Probeer gratis
tab list
Picture Insect
Nederlands
arrow
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
HOME Toepassing Downloaden Veelgestelde vragen
Nederlands
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
Icon about
Over
Icon about
Algemene info
Icon about
Zoektips
Icon about
Schadelijk of niet
Icon about
Gunstige effecten
Icon about
Veelgestelde vragen
Icon about
Vergelijkbare insecten
Icon about
Populaire insecten
Mystacides longicornis

Mystacides longicornis

Mystacides longicornis

Een soort van Mystacides

Mystacides longicornis (syn. Phryganea longicornis) is een schietmot uit de familie Leptoceridae. De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Linnaeus.

Algemene informatie over Mystacides longicornis
Identificeer insecten in een handomdraai
Maak een foto om insecten direct te identificeren en risico's in te schatten, zodat je snel inzicht kunt krijgen in beetbeoordeling, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en tips voor een veilige interactie etc.
Download de app gratis
Rectangle
Kenmerken van Mystacides longicornis
Kleuren
Zwart
Geel
Habitat
vijver; meer; rivier; kanaal
Larven voedselbronnen
Algen, plantenresten, micro-organismen die groeien op rottend materiaal, organisch partikels, biofilms
Bijten/steken
Niet gemeld
Allergie-veroorzakend
Niet gemeld
Defensieve aanval
Niet gemeld
Giftig
Niet gemeld
Niet giftig
De Mystacides longicornis is niet giftig en vormt meestal geen gevaar voor de gezondheid van de mens. Je hoeft je niet onnodig zorgen te maken.
Borend insect
Niet gemeld
Bestuiver
Niet gemeld
Pest-etende roofzuchtige
Niet gemeld
Fytofaag
The Mystacides longicornis voedt op planten en veroorzaakt meestal geen grote problemen. Maar als je merkt dat de aantallen groeien moet je actie gaan ondernemen.
Roofzuchtig
De Mystacides longicornis voedt gewoonlijk op andere geleedpotigen en heeft geen directe impact op planten.
Bijtend dier of huisdier
Ja
Soort Monddelen
Kauwende monddelen
qrcode
Img download isoImg download android
Rectangle
Soortstatus van Mystacides longicornis
Het wordt gevonden in Europa en Noord-Azië (behalve China).
Rectangle
Levenscyclus van Mystacides longicornis
Ei De eieren van mystacides longicornis worden meestal in clusters gelegd op vegetatie nabij water. Ze zijn klein en aanvankelijk kleurloos, maar worden meer ondoorzichtig naarmate de ontwikkeling vordert.
Larve Na het uitkomen heeft de larve van mystacides longicornis een gesegmenteerd lichaam uitgerust met gespecialiseerde structuren voor het leven in water. Het bouwt vaak een beschermend huisje van puin en verandert aanzienlijk van grootte door vervellingen.
Pop In zijn transformationele cocon gaat de mystacides longicornis het popstadium in onder water. Tijdens deze periode worden de organen van het wezen opnieuw ingericht, met zichtbare veranderingen in de ontwikkelende ledematen en vleugels.
Volwassen Bij het uitkomen uit de pop wordt de ontwikkeling van de volwassen mystacides longicornis gekenmerkt door de aanwezigheid van lange antennes en vleugels. Het lichaam is volledig gevormd en gehard, en de volwassene is mobiel en richt zich op voortplanting.
Rectangle
Volwassen grootte van Mystacides longicornis
6 - 9 mm
Rectangle
Roofdieren van Mystacides longicornis larven
Kikkers, padden, vissen, rovende waterkevers, vogels, nematoden
Rectangle
Roofdieren van volwassen Mystacides longicornis
Vleermuizen, spinnen, vogels, kikkers
Rectangle
Interessante feiten over Mystacides longicornis
Mystacides longicornis larven kunnen draagbare huisjes maken van zijde en omgevingsmaterialen zoals zand en plantenresten voor bescherming en camouflage.
Rectangle
Wetenschappelijke classificatie van Mystacides longicornis
Klasse
Insecten
Icon allow
Classificatie
Kokerjuffers
Icon allow
Tips voor het vinden van Mystacides longicornis
Je ultieme gids om insecten te begrijpen
Ontdek de geheimen van insecten levenscycli, habitats, gedrag en observatietips!!
Download de app gratis
Rectangle
Jeugd Habitat van Mystacides longicornis
Zoetwaterhabitats
Rectangle
Volwassen habitat van Mystacides longicornis
Bossen en bosgebieden, zoetwaterhabitats
Rectangle
Hoe kun je Mystacides longicornis aantrekken
Volwassen mystacides longicornis worden aangetrokken door licht, dus het opzetten van een lichtval 's nachts kan een effectieve methode zijn om ze aan te trekken.
Rectangle
Habitatvoorkeuren van Mystacides longicornis in verschillende levensfasen
De larven van mystacides longicornis worden meestal gevonden in zoetwaterhabitats zoals vijvers, meren en langzaam stromende beken, waar ze vaak beschermende huisjes bouwen van puin uit hun omgeving. Verpopping vindt onder water plaats, waar de larven zich vasthechten aan ondergedompelde objecten, vegetatie of de huisjes die ze eerder hebben gemaakt. Volwassen exemplaren komen uit aquatische omgevingen en worden meestal gevonden in vegetatie nabij de waterbronnen waar ze als larven zijn ontwikkeld. Het zoeken naar deze stadia omvat het inspecteren van de onderkanten van bladeren en takken dichtbij water op volwassen exemplaren, het zorgvuldig doorzoeken van watervegetatie en puin op larven, en het onderzoeken van ondergedompelde objecten op poppen.
Rectangle
Wanneer is de beste tijd om Mystacides longicornis te observeren?
De beste tijd om naar mystacides longicornis te zoeken is meestal rond de schemering of nacht wanneer de volwassen exemplaren het meest actief en zichtbaar zijn. Voor larvale stadia kan het zoeken tijdens daglicht productiever zijn.
Rectangle
Wat is het beste weer om Mystacides longicornis te observeren?
Het vinden van mystacides longicornis kan succesvoller zijn tijdens warme, vochtige nachten wanneer ze actiever zijn. Larven kunnen het hele jaar door in het water worden gevonden, hoewel hun activiteit en ontwikkelingssnelheid kunnen worden beïnvloed door de temperatuur.
Rectangle
Hoe en waar vind je Mystacides longicornis in verschillende levensfasen?
Ei Mystacides longicornis eieren worden vaak gelegd in water of op vegetatie nabij het water. Om eieren te vinden, bekijk de onderkanten van bladeren of ondergedompelde objecten in schone, langzaam stromende beken of vijvers.
Larve Mystacides longicornis larven bouwen huisjes van zijde en omgevingsmaterialen. Zoek naar deze huisjes die zijn bevestigd aan ondergedompelde stenen, vegetatie of houtig puin in beken of vijvers. De larven kunnen ook vrijzwemmend of kruipend op het substraat worden aangetroffen.
Pop Mystacides longicornis poppen blijven in hun larvale huisjes tijdens de metamorfose. Om ze te vinden, zoek naar verzegelde huisjes in dezelfde habitats als de larven.
Volwassen Mystacides longicornis volwassenen kunnen worden gevonden nabij waterlichamen waaruit ze zijn gekropen. Ze worden aangetrokken door licht, dus het gebruiken van een lichtval 's nachts of zoeken rond natuurlijke lichtbronnen kan helpen om ze te lokaliseren. Overdag kunnen ze rustend op vegetatie nabij het water worden gevonden.
Zijn Mystacides longicornis schadelijk?
Je complete ongediertebestrijdingsgids
Ontdek effectieve tips voor het voorkomen en verdelgen van ongedierteplagen om ongedierte uit de buurt van je huis te houden.
Download de app gratis
Gunstige effecten van Mystacides longicornis
Ontdek de verborgen voordelen van insecten
Ontdek hoe insecten helpen als bestuivers, plaagdieren en biocontrolemiddelen. Van zaadverspreiding tot afbraak, ze spelen een essentiële rol in ons ecosysteem.
Download de app gratis
Bio-indicatoren
Bio-indicatoren
Stadium
Volwassenen, Larven
Mystacides longicornis dienen als gevoelige indicatoren van waterkwaliteit, vooral in hun larvale stadia. Larven gedijen in schoon, goed geoxygeneerd water, dus hun aanwezigheid geeft aan dat er sprake is van een gezonde aquatische omgeving. Volwassen exemplaren wagen zich zelden ver van hun geboorteplek, wat inzicht geeft in lokale vervuilingsniveaus. Hun snelle reactie op veranderingen in het milieu maakt mystacides longicornis een praktisch hulpmiddel voor continue waterkwaliteitsbeoordeling.
Veelgestelde vragen die mensen ook stellen
Krijg snel antwoord op je vragen over insecten
Maak een foto voor onmiddellijke insectidentificatie en antwoorden over beten, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en veiligheidstips!
Download de app gratis
Meer insecten die vergelijkbaar zijn met Mystacides longicornis
Leptocerus tineiformis
Leptocerus tineiformis

Versierd met delicate, haarachtige structuren op zijn vleugels, vertoont leptocerus tineiformis een elegante vorm die zijn naam van 'zijdevlinder' overtreft. Meestal te vinden bij zoetwaterlichamen, pronkt het met een aquatische jeugd, waar het ingewikkeld beschermende omhulsels van omringende materialen construeert. Bij de overgang naar volwassenheid laat leptocerus tineiformis het groene dieet van zijn larvale stadium varen en kiest in plaats daarvan voor een leven zonder voeding, waarbij het zich richt op reproductieve inspanningen.

Lees meer
Arrow
Oecetis ochracea
Oecetis ochracea

Oecetis ochracea is een schietmot uit de familie Leptoceridae. De soort komt voor in het Palearctisch en het Nearctisch gebied.

Lees meer
Arrow
Oecetis lacustris
Oecetis lacustris

Oecetis lacustris is een schietmot uit de familie Leptoceridae. De soort komt voor in het Oriëntaals en het Palearctisch gebied.

Lees meer
Arrow
Nectopsyche exquisita
Nectopsyche exquisita

Nectopsyche exquisita is een schietmot uit de familie Leptoceridae. De soort komt voor in het Nearctisch gebied.

Lees meer
Arrow
Athripsodes albifrons
Athripsodes albifrons

Athripsodes albifrons is een schietmot uit de familie Leptoceridae. De soort komt voor in het Palearctisch gebied.

Lees meer
Arrow
Athripsodes bilineatus
Athripsodes bilineatus

Athripsodes bilineatus is een schietmot uit de familie Leptoceridae. De soort komt voor in het Palearctisch gebied.

Lees meer
Arrow
Athripsodes aterrimus
Athripsodes aterrimus

De elegante athripsodes aterrimus is een intrigerende soort die bekend staat om zijn unieke aquatische larvale stadium, waarin het beschermende hoesjes van zijde en beschikbare materialen construeert. Respectvol aanpasbaar, is dit wezen in staat om een verscheidenheid aan vormen van hoesjes te creëren om bij zijn omgeving te passen - wat een opmerkelijke gedragsplasticiteit aantoont. Naarmate athripsodes aterrimus volwassen wordt, ondergaat het een volledige gedaanteverwisseling en verschijnt het als een vliegende volwassene met een duidelijke voorkeur voor het donker. Zijn nachtgewoonten benadrukken een leven dat wordt besteed aan het ontwijken van roofdieren overdag, waarbij hij een aangeboren instinct voor overleven tentoonspreidt.

Lees meer
Arrow
Athripsodes cinereus
Athripsodes cinereus

Deze soort ondergaat een volledige metamorfose, waarbij ze een dubbel leven leiden dat verdeeld is tussen waterige larvale stadia en luchtbewegingen als volwassenen. Als larven zijn ze technologie enthousiastelingen, die beschermende hulzen maken van zijde en milieumaterialen. Als volwassenen nemen hun vleugels een tentachtige vorm aan in rust en ze vertonen een voorkeur voor slecht verlichte omgevingen. Ondanks hun fragiele uiterlijk spelen ze een belangrijke rol in zoetwater ecosystemen, zowel als detritivoren in hun jeugdstadia als prooi voor een divers scala aan roofdieren gedurende hun levenscyclus.

Lees meer
Arrow
Andere populaire insecten
Blauwzwarte houtbij
Blauwzwarte houtbij

De blauwzwarte houtbij wordt twee tot bijna drie centimeter lang en is alleen al aan de grootte te herkennen. ook de kleur is opmerkelijk voor een bij; zwart met een sterk iriserende paarse glans. Met name in het zonlicht lijkt het insect eerder paars dan zwart van kleur, vooral de vleugels. Op de foto is deze kleur echter niet goed te zien. Het lichaam is vrij sterk behaard, vooral de poten, en de twee antennes hebben een duidelijke knik. Mannetjes zijn van vrouwtjes te onderscheiden door een lichter deel aan de bovenzijde van de antennes.

Lees meer
Arrow
Gewone komkommerspin
Gewone komkommerspin

De naam van de gewone komkommerspin (Araniella cucurbitina) komt vanzelfsprekende van de duidelijk felle geelgroene kleur van de spin. De kleur van de spin verandert samen met de geslachtsrijpheid en de seizoenen. Zo zijn ze vaak in de herfst, als ze nog niet geslachtsrijp zijn, bruin en rood. In het voorjaar krijgen ze pas de groene komkommerkleur.

Lees meer
Arrow
Europese zwarte schorpioen
Europese zwarte schorpioen

De schorpioen is 35 tot 45 mm lang. De soort komt voor in Noord-Afrika en Zuid-Europa, maar is ook enige keren in Nederland gevonden. De schorpioen is te herkennen aan het zwarte lichaam, de gele poten en de gele angel. Van de drie soorten schorpioenen die in Frankrijk voorkomen (Buthus occitanus, Euscorpius flavicaudis en Euscorpius carpathicus) is dit verreweg de algemeenste die bv vaak in zomerhuisjes in Zuid- Frankrijk wordt gezien. De steek is pijnlijk, maar niet gevaarlijk, vergelijkbaar met die van een bij of wesp.

Lees meer
Arrow
Spinduizendpoot
Spinduizendpoot

De potenparen aan de achterzijde zijn langer dan die aan de voorzijde. Het voorste potenpaar is zeer kort, het achterste paar is juist zeer lang en dun; deze twee laatste poten dienen als tastorgaan. Ook de antennes zijn zeer lang en dun, waardoor de voor- en achterzijde wat op elkaar lijken. De ogen van het dier zijn echter goed te zien. Soorten uit de orde Scutigeromorpha hebben als enige van alle duizendpotigen samengestelde ogen, die beter zijn ontwikkeld. De kleur is lichtbruin tot bruingrijs, op de bovenzijde zijn drie donkere lengtestrepen zichtbaar. De lengte is ongeveer 2,5 tot bijna 4 centimeter.

Lees meer
Arrow
Groene schildwants
Groene schildwants

De groene schildwants is geheel groen van kleur en heeft in tegenstelling tot veel gelijkende wantsen geen duidelijke tekening. De vlies-achtige vleugelpunten van de voorvleugels, aan de achterzijde van het lichaam, zijn bruin, de onderzijde van het lichaam is meer bruinrood van kleur. De bovenzijde van het lichaam heeft soms onopvallende vlekjes of iets lichtere delen maar deze zijn nooit erg geprononceerd en verschillen per individu. De gehele bovenzijde is voorzien van kleine putjes, die van enige afstand niet te zien zijn. De wants kan van kleur veranderen, exemplaren die in winterslaap gaan kleuren bruin. Met hun normale groene kleur zouden ze te veel opvallen in de scheuren in bomen waar ze overwinteren. Zodra de wants in de lente ontwaakt en actief wordt, kleurt het lichaam binnen enkele weken weer groen. Dit verschijnsel van een groene 'zomerkleur' naar een bruine 'winterkleur' komt ook voor bij andere insecten zoals de groene gaasvlieg (Chrysoperla carnea). De groene schildwants heeft net als alle schildwantsen een enigszins (wapen)schild- achtige bovenzijde van het lichaam waaraan de naam 'schild'wantsen te danken is. De wants bereikt een totale lichaamslengte van 12 tot 14 millimeter waarbij de vrouwtjes iets groter worden dan de mannetjes. Het lichaam van de wants lijkt uit één geheel te bestaan maar is net als alle insecten verdeeld in drie delen; de kop (A), het borststuk of thorax dat de poten en vleugels draagt (B) en ten slotte het achterlijf of abdomen (C). De voorzijde van de kop wordt de clypeus genoemd (1), de kop draagt twee duidelijke antennes (2) die altijd vijf geledingen hebben waarbij opvalt dat de laatste twee verbreed en roodbruin van kleur zijn. Aan de zijkanten van de kop zijn de ogen gelegen (3). Achter de ogen, tegen de rand van het halsschild, zijn twee enkelvoudige ogen of ocelli gelegen. Deze zijn klein maar doordat ze een roodbruine kleur hebben steken ze af tegen de verder groene kop zodat ze goed te zien zijn. Het halsschild (4) is relatief groot en beschermt een deel van de kop. Het is voorzien van vele kleine putjes die een donkere kleur hebben, aan de voorzijde is het halsschild voorzien van twee gespiegelde gladde lijnen die een oog-achtige vorm hebben. Het scutellum of schildje (5) is bij de meeste wantsen erg klein maar de schildwantsen hebben juist een vergroot scutellum dat een deel van het achterlijf bedekt. Achter het scutellum zijn de vleugels gelegen, net als alle vliegende insecten heeft de wants een paar achtervleugels en een paar voorvleugels. De voorvleugels zijn net zoals bij de kevers verhard, echter het achterste deel van de vleugel van wantsen is vliezig en half doorzichtig. Bij kevers zijn de voorvleugels geheel verdikt en worden dekschilden of elytra genoemd. Omdat bij wantsen zoals de groene schildwants de vleugel slechts deels is verdikt worden ze hemi-elytra genoemd wat halfverhard betekent. De hemi-elytra bestaan uit verschillende delen, die gescheiden worden door aderen. Het verharde deel van de voorvleugels bestaat uit een drietal vlakken die van de binnen- naar de buitenzijde worden aangeduid met de clavus (6), het corium (7) en het embolium (8). De vliezige achterzijde van de voorvleugels wordt het membraan (9) genoemd. Bij schildwantsen steekt de rand van het platte achterlijf aan weerszijden uit onder de vleugels. Het achterlijf bestaat net als alle insecten uit rug-en buikplaten die respectievelijk tergieten en sternieten worden genoemd. Deze zijn aan de randen voorzien van een rij platen die wel met laterotergieten (10) worden aangeduid. Het geheel aan laterotergieten wordt het connexivum genoemd, het connexivum zorgt in belangrijke mate voor het wapenschild-achtige silhouet van schildwantsen. De poten van de wants zijn typisch insectachtig, de poot is middels de heup of coxa aan het lichaam verbonden, de heup is op de afbeelding niet te zien. De dij of het femur (14) is het breedste deel van de poot, na de dij volgt de scheen of tibia (13), dit is het langste deel van de poot. De scheen draagt ten slotte de tarsus of voet (12), deze is geleed en bestaat uit meerdere tarci. Het laatste deel draagt twee kleine klauwtjes (11). De pootuiteinden zijn net als de antennes roodbruin gekleurd. Op de afbeelding rechts zijn verschillende lichaamsdelen van de wants aangegeven met pijlen; gele pijlen geven de stigmata of ademopeningen aan, de rode pijl geeft de geurklier tussen de middelste en de achterste poten aan. De groene pijl wijst naar het labrum, de blauwe pijl naar de zuigsnuit of rostrum. De nimfen doen keverachtig aan door het ronde lichaam, zie voor de beschrijving van de nimfen onder voortplanting.

Lees meer
Arrow
Roodwitte celspin
Roodwitte celspin

De lengte is ongeveer 11 - 15 mm voor de vrouwtjes. De mannetjes zijn half zo groot. De pootspanwijdte van vrouwtjes is maximaal 2 cm, die van mannetjes 1 cm. De kop heeft zes enkelvoudige ogen waarmee de spin vanwege de nachtactieve levenswijze zeer slecht kan zien. Het kopborststuk is bruin tot roodachtig, het achterlijf is wit tot witgeel. Het lichaam heeft korte pootjes waardoor de spin niet hard kan lopen. Hier heeft het dier niet al te veel hinder van, want de favoriete prooi, de pissebed, is ook niet snel. De kaken en de giftanden zijn tamelijk groot, bij het vrouwtje tot wel 0,5 cm. De kaken zijn enorm krachtig zodat ze met gemak door het pantser van een pissebed kunnen snijden.

Lees meer
Arrow
Eratigena duellica
Eratigena duellica

Eratigena duellica , de gigantische huisspin, is een soort trechterwever in de spinnenfamilie Agelenidae. Het wordt gevonden in Canada, de Verenigde Staten en Europa. De verwante soort Eratigena atrica wordt ook wel de Reuzen huisspin genoemd. Eratigena atrica werd in 2013 overgebracht van het geslacht Tegenaria. Het werd beschouwd als dezelfde soort als Eratigena atrica tot 2018, toen Eratigena duellica, Eratigena saeva en Eratigena atrica als afzonderlijke soorten werden hersteld.

Lees meer
Arrow
Kerkzesoog
Kerkzesoog

De kerkzesoog of Florentijnse muurspin (Segestria florentina) is een spin uit de familie zesoogspinnen (Segestriidae).

Lees meer
Arrow