Probeer gratis
tab list
Picture Insect
Nederlands
arrow
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
HOME Toepassing Downloaden Veelgestelde vragen
Nederlands
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
Wekkertje

Wekkertje

Omocestus viridulus

Een soort van Omocestus

Mannetjes bereiken een lengte van 13 tot 17 millimeter, de vrouwtjes zijn 17 tot 22 mm lang. De lichaamskleur is groen, soms bruin, de vleugels reiken tot achter de achterlijfspunt. De randen van het halsschild zijn geel van kleur en gebogen. Een chorthippuslobje ontbreekt.

Algemene informatie over Wekkertje
Identificeer insecten in een handomdraai
Maak een foto om insecten direct te identificeren en risico's in te schatten, zodat je snel inzicht kunt krijgen in beetbeoordeling, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en tips voor een veilige interactie etc.
Download de app gratis
Rectangle
Kenmerken van Wekkertje
Kleuren
Bruin
Zwart
Groen
Geel
Habitat
Omocestus viridulus leeft typisch in matig natte streken in Europa, behalve ten noorden van de poolcirkel, en is wijd verspreid over Groot-Brittannië. Het bereik strekt zich uit in oostelijke richting tot aan Siberië en Mongolië. Hun favoriete leefgebied bestaat uit gebieden met langer gras.
Volwassen voedselbronnen
Grassen, klaver, plantenzaden, breedbladige planten, graangewassen
Larven voedselbronnen
Grassen, bladeren, scheuten, bloemen, knoppen
Bijten/steken
Niet gemeld
Allergie-veroorzakend
Niet gemeld
Defensieve aanval
Niet gemeld
Giftig
Niet gemeld
Niet giftig
Niet gemeld
Borend insect
Niet gemeld
Bestuiver
Niet gemeld
Pest-etende roofzuchtige
Niet gemeld
Fytofaag
Niet gemeld
Roofzuchtig
Niet gemeld
Bijtend dier of huisdier
Niet gemeld
Soort Monddelen
Kauwende monddelen
qrcode
Img download isoImg download android
Rectangle
Levenscyclus van Wekkertje
Ei De ontwikkeling van wekkertje begint met de ei-fase. In de grond gelegd, zijn deze eieren langwerpig en meestal gegroepeerd. Ze blijven inactief totdat de omstandigheden gunstig worden voor het uitkomen.
Nimf Bij het uitkomen lijken de nimfen op miniatuurvolwassenen maar missen vleugels en voortplantingsstructuren. Deze behendige nimfen groeien door opeenvolgende vervellingen, worden groter en ontwikkelen geleidelijk vleugelknoppen.
Volwassen Voortkomend uit de laatste vervelling, vertoont de volwassen wekkertje ontwikkelde vleugels en voortplantingsorganen. Met een geharde exoskeleton en definitieve kleuring, verschuift de primaire focus van het volwassen dier naar voortplanting.
Rectangle
Roofdieren van Wekkertje larven
Kikkers, padden, vogels, spinnen, knaagdieren, kleine zoogdieren
Rectangle
Roofdieren van volwassen Wekkertje
Vogels, knaagdieren, hagedissen, spinnen, insectenetende zoogdieren, grotere roofinsecten
Rectangle
Interessante feiten over Wekkertje
Wekkertje kan meer dan 20 keer hun lichaamslengte springen, een indrukwekkende prestatie mogelijk gemaakt door gespecialiseerde achterpootspieren.
Rectangle
Wetenschappelijke classificatie van Wekkertje
Tips voor het vinden van Wekkertje
Je ultieme gids om insecten te begrijpen
Ontdek de geheimen van insecten levenscycli, habitats, gedrag en observatietips!!
Download de app gratis
Rectangle
Jeugd Habitat van Wekkertje
Graslanden en prairies, bossen en bosgebieden, landbouw- en gecultiveerde gebieden
Rectangle
Volwassen habitat van Wekkertje
Graslanden en prairies, bossen en bosgebieden, landbouw- en gecultiveerde gebieden
Rectangle
Hoe kun je Wekkertje aantrekken
Omdat wekkertje herbivoor is, kan vers plantenmateriaal zoals gras fungeren als een attractant.
Rectangle
Habitatvoorkeuren van Wekkertje in verschillende levensfasen
De eitjes van wekkertje worden meestal gelegd in de grond van grasrijke gebieden, waar ze de herfst en winter doorbrengen. Nimfen komen in de lente tevoorschijn en zijn te vinden in weiden, waar ze zich voeden met de jonge grassen. De volwassen wekkertje geeft de voorkeur aan habitats met diverse vegetatie, zoals graslanden, bosranden en weiden, waar ze zich voeden met verschillende planten en vaak zonnebadend te zien zijn op stenen of kale grond. Om deze stadia te observeren, zoekt men in de grond aan de basis van graspolletjes naar eitjes, inspecteert men voorzichtig de grassen op hoppende nimfen, en speurt men in open, zonnige gebieden naar volwassenen op warmere dagen.
Rectangle
Wanneer is de beste tijd om Wekkertje te observeren?
De beste tijd om wekkertje te vinden is meestal tijdens warme dagen, omdat ze ectothermisch zijn en actiever zullen zijn bij geschikte temperaturen.
Rectangle
Wat is het beste weer om Wekkertje te observeren?
Droog en zonnig weer is over het algemeen geschikter om wekkertje te vinden, omdat ze van dergelijke omstandigheden houden om te zonnebaden en te eten.
Rectangle
Hoe en waar vind je Wekkertje in verschillende levensfasen?
Nimf Wekkertje nimfen zijn kleiner en minder kleurrijk dan volwassenen. Ze zijn te vinden in grasrijke gebieden. Om ze te vinden, deel voorzichtig het gras en zoek naar kleine, hoppende insecten.
De nimf wekkertje zal groter zijn dan de jonge nimfen, maar nog niet volledig ontwikkeld. Ze kunnen worden gezien op planten dicht bij de grond. Zoek naar hen door langzaam door de vegetatie te bewegen en op beweging te letten.
Volwassen Wekkertje zijn volledig gevleugeld en kunnen korte afstanden vliegen. Waarnemingen zijn vaker in weiden of velden. Om volwassen wekkertje te vinden, loop langzaam en luister naar het karakteristieke tsjirpende geluid dat ze maken.
Zijn Wekkertje schadelijk?
Je complete ongediertebestrijdingsgids
Ontdek effectieve tips voor het voorkomen en verdelgen van ongedierteplagen om ongedierte uit de buurt van je huis te houden.
Download de app gratis
Schadelijke effecten van Wekkertje
Onthul de schadelijke effecten van diverse insecten
Ontdek de gevaren van insecten met betrekking tot giftigheid, dodelijkheid, bijten bij de mens, steken bij de mens, pathogeniteit, hematofagie, allergeniteit, parasitisme etc.
Download de app gratis
Rectangle
Agrarische plagen

Wekkertje kan milde tot ernstige schade aanrichten aan gras- en graangewassen door vraatzuchtig door bladeren en stengels te kauwen. Terwijl kleine aantastingen kunnen resulteren in een verminderde biomassa, kunnen zware aanvallen leiden tot aanzienlijke opbrengstverliezen, wat zowel de voedselvoorziening als de winstgevendheid van commerciële landbouw kan beïnvloeden.

Meer effecten van Wekkertje

Veelgestelde vragen die mensen ook stellen
Krijg snel antwoord op je vragen over insecten
Maak een foto voor onmiddellijke insectidentificatie en antwoorden over beten, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en veiligheidstips!
Download de app gratis
Meer insecten die vergelijkbaar zijn met Wekkertje
Cratypedes neglectus
Cratypedes neglectus

Cratypedes neglectus is een rechtvleugelig insect uit de familie veldsprinkhanen (Acrididae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1870 door Thomas.

Lees meer
Arrow
Cratypedes lateritius
Cratypedes lateritius

Cratypedes lateritius is een rechtvleugelig insect uit de familie veldsprinkhanen (Acrididae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1884 door Saussure.

Lees meer
Arrow
Lactista azteca
Lactista azteca

Lactista azteca is een rechtvleugelig insect uit de familie veldsprinkhanen (Acrididae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1861 door Saussure.

Lees meer
Arrow
Lactista gibbosus
Lactista gibbosus

Lactista gibbosus is een rechtvleugelig insect uit de familie veldsprinkhanen (Acrididae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1884 door Saussure.

Lees meer
Arrow
Leprus intermedius
Leprus intermedius

Leprus intermedius is een rechtvleugelig insect uit de familie veldsprinkhanen (Acrididae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1884 door Saussure.

Lees meer
Arrow
Leptysma marginicollis
Leptysma marginicollis

Leptysma marginicollis is een rechtvleugelig insect uit de familie veldsprinkhanen (Acrididae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1838 door Serville.

Lees meer
Arrow
Mermiria bivittata
Mermiria bivittata

Mermiria bivittata is een rechtvleugelig insect uit de familie veldsprinkhanen (Acrididae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1838 door Serville.

Lees meer
Arrow
Andere populaire insecten
Blauwzwarte houtbij
Blauwzwarte houtbij

De blauwzwarte houtbij wordt twee tot bijna drie centimeter lang en is alleen al aan de grootte te herkennen. ook de kleur is opmerkelijk voor een bij; zwart met een sterk iriserende paarse glans. Met name in het zonlicht lijkt het insect eerder paars dan zwart van kleur, vooral de vleugels. Op de foto is deze kleur echter niet goed te zien. Het lichaam is vrij sterk behaard, vooral de poten, en de twee antennes hebben een duidelijke knik. Mannetjes zijn van vrouwtjes te onderscheiden door een lichter deel aan de bovenzijde van de antennes.

Lees meer
Arrow
Gewone komkommerspin
Gewone komkommerspin

De naam van de gewone komkommerspin (Araniella cucurbitina) komt vanzelfsprekende van de duidelijk felle geelgroene kleur van de spin. De kleur van de spin verandert samen met de geslachtsrijpheid en de seizoenen. Zo zijn ze vaak in de herfst, als ze nog niet geslachtsrijp zijn, bruin en rood. In het voorjaar krijgen ze pas de groene komkommerkleur.

Lees meer
Arrow
Europese zwarte schorpioen
Europese zwarte schorpioen

De schorpioen is 35 tot 45 mm lang. De soort komt voor in Noord-Afrika en Zuid-Europa, maar is ook enige keren in Nederland gevonden. De schorpioen is te herkennen aan het zwarte lichaam, de gele poten en de gele angel. Van de drie soorten schorpioenen die in Frankrijk voorkomen (Buthus occitanus, Euscorpius flavicaudis en Euscorpius carpathicus) is dit verreweg de algemeenste die bv vaak in zomerhuisjes in Zuid- Frankrijk wordt gezien. De steek is pijnlijk, maar niet gevaarlijk, vergelijkbaar met die van een bij of wesp.

Lees meer
Arrow
Spinduizendpoot
Spinduizendpoot

De potenparen aan de achterzijde zijn langer dan die aan de voorzijde. Het voorste potenpaar is zeer kort, het achterste paar is juist zeer lang en dun; deze twee laatste poten dienen als tastorgaan. Ook de antennes zijn zeer lang en dun, waardoor de voor- en achterzijde wat op elkaar lijken. De ogen van het dier zijn echter goed te zien. Soorten uit de orde Scutigeromorpha hebben als enige van alle duizendpotigen samengestelde ogen, die beter zijn ontwikkeld. De kleur is lichtbruin tot bruingrijs, op de bovenzijde zijn drie donkere lengtestrepen zichtbaar. De lengte is ongeveer 2,5 tot bijna 4 centimeter.

Lees meer
Arrow
Groene schildwants
Groene schildwants

De groene schildwants is geheel groen van kleur en heeft in tegenstelling tot veel gelijkende wantsen geen duidelijke tekening. De vlies-achtige vleugelpunten van de voorvleugels, aan de achterzijde van het lichaam, zijn bruin, de onderzijde van het lichaam is meer bruinrood van kleur. De bovenzijde van het lichaam heeft soms onopvallende vlekjes of iets lichtere delen maar deze zijn nooit erg geprononceerd en verschillen per individu. De gehele bovenzijde is voorzien van kleine putjes, die van enige afstand niet te zien zijn. De wants kan van kleur veranderen, exemplaren die in winterslaap gaan kleuren bruin. Met hun normale groene kleur zouden ze te veel opvallen in de scheuren in bomen waar ze overwinteren. Zodra de wants in de lente ontwaakt en actief wordt, kleurt het lichaam binnen enkele weken weer groen. Dit verschijnsel van een groene 'zomerkleur' naar een bruine 'winterkleur' komt ook voor bij andere insecten zoals de groene gaasvlieg (Chrysoperla carnea). De groene schildwants heeft net als alle schildwantsen een enigszins (wapen)schild- achtige bovenzijde van het lichaam waaraan de naam 'schild'wantsen te danken is. De wants bereikt een totale lichaamslengte van 12 tot 14 millimeter waarbij de vrouwtjes iets groter worden dan de mannetjes. Het lichaam van de wants lijkt uit één geheel te bestaan maar is net als alle insecten verdeeld in drie delen; de kop (A), het borststuk of thorax dat de poten en vleugels draagt (B) en ten slotte het achterlijf of abdomen (C). De voorzijde van de kop wordt de clypeus genoemd (1), de kop draagt twee duidelijke antennes (2) die altijd vijf geledingen hebben waarbij opvalt dat de laatste twee verbreed en roodbruin van kleur zijn. Aan de zijkanten van de kop zijn de ogen gelegen (3). Achter de ogen, tegen de rand van het halsschild, zijn twee enkelvoudige ogen of ocelli gelegen. Deze zijn klein maar doordat ze een roodbruine kleur hebben steken ze af tegen de verder groene kop zodat ze goed te zien zijn. Het halsschild (4) is relatief groot en beschermt een deel van de kop. Het is voorzien van vele kleine putjes die een donkere kleur hebben, aan de voorzijde is het halsschild voorzien van twee gespiegelde gladde lijnen die een oog-achtige vorm hebben. Het scutellum of schildje (5) is bij de meeste wantsen erg klein maar de schildwantsen hebben juist een vergroot scutellum dat een deel van het achterlijf bedekt. Achter het scutellum zijn de vleugels gelegen, net als alle vliegende insecten heeft de wants een paar achtervleugels en een paar voorvleugels. De voorvleugels zijn net zoals bij de kevers verhard, echter het achterste deel van de vleugel van wantsen is vliezig en half doorzichtig. Bij kevers zijn de voorvleugels geheel verdikt en worden dekschilden of elytra genoemd. Omdat bij wantsen zoals de groene schildwants de vleugel slechts deels is verdikt worden ze hemi-elytra genoemd wat halfverhard betekent. De hemi-elytra bestaan uit verschillende delen, die gescheiden worden door aderen. Het verharde deel van de voorvleugels bestaat uit een drietal vlakken die van de binnen- naar de buitenzijde worden aangeduid met de clavus (6), het corium (7) en het embolium (8). De vliezige achterzijde van de voorvleugels wordt het membraan (9) genoemd. Bij schildwantsen steekt de rand van het platte achterlijf aan weerszijden uit onder de vleugels. Het achterlijf bestaat net als alle insecten uit rug-en buikplaten die respectievelijk tergieten en sternieten worden genoemd. Deze zijn aan de randen voorzien van een rij platen die wel met laterotergieten (10) worden aangeduid. Het geheel aan laterotergieten wordt het connexivum genoemd, het connexivum zorgt in belangrijke mate voor het wapenschild-achtige silhouet van schildwantsen. De poten van de wants zijn typisch insectachtig, de poot is middels de heup of coxa aan het lichaam verbonden, de heup is op de afbeelding niet te zien. De dij of het femur (14) is het breedste deel van de poot, na de dij volgt de scheen of tibia (13), dit is het langste deel van de poot. De scheen draagt ten slotte de tarsus of voet (12), deze is geleed en bestaat uit meerdere tarci. Het laatste deel draagt twee kleine klauwtjes (11). De pootuiteinden zijn net als de antennes roodbruin gekleurd. Op de afbeelding rechts zijn verschillende lichaamsdelen van de wants aangegeven met pijlen; gele pijlen geven de stigmata of ademopeningen aan, de rode pijl geeft de geurklier tussen de middelste en de achterste poten aan. De groene pijl wijst naar het labrum, de blauwe pijl naar de zuigsnuit of rostrum. De nimfen doen keverachtig aan door het ronde lichaam, zie voor de beschrijving van de nimfen onder voortplanting.

Lees meer
Arrow
Roodwitte celspin
Roodwitte celspin

De lengte is ongeveer 11 - 15 mm voor de vrouwtjes. De mannetjes zijn half zo groot. De pootspanwijdte van vrouwtjes is maximaal 2 cm, die van mannetjes 1 cm. De kop heeft zes enkelvoudige ogen waarmee de spin vanwege de nachtactieve levenswijze zeer slecht kan zien. Het kopborststuk is bruin tot roodachtig, het achterlijf is wit tot witgeel. Het lichaam heeft korte pootjes waardoor de spin niet hard kan lopen. Hier heeft het dier niet al te veel hinder van, want de favoriete prooi, de pissebed, is ook niet snel. De kaken en de giftanden zijn tamelijk groot, bij het vrouwtje tot wel 0,5 cm. De kaken zijn enorm krachtig zodat ze met gemak door het pantser van een pissebed kunnen snijden.

Lees meer
Arrow
Eratigena duellica
Eratigena duellica

Eratigena duellica , de gigantische huisspin, is een soort trechterwever in de spinnenfamilie Agelenidae. Het wordt gevonden in Canada, de Verenigde Staten en Europa. De verwante soort Eratigena atrica wordt ook wel de Reuzen huisspin genoemd. Eratigena atrica werd in 2013 overgebracht van het geslacht Tegenaria. Het werd beschouwd als dezelfde soort als Eratigena atrica tot 2018, toen Eratigena duellica, Eratigena saeva en Eratigena atrica als afzonderlijke soorten werden hersteld.

Lees meer
Arrow
Kerkzesoog
Kerkzesoog

De kerkzesoog of Florentijnse muurspin (Segestria florentina) is een spin uit de familie zesoogspinnen (Segestriidae).

Lees meer
Arrow