Langpootmuggen

Een volwassen kraanvlieg, die lijkt op een extra grote mug, heeft meestal een slank lichaam en steltachtige poten die bladverliezend zijn en gemakkelijk van het lichaam afkomen. De spanwijdte is over het algemeen ongeveer 1,0 tot 6,5 cm, hoewel sommige soorten Holorusia 11 cm kunnen bereiken. De antennes hebben maximaal 19 segmenten. Het wordt ook gekenmerkt door een V-vormige hechting aan de achterkant van de thorax en door zijn vleugelvernieuwing. De tribune is lang; bij sommige soorten is het zo lang als het hoofd en de thorax samen. Tipulidae zijn grote tot middelgrote vliegen (7-35 mm) met langwerpige benen, vleugels en buik. Hun kleur is geel, bruin of grijs. Ocelli zijn afwezig. Het rostrum (een snuit) is kort tot zeer kort met een bekachtig punt dat de nasus wordt genoemd (zelden afwezig). Het apicale segment van de maxillaire palpi is flagelliform en veel langer dan het subapical segment. De antennes hebben 13 segmenten (uitzonderlijk 14–19). Dit zijn whorled, gezaagd of ctenidial. Er is een duidelijke V-vormige hechting tussen het mesonotale prescutum en scutum (nabij het niveau van de vleugelbases). De vleugels zijn monochromatisch, longitudinaal gestreept of gemarmerd. Bij vrouwen zijn de vleugels soms rudimentair. De sub-costale ader (Sc) verbindt zich via Sc2 met de radiale ader, Sc1 is hoogstens een korte stomp. Er zijn vier, zelden (wanneer R2 wordt gereduceerd) drie takken van de radiale ader die overgaan in de alar-marge. De schijfvormige vleugelcel is meestal aanwezig. De vleugel heeft twee anale aderen. Sternite 9 van de mannelijke geslachtsorganen heeft, op enkele uitzonderingen na, twee paar aanhangsels. Soms zijn aanhangsels ook aanwezig op sternite 8. De vrouwelijke ovipositor heeft gesclerotiseerde kleppen en de cerci hebben een gladde of getande ondermarge. De kleppen worden soms gewijzigd in dikke haren of korte tanden. De larve is langwerpig, meestal cilindrisch. Het achterste tweederde deel van de hoofdcapsule is ingesloten of teruggetrokken binnen het prothoracale segment. De larve is metapneustisch (met slechts één paar spiracles, deze op het anale segment van de buik), maar vaak met overblijfsel laterale spiracles (zelden apneustisch). De hoofdcapsule is naar voren gesclerotiseerd en diep ingesneden aan de buik en vaak dorsolateraal. De onderkaken zijn tegengesteld en bewegen in het horizontale of schuine vlak. De buiksegmenten hebben dwarskruipende randen. De eindsegmenten van de buik zijn kaal, vaak gedeeltelijk gesclerotiseerd en voorzien van posterior spiracles. De spiraculaire schijf is meestal omgeven door lobachtige uitsteeksels en anale papillen of lobben.