Probeer gratis
tab list
Picture Insect
Nederlands
arrow
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
HOME Toepassing Downloaden Veelgestelde vragen
Nederlands
English
繁體中文
日本語
Español
Français
Deutsch
Pусский
Português
Italiano
한국어
Nederlands
العربية
Icon about
Over
Icon about
Algemene info
Icon about
Zoektips
Icon about
Schadelijk of niet
Icon about
Schadelijke effecten
Icon about
Veelgestelde vragen
Icon about
Vergelijkbare insecten
Icon about
Populaire insecten
Tomarus gibbosus

Tomarus gibbosus

Tomarus gibbosus

Een soort van Tomarus

Algemene informatie over Tomarus gibbosus
Identificeer insecten in een handomdraai
Maak een foto om insecten direct te identificeren en risico's in te schatten, zodat je snel inzicht kunt krijgen in beetbeoordeling, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en tips voor een veilige interactie etc.
Download de app gratis
Rectangle
Kenmerken van Tomarus gibbosus
Kleuren
Bruin
Habitat
terrestrische habitat
Volwassen voedselbronnen
Wortels, graszoden, granen, gewassen, struikgewas
Larven voedselbronnen
Verrottend hout, bladafval, verterend plantenmateriaal, dierlijke mest, organisch afval
Bijten/steken
Niet gemeld
Allergie-veroorzakend
Niet gemeld
Defensieve aanval
Niet gemeld
Giftig
Niet gemeld
Niet giftig
De Tomarus gibbosus is niet giftig en vormt meestal geen gevaar voor de gezondheid van de mens. Je hoeft je niet onnodig zorgen te maken.
Borend insect
Niet gemeld
Bestuiver
Niet gemeld
Pest-etende roofzuchtige
Niet gemeld
Fytofaag
The Tomarus gibbosus voedt op planten en veroorzaakt meestal geen grote problemen. Maar als je merkt dat de aantallen groeien moet je actie gaan ondernemen.
qrcode
Img download isoImg download android
Rectangle
Soortstatus van Tomarus gibbosus
Het wordt gevonden in Mexico.
Rectangle
Levenscyclus van Tomarus gibbosus
Ei Het eistadium markeert het begin van de levenscyclus van tomarus gibbosus. Eieren worden meestal in clusters gelegd en zijn klein, ovaal en vaak geelachtig tot wit. Hun primaire functie is een veilige, ontwikkelingsstadium met embryonale groei, resulterend in de larve.
Larve Als larven ondergaan tomarus gibbosus aanzienlijke groei. Ze vertonen een wormachtig uiterlijk, gelijkend op een larve met een crèmewit lichaam en een geharde kopcapsule. Dit stadium is voornamelijk gericht op voeding en groei, met grootte toename door een reeks vervellingen.
Pop In het popstadium ondergaat tomarus gibbosus een transformatie binnen een beschermende cocon. Het is een niet-voedend, onbeweeglijk stadium gekenmerkt door metamorfose, waarbij het lichaam zich reorganiseert tot de volwassen vorm. De pop is meestal bruin of bruin en verandert van vorm in de tijd.
Volwassen Na het verlaten van de pop wordt de ontwikkeling van de volwassen tomarus gibbosus gekenmerkt door de aanwezigheid van vleugels en functionele voortplantingsorganen. Het lichaam is volledig gevormd en gehard, en de volwassene is mobiel, met als focus voortplanting en de mogelijkheid tot verspreiding.
Rectangle
Volwassen grootte van Tomarus gibbosus
1.2 - 1.5 cm
Rectangle
Roofdieren van Tomarus gibbosus larven
Kikkers en padden, vogels, knaagdieren, grondkevers (Carabidae), spinnen
Rectangle
Roofdieren van volwassen Tomarus gibbosus
Vogels, zoogdieren, reptielen, grotere roofkevers, spinnen
Rectangle
Wetenschappelijke classificatie van Tomarus gibbosus
Klasse
Insecten
Icon allow
Classificatie
Kevers
Icon allow
Familie
Dynastidae
Icon allow
Genus
Tomarus
Icon allow
Tips voor het vinden van Tomarus gibbosus
Je ultieme gids om insecten te begrijpen
Ontdek de geheimen van insecten levenscycli, habitats, gedrag en observatietips!!
Download de app gratis
Rectangle
Jeugd Habitat van Tomarus gibbosus
Verrottend en vergaand materiaal
Rectangle
Volwassen habitat van Tomarus gibbosus
Bossen en wouden, graslanden en prairie
Rectangle
Hoe kun je Tomarus gibbosus aantrekken
Zoet fruit, boomsap, verterend organisch materiaal of speciaal samengestelde keveraas kunnen worden gebruikt als lokmiddelen om tomarus gibbosus te vangen.
Rectangle
Habitatvoorkeuren van Tomarus gibbosus in verschillende levensfasen
Eitjes van tomarus gibbosus worden meestal ondergronds gelegd nabij de waardplant, waardoor ze zich vaker in bodems met veel organisch materiaal bevinden. Larven, die ook ondergronds verblijven, kunnen worden gevonden door voorzichtig rond de wortels van grassen te graven, waar ze zich voeden met rottende vegetatie of plantenwortels. Om de popstadium te zoeken, inspecteer dezelfde ondergrondse gebieden aangezien tomarus gibbosus het verpoppingsstadium in de grond ondergaat. Volwassen tomarus gibbosus leven bovengronds en worden vaak gevonden in weiden of velden met overvloedige vegetatie. Ze kunnen worden gespot door rond bloemen of planten te zoeken waar ze zich mogelijk voeden, vooral in de vroege avond wanneer ze het meest actief zijn.
Rectangle
Wanneer is de beste tijd om Tomarus gibbosus te observeren?
De beste tijd om volwassen tomarus gibbosus te vinden is doorgaans 's nachts of tijdens de vroege ochtenduren wanneer ze het meest actief zijn. Larven kunnen de hele dag door worden gevonden, maar worden waarschijnlijker blootgelegd tijdens verstoring van hun habitat.
Zijn Tomarus gibbosus schadelijk?
Je complete ongediertebestrijdingsgids
Ontdek effectieve tips voor het voorkomen en verdelgen van ongedierteplagen om ongedierte uit de buurt van je huis te houden.
Download de app gratis
Schadelijke effecten van Tomarus gibbosus
Onthul de schadelijke effecten van diverse insecten
Ontdek de gevaren van insecten met betrekking tot giftigheid, dodelijkheid, bijten bij de mens, steken bij de mens, pathogeniteit, hematofagie, allergeniteit, parasitisme etc.
Download de app gratis
Rectangle
Tuin- en landschapsplaag

Larven van tomarus gibbosus voeden zich met de wortels en stengels van planten zoals gazongrassen, hagen en groenten, wat leidt tot verwelking en plantendood. Deze schade kan variëren van mild tot ernstig, afhankelijk van het aantal plagen—een grote infestatie kan landschappen verwoesten.

Meer effecten van Tomarus gibbosus

Veelgestelde vragen die mensen ook stellen
Krijg snel antwoord op je vragen over insecten
Maak een foto voor onmiddellijke insectidentificatie en antwoorden over beten, giftigheid, ongediertebestrijding, gedrag, habitat en veiligheidstips!
Download de app gratis
Meer insecten die vergelijkbaar zijn met Tomarus gibbosus
Dyscinetus morator
Dyscinetus morator

Dyscinetus morator , de rijstkever, is een soort neushoornkever in de familie Scarabaeidae.

Lees meer
Arrow
Japanese rhinoceros beetle
Japanese rhinoceros beetle

De japanese rhinoceros beetle ( Trypoxylus dichotomus ) is een enorme kever ter grootte van de palm van een hand. Het onderscheidt zich door zijn lange Y-vormige hoorn, waarmee hij andere mannetjes bestrijdt. Het is een nachtelijke bug die zich voedt met sap en zoete vruchten. Deze soort wordt soms als huisdier gehouden vanwege het unieke uiterlijk en de eenvoudige verzorgingseisen.

Lees meer
Arrow
Xyloryctes jamaicensis
Xyloryctes jamaicensis

De xyloryctes jamaicensis ( Xyloryctes jamaicensis ) is ook bekend als de eenhoornkever die verband houdt met de hoornachtige extrusie die uit zijn gezicht komt. Met zo'n fantastische naam heeft de kever veel waar te maken. Als je ooit een eenhoorn wilde hebben, zijn ze naar verluidt gemakkelijk te kweken en te verzorgen. De larve zal zich voeden met rottend hout.

Lees meer
Arrow
Xyloryctes thestalus
Xyloryctes thestalus

Xyloryctes thestalus is een soort neushoornkever in de familie Scarabaeidae.

Lees meer
Arrow
Chalcosoma atlas
Chalcosoma atlas

Chalcosoma atlas , net als andere kevers van het geslacht Chalcosoma, opmerkelijk vanwege zijn grootte. Zoals gebruikelijk is bij de Scarabaeidae, zijn mannetjes groter dan de vrouwtjes en bereiken ze een lengte van ongeveer 60–130 millimeter (2,4–5,1 inch); vrouwtjes zijn ongeveer 25-60 mm (0,98-2,36 inch). Mannetjes hebben gespecialiseerde hoorns op hun hoofd en thorax die ze gebruiken om met elkaar te vechten, om paringsrechten met vrouwtjes te krijgen. De Atlas-kever verschilt van andere Chalcosoma-soorten (zoals C. caucasus) door het bredere uiteinde van de kophoorn.

Lees meer
Arrow
Driehoornige neushoornkever
Driehoornige neushoornkever

De driehoornige neushoornkever is tot nu toe alleen maar op Borneo gevonden. Er zijn kleinere en grotere exemplaren van de driehoornige neushoornkever. De grote mannelijke driehoornige neushoornkever heeft vaak grotere hoorns en zal deze gebruiken om te domineren en te vechten voor een vrouwtje. Overdag houden ze zich stil rond voedingsplekken en 's nachts vliegen ze uit.

Lees meer
Arrow
Enema pan
Enema pan

E. pan ziet eruit als een vrij groot insect. De mannetjes zijn de meest opvallende individuen en presenteren een opzichtige borsthoorn en een even opzichtige cefalische hoorn, terwijl de vrouwtjes een kleine cefalische hoorn presenteren. Het is over het algemeen een gedrongen en robuuste body met een kleur die varieert tussen zwart en donkerbruin.

Lees meer
Arrow
Andere populaire insecten
Blauwzwarte houtbij
Blauwzwarte houtbij

De blauwzwarte houtbij wordt twee tot bijna drie centimeter lang en is alleen al aan de grootte te herkennen. ook de kleur is opmerkelijk voor een bij; zwart met een sterk iriserende paarse glans. Met name in het zonlicht lijkt het insect eerder paars dan zwart van kleur, vooral de vleugels. Op de foto is deze kleur echter niet goed te zien. Het lichaam is vrij sterk behaard, vooral de poten, en de twee antennes hebben een duidelijke knik. Mannetjes zijn van vrouwtjes te onderscheiden door een lichter deel aan de bovenzijde van de antennes.

Lees meer
Arrow
Gewone komkommerspin
Gewone komkommerspin

De naam van de gewone komkommerspin (Araniella cucurbitina) komt vanzelfsprekende van de duidelijk felle geelgroene kleur van de spin. De kleur van de spin verandert samen met de geslachtsrijpheid en de seizoenen. Zo zijn ze vaak in de herfst, als ze nog niet geslachtsrijp zijn, bruin en rood. In het voorjaar krijgen ze pas de groene komkommerkleur.

Lees meer
Arrow
Europese zwarte schorpioen
Europese zwarte schorpioen

De schorpioen is 35 tot 45 mm lang. De soort komt voor in Noord-Afrika en Zuid-Europa, maar is ook enige keren in Nederland gevonden. De schorpioen is te herkennen aan het zwarte lichaam, de gele poten en de gele angel. Van de drie soorten schorpioenen die in Frankrijk voorkomen (Buthus occitanus, Euscorpius flavicaudis en Euscorpius carpathicus) is dit verreweg de algemeenste die bv vaak in zomerhuisjes in Zuid- Frankrijk wordt gezien. De steek is pijnlijk, maar niet gevaarlijk, vergelijkbaar met die van een bij of wesp.

Lees meer
Arrow
Spinduizendpoot
Spinduizendpoot

De potenparen aan de achterzijde zijn langer dan die aan de voorzijde. Het voorste potenpaar is zeer kort, het achterste paar is juist zeer lang en dun; deze twee laatste poten dienen als tastorgaan. Ook de antennes zijn zeer lang en dun, waardoor de voor- en achterzijde wat op elkaar lijken. De ogen van het dier zijn echter goed te zien. Soorten uit de orde Scutigeromorpha hebben als enige van alle duizendpotigen samengestelde ogen, die beter zijn ontwikkeld. De kleur is lichtbruin tot bruingrijs, op de bovenzijde zijn drie donkere lengtestrepen zichtbaar. De lengte is ongeveer 2,5 tot bijna 4 centimeter.

Lees meer
Arrow
Groene schildwants
Groene schildwants

De groene schildwants is geheel groen van kleur en heeft in tegenstelling tot veel gelijkende wantsen geen duidelijke tekening. De vlies-achtige vleugelpunten van de voorvleugels, aan de achterzijde van het lichaam, zijn bruin, de onderzijde van het lichaam is meer bruinrood van kleur. De bovenzijde van het lichaam heeft soms onopvallende vlekjes of iets lichtere delen maar deze zijn nooit erg geprononceerd en verschillen per individu. De gehele bovenzijde is voorzien van kleine putjes, die van enige afstand niet te zien zijn. De wants kan van kleur veranderen, exemplaren die in winterslaap gaan kleuren bruin. Met hun normale groene kleur zouden ze te veel opvallen in de scheuren in bomen waar ze overwinteren. Zodra de wants in de lente ontwaakt en actief wordt, kleurt het lichaam binnen enkele weken weer groen. Dit verschijnsel van een groene 'zomerkleur' naar een bruine 'winterkleur' komt ook voor bij andere insecten zoals de groene gaasvlieg (Chrysoperla carnea). De groene schildwants heeft net als alle schildwantsen een enigszins (wapen)schild- achtige bovenzijde van het lichaam waaraan de naam 'schild'wantsen te danken is. De wants bereikt een totale lichaamslengte van 12 tot 14 millimeter waarbij de vrouwtjes iets groter worden dan de mannetjes. Het lichaam van de wants lijkt uit één geheel te bestaan maar is net als alle insecten verdeeld in drie delen; de kop (A), het borststuk of thorax dat de poten en vleugels draagt (B) en ten slotte het achterlijf of abdomen (C). De voorzijde van de kop wordt de clypeus genoemd (1), de kop draagt twee duidelijke antennes (2) die altijd vijf geledingen hebben waarbij opvalt dat de laatste twee verbreed en roodbruin van kleur zijn. Aan de zijkanten van de kop zijn de ogen gelegen (3). Achter de ogen, tegen de rand van het halsschild, zijn twee enkelvoudige ogen of ocelli gelegen. Deze zijn klein maar doordat ze een roodbruine kleur hebben steken ze af tegen de verder groene kop zodat ze goed te zien zijn. Het halsschild (4) is relatief groot en beschermt een deel van de kop. Het is voorzien van vele kleine putjes die een donkere kleur hebben, aan de voorzijde is het halsschild voorzien van twee gespiegelde gladde lijnen die een oog-achtige vorm hebben. Het scutellum of schildje (5) is bij de meeste wantsen erg klein maar de schildwantsen hebben juist een vergroot scutellum dat een deel van het achterlijf bedekt. Achter het scutellum zijn de vleugels gelegen, net als alle vliegende insecten heeft de wants een paar achtervleugels en een paar voorvleugels. De voorvleugels zijn net zoals bij de kevers verhard, echter het achterste deel van de vleugel van wantsen is vliezig en half doorzichtig. Bij kevers zijn de voorvleugels geheel verdikt en worden dekschilden of elytra genoemd. Omdat bij wantsen zoals de groene schildwants de vleugel slechts deels is verdikt worden ze hemi-elytra genoemd wat halfverhard betekent. De hemi-elytra bestaan uit verschillende delen, die gescheiden worden door aderen. Het verharde deel van de voorvleugels bestaat uit een drietal vlakken die van de binnen- naar de buitenzijde worden aangeduid met de clavus (6), het corium (7) en het embolium (8). De vliezige achterzijde van de voorvleugels wordt het membraan (9) genoemd. Bij schildwantsen steekt de rand van het platte achterlijf aan weerszijden uit onder de vleugels. Het achterlijf bestaat net als alle insecten uit rug-en buikplaten die respectievelijk tergieten en sternieten worden genoemd. Deze zijn aan de randen voorzien van een rij platen die wel met laterotergieten (10) worden aangeduid. Het geheel aan laterotergieten wordt het connexivum genoemd, het connexivum zorgt in belangrijke mate voor het wapenschild-achtige silhouet van schildwantsen. De poten van de wants zijn typisch insectachtig, de poot is middels de heup of coxa aan het lichaam verbonden, de heup is op de afbeelding niet te zien. De dij of het femur (14) is het breedste deel van de poot, na de dij volgt de scheen of tibia (13), dit is het langste deel van de poot. De scheen draagt ten slotte de tarsus of voet (12), deze is geleed en bestaat uit meerdere tarci. Het laatste deel draagt twee kleine klauwtjes (11). De pootuiteinden zijn net als de antennes roodbruin gekleurd. Op de afbeelding rechts zijn verschillende lichaamsdelen van de wants aangegeven met pijlen; gele pijlen geven de stigmata of ademopeningen aan, de rode pijl geeft de geurklier tussen de middelste en de achterste poten aan. De groene pijl wijst naar het labrum, de blauwe pijl naar de zuigsnuit of rostrum. De nimfen doen keverachtig aan door het ronde lichaam, zie voor de beschrijving van de nimfen onder voortplanting.

Lees meer
Arrow
Roodwitte celspin
Roodwitte celspin

De lengte is ongeveer 11 - 15 mm voor de vrouwtjes. De mannetjes zijn half zo groot. De pootspanwijdte van vrouwtjes is maximaal 2 cm, die van mannetjes 1 cm. De kop heeft zes enkelvoudige ogen waarmee de spin vanwege de nachtactieve levenswijze zeer slecht kan zien. Het kopborststuk is bruin tot roodachtig, het achterlijf is wit tot witgeel. Het lichaam heeft korte pootjes waardoor de spin niet hard kan lopen. Hier heeft het dier niet al te veel hinder van, want de favoriete prooi, de pissebed, is ook niet snel. De kaken en de giftanden zijn tamelijk groot, bij het vrouwtje tot wel 0,5 cm. De kaken zijn enorm krachtig zodat ze met gemak door het pantser van een pissebed kunnen snijden.

Lees meer
Arrow
Eratigena duellica
Eratigena duellica

Eratigena duellica , de gigantische huisspin, is een soort trechterwever in de spinnenfamilie Agelenidae. Het wordt gevonden in Canada, de Verenigde Staten en Europa. De verwante soort Eratigena atrica wordt ook wel de Reuzen huisspin genoemd. Eratigena atrica werd in 2013 overgebracht van het geslacht Tegenaria. Het werd beschouwd als dezelfde soort als Eratigena atrica tot 2018, toen Eratigena duellica, Eratigena saeva en Eratigena atrica als afzonderlijke soorten werden hersteld.

Lees meer
Arrow
Kerkzesoog
Kerkzesoog

De kerkzesoog of Florentijnse muurspin (Segestria florentina) is een spin uit de familie zesoogspinnen (Segestriidae).

Lees meer
Arrow