevers zijn de voorvleugels geheel verdikt en worden dekschilden of elytra genoemd. Omdat bij wantsen zoals de groene schildwants de vleugel slechts deels is verdikt worden ze hemi-elytra genoemd wat halfverhard betekent. De hemi-elytra bestaan uit verschillende delen, die gescheiden worden door aderen. Het verharde deel van de voorvleugels bestaat uit een drietal vlakken die van de binnen- naar de buitenzijde worden aangeduid met de clavus (6), het corium (7) en het embolium (8). De vliezige achterzijde van de voorvleugels wordt het membraan (9) genoemd. Bij schildwantsen steekt de rand van het platte achterlijf aan weerszijden uit onder de vleugels. Het achterlijf bestaat net als alle insecten uit rug-en buikplaten die respectievelijk tergieten en sternieten worden genoemd. Deze zijn aan de randen voorzien van een rij platen die wel met laterotergieten (10) worden aangeduid. Het geheel aan laterotergieten wordt het connexivum genoemd, het connexivum zorgt in belangrijke mate voor het wapenschild-achtige silhouet van schildwantsen. De poten van de wants zijn typisch insectachtig, de poot is middels de heup of coxa aan het lichaam verbonden, de heup is op de afbeelding niet te zien. De dij of het femur (14) is het breedste deel van de poot, na de dij volgt de scheen of tibia (13), dit is het langste deel van de poot. De scheen draagt ten slotte de tarsus of voet (12), deze is geleed en bestaat uit meerdere tarci. Het laatste deel draagt twee kleine klauwtjes (11). De pootuiteinden zijn net als de antennes roodbruin gekleurd. Op de afbeelding rechts zijn verschillende lichaamsdelen van de wants aangegeven met pijlen; gele pijlen geven de stigmata of ademopeningen aan, de rode pijl geeft de geurklier tussen de middelste en de achterste poten aan. De groene pijl wijst naar het labrum, de blauwe pijl naar de zuigsnuit of rostrum. De nimfen doen keverachtig aan door het ronde lichaam, zie voor de beschrijving van de nimfen onder voortplanting.

Lees meer
Arrow
Roodwitte celspin
Roodwitte celspin

De lengte is ongeveer 11 - 15 mm voor de vrouwtjes. De mannetjes zijn half zo groot. De pootspanwijdte van vrouwtjes is maximaal 2 cm, die van mannetjes 1 cm. De kop heeft zes enkelvoudige ogen waarmee de spin vanwege de nachtactieve levenswijze zeer slecht kan zien. Het kopborststuk is bruin tot roodachtig, het achterlijf is wit tot witgeel. Het lichaam heeft korte pootjes waardoor de spin niet hard kan lopen. Hier heeft het dier niet al te veel hinder van, want de favoriete prooi, de pissebed, is ook niet snel. De kaken en de giftanden zijn tamelijk groot, bij het vrouwtje tot wel 0,5 cm. De kaken zijn enorm krachtig zodat ze met gemak door het pantser van een pissebed kunnen snijden.

Lees meer
Arrow
Eratigena duellica
Eratigena duellica

Eratigena duellica , de gigantische huisspin, is een soort trechterwever in de spinnenfamilie Agelenidae. Het wordt gevonden in Canada, de Verenigde Staten en Europa. De verwante soort Eratigena atrica wordt ook wel de Reuzen huisspin genoemd. Eratigena atrica werd in 2013 overgebracht van het geslacht Tegenaria. Het werd beschouwd als dezelfde soort als Eratigena atrica tot 2018, toen Eratigena duellica, Eratigena saeva en Eratigena atrica als afzonderlijke soorten werden hersteld.

Lees meer
Arrow
Kerkzesoog
Kerkzesoog

De kerkzesoog of Florentijnse muurspin (Segestria florentina) is een spin uit de familie zesoogspinnen (Segestriidae).

Lees meer
Arrow