Probeer gratis
tab list
Picture Insect
Nederlands
arrow
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
HOME Toepassing Downloaden Veelgestelde vragen
Nederlands
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
Icon about
Over
Icon about
Algemene info
Icon about
Zoektips
Icon about
Schadelijk of niet
Icon about
Schadelijke effecten
Icon about
Veelgestelde vragen
Icon about
Vergelijkbare insecten
Icon about
Populaire insecten
Pyrausta panopealis

Pyrausta panopealis

Pyrausta panopealis

Een soort van Pyrausta

Pyrausta panopealis is een vlinder uit de familie grasmotten (Crambidae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1859 door Walker. De soort komt voor in tropisch Afrika.

Algemene informatie over Pyrausta panopealis
Identificeer insecten in een handomdraai
Maak een foto om insecten direct te identificeren en risico's in te schatten, zodat je snel inzicht kunt krijgen in beetbeoordeling, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en tips voor een veilige interactie etc.
Download de app gratis
Rectangle
Kenmerken van Pyrausta panopealis
Kleuren
Geel
Rood
Grijs
Volwassen voedselbronnen
Nectar van bloemen, plantsap, honingdauw, vogelpoep, rottend fruit
Larven voedselbronnen
Bladeren van waardplanten, zachte plantweefsels, bloemen, fruit, stelen
Bijten/steken
Niet gemeld
Allergie-veroorzakend
Niet gemeld
Defensieve aanval
Niet gemeld
Giftig
Niet gemeld
Niet giftig
Niet gemeld
Borend insect
Niet gemeld
Bestuiver
Niet gemeld
Pest-etende roofzuchtige
Niet gemeld
Fytofaag
Niet gemeld
qrcode
Img download isoImg download android
Rectangle
Levenscyclus van Pyrausta panopealis
Ei In clusters of individueel gelegd, zijn de eieren van pyrausta panopealis meestal ovaal en klein. Ze variëren in kleuren zoals wit, geel of groen, en hun primaire doel is het bieden van een beschermende omgeving voor het zich ontwikkelende embryo.
Larve Bij het uitkomen gaan pyrausta panopealis-larven over naar het larvale stadium, algemeen bekend als rupsen. Ze vertonen snelle groei door vraatzuchtig te eten. Kleurpatronen helpen bij de camouflage. De larven vervellen meerdere keren, waarbij ze hun exoskelet afwerpen om hun groeiende lichaam te accommoderen.
Pop Nadat ze een bepaalde grootte en volwassenheid hebben bereikt in het larvale stadium, gaan pyrausta panopealis over naar het popstadium. Ingekapseld in een cocon, ondergaan ze een dramatische transformatie, waarbij ze hun lichaamsstructuren hervormen. De pop kan aan het gebladerte zijn bevestigd of verborgen liggen in de grond.
Volwassen Na het uitkomen van de pop wordt de ontwikkeling van de volwassen pyrausta panopealis gemarkeerd door de aanwezigheid van vleugels en functionele voortplantingsorganen. Het lichaam is volledig gevormd en gehard, en de volwassene is mobiel, gericht op voortplanting en soms op voeding als de soort dat doet.
Rectangle
Roofdieren van Pyrausta panopealis larven
Kikkers, padden, vogels, springende spinnen, bidsprinkhanen, libellen
Rectangle
Roofdieren van volwassen Pyrausta panopealis
Vogels, vleermuizen, spinnen
Rectangle
Wetenschappelijke classificatie van Pyrausta panopealis
Klasse
Insecten
Icon allow
Classificatie
Vlinders
Icon allow
Familie
Crambidae
Icon allow
Tips voor het vinden van Pyrausta panopealis
Je ultieme gids om insecten te begrijpen
Ontdek de geheimen van insecten levenscycli, habitats, gedrag en observatietips!!
Download de app gratis
Rectangle
Hoe kun je Pyrausta panopealis aantrekken
Volwassen pyrausta panopealis kunnen worden aangetrokken door lichtbronnen 's nachts of naar lokaasvallen met gefermenteerde zoete stoffen zoals bananen- of melasse-mengsels.
Rectangle
Habitatvoorkeuren van Pyrausta panopealis in verschillende levensfasen
De eieren van pyrausta panopealis worden meestal gevonden aan de onderkant van bladeren van waardplanten waar ze worden gelegd. Eenmaal uitgekomen, kunnen de rupsen zich bevinden tussen de bladeren, waar ze zich voeden en groeien, vaak gecamoufleerd om roofdieren te vermijden. Verpopping vindt plaats in een cocon die aan het bladwerk of andere nabijgelegen structuren is bevestigd. Het zoeken naar rupsen vereist een zorgvuldige inspectie van de waardplanten, terwijl het zoeken naar poppen het inspecteren van zowel de planten als het omringende afval kan inhouden. De volwassen pyrausta panopealis kunnen 's nachts rond bloemen en lichten worden gezien, wat hun actieve periodes zijn voor voeding en paring.
Rectangle
Wanneer is de beste tijd om Pyrausta panopealis te observeren?
De meest geschikte tijd om volwassen pyrausta panopealis te vinden is tijdens de schemer of 's nachts wanneer ze het meest actief zijn. Voor larvale stadia is dageraad beter, aangezien het gemakkelijker is om waardplanten en omringende vegetatie zorgvuldig te onderzoeken.
Rectangle
Wat is het beste weer om Pyrausta panopealis te observeren?
Warm, droge nachten zijn ideaal om volwassen pyrausta panopealis te vinden, aangezien ze minder actief zijn in koelere of regenachtige omstandigheden. Vochtige en warme omstandigheden gedurende de dag kunnen geschikt zijn om larven en eieren te vinden, aangezien de vochtigheid hun omgeving ondersteunt.
Rectangle
Hoe en waar vind je Pyrausta panopealis in verschillende levensfasen?
Ei De eieren van pyrausta panopealis worden meestal gelegd op waardplanten. Om ze te vinden, inspecteer de bladeren van mogelijke waardplanten door ze voorzichtig om te draaien en op zoek te gaan naar kleine clusters of rijen eieren.
Larve Rupsen van pyrausta panopealis kunnen worden gevonden op of in de buurt van hun waardplanten. Zoek naar tekenen van vraat, zoals afgeknaagde bladeren, en controleer vervolgens beide zijden van de bladeren en langs de stengels op rupsen.
Pop Poppen van pyrausta panopealis kunnen worden gevonden in bladafval, grond of ander afval in de buurt van de waardplanten. Ze kunnen worden blootgelegd door voorzichtig door de bovenste lagen van de grond of vergaand plantmateriaal rond de basis van de planten te zeven.
Volwassen Volwassen pyrausta panopealis worden vaak aangetrokken door licht, dus het opstellen van een lichtval 's nachts kan een effectieve manier zijn om ze te observeren. Als je liever overdag zoekt, kijk dan rond bloemen of planten waar de volwassen pyrausta panopealis zich kunnen voeden of in de buurt van zijn.
Zijn Pyrausta panopealis schadelijk?
Je complete ongediertebestrijdingsgids
Ontdek effectieve tips voor het voorkomen en verdelgen van ongedierteplagen om ongedierte uit de buurt van je huis te houden.
Download de app gratis
Schadelijke effecten van Pyrausta panopealis
Onthul de schadelijke effecten van diverse insecten
Ontdek de gevaren van insecten met betrekking tot giftigheid, dodelijkheid, bijten bij de mens, steken bij de mens, pathogeniteit, hematofagie, allergeniteit, parasitisme etc.
Download de app gratis
Rectangle
Gewonde plant

Rupsen van pyrausta panopealis richten zich op waardplanten, wat resulteert in vraatschade voornamelijk aan bladeren en stelen. De ernst kan variëren van mild tot ernstig, waarbij zware infecties leiden tot aanzienlijke ontbladering en verminderde plantenvitaliteit.

Meer effecten van Pyrausta panopealis

Veelgestelde vragen die mensen ook stellen
Krijg snel antwoord op je vragen over insecten
Maak een foto voor onmiddellijke insectidentificatie en antwoorden over beten, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en veiligheidstips!
Download de app gratis
Meer insecten die vergelijkbaar zijn met Pyrausta panopealis
Crambus albellus
Crambus albellus

Crambus albellus is een vlinder uit de familie van de grasmotten (Crambidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1860 door Clemens.

Lees meer
Arrow
Crambus laqueatellus
Crambus laqueatellus

Crambus laqueatellus is een vlinder uit de familie van de grasmotten (Crambidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1860 door Clemens.

Lees meer
Arrow
Crambus saltuellus
Crambus saltuellus

Crambus saltuellus is een vlinder uit de familie van de grasmotten (Crambidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1863 door Zeller.

Lees meer
Arrow
Zilverstreepgrasmot
Zilverstreepgrasmot

De (gewone) zilverstreepgrasmot (Crambus pascuella) is een vlinder uit de familie grasmotten (Crambidae). De spanwijdte van de vlinder bedraagt tussen de 20 en 24 millimeter. De soort overwintert waarschijnlijk als rups.

Lees meer
Arrow
Crambus praefectellus
Crambus praefectellus

Crambus praefectellus is een vlinder uit de familie van de grasmotten (Crambidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1821 door Zincken.

Lees meer
Arrow
Crambus unistriatellus
Crambus unistriatellus

Crambus unistriatellus is een vlinder uit de familie van de grasmotten (Crambidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1868 door Packard.

Lees meer
Arrow
Crambus bidens
Crambus bidens

Crambus bidens is een vlinder uit de familie van de grasmotten (Crambidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1872 door Zeller.

Lees meer
Arrow
Crambus girardellus
Crambus girardellus

Crambus girardellus is een vlinder uit de familie van de grasmotten (Crambidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1860 door Clemens.

Lees meer
Arrow
Andere populaire insecten
Blauwzwarte houtbij
Blauwzwarte houtbij

De blauwzwarte houtbij wordt twee tot bijna drie centimeter lang en is alleen al aan de grootte te herkennen. ook de kleur is opmerkelijk voor een bij; zwart met een sterk iriserende paarse glans. Met name in het zonlicht lijkt het insect eerder paars dan zwart van kleur, vooral de vleugels. Op de foto is deze kleur echter niet goed te zien. Het lichaam is vrij sterk behaard, vooral de poten, en de twee antennes hebben een duidelijke knik. Mannetjes zijn van vrouwtjes te onderscheiden door een lichter deel aan de bovenzijde van de antennes.

Lees meer
Arrow
Gewone komkommerspin
Gewone komkommerspin

De naam van de gewone komkommerspin (Araniella cucurbitina) komt vanzelfsprekende van de duidelijk felle geelgroene kleur van de spin. De kleur van de spin verandert samen met de geslachtsrijpheid en de seizoenen. Zo zijn ze vaak in de herfst, als ze nog niet geslachtsrijp zijn, bruin en rood. In het voorjaar krijgen ze pas de groene komkommerkleur.

Lees meer
Arrow
Europese zwarte schorpioen
Europese zwarte schorpioen

De schorpioen is 35 tot 45 mm lang. De soort komt voor in Noord-Afrika en Zuid-Europa, maar is ook enige keren in Nederland gevonden. De schorpioen is te herkennen aan het zwarte lichaam, de gele poten en de gele angel. Van de drie soorten schorpioenen die in Frankrijk voorkomen (Buthus occitanus, Euscorpius flavicaudis en Euscorpius carpathicus) is dit verreweg de algemeenste die bv vaak in zomerhuisjes in Zuid- Frankrijk wordt gezien. De steek is pijnlijk, maar niet gevaarlijk, vergelijkbaar met die van een bij of wesp.

Lees meer
Arrow
Spinduizendpoot
Spinduizendpoot

De potenparen aan de achterzijde zijn langer dan die aan de voorzijde. Het voorste potenpaar is zeer kort, het achterste paar is juist zeer lang en dun; deze twee laatste poten dienen als tastorgaan. Ook de antennes zijn zeer lang en dun, waardoor de voor- en achterzijde wat op elkaar lijken. De ogen van het dier zijn echter goed te zien. Soorten uit de orde Scutigeromorpha hebben als enige van alle duizendpotigen samengestelde ogen, die beter zijn ontwikkeld. De kleur is lichtbruin tot bruingrijs, op de bovenzijde zijn drie donkere lengtestrepen zichtbaar. De lengte is ongeveer 2,5 tot bijna 4 centimeter.

Lees meer
Arrow
Groene schildwants
Groene schildwants

De groene schildwants is geheel groen van kleur en heeft in tegenstelling tot veel gelijkende wantsen geen duidelijke tekening. De vlies-achtige vleugelpunten van de voorvleugels, aan de achterzijde van het lichaam, zijn bruin, de onderzijde van het lichaam is meer bruinrood van kleur. De bovenzijde van het lichaam heeft soms onopvallende vlekjes of iets lichtere delen maar deze zijn nooit erg geprononceerd en verschillen per individu. De gehele bovenzijde is voorzien van kleine putjes, die van enige afstand niet te zien zijn. De wants kan van kleur veranderen, exemplaren die in winterslaap gaan kleuren bruin. Met hun normale groene kleur zouden ze te veel opvallen in de scheuren in bomen waar ze overwinteren. Zodra de wants in de lente ontwaakt en actief wordt, kleurt het lichaam binnen enkele weken weer groen. Dit verschijnsel van een groene 'zomerkleur' naar een bruine 'winterkleur' komt ook voor bij andere insecten zoals de groene gaasvlieg (Chrysoperla carnea). De groene schildwants heeft net als alle schildwantsen een enigszins (wapen)schild- achtige bovenzijde van het lichaam waaraan de naam 'schild'wantsen te danken is. De wants bereikt een totale lichaamslengte van 12 tot 14 millimeter waarbij de vrouwtjes iets groter worden dan de mannetjes. Het lichaam van de wants lijkt uit één geheel te bestaan maar is net als alle insecten verdeeld in drie delen; de kop (A), het borststuk of thorax dat de poten en vleugels draagt (B) en ten slotte het achterlijf of abdomen (C). De voorzijde van de kop wordt de clypeus genoemd (1), de kop draagt twee duidelijke antennes (2) die altijd vijf geledingen hebben waarbij opvalt dat de laatste twee verbreed en roodbruin van kleur zijn. Aan de zijkanten van de kop zijn de ogen gelegen (3). Achter de ogen, tegen de rand van het halsschild, zijn twee enkelvoudige ogen of ocelli gelegen. Deze zijn klein maar doordat ze een roodbruine kleur hebben steken ze af tegen de verder groene kop zodat ze goed te zien zijn. Het halsschild (4) is relatief groot en beschermt een deel van de kop. Het is voorzien van vele kleine putjes die een donkere kleur hebben, aan de voorzijde is het halsschild voorzien van twee gespiegelde gladde lijnen die een oog-achtige vorm hebben. Het scutellum of schildje (5) is bij de meeste wantsen erg klein maar de schildwantsen hebben juist een vergroot scutellum dat een deel van het achterlijf bedekt. Achter het scutellum zijn de vleugels gelegen, net als alle vliegende insecten heeft de wants een paar achtervleugels en een paar voorvleugels. De voorvleugels zijn net zoals bij de kevers verhard, echter het achterste deel van de vleugel van wantsen is vliezig en half doorzichtig. Bij kevers zijn de voorvleugels geheel verdikt en worden dekschilden of elytra genoemd. Omdat bij wantsen zoals de groene schildwants de vleugel slechts deels is verdikt worden ze hemi-elytra genoemd wat halfverhard betekent. De hemi-elytra bestaan uit verschillende delen, die gescheiden worden door aderen. Het verharde deel van de voorvleugels bestaat uit een drietal vlakken die van de binnen- naar de buitenzijde worden aangeduid met de clavus (6), het corium (7) en het embolium (8). De vliezige achterzijde van de voorvleugels wordt het membraan (9) genoemd. Bij schildwantsen steekt de rand van het platte achterlijf aan weerszijden uit onder de vleugels. Het achterlijf bestaat net als alle insecten uit rug-en buikplaten die respectievelijk tergieten en sternieten worden genoemd. Deze zijn aan de randen voorzien van een rij platen die wel met laterotergieten (10) worden aangeduid. Het geheel aan laterotergieten wordt het connexivum genoemd, het connexivum zorgt in belangrijke mate voor het wapenschild-achtige silhouet van schildwantsen. De poten van de wants zijn typisch insectachtig, de poot is middels de heup of coxa aan het lichaam verbonden, de heup is op de afbeelding niet te zien. De dij of het femur (14) is het breedste deel van de poot, na de dij volgt de scheen of tibia (13), dit is het langste deel van de poot. De scheen draagt ten slotte de tarsus of voet (12), deze is geleed en bestaat uit meerdere tarci. Het laatste deel draagt twee kleine klauwtjes (11). De pootuiteinden zijn net als de antennes roodbruin gekleurd. Op de afbeelding rechts zijn verschillende lichaamsdelen van de wants aangegeven met pijlen; gele pijlen geven de stigmata of ademopeningen aan, de rode pijl geeft de geurklier tussen de middelste en de achterste poten aan. De groene pijl wijst naar het labrum, de blauwe pijl naar de zuigsnuit of rostrum. De nimfen doen keverachtig aan door het ronde lichaam, zie voor de beschrijving van de nimfen onder voortplanting.

Lees meer
Arrow
Roodwitte celspin
Roodwitte celspin

De lengte is ongeveer 11 - 15 mm voor de vrouwtjes. De mannetjes zijn half zo groot. De pootspanwijdte van vrouwtjes is maximaal 2 cm, die van mannetjes 1 cm. De kop heeft zes enkelvoudige ogen waarmee de spin vanwege de nachtactieve levenswijze zeer slecht kan zien. Het kopborststuk is bruin tot roodachtig, het achterlijf is wit tot witgeel. Het lichaam heeft korte pootjes waardoor de spin niet hard kan lopen. Hier heeft het dier niet al te veel hinder van, want de favoriete prooi, de pissebed, is ook niet snel. De kaken en de giftanden zijn tamelijk groot, bij het vrouwtje tot wel 0,5 cm. De kaken zijn enorm krachtig zodat ze met gemak door het pantser van een pissebed kunnen snijden.

Lees meer
Arrow
Eratigena duellica
Eratigena duellica

Eratigena duellica , de gigantische huisspin, is een soort trechterwever in de spinnenfamilie Agelenidae. Het wordt gevonden in Canada, de Verenigde Staten en Europa. De verwante soort Eratigena atrica wordt ook wel de Reuzen huisspin genoemd. Eratigena atrica werd in 2013 overgebracht van het geslacht Tegenaria. Het werd beschouwd als dezelfde soort als Eratigena atrica tot 2018, toen Eratigena duellica, Eratigena saeva en Eratigena atrica als afzonderlijke soorten werden hersteld.

Lees meer
Arrow
Kerkzesoog
Kerkzesoog

De kerkzesoog of Florentijnse muurspin (Segestria florentina) is een spin uit de familie zesoogspinnen (Segestriidae).

Lees meer
Arrow