Probeer gratis
tab list
Picture Insect
Nederlands
arrow
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
HOME Toepassing Downloaden Veelgestelde vragen
Nederlands
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
Icon about
Over
Icon about
Algemene info
Icon about
Zoektips
Icon about
Schadelijk of niet
Icon about
Gunstige effecten
Icon about
Veelgestelde vragen
Icon about
Vergelijkbare insecten
Icon about
Populaire insecten
Iris oratoria

Iris oratoria

Iris oratoria

Een soort van Iris

Iris oratoria is een groene bidsprinkhaan van ongeveer 6,5 cm lang. Deze soort kan worden onderscheiden van andere bidsprinkhanen door een roodoranje vlek op de buikzijde, zijn grootte en vorm. Hij heeft ook violetbruine oogvlekken die zichtbaar worden als de vleugels zijn uitgevouwen.

Algemene informatie over Iris oratoria
Identificeer insecten in een handomdraai
Maak een foto om insecten direct te identificeren en risico's in te schatten, zodat je snel inzicht kunt krijgen in beetbeoordeling, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en tips voor een veilige interactie etc.
Download de app gratis
Rectangle
Kenmerken van Iris oratoria
Kleuren
Bruin
Groen
Rood
Blauw
Oranje
Habitat
warmer, droger gebied
Volwassen voedselbronnen
Grotere insecten, motten, kevers, vliegen, krekels
Giftig
Niet gemeld
Niet giftig
De Iris oratoria is niet giftig en vormt meestal geen gevaar voor de gezondheid van de mens. Je hoeft je niet onnodig zorgen te maken.
Borend insect
Niet gemeld
Bestuiver
Niet gemeld
Pest-etende roofzuchtige
Niet gemeld
Fytofaag
Niet gemeld
Roofzuchtig
De Iris oratoria voedt gewoonlijk op andere geleedpotigen en heeft geen directe impact op planten.
Bijtend dier of huisdier
Ja
Soort Monddelen
Kauwende monddelen
qrcode
Img download isoImg download android
Rectangle
Levenscyclus van Iris oratoria
Ei De eieren van iris oratoria zijn gelaagd binnen een oötheca, dat is een beschermende omhulsel. Aanvankelijk zijn ze klein en doorschijnend, en worden ze geleidelijk donkerder naarmate de ontwikkeling vordert.
Nimf Bij het uitkomen lijkt de nimf op een miniformaat volwassene maar zonder volledig ontwikkelde vleugels en voortplantingsstructuren. De kleur is vaak vaal en het formaat is klein.
Bij elke vervelling groeit de nimf groter, begint veranderingen in kleur richting het volwassen patroon te vertonen, en ontwikkelt vleugelknoppen die geleidelijk verlengen.
Volwassen De laatste vervelling onthult de volwassen iris oratoria. Nu zijn de vleugels volledig ontwikkeld en functioneel. De grootte is maximaal en de kleur is levendig, met een geharde exoskelet. Voortplanting is nu de belangrijkste activiteit.
Rectangle
Volwassen grootte van Iris oratoria
7 cm
Rectangle
Roofdieren van Iris oratoria larven
Vogels, spinachtigen, knaagdieren, grotere insecten, hagedissen
Rectangle
Roofdieren van volwassen Iris oratoria
Vogels, vleermuizen, spinnen, knaagdieren, hagedissen, apen, grotere roofzuchtige insecten
Rectangle
Interessante feiten over Iris oratoria
Ondanks de roofzuchtige aard van iris oratoria gebruiken ze een unieke 'schrik' vertoning, waarbij ze felle achtervleugels laten zien om potentiële bedreigingen af te schrikken.
Rectangle
Wetenschappelijke classificatie van Iris oratoria
Klasse
Insecten
Icon allow
Classificatie
Bidsprinkhanen
Icon allow
Genus
Iris
Icon allow
Tips voor het vinden van Iris oratoria
Je ultieme gids om insecten te begrijpen
Ontdek de geheimen van insecten levenscycli, habitats, gedrag en observatietips!!
Download de app gratis
Rectangle
Hoe kun je Iris oratoria aantrekken
Omdat iris oratoria een roofdier is, kan het gebruik van levende insecten zoals vliegen, krekels of motten als lokaas in een val hen aantrekken.
Rectangle
Habitatvoorkeuren van Iris oratoria in verschillende levensfasen
De eieren van iris oratoria worden meestal afgezet in oöthecae op planten of onder dakranden van gebouwen in mediterrane klimaten. Nimfen komen tevoorschijn en kunnen worden gevonden tussen de vegetatie, zoals struiken en grassen, waar ze op prooi jagen. Volwassenen bewonen over het algemeen dezelfde habitats als nimfen maar kunnen ook worden gezien op muren of hekken, en ze bezoeken vaak tuinen, velden en gebieden met overvloedige insectenprooi. Om deze stadia te vinden, kunt u zoeken naar oöthecae op twijgen en structuren in gematigde gebieden, gecamoufleerde nimfen onder het groen zoeken en zonnige, open gebieden afspeuren naar volwassen dieren die jagen of paren.
Rectangle
Wanneer is de beste tijd om Iris oratoria te observeren?
De meest geschikte tijd om iris oratoria te vinden is meestal overdag wanneer ze het meest actief zijn, vooral in de late ochtend of vroege middag.
Rectangle
Wat is het beste weer om Iris oratoria te observeren?
Warm en zonnig weer met minimale wind is ideaal om iris oratoria te vinden, omdat dit optimale omstandigheden biedt voor hen om te jagen en paren.
Rectangle
Hoe en waar vind je Iris oratoria in verschillende levensfasen?
Ei De eieren van iris oratoria worden meestal gelegd in oöthecae die aan planten zijn bevestigd of onder schors. Om ze te vinden, kan men zoeken op de stelen of bladeren van struiken, of onder boomschors.
Nimf Iris oratoria nimfen zijn kleiner en worden vaak dicht bij de grond in dichte vegetatie gevonden. Om ze te vinden, moet men zorgvuldig de bladeren en stelen van laag groeiende planten of struiken inspecteren, op zoek naar kleine, gecamoufleerde insecten.
Volwassen Volwassen iris oratoria zijn opvallender en kunnen worden gevonden op bloemen, bladeren of boomstammen. Om een volwassen iris oratoria te vinden, kan men zoeken aan de zonnige kant van planten of bomen waar ze mogelijk jagen of zonnebaden.
Zijn Iris oratoria schadelijk?
Je complete ongediertebestrijdingsgids
Ontdek effectieve tips voor het voorkomen en verdelgen van ongedierteplagen om ongedierte uit de buurt van je huis te houden.
Download de app gratis
Gunstige effecten van Iris oratoria
Ontdek de verborgen voordelen van insecten
Ontdek hoe insecten helpen als bestuivers, plaagdieren en biocontrolemiddelen. Van zaadverspreiding tot afbraak, ze spelen een essentiële rol in ons ecosysteem.
Download de app gratis
Roofdieren van ongedierte
Roofdieren van ongedierte
Stadium
Volwassenen, Nimfen
Diëten
Bladluizen, kevers, rupsen, cicaden
Iris oratoria gebruikt zijn raptoriale voorste poten om prooi met bliksemsnelheid te grijpen. Als een roofdier dat het ecosysteem in balans houdt, consumeert het voornamelijk ongedierte om zichzelf te onderhouden. Volwassenen en nimfstadia zijn actieve jagers, vaak gecamoufleerd terwijl ze wachten om prooi zoals bladluizen en rupsen te overvallen. Deze insecten zijn opmerkelijk vanwege hun hoofd-draaiende vaardigheden en stereoscopisch zicht, wat bijdraagt aan precieze predatie.
Veelgestelde vragen die mensen ook stellen
Krijg snel antwoord op je vragen over insecten
Maak een foto voor onmiddellijke insectidentificatie en antwoorden over beten, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en veiligheidstips!
Download de app gratis
Meer insecten die vergelijkbaar zijn met Iris oratoria
Iris orientalis
Iris orientalis

Het heeft korte, vertakte, stevige, houtachtige wortelstokken. Ze kunnen tot 1,5 cm in diameter zijn. Ondergronds hebben ze vlezige wortels. Na verloop van tijd kunnen ze grote groepen planten vormen. Het heeft basale bladeren die rechtop staan, tussen donkergroen en diepgroen van kleur, stijf en zwaardachtig (lancetvormig). Ze kunnen tot 60-90 cm lang en 1-2 cm breed worden. De bladeren zijn meestal niet zo lang als de bloeistengels. De bloemstengel begint te groeien in april en is vervolgens volwassen in mei. De stevige, licht afgeplatte stengels van ongeveer 1 cm breed kunnen over het algemeen tussen de 40-90 cm lang worden. Hoewel grotere vormen bekend zijn om veel groter te worden, tot tussen de 90-170 cm lang. Het heeft meestal 1 of meer korte takken. De stengels hebben 2-3 schutbladeren (bladeren van de bloemknop), die papierachtig zijn (in vorm) en 9-12 cm lang. De stengels (en takken) dragen 2-5 terminale (top van de stengel) bloemen, die achtereenvolgens opengaan, bloeiend in de late lente of zomer, tussen mei en juli. De grote bloemen zijn 8-10 cm in diameter en zijn wit of bijna wit. Het heeft 2 paren bloembladen, 3 grote kelkbladen (buitenste bloembladen), bekend als de 'falla' en 3 binnenste, kleinere bloembladen (of tepalen), bekend als de 'standaards'. De falla spreiden zich naar beneden buigend uit, met een groot eigeelgeel centraal gebied. Ze zijn 8-10 cm lang en 3-6 cm breed. De standaards staan rechtop, spatvormig (lepelvormig), met een geel middenstuk omgeven door wit. Ze zijn 4-8 cm lang en 1-1,5 cm breed. De bloemen worden bestoven door insecten. Het heeft een 1-2,5 cm lange, witte, trechtervormige of bekerige periantbuis, 4-6 cm lange witte stijlvertakkingen, en 2-lobbige stempels. Na de bloei produceert de iris een eivormige tot langwerpig elliptische, driehoekige zaaddoos met een lengte van 4-6 cm en een breedte van 2-2,5 cm, met een bekvormige top. De bruine zaaddoos heeft 2 ribben. Binnenin de zaaddoos zitten 2 rijen papierachtige, gerimpelde, witte, afgeplatte of wigvormige zaden die 4-5 mm groot zijn.

Lees meer
Arrow
Andere populaire insecten
Blauwzwarte houtbij
Blauwzwarte houtbij

De blauwzwarte houtbij wordt twee tot bijna drie centimeter lang en is alleen al aan de grootte te herkennen. ook de kleur is opmerkelijk voor een bij; zwart met een sterk iriserende paarse glans. Met name in het zonlicht lijkt het insect eerder paars dan zwart van kleur, vooral de vleugels. Op de foto is deze kleur echter niet goed te zien. Het lichaam is vrij sterk behaard, vooral de poten, en de twee antennes hebben een duidelijke knik. Mannetjes zijn van vrouwtjes te onderscheiden door een lichter deel aan de bovenzijde van de antennes.

Lees meer
Arrow
Gewone komkommerspin
Gewone komkommerspin

De naam van de gewone komkommerspin (Araniella cucurbitina) komt vanzelfsprekende van de duidelijk felle geelgroene kleur van de spin. De kleur van de spin verandert samen met de geslachtsrijpheid en de seizoenen. Zo zijn ze vaak in de herfst, als ze nog niet geslachtsrijp zijn, bruin en rood. In het voorjaar krijgen ze pas de groene komkommerkleur.

Lees meer
Arrow
Europese zwarte schorpioen
Europese zwarte schorpioen

De schorpioen is 35 tot 45 mm lang. De soort komt voor in Noord-Afrika en Zuid-Europa, maar is ook enige keren in Nederland gevonden. De schorpioen is te herkennen aan het zwarte lichaam, de gele poten en de gele angel. Van de drie soorten schorpioenen die in Frankrijk voorkomen (Buthus occitanus, Euscorpius flavicaudis en Euscorpius carpathicus) is dit verreweg de algemeenste die bv vaak in zomerhuisjes in Zuid- Frankrijk wordt gezien. De steek is pijnlijk, maar niet gevaarlijk, vergelijkbaar met die van een bij of wesp.

Lees meer
Arrow
Spinduizendpoot
Spinduizendpoot

De potenparen aan de achterzijde zijn langer dan die aan de voorzijde. Het voorste potenpaar is zeer kort, het achterste paar is juist zeer lang en dun; deze twee laatste poten dienen als tastorgaan. Ook de antennes zijn zeer lang en dun, waardoor de voor- en achterzijde wat op elkaar lijken. De ogen van het dier zijn echter goed te zien. Soorten uit de orde Scutigeromorpha hebben als enige van alle duizendpotigen samengestelde ogen, die beter zijn ontwikkeld. De kleur is lichtbruin tot bruingrijs, op de bovenzijde zijn drie donkere lengtestrepen zichtbaar. De lengte is ongeveer 2,5 tot bijna 4 centimeter.

Lees meer
Arrow
Groene schildwants
Groene schildwants

De groene schildwants is geheel groen van kleur en heeft in tegenstelling tot veel gelijkende wantsen geen duidelijke tekening. De vlies-achtige vleugelpunten van de voorvleugels, aan de achterzijde van het lichaam, zijn bruin, de onderzijde van het lichaam is meer bruinrood van kleur. De bovenzijde van het lichaam heeft soms onopvallende vlekjes of iets lichtere delen maar deze zijn nooit erg geprononceerd en verschillen per individu. De gehele bovenzijde is voorzien van kleine putjes, die van enige afstand niet te zien zijn. De wants kan van kleur veranderen, exemplaren die in winterslaap gaan kleuren bruin. Met hun normale groene kleur zouden ze te veel opvallen in de scheuren in bomen waar ze overwinteren. Zodra de wants in de lente ontwaakt en actief wordt, kleurt het lichaam binnen enkele weken weer groen. Dit verschijnsel van een groene 'zomerkleur' naar een bruine 'winterkleur' komt ook voor bij andere insecten zoals de groene gaasvlieg (Chrysoperla carnea). De groene schildwants heeft net als alle schildwantsen een enigszins (wapen)schild- achtige bovenzijde van het lichaam waaraan de naam 'schild'wantsen te danken is. De wants bereikt een totale lichaamslengte van 12 tot 14 millimeter waarbij de vrouwtjes iets groter worden dan de mannetjes. Het lichaam van de wants lijkt uit één geheel te bestaan maar is net als alle insecten verdeeld in drie delen; de kop (A), het borststuk of thorax dat de poten en vleugels draagt (B) en ten slotte het achterlijf of abdomen (C). De voorzijde van de kop wordt de clypeus genoemd (1), de kop draagt twee duidelijke antennes (2) die altijd vijf geledingen hebben waarbij opvalt dat de laatste twee verbreed en roodbruin van kleur zijn. Aan de zijkanten van de kop zijn de ogen gelegen (3). Achter de ogen, tegen de rand van het halsschild, zijn twee enkelvoudige ogen of ocelli gelegen. Deze zijn klein maar doordat ze een roodbruine kleur hebben steken ze af tegen de verder groene kop zodat ze goed te zien zijn. Het halsschild (4) is relatief groot en beschermt een deel van de kop. Het is voorzien van vele kleine putjes die een donkere kleur hebben, aan de voorzijde is het halsschild voorzien van twee gespiegelde gladde lijnen die een oog-achtige vorm hebben. Het scutellum of schildje (5) is bij de meeste wantsen erg klein maar de schildwantsen hebben juist een vergroot scutellum dat een deel van het achterlijf bedekt. Achter het scutellum zijn de vleugels gelegen, net als alle vliegende insecten heeft de wants een paar achtervleugels en een paar voorvleugels. De voorvleugels zijn net zoals bij de kevers verhard, echter het achterste deel van de vleugel van wantsen is vliezig en half doorzichtig. Bij kevers zijn de voorvleugels geheel verdikt en worden dekschilden of elytra genoemd. Omdat bij wantsen zoals de groene schildwants de vleugel slechts deels is verdikt worden ze hemi-elytra genoemd wat halfverhard betekent. De hemi-elytra bestaan uit verschillende delen, die gescheiden worden door aderen. Het verharde deel van de voorvleugels bestaat uit een drietal vlakken die van de binnen- naar de buitenzijde worden aangeduid met de clavus (6), het corium (7) en het embolium (8). De vliezige achterzijde van de voorvleugels wordt het membraan (9) genoemd. Bij schildwantsen steekt de rand van het platte achterlijf aan weerszijden uit onder de vleugels. Het achterlijf bestaat net als alle insecten uit rug-en buikplaten die respectievelijk tergieten en sternieten worden genoemd. Deze zijn aan de randen voorzien van een rij platen die wel met laterotergieten (10) worden aangeduid. Het geheel aan laterotergieten wordt het connexivum genoemd, het connexivum zorgt in belangrijke mate voor het wapenschild-achtige silhouet van schildwantsen. De poten van de wants zijn typisch insectachtig, de poot is middels de heup of coxa aan het lichaam verbonden, de heup is op de afbeelding niet te zien. De dij of het femur (14) is het breedste deel van de poot, na de dij volgt de scheen of tibia (13), dit is het langste deel van de poot. De scheen draagt ten slotte de tarsus of voet (12), deze is geleed en bestaat uit meerdere tarci. Het laatste deel draagt twee kleine klauwtjes (11). De pootuiteinden zijn net als de antennes roodbruin gekleurd. Op de afbeelding rechts zijn verschillende lichaamsdelen van de wants aangegeven met pijlen; gele pijlen geven de stigmata of ademopeningen aan, de rode pijl geeft de geurklier tussen de middelste en de achterste poten aan. De groene pijl wijst naar het labrum, de blauwe pijl naar de zuigsnuit of rostrum. De nimfen doen keverachtig aan door het ronde lichaam, zie voor de beschrijving van de nimfen onder voortplanting.

Lees meer
Arrow
Roodwitte celspin
Roodwitte celspin

De lengte is ongeveer 11 - 15 mm voor de vrouwtjes. De mannetjes zijn half zo groot. De pootspanwijdte van vrouwtjes is maximaal 2 cm, die van mannetjes 1 cm. De kop heeft zes enkelvoudige ogen waarmee de spin vanwege de nachtactieve levenswijze zeer slecht kan zien. Het kopborststuk is bruin tot roodachtig, het achterlijf is wit tot witgeel. Het lichaam heeft korte pootjes waardoor de spin niet hard kan lopen. Hier heeft het dier niet al te veel hinder van, want de favoriete prooi, de pissebed, is ook niet snel. De kaken en de giftanden zijn tamelijk groot, bij het vrouwtje tot wel 0,5 cm. De kaken zijn enorm krachtig zodat ze met gemak door het pantser van een pissebed kunnen snijden.

Lees meer
Arrow
Eratigena duellica
Eratigena duellica

Eratigena duellica , de gigantische huisspin, is een soort trechterwever in de spinnenfamilie Agelenidae. Het wordt gevonden in Canada, de Verenigde Staten en Europa. De verwante soort Eratigena atrica wordt ook wel de Reuzen huisspin genoemd. Eratigena atrica werd in 2013 overgebracht van het geslacht Tegenaria. Het werd beschouwd als dezelfde soort als Eratigena atrica tot 2018, toen Eratigena duellica, Eratigena saeva en Eratigena atrica als afzonderlijke soorten werden hersteld.

Lees meer
Arrow
Kerkzesoog
Kerkzesoog

De kerkzesoog of Florentijnse muurspin (Segestria florentina) is een spin uit de familie zesoogspinnen (Segestriidae).

Lees meer
Arrow