Probeer gratis
tab list
Picture Insect
Nederlands
arrow
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
HOME Toepassing Downloaden Veelgestelde vragen
Nederlands
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
Icon about
Over
Icon about
Algemene info
Icon about
Zoektips
Icon about
Schadelijk of niet
Icon about
Veelgestelde vragen
Icon about
Vergelijkbare insecten
Icon about
Populaire insecten
Krasser

Krasser

Pseudochorthippus parallelus

Een soort van Pseudochorthippus

Pseudochorthippus parallelus is een rechtvleugelig insect uit de familie veldsprinkhanen (Acrididae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1821 door Zetterstedt.

Algemene informatie over Krasser
Identificeer insecten in een handomdraai
Maak een foto om insecten direct te identificeren en risico's in te schatten, zodat je snel inzicht kunt krijgen in beetbeoordeling, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en tips voor een veilige interactie etc.
Download de app gratis
Rectangle
Kenmerken van Krasser
Kleuren
Bruin
Zwart
Groen
Habitat
vochtige vegetatie; rivier vallei
Volwassen voedselbronnen
Grassen, kruiden, zaden, bladeren, bloemen
Larven voedselbronnen
Grassen, bladeren, scheuten, bloeiende planten, zaailingen
Bijten/steken
Niet gemeld
Allergie-veroorzakend
Niet gemeld
Defensieve aanval
Niet gemeld
Giftig
Niet gemeld
Niet giftig
De Krasser is niet giftig en vormt meestal geen gevaar voor de gezondheid van de mens. Je hoeft je niet onnodig zorgen te maken.
Borend insect
Niet gemeld
Bestuiver
Niet gemeld
Pest-etende roofzuchtige
Niet gemeld
Fytofaag
The Krasser voedt op planten en veroorzaakt meestal geen grote problemen. Maar als je merkt dat de aantallen groeien moet je actie gaan ondernemen.
Roofzuchtig
Niet gemeld
Bijtend dier of huisdier
Niet gemeld
Soort Monddelen
Kauwende monddelen
qrcode
Img download isoImg download android
Rectangle
Soortstatus van Krasser
Het wordt gevonden in de goed begroeide gebieden van Europa en enkele aangrenzende gebieden van Azië.
Rectangle
Uiterlijk van Krasser
Vrouwtjes worden ongeveer 2 cm en zijn groter en minder actief dan mannen die ongeveer 1,5 cm worden . Bij vrouwen strekken de vleugelkasten (die overblijvende vleugels bedekken) zich slechts een korte weg langs de buik uit, terwijl mannen langere vleugelkasten hebben die zich uitstrekken tot bijna de punt van de buik. Pseudochorthippus parallelus onderscheidt zich van vergelijkbare soorten door het ongeveer evenwijdige karakter van de staven (pronotale zijkielen) aan de achterkant van de nek die de soort zijn naam geeft.
ImageImageImageImageImage

Hoe herken je Krasser?

Rectangle
Levenscyclus van Krasser
Ei De eieren van krasser zijn meestal langwerpig en worden in de grond of op vegetatie gelegd. Deze eieren blijven inactief totdat omgevingsomstandigheden het uitkomen veroorzaken. De grootte en kleur variëren enigszins, maar zijn over het algemeen onopvallend.
Nimf Bij het uitkomen lijkt de nimf op een miniatuurvolwassen krasser zonder volledig ontwikkelde vleugels of voortplantingsorganen. Nimfen vervellen meerdere keren, worden groter en ontwikkelen geleidelijk vleugelknoppen. Ze eten gulzig en klimmen in de vegetatie.
Volwassen Na de laatste vervelling vertoont de volwassen krasser volledig gevormde vleugels en is in staat om te vliegen. De lichaamskleur kan levendiger of meer getekend worden, wat helpt bij camouflage of paringsrituelen. Volwassenen richten zich op voeding en voortplanting.
Rectangle
Volwassen grootte van Krasser
1.5 - 2 cm
Rectangle
Roofdieren van Krasser larven
Vogels, knaagdieren, kleine zoogdieren, hagedissen, kikkers, spinnen, andere insectenetende insecten
Rectangle
Roofdieren van volwassen Krasser
Vogels, knaagdieren, kleine zoogdieren, hagedissen, kikkers, spinnen, insectenetende insecten, vleermuizen
Rectangle
Interessante feiten over Krasser
Ondanks de kleine omvang van krasser, kan zijn lied tot op 50 meter afstand worden gehoord, een opvallende prestatie voor zo'n klein wezen.
Rectangle
Wetenschappelijke classificatie van Krasser
Tips voor het vinden van Krasser
Je ultieme gids om insecten te begrijpen
Ontdek de geheimen van insecten levenscycli, habitats, gedrag en observatietips!!
Download de app gratis
Rectangle
Jeugd Habitat van Krasser
Graslanden en prairies, velden, weiden
Rectangle
Volwassen habitat van Krasser
Graslanden en prairies, velden, weiden
Rectangle
Hoe kun je Krasser aantrekken
Voor volwassen krasser kan typisch aas bestaan uit vers gras en plantmateriaal aangezien ze herbivoor zijn. Er moet echter op worden gelet planten te identificeren die inheems zijn in het leefgebied van het schepsel om ervoor te zorgen dat het aas aantrekkelijk is.
Rectangle
Habitatvoorkeuren van Krasser in verschillende levensfasen
Om de verschillende stadia van krasser te observeren, kan men beginnen in gematigde graslandregio’s tijdens het ei-stadium, waar ze ondergronds worden afgezet. Als nimfen worden deze juvenielen vaak tussen lage vegetatie aangetroffen, vaak op kruiden of jong gras waar ze zich kunnen voeden en snel kunnen groeien. Voor het vinden van volwassen krasser is het ideaal om te zoeken in hoog gras of velden met veel kruiden, omdat ze gedijen in dergelijke habitats en zich tijdens de zomer voortplanten. Elk ontwikkelingsstadium van krasser vereist zorgvuldige aandacht voor hun voorkeursgebied, dat varieert van onder het bodemoppervlak tot tussen de dichte flora waar ze goed gecamoufleerd zijn en detectie kunnen ontwijken.
Rectangle
Wanneer is de beste tijd om Krasser te observeren?
De meest geschikte tijd om krasser te vinden is meestal tijdens de warmere maanden van het jaar, omdat ze in deze periode actiever zijn. Vroeg in de ochtend of laat in de middag zijn de optimale tijden van de dag, omdat krasser dan minder actief zijn en gemakkelijker benaderd kunnen worden.
Rectangle
Wat is het beste weer om Krasser te observeren?
Mild, droog weer is meestal het meest geschikt om krasser te vinden omdat ze tijdens extreem hete, koude of natte omstandigheden de activiteit mijden.
Rectangle
Hoe en waar vind je Krasser in verschillende levensfasen?
Nimf Krasser nimfen zijn kleiner en worden vaak dicht bij de grond in dicht gras of vegetatie gevonden. Zoek naar ze door voorzichtig grasbladen te spreiden of de onderkanten van bladeren in grasrijke gebieden te inspecteren.
Naarmate krasser nimfen groeien, worden ze mobieler en zichtbaarder. Zoek naar deze wezens op lage planten en struiken, waar ze beginnen te eten en te herkennen zijn aan de schade die ze aanrichten.
Volwassen Volwassen krasser zijn opvallender en kunnen meestal op verschillende vegetatie gevonden worden. Ze zijn ook beter hoorbaar, aangezien mannetjes karakteristieke geluiden maken om vrouwtjes aan te trekken. Luister naar deze geluiden en zoek naar krasser op hogere grassen en planten.
Zijn Krasser schadelijk?
Je complete ongediertebestrijdingsgids
Ontdek effectieve tips voor het voorkomen en verdelgen van ongedierteplagen om ongedierte uit de buurt van je huis te houden.
Download de app gratis
Veelgestelde vragen die mensen ook stellen
Krijg snel antwoord op je vragen over insecten
Maak een foto voor onmiddellijke insectidentificatie en antwoorden over beten, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en veiligheidstips!
Download de app gratis
Meer insecten die vergelijkbaar zijn met Krasser
Cratypedes neglectus
Cratypedes neglectus

Cratypedes neglectus is een rechtvleugelig insect uit de familie veldsprinkhanen (Acrididae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1870 door Thomas.

Lees meer
Arrow
Cratypedes lateritius
Cratypedes lateritius

Cratypedes lateritius is een rechtvleugelig insect uit de familie veldsprinkhanen (Acrididae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1884 door Saussure.

Lees meer
Arrow
Lactista azteca
Lactista azteca

Lactista azteca is een rechtvleugelig insect uit de familie veldsprinkhanen (Acrididae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1861 door Saussure.

Lees meer
Arrow
Lactista gibbosus
Lactista gibbosus

Lactista gibbosus is een rechtvleugelig insect uit de familie veldsprinkhanen (Acrididae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1884 door Saussure.

Lees meer
Arrow
Leprus intermedius
Leprus intermedius

Leprus intermedius is een rechtvleugelig insect uit de familie veldsprinkhanen (Acrididae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1884 door Saussure.

Lees meer
Arrow
Leptysma marginicollis
Leptysma marginicollis

Leptysma marginicollis is een rechtvleugelig insect uit de familie veldsprinkhanen (Acrididae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1838 door Serville.

Lees meer
Arrow
Mermiria bivittata
Mermiria bivittata

Mermiria bivittata is een rechtvleugelig insect uit de familie veldsprinkhanen (Acrididae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1838 door Serville.

Lees meer
Arrow
Andere populaire insecten
Blauwzwarte houtbij
Blauwzwarte houtbij

De blauwzwarte houtbij wordt twee tot bijna drie centimeter lang en is alleen al aan de grootte te herkennen. ook de kleur is opmerkelijk voor een bij; zwart met een sterk iriserende paarse glans. Met name in het zonlicht lijkt het insect eerder paars dan zwart van kleur, vooral de vleugels. Op de foto is deze kleur echter niet goed te zien. Het lichaam is vrij sterk behaard, vooral de poten, en de twee antennes hebben een duidelijke knik. Mannetjes zijn van vrouwtjes te onderscheiden door een lichter deel aan de bovenzijde van de antennes.

Lees meer
Arrow
Gewone komkommerspin
Gewone komkommerspin

De naam van de gewone komkommerspin (Araniella cucurbitina) komt vanzelfsprekende van de duidelijk felle geelgroene kleur van de spin. De kleur van de spin verandert samen met de geslachtsrijpheid en de seizoenen. Zo zijn ze vaak in de herfst, als ze nog niet geslachtsrijp zijn, bruin en rood. In het voorjaar krijgen ze pas de groene komkommerkleur.

Lees meer
Arrow
Europese zwarte schorpioen
Europese zwarte schorpioen

De schorpioen is 35 tot 45 mm lang. De soort komt voor in Noord-Afrika en Zuid-Europa, maar is ook enige keren in Nederland gevonden. De schorpioen is te herkennen aan het zwarte lichaam, de gele poten en de gele angel. Van de drie soorten schorpioenen die in Frankrijk voorkomen (Buthus occitanus, Euscorpius flavicaudis en Euscorpius carpathicus) is dit verreweg de algemeenste die bv vaak in zomerhuisjes in Zuid- Frankrijk wordt gezien. De steek is pijnlijk, maar niet gevaarlijk, vergelijkbaar met die van een bij of wesp.

Lees meer
Arrow
Spinduizendpoot
Spinduizendpoot

De potenparen aan de achterzijde zijn langer dan die aan de voorzijde. Het voorste potenpaar is zeer kort, het achterste paar is juist zeer lang en dun; deze twee laatste poten dienen als tastorgaan. Ook de antennes zijn zeer lang en dun, waardoor de voor- en achterzijde wat op elkaar lijken. De ogen van het dier zijn echter goed te zien. Soorten uit de orde Scutigeromorpha hebben als enige van alle duizendpotigen samengestelde ogen, die beter zijn ontwikkeld. De kleur is lichtbruin tot bruingrijs, op de bovenzijde zijn drie donkere lengtestrepen zichtbaar. De lengte is ongeveer 2,5 tot bijna 4 centimeter.

Lees meer
Arrow
Groene schildwants
Groene schildwants

De groene schildwants is geheel groen van kleur en heeft in tegenstelling tot veel gelijkende wantsen geen duidelijke tekening. De vlies-achtige vleugelpunten van de voorvleugels, aan de achterzijde van het lichaam, zijn bruin, de onderzijde van het lichaam is meer bruinrood van kleur. De bovenzijde van het lichaam heeft soms onopvallende vlekjes of iets lichtere delen maar deze zijn nooit erg geprononceerd en verschillen per individu. De gehele bovenzijde is voorzien van kleine putjes, die van enige afstand niet te zien zijn. De wants kan van kleur veranderen, exemplaren die in winterslaap gaan kleuren bruin. Met hun normale groene kleur zouden ze te veel opvallen in de scheuren in bomen waar ze overwinteren. Zodra de wants in de lente ontwaakt en actief wordt, kleurt het lichaam binnen enkele weken weer groen. Dit verschijnsel van een groene 'zomerkleur' naar een bruine 'winterkleur' komt ook voor bij andere insecten zoals de groene gaasvlieg (Chrysoperla carnea). De groene schildwants heeft net als alle schildwantsen een enigszins (wapen)schild- achtige bovenzijde van het lichaam waaraan de naam 'schild'wantsen te danken is. De wants bereikt een totale lichaamslengte van 12 tot 14 millimeter waarbij de vrouwtjes iets groter worden dan de mannetjes. Het lichaam van de wants lijkt uit één geheel te bestaan maar is net als alle insecten verdeeld in drie delen; de kop (A), het borststuk of thorax dat de poten en vleugels draagt (B) en ten slotte het achterlijf of abdomen (C). De voorzijde van de kop wordt de clypeus genoemd (1), de kop draagt twee duidelijke antennes (2) die altijd vijf geledingen hebben waarbij opvalt dat de laatste twee verbreed en roodbruin van kleur zijn. Aan de zijkanten van de kop zijn de ogen gelegen (3). Achter de ogen, tegen de rand van het halsschild, zijn twee enkelvoudige ogen of ocelli gelegen. Deze zijn klein maar doordat ze een roodbruine kleur hebben steken ze af tegen de verder groene kop zodat ze goed te zien zijn. Het halsschild (4) is relatief groot en beschermt een deel van de kop. Het is voorzien van vele kleine putjes die een donkere kleur hebben, aan de voorzijde is het halsschild voorzien van twee gespiegelde gladde lijnen die een oog-achtige vorm hebben. Het scutellum of schildje (5) is bij de meeste wantsen erg klein maar de schildwantsen hebben juist een vergroot scutellum dat een deel van het achterlijf bedekt. Achter het scutellum zijn de vleugels gelegen, net als alle vliegende insecten heeft de wants een paar achtervleugels en een paar voorvleugels. De voorvleugels zijn net zoals bij de kevers verhard, echter het achterste deel van de vleugel van wantsen is vliezig en half doorzichtig. Bij kevers zijn de voorvleugels geheel verdikt en worden dekschilden of elytra genoemd. Omdat bij wantsen zoals de groene schildwants de vleugel slechts deels is verdikt worden ze hemi-elytra genoemd wat halfverhard betekent. De hemi-elytra bestaan uit verschillende delen, die gescheiden worden door aderen. Het verharde deel van de voorvleugels bestaat uit een drietal vlakken die van de binnen- naar de buitenzijde worden aangeduid met de clavus (6), het corium (7) en het embolium (8). De vliezige achterzijde van de voorvleugels wordt het membraan (9) genoemd. Bij schildwantsen steekt de rand van het platte achterlijf aan weerszijden uit onder de vleugels. Het achterlijf bestaat net als alle insecten uit rug-en buikplaten die respectievelijk tergieten en sternieten worden genoemd. Deze zijn aan de randen voorzien van een rij platen die wel met laterotergieten (10) worden aangeduid. Het geheel aan laterotergieten wordt het connexivum genoemd, het connexivum zorgt in belangrijke mate voor het wapenschild-achtige silhouet van schildwantsen. De poten van de wants zijn typisch insectachtig, de poot is middels de heup of coxa aan het lichaam verbonden, de heup is op de afbeelding niet te zien. De dij of het femur (14) is het breedste deel van de poot, na de dij volgt de scheen of tibia (13), dit is het langste deel van de poot. De scheen draagt ten slotte de tarsus of voet (12), deze is geleed en bestaat uit meerdere tarci. Het laatste deel draagt twee kleine klauwtjes (11). De pootuiteinden zijn net als de antennes roodbruin gekleurd. Op de afbeelding rechts zijn verschillende lichaamsdelen van de wants aangegeven met pijlen; gele pijlen geven de stigmata of ademopeningen aan, de rode pijl geeft de geurklier tussen de middelste en de achterste poten aan. De groene pijl wijst naar het labrum, de blauwe pijl naar de zuigsnuit of rostrum. De nimfen doen keverachtig aan door het ronde lichaam, zie voor de beschrijving van de nimfen onder voortplanting.

Lees meer
Arrow
Roodwitte celspin
Roodwitte celspin

De lengte is ongeveer 11 - 15 mm voor de vrouwtjes. De mannetjes zijn half zo groot. De pootspanwijdte van vrouwtjes is maximaal 2 cm, die van mannetjes 1 cm. De kop heeft zes enkelvoudige ogen waarmee de spin vanwege de nachtactieve levenswijze zeer slecht kan zien. Het kopborststuk is bruin tot roodachtig, het achterlijf is wit tot witgeel. Het lichaam heeft korte pootjes waardoor de spin niet hard kan lopen. Hier heeft het dier niet al te veel hinder van, want de favoriete prooi, de pissebed, is ook niet snel. De kaken en de giftanden zijn tamelijk groot, bij het vrouwtje tot wel 0,5 cm. De kaken zijn enorm krachtig zodat ze met gemak door het pantser van een pissebed kunnen snijden.

Lees meer
Arrow
Eratigena duellica
Eratigena duellica

Eratigena duellica , de gigantische huisspin, is een soort trechterwever in de spinnenfamilie Agelenidae. Het wordt gevonden in Canada, de Verenigde Staten en Europa. De verwante soort Eratigena atrica wordt ook wel de Reuzen huisspin genoemd. Eratigena atrica werd in 2013 overgebracht van het geslacht Tegenaria. Het werd beschouwd als dezelfde soort als Eratigena atrica tot 2018, toen Eratigena duellica, Eratigena saeva en Eratigena atrica als afzonderlijke soorten werden hersteld.

Lees meer
Arrow
Kerkzesoog
Kerkzesoog

De kerkzesoog of Florentijnse muurspin (Segestria florentina) is een spin uit de familie zesoogspinnen (Segestriidae).

Lees meer
Arrow