Probeer gratis
tab list
Picture Insect
Nederlands
arrow
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
HOME Toepassing Downloaden Veelgestelde vragen
Nederlands
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
Icon about
Over
Icon about
Algemene info
Icon about
Zoektips
Icon about
Schadelijk of niet
Icon about
Gunstige effecten
Icon about
Veelgestelde vragen
Icon about
Vergelijkbare insecten
Icon about
Populaire insecten
Lestes disjunctus

Lestes disjunctus

Lestes disjunctus

Een soort van Lestes

De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1862 door Selys.

Algemene informatie over Lestes disjunctus
Identificeer insecten in een handomdraai
Maak een foto om insecten direct te identificeren en risico's in te schatten, zodat je snel inzicht kunt krijgen in beetbeoordeling, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en tips voor een veilige interactie etc.
Download de app gratis
Rectangle
Kenmerken van Lestes disjunctus
Kleuren
Zwart
Wit
Cyaan
Habitat
wetland
Volwassen voedselbronnen
Vliegende insecten, muggen, motten, vliegen, eendagsvliegen
Larven voedselbronnen
Larven van andere insecten, kleine aquatische organismen, kikkervisjes, kleine vissen, zoöplankton
Niet giftig
De Lestes disjunctus is niet giftig en vormt meestal geen gevaar voor de gezondheid van de mens. Je hoeft je niet onnodig zorgen te maken.
Borend insect
Niet gemeld
Bestuiver
Niet gemeld
Pest-etende roofzuchtige
Niet gemeld
Fytofaag
Niet gemeld
Roofzuchtig
De Lestes disjunctus voedt gewoonlijk op andere geleedpotigen en heeft geen directe impact op planten.
Bijtend dier of huisdier
Ja
Soort Monddelen
Kauwende monddelen
qrcode
Img download isoImg download android
Rectangle
Volwassen grootte van Lestes disjunctus
1.3 - 1.8 mm
Rectangle
Roofdieren van Lestes disjunctus larven
Vissen, kikkervisjes, waterinsecten, waterkevers, bootsmannetjes, duikende kevers
Rectangle
Roofdieren van volwassen Lestes disjunctus
Vogels, kikkers, spinnen, wespen, bidsprinkhanen, vleermuizen
Rectangle
Interessante feiten over Lestes disjunctus
De lestes disjunctus kan achteruit vliegen en vertoont een uitzonderlijke luchtvaardigheid die ongeëvenaard is in de meeste andere insectengroepen.
Rectangle
Wetenschappelijke classificatie van Lestes disjunctus
Klasse
Insecten
Icon allow
Classificatie
Libellen
Icon allow
Genus
Lestes
Icon allow
Tips voor het vinden van Lestes disjunctus
Je ultieme gids om insecten te begrijpen
Ontdek de geheimen van insecten levenscycli, habitats, gedrag en observatietips!!
Download de app gratis
Rectangle
Hoe kun je Lestes disjunctus aantrekken
Mensen gebruiken over het algemeen geen valvoedsel om lestes disjunctus te vinden; in plaats daarvan zoeken ze naar hen in hun natuurlijke habitats.
Rectangle
Habitatvoorkeuren van Lestes disjunctus in verschillende levensfasen
De eieren van lestes disjunctus worden gelegd in waterplanten, meestal in rustige wateren zoals vijvers of moerassen. Naiades ontwikkelen zich onder water, waarbij ze ondergedompelde planten gebruiken als habitat en foerageergebieden voor kleine aquatische organismen. Om de naiades te vinden, zoek tussen opkomende planten en puin in stilstaande zoetwaterlichamen. Bij het verschijnen geven volwassen lestes disjunctus de voorkeur aan habitats met open gebieden nabij waterbronnen voor foerageren en paren. Ze zitten op planten of andere objecten bij de waterkant. Om volwassenen te lokaliseren, zoek ze in zonnige plekken dicht bij meren, moerassen of langzaam stromende beekjes.
Rectangle
Wanneer is de beste tijd om Lestes disjunctus te observeren?
De beste tijd om volwassen lestes disjunctus te vinden is gedurende de dag, vooral op zonnige dagen wanneer ze het meest actief zijn. Het naiade-stadium is aquatisch, dus zoeken naar hen moet overdag gebeuren, bij voorkeur wanneer het water kalm en helder is.
Rectangle
Wat is het beste weer om Lestes disjunctus te observeren?
Weersomstandigheden moeten idealiter warm en zonnig zijn voor het observeren van volwassen lestes disjunctus, aangezien ze minder actief zijn tijdens koude of regenachtige dagen. Naiades worden minder beïnvloed door het weer, maar kunnen het beste worden gezocht wanneer de watertemperatuur warmer is.
Rectangle
Hoe en waar vind je Lestes disjunctus in verschillende levensfasen?
Ei Lestes disjunctus-eieren worden vaak gelegd op waterplanten of substraat nabij water. Zoek ernaar door bladeren en stengels van vegetatie bij de waterkant te inspecteren, vooral op planten die gedeeltelijk ondergedompeld zijn.
Naïade Lestes disjunctus-naiades zijn aquatisch en kunnen worden gevonden door voorzichtig door het substraat op de bodem van schone, stilstaande of langzaam stromende waterlichamen te zeven, zoals vijvers, moerassen of de randen van meren. Gebruik een fijnmazig net om voorzichtig in ondiep water te scheppen en de inhoud te onderzoeken.
Volwassen Tijdens het opkomende stadium verlaten lestes disjunctus het water om te transformeren in volwassen exemplaren. Zoek ze op vegetatie, rotsen of andere structuren dicht bij de waterlijn waar ze omhoog klimmen om te metamorfoseren. Dit gebeurt meestal in de vroege ochtenduren.
Volwassen lestes disjunctus zijn te vinden nabij waterbronnen zoals rivieren, meren en vijvers waar ze jagen en paren. Zoek ze overdag, vooral in zonnige gebieden. Ze worden vaak gezien rustend op vegetatie of vliegend boven het water.
Zijn Lestes disjunctus schadelijk?
Je complete ongediertebestrijdingsgids
Ontdek effectieve tips voor het voorkomen en verdelgen van ongedierteplagen om ongedierte uit de buurt van je huis te houden.
Download de app gratis
Gunstige effecten van Lestes disjunctus
Ontdek de verborgen voordelen van insecten
Ontdek hoe insecten helpen als bestuivers, plaagdieren en biocontrolemiddelen. Van zaadverspreiding tot afbraak, ze spelen een essentiële rol in ons ecosysteem.
Download de app gratis
Roofdieren van ongedierte
Roofdieren van ongedierte
Doel
Zichzelf voeden
Diëten
Muggen, vliegen, kleine insecten
Lestes disjunctus is bedreven in het vangen van prooien tijdens de vlucht met zijn scherpe kaken. Tijdens zijn aquatische naiade-stadium voedt hij zich gretig met muggenlarven en helpt zo de populaties onder controle te houden. Als volwassenen blijven ze hun rol als roofdier vervullen en vangen vaak nietsvermoedende vliegen, kleine insecten en zelfs muggen in de lucht. Deze predatie dient om lestes disjunctus in stand te houden en het ecologisch evenwicht te handhaven door plaagsoorten te reguleren.
Veelgestelde vragen die mensen ook stellen
Krijg snel antwoord op je vragen over insecten
Maak een foto voor onmiddellijke insectidentificatie en antwoorden over beten, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en veiligheidstips!
Download de app gratis
Meer insecten die vergelijkbaar zijn met Lestes disjunctus
Lestes alacer
Lestes alacer

De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1861 door Hagen.

Lees meer
Arrow
Lestes vigilax
Lestes vigilax

De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1862 door Hagen in Selys.

Lees meer
Arrow
Lestes eurinus
Lestes eurinus

De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1840 door Say.

Lees meer
Arrow
Lestes rectangularis
Lestes rectangularis

De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1840 door Say.

Lees meer
Arrow
Tengere pantserjuffer
Tengere pantserjuffer

De tengere pantserjuffer woont bij rustige waterlichamen waar de nimfen, de aquatische jeugdfase, zich temidden van vegetatie ontwikkelen. Deze nimfen zijn vleeseters en jagen op kleine aquatische prooien. De volwassenen staan bekend om hun behendige vlucht en roofzuchtige aard, waarbij ze vliegende insecten in de lucht vangen. Mannetjes vertonen territoriaal gedrag en engageren zich vaak in luchtshows om belangrijke broedplaatsen te verdedigen.

Lees meer
Arrow
Lestes forcipatus
Lestes forcipatus

De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1842 door Rambur.

Lees meer
Arrow
Gewone pantserjuffer
Gewone pantserjuffer

De gewone pantserjuffer heeft alle kenmerken van de familie. Het lichaam is donker- tot kopergroen met een opvallende metaalglans. Het pterostigma is zo lang als twee onderliggende cellen en donkerbruin. Volwassen mannetjes hebben een blauwe verkleuring (berijping) op de eerste twee en laatste twee achterlijfsegmenten. De bovenste achterlijfaanhangsels van de mannetjes zijn lang en tangvormig, de onderste bijna even lang en recht. De vrouwtjes hebben een relatief kleine legboor die niet voorbij het laatste achterlijfsegment uitsteekt. In zithouding houden gewone pantserjuffers hun vleugels half gespreid, in tegenstelling tot andere juffers.

Lees meer
Arrow
Tangpantserjuffer
Tangpantserjuffer

De tangpantserjuffer heeft alle kenmerken van een pantserjuffer. Het lichaam is donker- tot kopergroen met een opvallende metaalglans. Het pterostigma is zo lang als twee onderliggende cellen en donkerbruin. Volwassen mannetjes hebben een blauwe verkleuring (berijping) op de eerste twee en laatste twee achterlijfsegmenten. De bovenste achterlijfaanhangsels van de mannetjes zijn lang en tangvormig, de onderste bijna even lang en eveneens gebogen De vrouwtjes hebben een relatief grote legboor die voorbij het laatste achterlijfsegment uitsteekt. In zithouding houden tangpantserjuffers hun vleugels half gespreid, in tegenstelling tot andere juffers.

Lees meer
Arrow
Andere populaire insecten
Blauwzwarte houtbij
Blauwzwarte houtbij

De blauwzwarte houtbij wordt twee tot bijna drie centimeter lang en is alleen al aan de grootte te herkennen. ook de kleur is opmerkelijk voor een bij; zwart met een sterk iriserende paarse glans. Met name in het zonlicht lijkt het insect eerder paars dan zwart van kleur, vooral de vleugels. Op de foto is deze kleur echter niet goed te zien. Het lichaam is vrij sterk behaard, vooral de poten, en de twee antennes hebben een duidelijke knik. Mannetjes zijn van vrouwtjes te onderscheiden door een lichter deel aan de bovenzijde van de antennes.

Lees meer
Arrow
Gewone komkommerspin
Gewone komkommerspin

De naam van de gewone komkommerspin (Araniella cucurbitina) komt vanzelfsprekende van de duidelijk felle geelgroene kleur van de spin. De kleur van de spin verandert samen met de geslachtsrijpheid en de seizoenen. Zo zijn ze vaak in de herfst, als ze nog niet geslachtsrijp zijn, bruin en rood. In het voorjaar krijgen ze pas de groene komkommerkleur.

Lees meer
Arrow
Europese zwarte schorpioen
Europese zwarte schorpioen

De schorpioen is 35 tot 45 mm lang. De soort komt voor in Noord-Afrika en Zuid-Europa, maar is ook enige keren in Nederland gevonden. De schorpioen is te herkennen aan het zwarte lichaam, de gele poten en de gele angel. Van de drie soorten schorpioenen die in Frankrijk voorkomen (Buthus occitanus, Euscorpius flavicaudis en Euscorpius carpathicus) is dit verreweg de algemeenste die bv vaak in zomerhuisjes in Zuid- Frankrijk wordt gezien. De steek is pijnlijk, maar niet gevaarlijk, vergelijkbaar met die van een bij of wesp.

Lees meer
Arrow
Spinduizendpoot
Spinduizendpoot

De potenparen aan de achterzijde zijn langer dan die aan de voorzijde. Het voorste potenpaar is zeer kort, het achterste paar is juist zeer lang en dun; deze twee laatste poten dienen als tastorgaan. Ook de antennes zijn zeer lang en dun, waardoor de voor- en achterzijde wat op elkaar lijken. De ogen van het dier zijn echter goed te zien. Soorten uit de orde Scutigeromorpha hebben als enige van alle duizendpotigen samengestelde ogen, die beter zijn ontwikkeld. De kleur is lichtbruin tot bruingrijs, op de bovenzijde zijn drie donkere lengtestrepen zichtbaar. De lengte is ongeveer 2,5 tot bijna 4 centimeter.

Lees meer
Arrow
Groene schildwants
Groene schildwants

De groene schildwants is geheel groen van kleur en heeft in tegenstelling tot veel gelijkende wantsen geen duidelijke tekening. De vlies-achtige vleugelpunten van de voorvleugels, aan de achterzijde van het lichaam, zijn bruin, de onderzijde van het lichaam is meer bruinrood van kleur. De bovenzijde van het lichaam heeft soms onopvallende vlekjes of iets lichtere delen maar deze zijn nooit erg geprononceerd en verschillen per individu. De gehele bovenzijde is voorzien van kleine putjes, die van enige afstand niet te zien zijn. De wants kan van kleur veranderen, exemplaren die in winterslaap gaan kleuren bruin. Met hun normale groene kleur zouden ze te veel opvallen in de scheuren in bomen waar ze overwinteren. Zodra de wants in de lente ontwaakt en actief wordt, kleurt het lichaam binnen enkele weken weer groen. Dit verschijnsel van een groene 'zomerkleur' naar een bruine 'winterkleur' komt ook voor bij andere insecten zoals de groene gaasvlieg (Chrysoperla carnea). De groene schildwants heeft net als alle schildwantsen een enigszins (wapen)schild- achtige bovenzijde van het lichaam waaraan de naam 'schild'wantsen te danken is. De wants bereikt een totale lichaamslengte van 12 tot 14 millimeter waarbij de vrouwtjes iets groter worden dan de mannetjes. Het lichaam van de wants lijkt uit één geheel te bestaan maar is net als alle insecten verdeeld in drie delen; de kop (A), het borststuk of thorax dat de poten en vleugels draagt (B) en ten slotte het achterlijf of abdomen (C). De voorzijde van de kop wordt de clypeus genoemd (1), de kop draagt twee duidelijke antennes (2) die altijd vijf geledingen hebben waarbij opvalt dat de laatste twee verbreed en roodbruin van kleur zijn. Aan de zijkanten van de kop zijn de ogen gelegen (3). Achter de ogen, tegen de rand van het halsschild, zijn twee enkelvoudige ogen of ocelli gelegen. Deze zijn klein maar doordat ze een roodbruine kleur hebben steken ze af tegen de verder groene kop zodat ze goed te zien zijn. Het halsschild (4) is relatief groot en beschermt een deel van de kop. Het is voorzien van vele kleine putjes die een donkere kleur hebben, aan de voorzijde is het halsschild voorzien van twee gespiegelde gladde lijnen die een oog-achtige vorm hebben. Het scutellum of schildje (5) is bij de meeste wantsen erg klein maar de schildwantsen hebben juist een vergroot scutellum dat een deel van het achterlijf bedekt. Achter het scutellum zijn de vleugels gelegen, net als alle vliegende insecten heeft de wants een paar achtervleugels en een paar voorvleugels. De voorvleugels zijn net zoals bij de kevers verhard, echter het achterste deel van de vleugel van wantsen is vliezig en half doorzichtig. Bij kevers zijn de voorvleugels geheel verdikt en worden dekschilden of elytra genoemd. Omdat bij wantsen zoals de groene schildwants de vleugel slechts deels is verdikt worden ze hemi-elytra genoemd wat halfverhard betekent. De hemi-elytra bestaan uit verschillende delen, die gescheiden worden door aderen. Het verharde deel van de voorvleugels bestaat uit een drietal vlakken die van de binnen- naar de buitenzijde worden aangeduid met de clavus (6), het corium (7) en het embolium (8). De vliezige achterzijde van de voorvleugels wordt het membraan (9) genoemd. Bij schildwantsen steekt de rand van het platte achterlijf aan weerszijden uit onder de vleugels. Het achterlijf bestaat net als alle insecten uit rug-en buikplaten die respectievelijk tergieten en sternieten worden genoemd. Deze zijn aan de randen voorzien van een rij platen die wel met laterotergieten (10) worden aangeduid. Het geheel aan laterotergieten wordt het connexivum genoemd, het connexivum zorgt in belangrijke mate voor het wapenschild-achtige silhouet van schildwantsen. De poten van de wants zijn typisch insectachtig, de poot is middels de heup of coxa aan het lichaam verbonden, de heup is op de afbeelding niet te zien. De dij of het femur (14) is het breedste deel van de poot, na de dij volgt de scheen of tibia (13), dit is het langste deel van de poot. De scheen draagt ten slotte de tarsus of voet (12), deze is geleed en bestaat uit meerdere tarci. Het laatste deel draagt twee kleine klauwtjes (11). De pootuiteinden zijn net als de antennes roodbruin gekleurd. Op de afbeelding rechts zijn verschillende lichaamsdelen van de wants aangegeven met pijlen; gele pijlen geven de stigmata of ademopeningen aan, de rode pijl geeft de geurklier tussen de middelste en de achterste poten aan. De groene pijl wijst naar het labrum, de blauwe pijl naar de zuigsnuit of rostrum. De nimfen doen keverachtig aan door het ronde lichaam, zie voor de beschrijving van de nimfen onder voortplanting.

Lees meer
Arrow
Roodwitte celspin
Roodwitte celspin

De lengte is ongeveer 11 - 15 mm voor de vrouwtjes. De mannetjes zijn half zo groot. De pootspanwijdte van vrouwtjes is maximaal 2 cm, die van mannetjes 1 cm. De kop heeft zes enkelvoudige ogen waarmee de spin vanwege de nachtactieve levenswijze zeer slecht kan zien. Het kopborststuk is bruin tot roodachtig, het achterlijf is wit tot witgeel. Het lichaam heeft korte pootjes waardoor de spin niet hard kan lopen. Hier heeft het dier niet al te veel hinder van, want de favoriete prooi, de pissebed, is ook niet snel. De kaken en de giftanden zijn tamelijk groot, bij het vrouwtje tot wel 0,5 cm. De kaken zijn enorm krachtig zodat ze met gemak door het pantser van een pissebed kunnen snijden.

Lees meer
Arrow
Eratigena duellica
Eratigena duellica

Eratigena duellica , de gigantische huisspin, is een soort trechterwever in de spinnenfamilie Agelenidae. Het wordt gevonden in Canada, de Verenigde Staten en Europa. De verwante soort Eratigena atrica wordt ook wel de Reuzen huisspin genoemd. Eratigena atrica werd in 2013 overgebracht van het geslacht Tegenaria. Het werd beschouwd als dezelfde soort als Eratigena atrica tot 2018, toen Eratigena duellica, Eratigena saeva en Eratigena atrica als afzonderlijke soorten werden hersteld.

Lees meer
Arrow
Kerkzesoog
Kerkzesoog

De kerkzesoog of Florentijnse muurspin (Segestria florentina) is een spin uit de familie zesoogspinnen (Segestriidae).

Lees meer
Arrow