Probeer gratis
tab list
Picture Insect
Nederlands
arrow
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
HOME Toepassing Downloaden Veelgestelde vragen
Nederlands
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
Icon about
Over
Icon about
Algemene info
Icon about
Zoektips
Icon about
Schadelijk of niet
Icon about
Gunstige effecten
Icon about
Veelgestelde vragen
Icon about
Vergelijkbare insecten
Icon about
Populaire insecten
Witte breedscheenjuffer

Witte breedscheenjuffer

Platycnemis latipes

Een soort van Platycnemis

Versierd met een paar opvallend verbrede tibiae, fladdert witte breedscheenjuffer met een gratie die haar roofzuchtige aard verhult. Dit behendige wezen is gehuld in een subtiele tint die glinstert boven waterlichamen, waar de larven een opmerkelijke transformatie ondergaan die wordt gekenmerkt door hun vraatzucht naar kleinere aquatische organismen. Als volwassen insect vertoont het opmerkelijke jachtkunsten, waarbij het prooi in de vlucht grijpt met formidabele precisie.

Algemene informatie over Witte breedscheenjuffer
Identificeer insecten in een handomdraai
Maak een foto om insecten direct te identificeren en risico's in te schatten, zodat je snel inzicht kunt krijgen in beetbeoordeling, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en tips voor een veilige interactie etc.
Download de app gratis
Rectangle
Kenmerken van Witte breedscheenjuffer
Kleuren
Bruin
Geel
Crème
Volwassen voedselbronnen
Vliegende insecten, muggen, vliegen, kleine motten, eendagsvliegen
Larven voedselbronnen
Kleine aquatische insecten, kleine vissen, kikkervisjes, larven van andere ongewervelde dieren, aquatische wormen
Bijten/steken
Niet gemeld
Allergie-veroorzakend
Niet gemeld
Defensieve aanval
Niet gemeld
Pest-etende roofzuchtige
Niet gemeld
Fytofaag
Niet gemeld
Roofzuchtig
De Witte breedscheenjuffer voedt gewoonlijk op andere geleedpotigen en heeft geen directe impact op planten.
Bijtend dier of huisdier
Ja
Soort Monddelen
Kauwende monddelen
qrcode
Img download isoImg download android
Rectangle
Levenscyclus van Witte breedscheenjuffer
Ei Het ei van witte breedscheenjuffer wordt vaak gelegd in of nabij water. Het is meestal klein en de kleur en vorm kunnen variëren, maar het is vaak ovaal en gecamoufleerd om bij de omgeving te passen.
Naïade Nimfen van witte breedscheenjuffer zijn aquatisch en lijken op miniatuurvolwassenen zonder vleugels. Ze nemen geleidelijk toe in grootte, werpen meerdere keren hun exoskelet af. Ze hebben uitschuifbare monddelen voor predatie en ontwikkelen vleugelpatroon naarmate ze groeien.
Subimago Naarmate witte breedscheenjuffer overgaat van nimf naar volwassene, komt het uit het water. Gedurende deze korte periode is het insect kwetsbaar terwijl zijn exoskelet verhardt, de vleugels uitzetten en het zijn definitieve kleuren en volwassen kenmerken verwerft.
Volwassen Uit de nimfenkoker komend, wordt de ontwikkeling van de volwassen witte breedscheenjuffer gekenmerkt door langgerekte lichamen, twee paar membranen vleugels en meestal levendige kleuren. De volwassene is zeer mobiel en richt zich op voeding, voortplanting en eileggen.
Rectangle
Roofdieren van Witte breedscheenjuffer larven
Aquatische insecten (zoals grotere libellenlarven en kevers), vissen, amfibieën (zoals kikkers en salamanders)
Rectangle
Interessante feiten over Witte breedscheenjuffer
Ondanks zijn delicate uiterlijk kan witte breedscheenjuffer indrukwekkend sterke kaken uitoefenen voor zijn grootte, in staat om prooien bijna zo groot als zichzelf aan te pakken.
Rectangle
Wetenschappelijke classificatie van Witte breedscheenjuffer
Tips voor het vinden van Witte breedscheenjuffer
Je ultieme gids om insecten te begrijpen
Ontdek de geheimen van insecten levenscycli, habitats, gedrag en observatietips!!
Download de app gratis
Rectangle
Jeugd Habitat van Witte breedscheenjuffer
Zoetwater Habitats
Rectangle
Volwassen habitat van Witte breedscheenjuffer
Bossen en Houtlandschappen, Zoetwater Habitats, Graslanden en Prairies, Agrarische en Gecultiveerde Gebieden
Rectangle
Hoe kun je Witte breedscheenjuffer aantrekken
Aangezien volwassen witte breedscheenjuffer zich voeden met vliegende insecten, kan een geschikte val betrekken bij het gebruik van een insectenlokstof of suikerachtig aas om prooien te lokken die op hun beurt witte breedscheenjuffer aantrekken. Voor de aquatische nimfen kan een lichtval bij waterlichamen effectief zijn, aangezien deze nachtelijke jagers zijn.
Rectangle
Habitatvoorkeuren van Witte breedscheenjuffer in verschillende levensfasen
De eieren van witte breedscheenjuffer worden afgezet in of nabij waterlichamen, vaak hechtend aan aquatische planten. Als nimfen bewonen ze de benthische zone van zoetwatersystemen zoals vijvers, beken of rivieren, waar ze zich verschuilen onder stenen of tussen ondergedompelde vegetatie, jagend op andere kleine aquatische organismen. Als ze volwassen worden, bevolken ze voornamelijk gebieden naast deze waterbronnen, zoals oeverzones, weilanden en wetlands, waar ze zich bezighouden met vliegen, foerageren en paren. Het zoeken naar deze verschillende stadia vereist een zorgvuldig onderzoek van respectievelijke habitats: inspectie van planten en de waterlijn voor eieren, voorzichtig zeven door onderwaterafval voor nimfen, en scannen van luchtruimte en vegetatie voor volwassenen.
Rectangle
Wanneer is de beste tijd om Witte breedscheenjuffer te observeren?
De beste tijd om volwassen witte breedscheenjuffer te vinden is overdag, vooral in de warmere uren wanneer ze het meest actief zijn. Voor de nimfen of onvolwassen stadia, die aquatisch zijn, zouden zoekacties succesvoller zijn tijdens de avond of 's nachts.
Rectangle
Wat is het beste weer om Witte breedscheenjuffer te observeren?
Warm, zonnig en rustig weer zijn het meest geschikt om volwassen witte breedscheenjuffer te vinden, aangezien ze actiever zijn onder dergelijke omstandigheden. Daarentegen worden nimfstadia mogelijk minder beïnvloed door deze omstandigheden omdat ze voornamelijk in het water worden aangetroffen.
Zijn Witte breedscheenjuffer schadelijk?
Je complete ongediertebestrijdingsgids
Ontdek effectieve tips voor het voorkomen en verdelgen van ongedierteplagen om ongedierte uit de buurt van je huis te houden.
Download de app gratis
Gunstige effecten van Witte breedscheenjuffer
Ontdek de verborgen voordelen van insecten
Ontdek hoe insecten helpen als bestuivers, plaagdieren en biocontrolemiddelen. Van zaadverspreiding tot afbraak, ze spelen een essentiële rol in ons ecosysteem.
Download de app gratis
Roofdieren van ongedierte
Roofdieren van ongedierte
Doel
Zichzelf voeden
Diëten
Muggen, Kleine Aquatische Insecten
Witte breedscheenjuffer is een bekwame jager, zowel als nymf als als volwassene. In de nymffase overvalt het kleine aquatische organismen, inclusief muggenlarven, waardoor het zijn rol als natuurlijke bestrijder van plagen verbetert. Als volwassene vangt witte breedscheenjuffer muggen in de vlucht, wat bijdraagt ​​aan het evenwicht van ecosystemen. Deze praktijken zorgen voor het voortbestaan van witte breedscheenjuffer en de regulatie van plaagpopulaties.
Veelgestelde vragen die mensen ook stellen
Krijg snel antwoord op je vragen over insecten
Maak een foto voor onmiddellijke insectidentificatie en antwoorden over beten, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en veiligheidstips!
Download de app gratis
Meer insecten die vergelijkbaar zijn met Witte breedscheenjuffer
Copera marginipes
Copera marginipes

Met een levenscyclus die zowel aquatische nimfen als behendige volwassenen omvat, begint copera marginipes zijn leven onder water waar het een vraatzuchtige jager is van andere waterorganismen. Bij volwassenheid vertoont het een opmerkelijke transformatie, waarbij het tevoorschijn komt met langwerpige, iriserende vleugels die het in staat stellen om sierlijk over wateroppervlaktes te dartelen terwijl het de jacht in de lucht op kleinere vliegende insecten voortzet.

Lees meer
Arrow
Copera vittata
Copera vittata

Met een patroon van contrasterende strepen langs zijn buik is copera vittata voorzien van een duidelijk roosterachtig uiterlijk. In het larvale stadium is deze soort aquatisch en consumeert voornamelijk een dieet van kleinere waterorganismen, overgaand naar een luchtpredator van vliegende insecten bij volwassenheid. Met behendige bewegingen in de lucht staan volwassenen bekend om hun behendige jachttechnieken, waarbij ze prooien met precisie vangen.

Lees meer
Arrow
Copera annulata
Copera annulata

Copera annulata is een libellensoort uit de familie van de Breedscheenjuffers (Platycnemididae), onderorde juffers (Zygoptera). De soort staat op de Rode Lijst van de IUCN als niet bedreigd, beoordelingsjaar 2007, de trend van de populatie is volgens de IUCN stabiel. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1863 door Selys.

Lees meer
Arrow
Coeliccia cyanomelas
Coeliccia cyanomelas

De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1912 door Ris.

Lees meer
Arrow
Oranje breedscheenjuffer
Oranje breedscheenjuffer

De soort staat op de Rode Lijst van de IUCN als niet bedreigd, beoordelingsjaar 2009, de trend van de populatie is volgens de IUCN stabiel. De oranje breedscheenjuffer komt voor in Spanje, Portugal en Frankrijk.

Lees meer
Arrow
Platycnemis phyllopoda
Platycnemis phyllopoda

Gekenmerkt door zijn brede, plantachtige achterste tibia, staat platycnemis phyllopoda bekend als een aparte soort vanwege zijn opmerkelijke behendigheid in de lucht. In het waterrijke milieu vertonen de adulte stadia roofzuchtig gedrag, bekwaam in het vangen van prooien in de lucht met ongeëvenaarde precisie. Hun levenscyclus omvat een aquatische nimfstadium waarin ze even vraatzuchtig zijn, hun jachtvaardigheden aanscherpen op verschillende aquatische ongewervelden. De levendige tekening langs hun lichaam dient niet alleen als versiering, maar speelt ook een rol in de communicatie tijdens het paren, waardoor de complexiteit van hun gedrags-ecologie tot uitdrukking komt.

Lees meer
Arrow
Blauwe breedscheenjuffer
Blauwe breedscheenjuffer

De blauwe breedscheenjuffer (Platycnemis pennipes) is een juffer van de familie van de Breedscheenjuffers, de enige van die familie die in België en Nederland voorkomt. De blauwe breedscheenjuffer is vrij gemakkelijk te herkennen aan de bouw van haar poten, met opvallende verdikte tibia of schenen. De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1771 als Libella pennipes gepubliceerd door Peter Simon Pallas.

Lees meer
Arrow
Allocnemis leucosticta
Allocnemis leucosticta

De soort staat op de Rode Lijst van de IUCN als niet bedreigd, beoordelingsjaar 2008, de trend van de populatie is volgens de IUCN stabiel.

Lees meer
Arrow
Andere populaire insecten
Blauwzwarte houtbij
Blauwzwarte houtbij

De blauwzwarte houtbij wordt twee tot bijna drie centimeter lang en is alleen al aan de grootte te herkennen. ook de kleur is opmerkelijk voor een bij; zwart met een sterk iriserende paarse glans. Met name in het zonlicht lijkt het insect eerder paars dan zwart van kleur, vooral de vleugels. Op de foto is deze kleur echter niet goed te zien. Het lichaam is vrij sterk behaard, vooral de poten, en de twee antennes hebben een duidelijke knik. Mannetjes zijn van vrouwtjes te onderscheiden door een lichter deel aan de bovenzijde van de antennes.

Lees meer
Arrow
Gewone komkommerspin
Gewone komkommerspin

De naam van de gewone komkommerspin (Araniella cucurbitina) komt vanzelfsprekende van de duidelijk felle geelgroene kleur van de spin. De kleur van de spin verandert samen met de geslachtsrijpheid en de seizoenen. Zo zijn ze vaak in de herfst, als ze nog niet geslachtsrijp zijn, bruin en rood. In het voorjaar krijgen ze pas de groene komkommerkleur.

Lees meer
Arrow
Europese zwarte schorpioen
Europese zwarte schorpioen

De schorpioen is 35 tot 45 mm lang. De soort komt voor in Noord-Afrika en Zuid-Europa, maar is ook enige keren in Nederland gevonden. De schorpioen is te herkennen aan het zwarte lichaam, de gele poten en de gele angel. Van de drie soorten schorpioenen die in Frankrijk voorkomen (Buthus occitanus, Euscorpius flavicaudis en Euscorpius carpathicus) is dit verreweg de algemeenste die bv vaak in zomerhuisjes in Zuid- Frankrijk wordt gezien. De steek is pijnlijk, maar niet gevaarlijk, vergelijkbaar met die van een bij of wesp.

Lees meer
Arrow
Spinduizendpoot
Spinduizendpoot

De potenparen aan de achterzijde zijn langer dan die aan de voorzijde. Het voorste potenpaar is zeer kort, het achterste paar is juist zeer lang en dun; deze twee laatste poten dienen als tastorgaan. Ook de antennes zijn zeer lang en dun, waardoor de voor- en achterzijde wat op elkaar lijken. De ogen van het dier zijn echter goed te zien. Soorten uit de orde Scutigeromorpha hebben als enige van alle duizendpotigen samengestelde ogen, die beter zijn ontwikkeld. De kleur is lichtbruin tot bruingrijs, op de bovenzijde zijn drie donkere lengtestrepen zichtbaar. De lengte is ongeveer 2,5 tot bijna 4 centimeter.

Lees meer
Arrow
Groene schildwants
Groene schildwants

De groene schildwants is geheel groen van kleur en heeft in tegenstelling tot veel gelijkende wantsen geen duidelijke tekening. De vlies-achtige vleugelpunten van de voorvleugels, aan de achterzijde van het lichaam, zijn bruin, de onderzijde van het lichaam is meer bruinrood van kleur. De bovenzijde van het lichaam heeft soms onopvallende vlekjes of iets lichtere delen maar deze zijn nooit erg geprononceerd en verschillen per individu. De gehele bovenzijde is voorzien van kleine putjes, die van enige afstand niet te zien zijn. De wants kan van kleur veranderen, exemplaren die in winterslaap gaan kleuren bruin. Met hun normale groene kleur zouden ze te veel opvallen in de scheuren in bomen waar ze overwinteren. Zodra de wants in de lente ontwaakt en actief wordt, kleurt het lichaam binnen enkele weken weer groen. Dit verschijnsel van een groene 'zomerkleur' naar een bruine 'winterkleur' komt ook voor bij andere insecten zoals de groene gaasvlieg (Chrysoperla carnea). De groene schildwants heeft net als alle schildwantsen een enigszins (wapen)schild- achtige bovenzijde van het lichaam waaraan de naam 'schild'wantsen te danken is. De wants bereikt een totale lichaamslengte van 12 tot 14 millimeter waarbij de vrouwtjes iets groter worden dan de mannetjes. Het lichaam van de wants lijkt uit één geheel te bestaan maar is net als alle insecten verdeeld in drie delen; de kop (A), het borststuk of thorax dat de poten en vleugels draagt (B) en ten slotte het achterlijf of abdomen (C). De voorzijde van de kop wordt de clypeus genoemd (1), de kop draagt twee duidelijke antennes (2) die altijd vijf geledingen hebben waarbij opvalt dat de laatste twee verbreed en roodbruin van kleur zijn. Aan de zijkanten van de kop zijn de ogen gelegen (3). Achter de ogen, tegen de rand van het halsschild, zijn twee enkelvoudige ogen of ocelli gelegen. Deze zijn klein maar doordat ze een roodbruine kleur hebben steken ze af tegen de verder groene kop zodat ze goed te zien zijn. Het halsschild (4) is relatief groot en beschermt een deel van de kop. Het is voorzien van vele kleine putjes die een donkere kleur hebben, aan de voorzijde is het halsschild voorzien van twee gespiegelde gladde lijnen die een oog-achtige vorm hebben. Het scutellum of schildje (5) is bij de meeste wantsen erg klein maar de schildwantsen hebben juist een vergroot scutellum dat een deel van het achterlijf bedekt. Achter het scutellum zijn de vleugels gelegen, net als alle vliegende insecten heeft de wants een paar achtervleugels en een paar voorvleugels. De voorvleugels zijn net zoals bij de kevers verhard, echter het achterste deel van de vleugel van wantsen is vliezig en half doorzichtig. Bij kevers zijn de voorvleugels geheel verdikt en worden dekschilden of elytra genoemd. Omdat bij wantsen zoals de groene schildwants de vleugel slechts deels is verdikt worden ze hemi-elytra genoemd wat halfverhard betekent. De hemi-elytra bestaan uit verschillende delen, die gescheiden worden door aderen. Het verharde deel van de voorvleugels bestaat uit een drietal vlakken die van de binnen- naar de buitenzijde worden aangeduid met de clavus (6), het corium (7) en het embolium (8). De vliezige achterzijde van de voorvleugels wordt het membraan (9) genoemd. Bij schildwantsen steekt de rand van het platte achterlijf aan weerszijden uit onder de vleugels. Het achterlijf bestaat net als alle insecten uit rug-en buikplaten die respectievelijk tergieten en sternieten worden genoemd. Deze zijn aan de randen voorzien van een rij platen die wel met laterotergieten (10) worden aangeduid. Het geheel aan laterotergieten wordt het connexivum genoemd, het connexivum zorgt in belangrijke mate voor het wapenschild-achtige silhouet van schildwantsen. De poten van de wants zijn typisch insectachtig, de poot is middels de heup of coxa aan het lichaam verbonden, de heup is op de afbeelding niet te zien. De dij of het femur (14) is het breedste deel van de poot, na de dij volgt de scheen of tibia (13), dit is het langste deel van de poot. De scheen draagt ten slotte de tarsus of voet (12), deze is geleed en bestaat uit meerdere tarci. Het laatste deel draagt twee kleine klauwtjes (11). De pootuiteinden zijn net als de antennes roodbruin gekleurd. Op de afbeelding rechts zijn verschillende lichaamsdelen van de wants aangegeven met pijlen; gele pijlen geven de stigmata of ademopeningen aan, de rode pijl geeft de geurklier tussen de middelste en de achterste poten aan. De groene pijl wijst naar het labrum, de blauwe pijl naar de zuigsnuit of rostrum. De nimfen doen keverachtig aan door het ronde lichaam, zie voor de beschrijving van de nimfen onder voortplanting.

Lees meer
Arrow
Roodwitte celspin
Roodwitte celspin

De lengte is ongeveer 11 - 15 mm voor de vrouwtjes. De mannetjes zijn half zo groot. De pootspanwijdte van vrouwtjes is maximaal 2 cm, die van mannetjes 1 cm. De kop heeft zes enkelvoudige ogen waarmee de spin vanwege de nachtactieve levenswijze zeer slecht kan zien. Het kopborststuk is bruin tot roodachtig, het achterlijf is wit tot witgeel. Het lichaam heeft korte pootjes waardoor de spin niet hard kan lopen. Hier heeft het dier niet al te veel hinder van, want de favoriete prooi, de pissebed, is ook niet snel. De kaken en de giftanden zijn tamelijk groot, bij het vrouwtje tot wel 0,5 cm. De kaken zijn enorm krachtig zodat ze met gemak door het pantser van een pissebed kunnen snijden.

Lees meer
Arrow
Eratigena duellica
Eratigena duellica

Eratigena duellica , de gigantische huisspin, is een soort trechterwever in de spinnenfamilie Agelenidae. Het wordt gevonden in Canada, de Verenigde Staten en Europa. De verwante soort Eratigena atrica wordt ook wel de Reuzen huisspin genoemd. Eratigena atrica werd in 2013 overgebracht van het geslacht Tegenaria. Het werd beschouwd als dezelfde soort als Eratigena atrica tot 2018, toen Eratigena duellica, Eratigena saeva en Eratigena atrica als afzonderlijke soorten werden hersteld.

Lees meer
Arrow
Kerkzesoog
Kerkzesoog

De kerkzesoog of Florentijnse muurspin (Segestria florentina) is een spin uit de familie zesoogspinnen (Segestriidae).

Lees meer
Arrow