Probeer gratis
tab list
Picture Insect
Nederlands
arrow
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
HOME Toepassing Downloaden Veelgestelde vragen
Nederlands
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
Icon about
Over
Icon about
Algemene info
Icon about
Zoektips
Icon about
Schadelijk of niet
Icon about
Veelgestelde vragen
Icon about
Vergelijkbare insecten
Icon about
Populaire insecten
Boomsprinkhaan

Boomsprinkhaan

Meconema thalassinum

Een soort van Meconema

De boomsprinkhaan (Meconema thalassinum) is een rechtvleugelig insect uit de familie sabelsprinkhanen (Tettigoniidae), onderfamilie Meconematinae.

Algemene informatie over Boomsprinkhaan
Identificeer insecten in een handomdraai
Maak een foto om insecten direct te identificeren en risico's in te schatten, zodat je snel inzicht kunt krijgen in beetbeoordeling, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en tips voor een veilige interactie etc.
Download de app gratis
Rectangle
Kenmerken van Boomsprinkhaan
Kleuren
Groen
Habitat
eik
Volwassen voedselbronnen
Bladeren, vruchten, bloemen, zaden, boomsap
Larven voedselbronnen
Bladeren, bloemen, schors, plantstengels, algen
Bijten/steken
Niet gemeld
Allergie-veroorzakend
Niet gemeld
Defensieve aanval
Niet gemeld
Giftig
Niet gemeld
Niet giftig
De Boomsprinkhaan is niet giftig en vormt meestal geen gevaar voor de gezondheid van de mens. Je hoeft je niet onnodig zorgen te maken.
Borend insect
Niet gemeld
Bijtend dier of huisdier
Niet gemeld
Soort Monddelen
Kauwende monddelen
qrcode
Img download isoImg download android
Rectangle
Levenscyclus van Boomsprinkhaan
Ei Het ei van boomsprinkhaan vormt het begin van de ontwikkelingsfase, waarin de vroege vorm, of embryo, zich bevindt in een beschermend omhulsel. De kleur ervan mengt vaak met de omgeving voor camouflage, wat een veiliger ontwikkeling mogelijk maakt.
Nimf Na het uitkomen, lijkt de nimfenfase van boomsprinkhaan op een kleinere versie van de volwassene zonder volledig ontwikkelde vleugels of voortplantingsorganen. Periodiek vervellen zorgt voor groei, en met elke vervelling verwerft boomsprinkhaan geleidelijk volwassen kenmerken.
Volwassen Volledig ontwikkelde vleugels en functionele voortplantingsorganen kenmerken de volwassen boomsprinkhaan. Het lichaam is nu volwassen en stevig, met de definitieve kleur en grootte. Dit stadium is voornamelijk gewijd aan voortplanting en verspreiding.
Rectangle
Volwassen grootte van Boomsprinkhaan
2 cm
Rectangle
Roofdieren van Boomsprinkhaan larven
Kikkers, padden, vogels, springspinnen, bidsprinkhanen, gekko's
Rectangle
Roofdieren van volwassen Boomsprinkhaan
Vogels, knaagdieren, spinnen, vleermuizen, bidsprinkhanen
Rectangle
Interessante feiten over Boomsprinkhaan
Boomsprinkhaan kan communiceren via substratum vibraties in plaats van door de lucht gedragen geluid, een unieke aanpak onder zijn soortgenoten.
Rectangle
Wetenschappelijke classificatie van Boomsprinkhaan
Tips voor het vinden van Boomsprinkhaan
Je ultieme gids om insecten te begrijpen
Ontdek de geheimen van insecten levenscycli, habitats, gedrag en observatietips!!
Download de app gratis
Rectangle
Hoe kun je Boomsprinkhaan aantrekken
Om boomsprinkhaan aan te trekken, kan men planten of gewassen gebruiken die bekend staan als een favoriete voedselbron of leefomgeving voor de soort.
Rectangle
Habitatvoorkeuren van Boomsprinkhaan in verschillende levensfasen
De eieren van boomsprinkhaan worden afgezet in schors of spleten van bomen en kunnen in deze beschermde omgevingen worden gevonden. Nimfen, na het uitkomen, bevinden zich over het algemeen op bladeren en stelen van struiken of bomen waar ze eten en groeien, en zich vermengen met het gebladerte. Om nimfen te zoeken, is het essentieel om zorgvuldig de bladeren en takken van verschillende planten te onderzoeken, specifiek op zoek naar kleine, gecamoufleerde insecten. Volwassen boomsprinkhaan geven de voorkeur aan het bladerdak van loofbomen in bossen, heggen of parken, dus om ze te vinden, is het raadzaam de bovenste delen van bomen te scannen, vooral in de late avond wanneer ze actiever zijn.
Rectangle
Wanneer is de beste tijd om Boomsprinkhaan te observeren?
De meest gunstige tijd om boomsprinkhaan te vinden is tijdens de schemering of 's nachts, omdat ze dan vaak nachtelijk actief zijn. Overdag kunnen ze rusten in de vegetatie.
Rectangle
Wat is het beste weer om Boomsprinkhaan te observeren?
Boomsprinkhaan zijn waarschijnlijk actiever en gemakkelijker te vinden bij warm, vochtig weer zonder zware regen of harde wind, wat hun beweging kan belemmeren.
Rectangle
Hoe en waar vind je Boomsprinkhaan in verschillende levensfasen?
Nimf De nimfen van boomsprinkhaan kunnen dichtbij de grond worden gespot in dichte vegetatie. Zoek naar hen door grasbladen te scheiden of de onderkanten van bladeren in grasrijke of bossige gebieden te onderzoeken.
Naarmate de nimfen van boomsprinkhaan groeien, behouden ze nog steeds de camouflerende kenmerken. Controleer zorgvuldig boomschors, takken en loof waar ze zich kunnen bevinden, vermengd met hun omgeving.
Volwassen Volwassen boomsprinkhaan kunnen worden gevonden door hun onderscheidende geluiden te volgen, meestal geproduceerd door de mannetjes 's nachts. Kijk rond bomen en struiken, of gebruik een lichtbron om hen aan te trekken, aangezien ze aangetrokken worden door licht.
Zijn Boomsprinkhaan schadelijk?
Je complete ongediertebestrijdingsgids
Ontdek effectieve tips voor het voorkomen en verdelgen van ongedierteplagen om ongedierte uit de buurt van je huis te houden.
Download de app gratis

Meestal vormt een boomsprinkhaan geen gevaar of dreiging voor mensen. Onderschat de situatie niet. Blijf altijd op uw hoede.

Rectangle

Is Boomsprinkhaan schadelijk voor mensen?

Katy is niet giftig en valt mensen over het algemeen niet actief aan, maar er zijn nog wel wat meldingen over bijten. Sommige mondorganen lijken op een tang en hebben een sterke bijtkracht. Als hij gevaar voelt, kan hij bijten. Na gebeten te zijn door Katydid, zal er een sterke pijn zijn, maar gelukkig is dit insect niet giftig.
Veelgestelde vragen die mensen ook stellen
Krijg snel antwoord op je vragen over insecten
Maak een foto voor onmiddellijke insectidentificatie en antwoorden over beten, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en veiligheidstips!
Download de app gratis
Andere populaire insecten
Blauwzwarte houtbij
Blauwzwarte houtbij

De blauwzwarte houtbij wordt twee tot bijna drie centimeter lang en is alleen al aan de grootte te herkennen. ook de kleur is opmerkelijk voor een bij; zwart met een sterk iriserende paarse glans. Met name in het zonlicht lijkt het insect eerder paars dan zwart van kleur, vooral de vleugels. Op de foto is deze kleur echter niet goed te zien. Het lichaam is vrij sterk behaard, vooral de poten, en de twee antennes hebben een duidelijke knik. Mannetjes zijn van vrouwtjes te onderscheiden door een lichter deel aan de bovenzijde van de antennes.

Lees meer
Arrow
Gewone komkommerspin
Gewone komkommerspin

De naam van de gewone komkommerspin (Araniella cucurbitina) komt vanzelfsprekende van de duidelijk felle geelgroene kleur van de spin. De kleur van de spin verandert samen met de geslachtsrijpheid en de seizoenen. Zo zijn ze vaak in de herfst, als ze nog niet geslachtsrijp zijn, bruin en rood. In het voorjaar krijgen ze pas de groene komkommerkleur.

Lees meer
Arrow
Europese zwarte schorpioen
Europese zwarte schorpioen

De schorpioen is 35 tot 45 mm lang. De soort komt voor in Noord-Afrika en Zuid-Europa, maar is ook enige keren in Nederland gevonden. De schorpioen is te herkennen aan het zwarte lichaam, de gele poten en de gele angel. Van de drie soorten schorpioenen die in Frankrijk voorkomen (Buthus occitanus, Euscorpius flavicaudis en Euscorpius carpathicus) is dit verreweg de algemeenste die bv vaak in zomerhuisjes in Zuid- Frankrijk wordt gezien. De steek is pijnlijk, maar niet gevaarlijk, vergelijkbaar met die van een bij of wesp.

Lees meer
Arrow
Spinduizendpoot
Spinduizendpoot

De potenparen aan de achterzijde zijn langer dan die aan de voorzijde. Het voorste potenpaar is zeer kort, het achterste paar is juist zeer lang en dun; deze twee laatste poten dienen als tastorgaan. Ook de antennes zijn zeer lang en dun, waardoor de voor- en achterzijde wat op elkaar lijken. De ogen van het dier zijn echter goed te zien. Soorten uit de orde Scutigeromorpha hebben als enige van alle duizendpotigen samengestelde ogen, die beter zijn ontwikkeld. De kleur is lichtbruin tot bruingrijs, op de bovenzijde zijn drie donkere lengtestrepen zichtbaar. De lengte is ongeveer 2,5 tot bijna 4 centimeter.

Lees meer
Arrow
Groene schildwants
Groene schildwants

De groene schildwants is geheel groen van kleur en heeft in tegenstelling tot veel gelijkende wantsen geen duidelijke tekening. De vlies-achtige vleugelpunten van de voorvleugels, aan de achterzijde van het lichaam, zijn bruin, de onderzijde van het lichaam is meer bruinrood van kleur. De bovenzijde van het lichaam heeft soms onopvallende vlekjes of iets lichtere delen maar deze zijn nooit erg geprononceerd en verschillen per individu. De gehele bovenzijde is voorzien van kleine putjes, die van enige afstand niet te zien zijn. De wants kan van kleur veranderen, exemplaren die in winterslaap gaan kleuren bruin. Met hun normale groene kleur zouden ze te veel opvallen in de scheuren in bomen waar ze overwinteren. Zodra de wants in de lente ontwaakt en actief wordt, kleurt het lichaam binnen enkele weken weer groen. Dit verschijnsel van een groene 'zomerkleur' naar een bruine 'winterkleur' komt ook voor bij andere insecten zoals de groene gaasvlieg (Chrysoperla carnea). De groene schildwants heeft net als alle schildwantsen een enigszins (wapen)schild- achtige bovenzijde van het lichaam waaraan de naam 'schild'wantsen te danken is. De wants bereikt een totale lichaamslengte van 12 tot 14 millimeter waarbij de vrouwtjes iets groter worden dan de mannetjes. Het lichaam van de wants lijkt uit één geheel te bestaan maar is net als alle insecten verdeeld in drie delen; de kop (A), het borststuk of thorax dat de poten en vleugels draagt (B) en ten slotte het achterlijf of abdomen (C). De voorzijde van de kop wordt de clypeus genoemd (1), de kop draagt twee duidelijke antennes (2) die altijd vijf geledingen hebben waarbij opvalt dat de laatste twee verbreed en roodbruin van kleur zijn. Aan de zijkanten van de kop zijn de ogen gelegen (3). Achter de ogen, tegen de rand van het halsschild, zijn twee enkelvoudige ogen of ocelli gelegen. Deze zijn klein maar doordat ze een roodbruine kleur hebben steken ze af tegen de verder groene kop zodat ze goed te zien zijn. Het halsschild (4) is relatief groot en beschermt een deel van de kop. Het is voorzien van vele kleine putjes die een donkere kleur hebben, aan de voorzijde is het halsschild voorzien van twee gespiegelde gladde lijnen die een oog-achtige vorm hebben. Het scutellum of schildje (5) is bij de meeste wantsen erg klein maar de schildwantsen hebben juist een vergroot scutellum dat een deel van het achterlijf bedekt. Achter het scutellum zijn de vleugels gelegen, net als alle vliegende insecten heeft de wants een paar achtervleugels en een paar voorvleugels. De voorvleugels zijn net zoals bij de kevers verhard, echter het achterste deel van de vleugel van wantsen is vliezig en half doorzichtig. Bij kevers zijn de voorvleugels geheel verdikt en worden dekschilden of elytra genoemd. Omdat bij wantsen zoals de groene schildwants de vleugel slechts deels is verdikt worden ze hemi-elytra genoemd wat halfverhard betekent. De hemi-elytra bestaan uit verschillende delen, die gescheiden worden door aderen. Het verharde deel van de voorvleugels bestaat uit een drietal vlakken die van de binnen- naar de buitenzijde worden aangeduid met de clavus (6), het corium (7) en het embolium (8). De vliezige achterzijde van de voorvleugels wordt het membraan (9) genoemd. Bij schildwantsen steekt de rand van het platte achterlijf aan weerszijden uit onder de vleugels. Het achterlijf bestaat net als alle insecten uit rug-en buikplaten die respectievelijk tergieten en sternieten worden genoemd. Deze zijn aan de randen voorzien van een rij platen die wel met laterotergieten (10) worden aangeduid. Het geheel aan laterotergieten wordt het connexivum genoemd, het connexivum zorgt in belangrijke mate voor het wapenschild-achtige silhouet van schildwantsen. De poten van de wants zijn typisch insectachtig, de poot is middels de heup of coxa aan het lichaam verbonden, de heup is op de afbeelding niet te zien. De dij of het femur (14) is het breedste deel van de poot, na de dij volgt de scheen of tibia (13), dit is het langste deel van de poot. De scheen draagt ten slotte de tarsus of voet (12), deze is geleed en bestaat uit meerdere tarci. Het laatste deel draagt twee kleine klauwtjes (11). De pootuiteinden zijn net als de antennes roodbruin gekleurd. Op de afbeelding rechts zijn verschillende lichaamsdelen van de wants aangegeven met pijlen; gele pijlen geven de stigmata of ademopeningen aan, de rode pijl geeft de geurklier tussen de middelste en de achterste poten aan. De groene pijl wijst naar het labrum, de blauwe pijl naar de zuigsnuit of rostrum. De nimfen doen keverachtig aan door het ronde lichaam, zie voor de beschrijving van de nimfen onder voortplanting.

Lees meer
Arrow
Roodwitte celspin
Roodwitte celspin

De lengte is ongeveer 11 - 15 mm voor de vrouwtjes. De mannetjes zijn half zo groot. De pootspanwijdte van vrouwtjes is maximaal 2 cm, die van mannetjes 1 cm. De kop heeft zes enkelvoudige ogen waarmee de spin vanwege de nachtactieve levenswijze zeer slecht kan zien. Het kopborststuk is bruin tot roodachtig, het achterlijf is wit tot witgeel. Het lichaam heeft korte pootjes waardoor de spin niet hard kan lopen. Hier heeft het dier niet al te veel hinder van, want de favoriete prooi, de pissebed, is ook niet snel. De kaken en de giftanden zijn tamelijk groot, bij het vrouwtje tot wel 0,5 cm. De kaken zijn enorm krachtig zodat ze met gemak door het pantser van een pissebed kunnen snijden.

Lees meer
Arrow
Eratigena duellica
Eratigena duellica

Eratigena duellica , de gigantische huisspin, is een soort trechterwever in de spinnenfamilie Agelenidae. Het wordt gevonden in Canada, de Verenigde Staten en Europa. De verwante soort Eratigena atrica wordt ook wel de Reuzen huisspin genoemd. Eratigena atrica werd in 2013 overgebracht van het geslacht Tegenaria. Het werd beschouwd als dezelfde soort als Eratigena atrica tot 2018, toen Eratigena duellica, Eratigena saeva en Eratigena atrica als afzonderlijke soorten werden hersteld.

Lees meer
Arrow
Kerkzesoog
Kerkzesoog

De kerkzesoog of Florentijnse muurspin (Segestria florentina) is een spin uit de familie zesoogspinnen (Segestriidae).

Lees meer
Arrow