Probeer gratis
tab list
Picture Insect
Nederlands
arrow
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
HOME Toepassing Downloaden Veelgestelde vragen
Nederlands
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
Icon about
Over
Icon about
Algemene info
Icon about
Zoektips
Icon about
Schadelijk of niet
Icon about
Schadelijke effecten
Icon about
Veelgestelde vragen
Icon about
Vergelijkbare insecten
Icon about
Populaire insecten
Populierenwespvlinder

Populierenwespvlinder

Paranthrene tabaniformis

Een soort van Paranthrene

Met een uiterlijk dat lijkt op een grote bij of wesp, heeft populierenwespvlinder een opvallende mimicry ontwikkeld die potentiële roofdieren kan afschrikken met zijn misleidende uiterlijk. Tijdens zijn larvestadium boort deze soort zich in het hout van wilgen- en populierenbomen, waarbij hij zichzelf in leven houdt op het rijke plantenmateriaal voordat hij als volwassene tevoorschijn komt met transparante gebieden op zijn vleugels, waardoor zijn mimicry en behendigheid in de lucht worden vergroot.

Algemene informatie over Populierenwespvlinder
Identificeer insecten in een handomdraai
Maak een foto om insecten direct te identificeren en risico's in te schatten, zodat je snel inzicht kunt krijgen in beetbeoordeling, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en tips voor een veilige interactie etc.
Download de app gratis
Rectangle
Kenmerken van Populierenwespvlinder
Kleuren
Bruin
Zwart
Geel
Volwassen voedselbronnen
Bloemen met toegankelijke nectar
Larven voedselbronnen
Wilg (salix-soorten), populier (populus-soorten)
Bijten/steken
Niet gemeld
Allergie-veroorzakend
Niet gemeld
Defensieve aanval
Niet gemeld
Giftig
Niet gemeld
Niet giftig
Niet gemeld
Roofzuchtig
Niet gemeld
Bijtend dier of huisdier
Niet gemeld
Soort Monddelen
Zuigende monddelen
qrcode
Img download isoImg download android
Rectangle
Verspreidingsgebied van Populierenwespvlinder
De populierenwespvlinder wordt in Nederland en in België niet zo vaak waargenomen. Waarschijnlijk is hij echter algemeen, onderzoek met feromoon als lokstof toonde bijvoorbeeld aan dat de soort in de provincie Flevoland in populierenplantages zeer algemeen is. De soort is zonder feromoon echter moeilijk op te sporen, al komt hij ook wel op bloemen. De vlinder kent één generatie die vliegt van halverwege mei tot in augustus.
Rectangle
Levenscyclus van Populierenwespvlinder
Ei De kleine, vaak bolvormige eieren van populierenwespvlinder worden gelegd op of in de buurt van geschikte gastplanten. Ze zijn meestal onopvallend en integreren met hun omgeving om predatie te vermijden.
Larve Bij het uitkomen zijn de larven van populierenwespvlinder wormachtige rupsen, gericht op voeding en groei. Ze vervellen meerdere keren, nemen in omvang toe en veranderen soms van kleur bij elk stadium.
Pop Larven ontwikkelen zich tot poppen, omhuld in een poppenkast die aan planten kan worden vastgemaakt of ondergronds begraven. Binnen deze beschermende behuizing ondergaat populierenwespvlinder een dramatische transformatie.
Volwassen Na uit de poppenkast te zijn gekomen, wordt de volwassen populierenwespvlinder gekenmerkt door de aanwezigheid van vleugels en functionele voortplantingsorganen. Hun kleuren zijn vaak helder en hun patronen complex, op zoek naar partners en nectar.
Rectangle
Roofdieren van Populierenwespvlinder larven
Vogels, kleine zoogdieren, reptielen, diverse insectenpredatoren
Rectangle
Wetenschappelijke classificatie van Populierenwespvlinder
Klasse
Insecten
Icon allow
Classificatie
Vlinders
Icon allow
Tips voor het vinden van Populierenwespvlinder
Je ultieme gids om insecten te begrijpen
Ontdek de geheimen van insecten levenscycli, habitats, gedrag en observatietips!!
Download de app gratis
Rectangle
Jeugd Habitat van Populierenwespvlinder
Bossen en houtlandschappen, Op en binnen andere organismen (parasitaire en symbiotische relaties)
Rectangle
Habitatvoorkeuren van Populierenwespvlinder in verschillende levensfasen
De eieren van populierenwespvlinder worden vaak gelegd op de schors van een gastboom. Als de larven uitkomen, boren ze zich in het hout, dus je zou moeten zoeken binnen de stammen en takken van wilgen en populieren, die hun voorkeursgastheren zijn. Verpopping voor populierenwespvlinder vindt typisch plaats binnen de gangen gecreëerd door de larven, dus nauwkeuriger onderzoek van de stammen en takken, met name waar tekenen van boring zichtbaar zijn, is essentieel. Volwassenen van populierenwespvlinder worden voornamelijk in de buurt van de gastbomen gevonden, omdat ze na het tevoorschijn komen niet ver weggaan. Om het volwassen stadium te vinden, moet men het gebied rond geïnfecteerde bomen onderzoeken, met de nadruk op het bladerdak en de bloemen waar ze zouden kunnen eten of rusten tijdens de daglichturen.
Rectangle
Wanneer is de beste tijd om Populierenwespvlinder te observeren?
De beste tijd om populierenwespvlinder te vinden is meestal tijdens zijn actieve periode in de warmere maanden, wanneer volwassenen actief zijn voor paring en wanneer rupsen zich voeden.
Rectangle
Wat is het beste weer om Populierenwespvlinder te observeren?
Warm, kalm en zonnig weer is meestal het meest geschikt om populierenwespvlinder te vinden, aangezien deze omstandigheden bevorderlijk zijn voor zijn activiteit, vooral vliegen en paren.
Rectangle
Hoe en waar vind je Populierenwespvlinder in verschillende levensfasen?
Ei Populierenwespvlinder-eieren worden vaak gelegd op de gastplantensoort. Om ze te vinden, inspecteer de bladeren en stelen van bekende gastplanten op kleine, ovaalvormige eieren.
Larve De larven van populierenwespvlinder boren in hout of stelen van planten. Zoek naar tekenen van besmetting zoals frass (zaagselachtige uitwerpselen) of ingangsgaatjes op de schors van bomen of aangetaste planten.
Pop Poppen worden waarschijnlijk gevonden binnen de gastplant of in nabijgelegen kloven. Zoek ernaar door zorgvuldig delen van de geïnfecteerde planten te ontleden of rond de basis van planten te zoeken naar poppenkasten.
Volwassen Volwassen populierenwespvlinder lijken op wespen, wat een vorm van mimicry is die hen beschermt tegen roofdieren. Ze kunnen worden gevonden door naar ze te zoeken rond bloemen, gebruikmakend van feromoonvallen, of ze te vangen tijdens hun vluchttijd overdag.
Zijn Populierenwespvlinder schadelijk?
Je complete ongediertebestrijdingsgids
Ontdek effectieve tips voor het voorkomen en verdelgen van ongedierteplagen om ongedierte uit de buurt van je huis te houden.
Download de app gratis
Schadelijke effecten van Populierenwespvlinder
Onthul de schadelijke effecten van diverse insecten
Ontdek de gevaren van insecten met betrekking tot giftigheid, dodelijkheid, bijten bij de mens, steken bij de mens, pathogeniteit, hematofagie, allergeniteit, parasitisme etc.
Download de app gratis
Rectangle
Agrarische plagen

Larven van populierenwespvlinder boren in stelen van gastbomen zoals populieren en wilgen, waarbij ze water- en voedingsstoffentransport verstoren. Milde aanvallen kunnen verzwakte groei veroorzaken, terwijl ernstige besmettingen kunnen leiden tot boomsterfte, wat van invloed kan zijn op ecosystemen en mogelijk van invloed kan zijn op menselijke industrieën die afhankelijk zijn van deze bomen.

Meer effecten van Populierenwespvlinder

Veelgestelde vragen die mensen ook stellen
Krijg snel antwoord op je vragen over insecten
Maak een foto voor onmiddellijke insectidentificatie en antwoorden over beten, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en veiligheidstips!
Download de app gratis
Meer insecten die vergelijkbaar zijn met Populierenwespvlinder
Albuna fraxini
Albuna fraxini

Albuna fraxini is voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Edwards in 1881. De soort komt voor in het Nearctisch gebied.

Lees meer
Arrow
Albuna pyramidalis
Albuna pyramidalis

Albuna pyramidalis is een vlinder uit de familie wespvlinders (Sesiidae), onderfamilie Sesiinae. Albuna pyramidalis is voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Walker in 1856. De soort komt voor in het Nearctisch gebied.

Lees meer
Arrow
Zuringwespvlinder
Zuringwespvlinder

De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd door Esper in 1782. De soort komt voor in het Palearctisch gebied.

Lees meer
Arrow
Hoornaarvlinder
Hoornaarvlinder

Deze vlinder lijkt sprekend op grotere wespensoorten als de hoornaarwesp (Vespa crabro), en heeft een spanwijdte van 3-4 centimeter. Deze gelijkenis dient om vijanden zoals vogels af te schrikken, en wordt mimicry genoemd. Vooral de kleuren lijken sterk op de wesp; een geel achterlijf met bredere en smallere zwarte dwarsbanden, twee wesp-achtige antennes en een zeer kort behaard achterlijf. Belangrijk onderscheid met de hoornaar is dat deze laatste een meer oranje kleur heeft, minder behaard is en een duidelijk wespentaille heeft. Vooral de vleugels van de hoornaarvlinder zijn goed aangepast; in tegenstelling tot de meeste andere vlinders ontbreken namelijk de meeste schubben waardoor het grootste deel van het vleugeloppervlak doorzichtig is. Ook de sterke adering ontbreekt niet en maakt dat men goed moet kijken om het onderscheid te maken. De wespentaille ontbreekt maar wordt nagebootst door de bruine driehoekige vlek voor het borststuk. Ondanks het vervaarlijke uiterlijk is de onschuldige hoornaarvlinder zoals alle vlinders volkomen weerloos.

Lees meer
Arrow
Gekraagde wespvlinder
Gekraagde wespvlinder

De gekraagde wespvlinder (Sesia bembeciformis) is een vlinder uit de familie wespvlinders (Sesiidae). De voorvleugellengte bedraagt tussen de 15 en 19 millimeter. De imago lijkt erg op de hoornaarvlinder, maar heeft geen gele schouders en kop, alleen een gele kraag. De soort komt verspreid over Europa voor. Hij overwintert normaal gesproken twee jaar als rups.

Lees meer
Arrow
Synanthedon bibionipennis
Synanthedon bibionipennis

Synanthedon bibionipennis is voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Boisduval in 1869. De soort komt voor in het Nearctisch gebieden het Neotropisch gebied.

Lees meer
Arrow
Synanthedon acerni
Synanthedon acerni

Synanthedon acerni is een vlinder uit de familie wespvlinders (Sesiidae), onderfamilie Sesiinae. Synanthedon acerni is voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Clemens in 1860. De soort komt voor in het Nearctisch gebied.

Lees meer
Arrow
Eikenwespvlinder
Eikenwespvlinder

De eikenwespvlinder lijkt zoals de naam al aangeeft meer op een wesp dan op een vlinder; dit wordt ook wel mimicry genoemd. De kleur is overwegend zwart met gele dwarsbanden op het achterlijf, op het borststuk is aan weerszijden een gele streep aanwezig. De poten zijn geel maar de 'knieën' zijn zwart van kleur. Aan de achterlijfspunt zit een borstelige pluk haren, waaraan meestal eenvoudig het geslacht te herkennen is. Vrouwtjes hebben een overwegend gele pluk, mannetjes een zwarte pluk, het exemplaar op de foto is een mannetje.

Lees meer
Arrow
Andere populaire insecten
Blauwzwarte houtbij
Blauwzwarte houtbij

De blauwzwarte houtbij wordt twee tot bijna drie centimeter lang en is alleen al aan de grootte te herkennen. ook de kleur is opmerkelijk voor een bij; zwart met een sterk iriserende paarse glans. Met name in het zonlicht lijkt het insect eerder paars dan zwart van kleur, vooral de vleugels. Op de foto is deze kleur echter niet goed te zien. Het lichaam is vrij sterk behaard, vooral de poten, en de twee antennes hebben een duidelijke knik. Mannetjes zijn van vrouwtjes te onderscheiden door een lichter deel aan de bovenzijde van de antennes.

Lees meer
Arrow
Gewone komkommerspin
Gewone komkommerspin

De naam van de gewone komkommerspin (Araniella cucurbitina) komt vanzelfsprekende van de duidelijk felle geelgroene kleur van de spin. De kleur van de spin verandert samen met de geslachtsrijpheid en de seizoenen. Zo zijn ze vaak in de herfst, als ze nog niet geslachtsrijp zijn, bruin en rood. In het voorjaar krijgen ze pas de groene komkommerkleur.

Lees meer
Arrow
Europese zwarte schorpioen
Europese zwarte schorpioen

De schorpioen is 35 tot 45 mm lang. De soort komt voor in Noord-Afrika en Zuid-Europa, maar is ook enige keren in Nederland gevonden. De schorpioen is te herkennen aan het zwarte lichaam, de gele poten en de gele angel. Van de drie soorten schorpioenen die in Frankrijk voorkomen (Buthus occitanus, Euscorpius flavicaudis en Euscorpius carpathicus) is dit verreweg de algemeenste die bv vaak in zomerhuisjes in Zuid- Frankrijk wordt gezien. De steek is pijnlijk, maar niet gevaarlijk, vergelijkbaar met die van een bij of wesp.

Lees meer
Arrow
Spinduizendpoot
Spinduizendpoot

De potenparen aan de achterzijde zijn langer dan die aan de voorzijde. Het voorste potenpaar is zeer kort, het achterste paar is juist zeer lang en dun; deze twee laatste poten dienen als tastorgaan. Ook de antennes zijn zeer lang en dun, waardoor de voor- en achterzijde wat op elkaar lijken. De ogen van het dier zijn echter goed te zien. Soorten uit de orde Scutigeromorpha hebben als enige van alle duizendpotigen samengestelde ogen, die beter zijn ontwikkeld. De kleur is lichtbruin tot bruingrijs, op de bovenzijde zijn drie donkere lengtestrepen zichtbaar. De lengte is ongeveer 2,5 tot bijna 4 centimeter.

Lees meer
Arrow
Groene schildwants
Groene schildwants

De groene schildwants is geheel groen van kleur en heeft in tegenstelling tot veel gelijkende wantsen geen duidelijke tekening. De vlies-achtige vleugelpunten van de voorvleugels, aan de achterzijde van het lichaam, zijn bruin, de onderzijde van het lichaam is meer bruinrood van kleur. De bovenzijde van het lichaam heeft soms onopvallende vlekjes of iets lichtere delen maar deze zijn nooit erg geprononceerd en verschillen per individu. De gehele bovenzijde is voorzien van kleine putjes, die van enige afstand niet te zien zijn. De wants kan van kleur veranderen, exemplaren die in winterslaap gaan kleuren bruin. Met hun normale groene kleur zouden ze te veel opvallen in de scheuren in bomen waar ze overwinteren. Zodra de wants in de lente ontwaakt en actief wordt, kleurt het lichaam binnen enkele weken weer groen. Dit verschijnsel van een groene 'zomerkleur' naar een bruine 'winterkleur' komt ook voor bij andere insecten zoals de groene gaasvlieg (Chrysoperla carnea). De groene schildwants heeft net als alle schildwantsen een enigszins (wapen)schild- achtige bovenzijde van het lichaam waaraan de naam 'schild'wantsen te danken is. De wants bereikt een totale lichaamslengte van 12 tot 14 millimeter waarbij de vrouwtjes iets groter worden dan de mannetjes. Het lichaam van de wants lijkt uit één geheel te bestaan maar is net als alle insecten verdeeld in drie delen; de kop (A), het borststuk of thorax dat de poten en vleugels draagt (B) en ten slotte het achterlijf of abdomen (C). De voorzijde van de kop wordt de clypeus genoemd (1), de kop draagt twee duidelijke antennes (2) die altijd vijf geledingen hebben waarbij opvalt dat de laatste twee verbreed en roodbruin van kleur zijn. Aan de zijkanten van de kop zijn de ogen gelegen (3). Achter de ogen, tegen de rand van het halsschild, zijn twee enkelvoudige ogen of ocelli gelegen. Deze zijn klein maar doordat ze een roodbruine kleur hebben steken ze af tegen de verder groene kop zodat ze goed te zien zijn. Het halsschild (4) is relatief groot en beschermt een deel van de kop. Het is voorzien van vele kleine putjes die een donkere kleur hebben, aan de voorzijde is het halsschild voorzien van twee gespiegelde gladde lijnen die een oog-achtige vorm hebben. Het scutellum of schildje (5) is bij de meeste wantsen erg klein maar de schildwantsen hebben juist een vergroot scutellum dat een deel van het achterlijf bedekt. Achter het scutellum zijn de vleugels gelegen, net als alle vliegende insecten heeft de wants een paar achtervleugels en een paar voorvleugels. De voorvleugels zijn net zoals bij de kevers verhard, echter het achterste deel van de vleugel van wantsen is vliezig en half doorzichtig. Bij kevers zijn de voorvleugels geheel verdikt en worden dekschilden of elytra genoemd. Omdat bij wantsen zoals de groene schildwants de vleugel slechts deels is verdikt worden ze hemi-elytra genoemd wat halfverhard betekent. De hemi-elytra bestaan uit verschillende delen, die gescheiden worden door aderen. Het verharde deel van de voorvleugels bestaat uit een drietal vlakken die van de binnen- naar de buitenzijde worden aangeduid met de clavus (6), het corium (7) en het embolium (8). De vliezige achterzijde van de voorvleugels wordt het membraan (9) genoemd. Bij schildwantsen steekt de rand van het platte achterlijf aan weerszijden uit onder de vleugels. Het achterlijf bestaat net als alle insecten uit rug-en buikplaten die respectievelijk tergieten en sternieten worden genoemd. Deze zijn aan de randen voorzien van een rij platen die wel met laterotergieten (10) worden aangeduid. Het geheel aan laterotergieten wordt het connexivum genoemd, het connexivum zorgt in belangrijke mate voor het wapenschild-achtige silhouet van schildwantsen. De poten van de wants zijn typisch insectachtig, de poot is middels de heup of coxa aan het lichaam verbonden, de heup is op de afbeelding niet te zien. De dij of het femur (14) is het breedste deel van de poot, na de dij volgt de scheen of tibia (13), dit is het langste deel van de poot. De scheen draagt ten slotte de tarsus of voet (12), deze is geleed en bestaat uit meerdere tarci. Het laatste deel draagt twee kleine klauwtjes (11). De pootuiteinden zijn net als de antennes roodbruin gekleurd. Op de afbeelding rechts zijn verschillende lichaamsdelen van de wants aangegeven met pijlen; gele pijlen geven de stigmata of ademopeningen aan, de rode pijl geeft de geurklier tussen de middelste en de achterste poten aan. De groene pijl wijst naar het labrum, de blauwe pijl naar de zuigsnuit of rostrum. De nimfen doen keverachtig aan door het ronde lichaam, zie voor de beschrijving van de nimfen onder voortplanting.

Lees meer
Arrow
Roodwitte celspin
Roodwitte celspin

De lengte is ongeveer 11 - 15 mm voor de vrouwtjes. De mannetjes zijn half zo groot. De pootspanwijdte van vrouwtjes is maximaal 2 cm, die van mannetjes 1 cm. De kop heeft zes enkelvoudige ogen waarmee de spin vanwege de nachtactieve levenswijze zeer slecht kan zien. Het kopborststuk is bruin tot roodachtig, het achterlijf is wit tot witgeel. Het lichaam heeft korte pootjes waardoor de spin niet hard kan lopen. Hier heeft het dier niet al te veel hinder van, want de favoriete prooi, de pissebed, is ook niet snel. De kaken en de giftanden zijn tamelijk groot, bij het vrouwtje tot wel 0,5 cm. De kaken zijn enorm krachtig zodat ze met gemak door het pantser van een pissebed kunnen snijden.

Lees meer
Arrow
Eratigena duellica
Eratigena duellica

Eratigena duellica , de gigantische huisspin, is een soort trechterwever in de spinnenfamilie Agelenidae. Het wordt gevonden in Canada, de Verenigde Staten en Europa. De verwante soort Eratigena atrica wordt ook wel de Reuzen huisspin genoemd. Eratigena atrica werd in 2013 overgebracht van het geslacht Tegenaria. Het werd beschouwd als dezelfde soort als Eratigena atrica tot 2018, toen Eratigena duellica, Eratigena saeva en Eratigena atrica als afzonderlijke soorten werden hersteld.

Lees meer
Arrow
Kerkzesoog
Kerkzesoog

De kerkzesoog of Florentijnse muurspin (Segestria florentina) is een spin uit de familie zesoogspinnen (Segestriidae).

Lees meer
Arrow